Texte 1 : Platon - Hippias majeur - 290d-291a

Slides:



Advertisements
Παρόμοιες παρουσιάσεις
Achilles Tatius Leucippé et Clitophon Dominique Augé.
Advertisements

Αρχαία Ελληνική Γλώσσα Β΄ Γυμνασίου «Ένα στοργικός ηγέτης»
Κλίση ουσιαστικών Β΄ κλίσης.
Η Κέρκυρα.
Déclinaisons grecques De la première à la troisième! D.Augé.
NT Greek Grammar (Macnair Ch. 1-4)
EL SISTEMA NOMINAL DEL GREC ANTIC DECLINACIÓ PRONOMS I ADJECTIUS INDEFINITS I INTERROGATIUS DEPARTAMENT DE FILOLOGIA GREGA UNIVERSITAT DE BARCELONA.
Platon, Le Timée Aide à la traduction Dominique Augé.
ΑΡΧΑΙΑ ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΓΛΩΣΣΑ Ταξη β Αντικειμενο
Αλίκη Αποστολάκη. Ω, Μούσα των δασόπυκνων βουνών! Στα ματόκλαδά σου πάνω οι κερασιές δένουν τον πρώιμο εύχημο καρπό για το φιλί των εραστών. Αφήνοντας.
Φύγαμε για αρχαία Αθήνα! Έχει διάλεξη ο Ισοκράτης... Θα μιλήσει:
Αντώνης Ι. Παππού Σχολικός Σύμβουλος 7ης Περιφέρειας Δ. Ε. Σερρών
ΤΟ ΜΥΣΤΗΡΙΟΝ ΤΟΥ ΚΑΤΟΠΤΡΟΥ Όνομα ομάδας: No name.
ΕΤΑΙΡΟΙ ΕΝ ΤΩ ΣΥΜΠΑΝΤΙ. ΧΑΙΡΕΤΕ, ΕΙΜΙ Ο ΜΙΚΡΟΣ ΑΡΧΩΝ ΚΑΙ ΠΕΡΙΕΡΧΟΜΑΙ ΕΙΣ ΠΟΛΛΟΥΣ ΠΛΑΝΗΤΑΣ. ΧΑΙΡΩ ΟΤΙ ΕΥΡΙΣΚΟΜΑΙ ΕΙΣ ΤΟΥΤΟΝ ΤΟΝ ΤΟΠΟΝ. ΕΣΜΕΝ Ο ΜΟΝΟΦΘΑΛΜΟΣ,
ΑΣΚΗΣΗ ΜΕΤΑΓΡΑΦΗΣ 2.
Athenaze ch1 Quote, Grammar Drill.
ΙΩΑΝΝΗΣ ΧΡΥΣΟΣΤΟΜΟΣ Κορυφαία εκκλησιαστική μορφή της Ορθόδοξης Εκκλησίας. Γεννήθηκε το 354 μ.Χ. και πέθανε το 507 μ.Χ. Το έργο του ανεκτίμητο και διαχρονικό,
Exercise 5.8, p Matthew 9:2 καὶ ἰδὼν ὁ Ἰησοῦς τὴν ______ αὐτῶν εἶπεν τῷ παραλυτικῷ· θάρσει, τέκνον, ἀφίενταί σου αἱ ἁμαρτίαι. Matthew 9:22 ὁ δὲ Ἰησοῦς.
Ιωάννης Χρυσόστομος Επίσκοπος Κωνσταντινουπόλεως Οικουμενικός διδάσκαλος Άγιος της Εκκλησίας Ικανός ρήτορας, γι’ αυτό Χρυσόστομος Προσπάθησε να καταπολεμήσει.
ΔΕΥΤΕΡΕΥΟΥΣΕΣ ΠΡΟΤΑΣΕΙΣ
Η Β’ ΚΛΙΣΗ ΤΩΝ ΟΥΣΙΑΣΤΙΚΩΝ
Επανάληψη για το διαγώνισμα του β΄ τρίμηνου
ΑΕΦ 101 ΑΣΚΗΣΕΙΣ ΑΣΚΗΣΕΙΣ ΜΕΤΑΓΡΑΦΗΣ.
Η ΣΤΑΣΙΣ ΤΟΥ ΔΗΜΟΥ ΚΑΤΑ ΤΟΥ ΚΡΑΤΟΥΣ Ομάδα: Οι Κωνσταντινουπολίτες Αχιλλέας, Ελίζα, Λαέρτης, Σωτήρης.
Ευίνα Τσιχρηντζή Φανή Παπαχρήστου.  Στην Αγία Γραφή και συγκεκριμένα στο 3 ο κεφάλαιο του βιβλίου Βασιλειών Γ ' (3, 16-28) πρωτοαναφέρεται η ιστορία.
ΕΡΩΣ ΑΤΕΛΕΣΦΟΡΟΣ Οι Ακαταμάχητοι Ιωσηφίδης Γρηγόρης Καπετάν Αθανάσιος
Vers οἶσθ ´ οὖν ἃ λέξαι σοί τε καὶ παισὶν θέλω ;
Η προσωπική αντωνυμία ἐγώ – σύ.
Learning To Use New Testament Greek Lesson XXI. The disciple reads a parable about the kingdom. ajnaginwvskei oJ maqhth;V parabolh;n peri; th:V basileivaV.
