ΕΛΛΗΝΙΚΑ ΕΚΘΕΜΑΤΑ ΣΕ ΞΕΝΑ ΜΟΥΣΕΙΑ Project A’ Λυκείου 2ου ΓΕΛ Χαλκηδόνας

Τα ελληνικά εκθέματα στα ξένα μουσεία Γνωρίζουμε ότι η αρχαία ελληνική κληρονομιά είναι διασκορπισμένη σε διάφορα μέρη-μουσεία του κόσμου, όχι πάντα φιλόξενα. Πολλά κομμάτια-έργα τέχνης διακρίνονται για την ομορφιά τους, την ιστορία τους και τη θέση τους στην πανανθρώπινη πολιτιστική παρακαταθήκη. Σκεφθείτε όλα τα μεγάλα μουσεία του κόσμου, το Λούβρο, τα Μουσεία του Βατικανού, το Ερμιτάζ, το Μητροπολιτικό Μουσείο της Νέας Υόρκης, το Βρετανικό Μουσείο στο Λονδίνο. Δεν υπάρχει μεγάλο μουσείο που να μη διαθέτει ελληνικές αρχαιότητες. Για την ακρίβεια, δεν υπάρχει μεγάλο μουσείο του κόσμου που να μην είναι υπερήφανο για τις ελληνικές του συλλογές, για ένα ή περισσότερα κορυφαία δείγματα ελληνικής τέχνης που εκτίθεται στις πιο προβεβλημένες αίθουσές του.

Παρατηρείται ιδιαιτέρως το φαινόμενο της έκθεσης διαφόρων αρχαιολογικών μνημείων σε μουσεία που δεν ανήκουν νόμιμα σε αυτά. Οι πιθανοί λόγοι που ίσως αυτό συμβαίνει είναι πολιτικοί και οικονομικοί κυρίως . Πολλά μουσεία στοχεύουν στην οικονομική τους ωφέλεια, παρουσιάζοντας ορισμένα εκθέματα . Οι προσπάθειες για την επιστροφή τους στην Ελλάδα δεν έφεραν τα επιθυμητά αποτελέσματα.

Αθηνά Παρθένος Στο κεντρικό αναγνωστήριο της βιβλιοθήκης της Περγάμου, βρισκόταν το άγαλμα αυτό που αποτελούσε αντίγραφο του αγάλματος της Αθηνάς Παρθένου του Φειδία από την Ακρόπολη των Αθηνών. Η θεά φοράει μακρύ πέπλο και αιγίδα (προστατευτικό θώρακα) με γοργόνειο (το αποτροπαϊκό πρόσωπο της Μέδουσας Γοργούς) στο στήθος. Πιθανόν, με το αριστερό της χέρι να στηριζόταν στο δόρυ και στην ασπίδα της, ενώ στο δεξιό κρατούσε μια μικρή φτερωτή Νίκη.

Νίκη της Σαμοθράκης Μαρμάρινο γλυπτό άγνωστου καλλιτέχνη της ελληνιστικής εποχής που βρέθηκε στο ναό των «Μεγάλων Θεών» ή Καβείρων στη Σαμοθράκη, και παριστάνει φτερωτή τη θεά Νίκη. Το γλυπτό εκτίθεται στο Μουσείο του Λούβρου από το 1884. Το άγαλμα έχει ύψος 3,28 μ. (με τα φτερά) και 5,58 μ. με την μαρμάρινη πλώρη πλοίου πάνω στην οποία είναι τοποθετημένο σήμερα.

Αφροδίτη της Μήλου Πολύ γνωστό μαρμάρινο άγαλμα, της ελληνιστικής εποχής, το οποίο βρέθηκε την άνοιξη του 1820 σε αγροτική περιοχή της Μήλου . Μένει στα χέρια του Γάλλου πρεσβευτή Mαρκήσιου Nτε Pιβιέρ, ο οποίος το δώρισε την 1η Mαρτίου του 1821 στο βασιλιά της Γαλλίας Λουδοβίκο το 18ο, για να τοποθετηθεί στο Λούβρο. Χρονολογείται γύρω στον 1ο αιώνα π.Χ. Άλλοτε θεωρείτο έργο του Πραξιτέλη, σήμερα όμως είναι σαφές ότι ο δημιουργός της είναι άλλος. Έχει ύψος 2,02 μ.

Έρως και Ψυχή Το μαρμάρινο γλυπτό ανα-παριστάνει στιγμιότυπο από τον δημοφιλή ελληνικό μύθο του Έρωτας Ψυχής και  του Απουλήιου , και συγκεκριμένα την στιγμή που ο Έρωτας ξαναζωντανεύει την Ψυχή. Το έργο ανήκει στον κύκλο μυθολογικών αλληγο-ριών του Κανόβα. Το έτος κατασκευής του χρονολογεί-ται το 1788-1793 και έχει διαστάσεις 1,55 x 1,68 x 1,01 μ.

Βωμός του Διός Σωτήρος και της Αθηνάς Νικηφόρου Βωμός του Διός Σωτήρος και της Αθηνάς Νικηφόρου, ο βωμός της Περγάμου, κτίστηκε από το βασιλιά της Περγάμου Ευμένη τον β' . Δεν είναι γνωστό σε ποιον οφείλεται το σχέδιο της γλυπτικής σύνθεσης, που φιλοτεχνήθηκε από το 180 έως 150 π.Χ. . Ο βωμός βρισκόταν στη νότια πλευρά της Ακρόπολης της Περγάμου. Αποτελούνταν από κρηπίδα (36 x 34 μ.) με πέντε σκαλοπάτια, βάθρο και διπλή στοά ιωνικού ρυθμού (ύψ. 12 μ.), που περιέκλειε τον κεντρικό βωμό, στον οποίον έφτανε κανείς από μεγαλοπρεπή σκάλα (ύψ. 20 μ.)

Το πορτρέτο του Αττάλου Α΄ Κατασκευάστηκε στις αρχές του 2ου αιώνα π.Χ. στην Πέργαµο. Την κατασκευή του είχε αναλάβει καλλιτέχνης του οποίου το όνοµα δεν µας είναι γνωστό. Είναι ένα από τα πιο αντιπροσωπευτικά πορτρέτα ηγεµόνα της ελληνιστικής τέχνης και αποτελεί μέρος ενός σχετικά μεγάλου μεγέθους αγάλµατος που βρισκόταν στην ακρόπολη της Περγάµου. Έχει ύψος 39,5 εκατοστά. Άτταλος Α΄, σαν ένα είδος προσωπογραφίας, απεικονίζεται με ορθάνοιχτα μάτια και βαθύ βλέμμα, μέτωπο με πυκνούς βοστρύχους και ελαφριά σύσφιξη στα μάγουλα .

Κενταυρομαχία Η Κεναυρομαχία στη Φολόη ή σκύφος του Ζωγράφου της Φολόης που φιλοξενείται στο Μουσείο του Λούβρου .Είναι έργο που χρονολογείται γύρω στο 580 π.Χ .Βρέθηκε στην Κόρινθο και αγοράστηκε το 1884 Οι Κένταυροι εικονίζονται με μακρυά γενειάδα και ανθρώπινα σώματα. Είναι οπλισμένοι με κλαδιά και ρίζες δένδρων. Στο αριστερό άκρο της παράστασης βλέπουμε μια γυναίκα μαζί με έναν γενειοφόρο άνδρα που κρατάει σκήπτρο να παρακολουθούν το παράδοξο γεγονός.

Πληγωμένη Αμαζόνα Η ανάγλυφη «Πληγωμένη Αμαζόνα», που χρονολογείται περί τον 4ο π.Χ. αιώνα και βρέθηκε στις ανασκαφές της Εφέσου, βρίσκεται στο αυστριακό μουσείο στο κέντρο της Βιέννης.

Αφροδίτη της Ταυρίδας Ένα από τα γνωστότερα εκθέματα του είναι η «Αφροδίτη της Ταυρίδας» αντίγραφο του 3ου ή 2ου π.Χ. της «Κνιδίας Αφροδίτης», ενός από τα περίφημα έργα του Πραξιτέλη το οποίο βρίσκεται στο Μουσείο Ερμιτάζ στην Αγία Πετρούπολη. Χρονολογείται γύρω στο 364-361 π.Χ. και έχει 2μ ύψος.