ΑΤΑΛΟΤΑΤΑ ΠΑΙΖΕΙ Αρχαία Ελληνική Γλώσσα Γ Γυμνασίου Ενότητα 6 Ελένη Αδαμοπούλου 3 ο Γυμνάσιο Ναυπάκτου.
ΑΙΓΟΣ ΠΟΤΑΜΟΙ Οι κινήσεις Αθηναίων και Λακεδαιμονίων Ξενοφώντος Ελληνικά Βιβλίο 2, κεφάλαιο 1, §16 και εξής Παρουσίαση Δοϊρανλή Άννα, φιλόλογος.
Αρχαίο Ελληνικό Δράμα: Ευριπίδης
ΤΑ ΠΛΕΟΝΕΚΤΗΜΑΤΑ ΤΗΣ ΕΙΡΗΝΗΣ
Κείμενα Ελληνιστικής – Ρωμαϊκής περιόδου
Ἱστορία ἀρχαία καὶ μεσαιωνικὴ
Χρόνος καί αἰωνιότητα στόν Πλωτῖνο Ενότητα 6η: Αἰωνιότητα ΙV Ελένη Περδικούρη Σχολή Ανθρωπιστικών και Κοινωνικών Σπουδών Τμήμα Φιλοσοφίας.
Αρχαίο Ελληνικό Δράμα: Ευριπίδης
1 Ἐν Λέσϐῳ θηρῶν, ἐν ἄλσει Νυμφῶν θέαμα εἶδον κάλλιστον ὧν εἶδον· εἰκόνα γραπτήν, ἱστορίαν ἔρωτος. Καλὸν μὲν καὶ τὸ ἄλσος, πολύδενδρον, ἀνθηρόν, κατάρρυτον·
Γλωσσική επαφή στην Αρχαιότητα
Enseignante Αργυρώ Μουστάκη Μαντζακίδη Μαρία Α.Μ
John 3:16 οὕτως γὰρ ἠγάπησεν ὁ θεὸς τὸν κόσμον, this is how for loved God the world ὥστε τὸν υἱὸν τὸν μονογενῆ ἔδωκεν, so that the Son the only he.
Texte 1 : Aristophane - Les Nuées - v
Texte 1 : Aristophane - Les Nuées - v
12e École Primaire de Veria 5e Classe Français
Αρχαίες Ελληνικές Επιγραφές
Σπάρτη.
Texte 1 : Aristophane - Les Nuées - v
PRESENT MIDDLE/PASSIVE PARTICIPLES
Αναστάσιμη Προσευχή ΧΡΙΣΤΟΣ ΑΝΕΣΤΗ!.
Η συνταξη τησ αε.
Vert = nominatif Vocatif Bleu = acc Gris = génitif Orange = datif
Jesus Is the Son of God. Jesus Is the Son of God.
Vert = nominatif Bleu = acc Gris = génitif Orange = datif
I loosen indicative active 1st person singular
Αρχαίο Ελληνικό Δράμα: Ευριπίδης
Alouette bouquette, Cochevieux, Alouette à crête, Alouette de moulin
Αρχαίο Ελληνικό Δράμα: Ευριπίδης
ΑΡΧΕΣ ΦΙΛΟΣΟΦΙΑΣ Β΄ ΛΥΚΕΙΟΥ
Exercise 9.
Croy 15 - Exercises 1. ἐν ταῖς ἡμέραις ἐκείναις ἦν ὁ υἱὸς αὐτῆς μικρός, νῦν δὲ γέγονεν ἄνθρωπος καὶ ἔχει αὐτὸς υἱόν.
« οἷα ἡ μορφή, (οὐ) τοιάδε καὶ ἡ ψυχή…»
Homework Exercise 6 α. ἡ ὥρα ἔρχεται (he/she/it comes)
Le DYSCOLOS (Ménandre)
Croy 7 - Exercises 1. λέγετε λόγον κατὰ τοῦ κυρίου τοῦ οὐρανοῦ;
Croy 14 - Exercises 1. ἐν ἐκείνῃ τῇ ἡμέρᾳ ἡμεις ἐπίομεν οἶνον
Croy 11 - Exercises 1. Οἱ οφθαλμοὶ τοῦ τέκνου ἐθεραπεύοντο
CH13, Imperfect Tense, Relative Prons.
Croy 5 - Exercises 1. δίκαιος καὶ ἅγιος ὁ κύριος τοῦ οὐρανοῦ.
Η ΔΥΝΑΣΤΕΙΑ ΤΩΝ ΣΕΛΕΥΚΙΔΩΝ
ΟΙ ΠΤΟΛΕΜΑΙΟΙ.
Μεταγράφημα παρουσίασης:

Texte 1 : Platon - Hippias majeur - 290d-291a

Vert = nominatif Vocatif Bleu = acc Gris = génitif Orange = datif Rouge = verbe conjugué Rouge foncé = verbe à l'infinitif Rose = radical du verbe au participe/terminaison de la couleur du cas du participe

(Ἱππίας) Ὁμολογήσομεν τοῦτό γε, ὅτι ὃ ἂν πρέπῃ ἑκάστῳ, τοῦτο καλὸν ποιεῖ ἕκαστον.

(Ἱππίας) Ὁμολογήσομεν τοῦτό γε, ὅτι ὃ ἂν πρέπῃ ἑκάστῳ, τοῦτο καλὸν ποιεῖ ἕκαστον.

(Ἱππίας) Ὁμολογήσομεν τοῦτό γε, ὅτι ὃ ἂν πρέπῃ ἑκάστῳ, τοῦτο καλὸν ποιεῖ ἕκαστον.

(Ἱππίας) Ὁμολογήσομεν τοῦτό γε, ὅτι ὃ ἂν πρέπῃ ἑκάστῳ, τοῦτο καλὸν ποιεῖ ἕκαστον.

(Σωκράτης) «  Πότερον οὖν πρέπει, φήσει, ὅταν τις τὴν χύτραν ἣν ἄρτι ἐλέγομεν, τὴν καλήν, ἕψῃ ἔτνους καλοῦ μεστήν, χρυσῆ τορύνη αὐτῇ ἢ συκίνη ;  »

(Σωκράτης) «  Πότερον οὖν πρέπει, φήσει, ὅταν τις τὴν χύτραν ἣν ἄρτι ἐλέγομεν, τὴν καλήν, ἕψῃ ἔτνους καλοῦ μεστήν, χρυσῆ τορύνη αὐτῇ ἢ συκίνη ;  »

(Σωκράτης) «  Πότερον οὖν πρέπει, φήσει, ὅταν τις τὴν χύτραν ἣν ἄρτι ἐλέγομεν, τὴν καλήν, ἕψῃ ἔτνους καλοῦ μεστήν, χρυσῆ τορύνη αὐτῇ ἢ συκίνη ;  »

(Σωκράτης) «  Πότερον οὖν πρέπει, φήσει, ὅταν τις τὴν χύτραν ἣν ἄρτι ἐλέγομεν, τὴν καλήν, ἕψῃ ἔτνους καλοῦ μεστήν, χρυσῆ τορύνη αὐτῇ ἢ συκίνη ;  »

(Ἱππίας) Ἡράκλεις, οἷον λέγεις ἄνθρωπον, ὦ Σώκρατες (Ἱππίας) Ἡράκλεις, οἷον λέγεις ἄνθρωπον, ὦ Σώκρατες. Οὐ βούλει μοι εἰπεῖν τίς ἐστιν ; (Σωκράτης) Οὐ γὰρ ἂν γνοίης, εἴ σοι εἴποιμι τοὔνομα.