Αρπιστής Είναι πρώιμο καλλιτέχνημα των Κυκλάδων που βρέθηκε σε τάφο στην Κέρο. Το μαρμάρινο άγαλμα παριστάνει καθιστό αρπιστή τη στιγμή που παίζει. Κάθεται σε ιδιαίτερα περίτεχνο θρόνο. Στηρίζει επάνω στον δεξί μηρό μουσικό όργανο τριγωνικής κατασκευής, που ερμηνεύεται ως άρπα ή λύρα. Το πρόσωπο είναι στραμμένο στον ουρανό. Η μύτη είναι το μοναδικό πλαστικό χαρακτηριστικό του προσώπου. Διατηρείται σε καλή κατάσταση. Λείπουν τμήματα και των δύο χεριών από τον αγκώνα, ενώ αποτελείται από ανασυγκολλημένα θραύσματα.

Ο θησαυρός της Αίγινας Ο θησαυρός της Αίγινας είναι πλούσια αρχαιολογική συλλογή αρχαίων ελληνικών κοσμημάτων. Φυλάσσεται και εκτίθεται στο Βρετανικό Μουσείο. Τα εκθέματα του θησαυρού της Αίγινας είναι κοσμήματα από χρυσό και πολύτιμους λίθους. Παρουσιάζουν χαρακτηριστικά Μινωικής και Μυκηναϊκής τέχνης με Αιγυπτιακή επιρροή. Αποτελούν μια από τις πιο αξιόλογες συλλογές αρχαίων έργων τέχνης της εποχής του χαλκού που σώζονται μέχρι σήμερα. Βρέθηκαν στα τέλη του 19ου αιώνα, ίσως σε τάφους στην Αίγινα και δημοσιεύτηκαν από τον Έβανς, ο οποίος τα χρονολόγησε στον 8ο αιώνα π.Χ. Σήμερα αξιολογούνται μεταξύ 1850 και 1550 π.Χ., εποχή κατά την οποία, η Αίγινα κατοικείτο από Μινωικές αποικίες.

Χρυσή ασπίδα Πρόκειται για ολόχρυσο έλασμα, πολύ λεπτεπίλεπτο. Στο κέντρο φαντάζει μια στρογγυλή ασπίδα, της οποίας η διακόσμηση θυμίζει άνθος με οκτώ πέταλα. Η ασπίδα είναι πλαισιωμένη με οκτώ σπείρες που σχηματίζουν κανονικό οκτάγωνο. Τέσσερις από τις σπείρες φέρουν οπή, από τις οποίες προφανώς το έλασμα ήταν συνδεδεμένο. Έχει διαστάσεις 4 εκ. και 27 γρ. βάρος.

Γοργόνειο Βρέθηκε το 1856 σε τάφο στον Θάρρα στην Σαρδινλια. Πρόκειται για χονδρή πλάκα από ασήμι σε τετράγωνο σχήμα. Είναι σφραγισμένο με ανάγλυφο Γοργόνειο, αρχαΐζοντος τύπου. Τα χαρακτηριστικά του προσώπου είναι τρομακτικά, με προεξέχουσα γλώσσα και εξογκωμένους οφθαλμούς. Η κόμη είναι πυκνή, με μπούκλες που πέφτουν στο πρόσωπο, και δεμένη κότσο στην κορφή. Μια από τις γωνίες φέρει οπή, ενώ οι υπόλοιπες τρεις λείπουν, επειδή έσπασαν και χάθηκαν. Έχει διαστάσεις μήκος: 6,2 εκ. και 184 γρ. βάρος.

Έφιππος πολεμιστής Αποτελείται από δύο μέλη, το άλογο και τον ιππέα, τα οποία κατασκευάστηκαν ξεχωριστά, εφαρμόζουν απόλυτα σχηματίζοντας ένα ενιαίο σύνολο. Το κράνος που φοράει ο καβαλάρης είναι διακοσμημένο με ανάγλυφα άνθη λοττού και καλύπτει ολόκληρη την κεφαλή. Το πρόσωπό του είναι νεανικό, αγένειο. Η κόμη προβάλει στο σβέρκο. Πρέπει να είχε μια κορώνα, η οποία έχει χαθεί. Επίσης λείπει το χαλινάρι που κρατούσε στα χέρια του. Φοράει κοντό χιτώνα σφιγμένο με ζώνη στην μέση του. Η χαίτη και τα μαλλιά στο κούτελο του αλόγου είναι ανάγλυφα. Εχει ύψος 23,6 εκ.