(Ἱππίας) Ἡράκλεις, οἷον λέγεις ἄνθρωπον, ὦ Σώκρατες (Ἱππίας) Ἡράκλεις, οἷον λέγεις ἄνθρωπον, ὦ Σώκρατες. Οὐ βούλει μοι εἰπεῖν τίς ἐστιν ; (Σωκράτης) Οὐ γὰρ ἂν γνοίης, εἴ σοι εἴποιμι τοὔνομα.

(Ἱππίας) Ἡράκλεις, οἷον λέγεις ἄνθρωπον, ὦ Σώκρατες (Ἱππίας) Ἡράκλεις, οἷον λέγεις ἄνθρωπον, ὦ Σώκρατες. Οὐ βούλει μοι εἰπεῖν τίς ἐστιν ; (Σωκράτης) Οὐ γὰρ ἂν γνοίης, εἴ σοι εἴποιμι τοὔνομα.

(Ἱππίας) Ἡράκλεις, οἷον λέγεις ἄνθρωπον, ὦ Σώκρατες (Ἱππίας) Ἡράκλεις, οἷον λέγεις ἄνθρωπον, ὦ Σώκρατες. Οὐ βούλει μοι εἰπεῖν τίς ἐστιν ; (Σωκράτης) Οὐ γὰρ ἂν γνοίης, εἴ σοι εἴποιμι τοὔνομα.

(Ἱππίας) Ἡράκλεις, οἷον λέγεις ἄνθρωπον, ὦ Σώκρατες (Ἱππίας) Ἡράκλεις, οἷον λέγεις ἄνθρωπον, ὦ Σώκρατες. Οὐ βούλει μοι εἰπεῖν τίς ἐστιν ; (Σωκράτης) Οὐ γὰρ ἂν γνοίης, εἴ σοι εἴποιμι τοὔνομα.

(Ἱππίας) Ἡράκλεις, οἷον λέγεις ἄνθρωπον, ὦ Σώκρατες (Ἱππίας) Ἡράκλεις, οἷον λέγεις ἄνθρωπον, ὦ Σώκρατες. Οὐ βούλει μοι εἰπεῖν τίς ἐστιν ; (Σωκράτης) Οὐ γὰρ ἂν γνοίης, εἴ σοι εἴποιμι τοὔνομα.

(Ἱππίας) Ἡράκλεις, οἷον λέγεις ἄνθρωπον, ὦ Σώκρατες (Ἱππίας) Ἡράκλεις, οἷον λέγεις ἄνθρωπον, ὦ Σώκρατες. Οὐ βούλει μοι εἰπεῖν τίς ἐστιν ; (Σωκράτης) Οὐ γὰρ ἂν γνοίης, εἴ σοι εἴποιμι τοὔνομα.

(Ἱππίας) Ἡράκλεις, οἷον λέγεις ἄνθρωπον, ὦ Σώκρατες (Ἱππίας) Ἡράκλεις, οἷον λέγεις ἄνθρωπον, ὦ Σώκρατες. Οὐ βούλει μοι εἰπεῖν τίς ἐστιν ; (Σωκράτης) Οὐ γὰρ ἂν γνοίης, εἴ σοι εἴποιμι τοὔνομα.

(Ἱππίας) Ἡράκλεις, οἷον λέγεις ἄνθρωπον, ὦ Σώκρατες (Ἱππίας) Ἡράκλεις, οἷον λέγεις ἄνθρωπον, ὦ Σώκρατες. Οὐ βούλει μοι εἰπεῖν τίς ἐστιν ; (Σωκράτης) Οὐ γὰρ ἂν γνοίης, εἴ σοι εἴποιμι τοὔνομα.

(Ἱππίας) Ἡράκλεις, οἷον λέγεις ἄνθρωπον, ὦ Σώκρατες (Ἱππίας) Ἡράκλεις, οἷον λέγεις ἄνθρωπον, ὦ Σώκρατες. Οὐ βούλει μοι εἰπεῖν τίς ἐστιν ; (Σωκράτης) Οὐ γὰρ ἂν γνοίης, εἴ σοι εἴποιμι τοὔνομα.

(Ἱππίας) Ἡράκλεις, οἷον λέγεις ἄνθρωπον, ὦ Σώκρατες (Ἱππίας) Ἡράκλεις, οἷον λέγεις ἄνθρωπον, ὦ Σώκρατες. Οὐ βούλει μοι εἰπεῖν τίς ἐστιν ; (Σωκράτης) Οὐ γὰρ ἂν γνοίης, εἴ σοι εἴποιμι τοὔνομα.

(Ἱππίας) Ἡράκλεις, οἷον λέγεις ἄνθρωπον, ὦ Σώκρατες (Ἱππίας) Ἡράκλεις, οἷον λέγεις ἄνθρωπον, ὦ Σώκρατες. Οὐ βούλει μοι εἰπεῖν τίς ἐστιν ; (Σωκράτης) Οὐ γὰρ ἂν γνοίης, εἴ σοι εἴποιμι τοὔνομα.

(Ἱππίας) Ἀλλὰ καὶ νῦν ἔγωγε γιγνώσκω, ὅτι ἀμαθής τις ἐστιν. (Σωκράτης) Μέρμερος πάνυ ἐστίν, ὦ Ἱππία· ἀλλ' ὅμως τί φήσομεν ;

(Ἱππίας) Ἀλλὰ καὶ νῦν ἔγωγε γιγνώσκω, ὅτι ἀμαθής τις ἐστιν. (Σωκράτης) Μέρμερος πάνυ ἐστίν, ὦ Ἱππία· ἀλλ' ὅμως τί φήσομεν ;

(Ἱππίας) Ἀλλὰ καὶ νῦν ἔγωγε γιγνώσκω, ὅτι ἀμαθής τις ἐστιν. (Σωκράτης) Μέρμερος πάνυ ἐστίν, ὦ Ἱππία· ἀλλ' ὅμως τί φήσομεν ;

(Ἱππίας) Ἀλλὰ καὶ νῦν ἔγωγε γιγνώσκω, ὅτι ἀμαθής τις ἐστιν. (Σωκράτης) Μέρμερος πάνυ ἐστίν, ὦ Ἱππία· ἀλλ' ὅμως τί φήσομεν ;

(Ἱππίας) Ἀλλὰ καὶ νῦν ἔγωγε γιγνώσκω, ὅτι ἀμαθής τις ἐστιν. (Σωκράτης) Μέρμερος πάνυ ἐστίν, ὦ Ἱππία· ἀλλ' ὅμως τί φήσομεν ;

(Ἱππίας) Ἀλλὰ καὶ νῦν ἔγωγε γιγνώσκω, ὅτι ἀμαθής τις ἐστιν. (Σωκράτης) Μέρμερος πάνυ ἐστίν, ὦ Ἱππία· ἀλλ' ὅμως τί φήσομεν ;

(Ἱππίας) Πρέπει μὲν γάρ, ὦ Σώκρατες, μᾶλλον· οὐ μεντἂν ἔγωγε τῷ ἀνθρώπῳ τοιαῦτα ἐρωτῶντι διαλεγοίμην.

(Ἱππίας) Πρέπει μὲν γάρ, ὦ Σώκρατες, μᾶλλον· οὐ μεντἂν ἔγωγε τῷ ἀνθρώπῳ τοιαῦτα ἐρωτῶντι διαλεγοίμην.

(Ἱππίας) Πρέπει μὲν γάρ, ὦ Σώκρατες, μᾶλλον· οὐ μεντἂν ἔγωγε τῷ ἀνθρώπῳ τοιαῦτα ἐρωτῶντι διαλεγοίμην.

(Σωκράτης) Ὀρθῶς γε, ὦ φίλε· σοὶ μὲν γὰρ οὐκ ἂν πρέποι τοιούτων ὀνομάτων ἀναπίμπλασθαι, καλῶς μὲν οὑτωσὶ ἀμπεχομένῳ, καλῶς δὲ ὑποδεδεμένῳ, εὐδοκιμοῦντι δὲ ἐπὶ σοφίᾳ ἐν πᾶσι τοῖς Ἕλλησιν.

(Σωκράτης) Ὀρθῶς γε, ὦ φίλε· σοὶ μὲν γὰρ οὐκ ἂν πρέποι τοιούτων ὀνομάτων ἀναπίμπλασθαι, καλῶς μὲν οὑτωσὶ ἀμπεχομένῳ, καλῶς δὲ ὑποδεδεμένῳ, εὐδοκιμοῦντι δὲ ἐπὶ σοφίᾳ ἐν πᾶσι τοῖς Ἕλλησιν.

(Σωκράτης) Ὀρθῶς γε, ὦ φίλε· σοὶ μὲν γὰρ οὐκ ἂν πρέποι τοιούτων ὀνομάτων ἀναπίμπλασθαι, καλῶς μὲν οὑτωσὶ ἀμπεχομένῳ, καλῶς δὲ ὑποδεδεμένῳ, εὐδοκιμοῦντι δὲ ἐπὶ σοφίᾳ ἐν πᾶσι τοῖς Ἕλλησιν.

(Σωκράτης) Ὀρθῶς γε, ὦ φίλε· σοὶ μὲν γὰρ οὐκ ἂν πρέποι τοιούτων ὀνομάτων ἀναπίμπλασθαι, καλῶς μὲν οὑτωσὶ ἀμπεχομένῳ, καλῶς δὲ ὑποδεδεμένῳ, εὐδοκιμοῦντι δὲ ἐπὶ σοφίᾳ ἐν πᾶσι τοῖς Ἕλλησιν.

(Σωκράτης) Ὀρθῶς γε, ὦ φίλε· σοὶ μὲν γὰρ οὐκ ἂν πρέποι τοιούτων ὀνομάτων ἀναπίμπλασθαι, καλῶς μὲν οὑτωσὶ ἀμπεχομένῳ, καλῶς δὲ ὑποδεδεμένῳ, εὐδοκιμοῦντι δὲ ἐπὶ σοφίᾳ ἐν πᾶσι τοῖς Ἕλλησιν.

(Σωκράτης) Ὀρθῶς γε, ὦ φίλε· σοὶ μὲν γὰρ οὐκ ἂν πρέποι τοιούτων ὀνομάτων ἀναπίμπλασθαι, καλῶς μὲν οὑτωσὶ ἀμπεχομένῳ, καλῶς δὲ ὑποδεδεμένῳ, εὐδοκιμοῦντι δὲ ἐπὶ σοφίᾳ ἐν πᾶσι τοῖς Ἕλλησιν.

(Σωκράτης) Ὀρθῶς γε, ὦ φίλε· σοὶ μὲν γὰρ οὐκ ἂν πρέποι τοιούτων ὀνομάτων ἀναπίμπλασθαι, καλῶς μὲν οὑτωσὶ ἀμπεχομένῳ, καλῶς δὲ ὑποδεδεμένῳ, εὐδοκιμοῦντι δὲ ἐπὶ σοφίᾳ ἐν πᾶσι τοῖς Ἕλλησιν.

(Σωκράτης) Ὀρθῶς γε, ὦ φίλε· σοὶ μὲν γὰρ οὐκ ἂν πρέποι τοιούτων ὀνομάτων ἀναπίμπλασθαι, καλῶς μὲν οὑτωσὶ ἀμπεχομένῳ, καλῶς δὲ ὑποδεδεμένῳ, εὐδοκιμοῦντι δὲ ἐπὶ σοφίᾳ ἐν πᾶσι τοῖς Ἕλλησιν.

(Σωκράτης) Ὀρθῶς γε, ὦ φίλε· σοὶ μὲν γὰρ οὐκ ἂν πρέποι τοιούτων ὀνομάτων ἀναπίμπλασθαι, καλῶς μὲν οὑτωσὶ ἀμπεχομένῳ, καλῶς δὲ ὑποδεδεμένῳ, εὐδοκιμοῦντι δὲ ἐπὶ σοφίᾳ ἐν πᾶσι τοῖς Ἕλλησιν.

Ἀλλ' ἐμοὶ οὐδὲν πρᾶγμα φύρεσθαι πρὸς τὸν ἄνθρωπον.

Ἀλλ' ἐμοὶ οὐδὲν πρᾶγμα φύρεσθαι πρὸς τὸν ἄνθρωπον.

Ἀλλ' ἐμοὶ οὐδὲν πρᾶγμα φύρεσθαι πρὸς τὸν ἄνθρωπον.