Κεφαλή της Λυσιμάχης Εικονίζει μια γηραιά γυναίκα, την ιέρεια Λυσιμάχη του ναού της Πολιάδος Αθήνας. Είναι μαρμάρινο αντίγραφο προγενέστερου μπρούτζινου ανδριάντα, του οποίου το πρότυπο ίσως να ανάγεται σε αρχαιότατο ξύλινο ξόανο. Εχει διαστάσεις 25,5 εκ.

Χρυσός στέφανος Πρόκειται για απομίμηση κλαδιών βελανιδιάς σε χρυσό σύρμα, λεπτεπίλεπτα χρυσά φύλλα, βαριά χρυσά βελανίδια, δυο τζιτζίκια και μια μέλισσα. Το στεφάνι αποτελείται από δύο μίσχους. Στο άκρο του κάθε μίσχου υπάρχει μια θηλιά, μέσα από την οποία περνούσε μια χρυσή κορδέλα που τους συγκρατούσε. Η κορδέλα ήταν δεμένη και στολισμένη με μια χρυσή μέλισσα. Έχει διαστάσεις μήκος 77 εκ., βάρος 3629 γρ. μέλισσα: 2,1 εκ.

Θεά Μέλισσα Πρόκειται για χρυσή πλάκα σχήματος ορθογωνίου. Περιέχει ανάγλυφη παράσταση της θεάς Μέλισσας. Αριστερά και δεξιά της Μέλισσας βρίσκεται ανθός με επτά και οκτώ πέταλα αντίστοιχα. Η θεά πετάει με τα χέρια τεντωμένα στο πλάι, και τις παλάμες κλειστές. Το σώμα της από την μέση και κάτω καταλήγει σε κοιλιά εντόμου. Φοράει το χαρακτηριστικό αιγυπτιακό μαντίλι των Φαραώ. Έχει διαστάσεις 3 εκ. και 14 γρ. βάρος.

Ανάγλυφο της Σαμοθράκης Το μαρμάρινο ανάγλυφο κατασκευάστηκε το 560π.Χ., έχει διαστάσεις 48 x 45,30 x 4,5 εκ. και βρίσκεται στο μουσείο του Λούβρου.

Ο Ηρακλής και ο ταύρος της Κρήτης Είναι μετόπη από τον Ναό του Διός στην Ολυμπία, που σήμερα φιλοξενείται στο Μουσείο του Λούβρου. Το έτος κατασκευής του χρονολογείται στο 460 π.Χ. και έχει διαστάσεις 114 x 152 εκ.

Η Άρτεμης των Βερσαλλιών Το άγαλμα της Άρτεμης τω Βερσαλλιών χρονολογείτε να είναι τον 4ο αιώνα π.Χ. Ο καλλιτέχνης του μνημείου είναι ο Λεωχάρης. Το υλικό που έχει φτιαχτεί είναι το μάρμαρο. Ο τόπος εύρεσης είναι η Αθήνα. Το έργο είναι ρωμαϊκό αντίγραφο. Η Άρτεμη αποδίδεται όρθια και έντονα κινημένη προς τα εμπρός. Στο δεξί της χέρι κρατά τα κέρατα ενός ελαφιού, κάτω από το οποίο αναπαρίσταται ένα σκυλί. Τα χέρια της ήταν ένθετα από διαφορετικά μαρμάρινα κομμάτια. Στη διακόσμηση του χιτώνα έχουν χρησιμοποιηθεί δύο χρώματα, το κόκκινο και το κίτρινο, όπως μαρτυρούν υπολείμματά τους στο ένδυμα.

Προτομή του Ομήρου Η προτομή είναι από μάρμαρο της Πεντέλης. Εικονίζει τον ποιητή τυφλό σε μεγάλη ηλικία, με γυμνό στήθος. Η κόμη και το γένι αποδίδονται με καλλιτεχνική ασυμμετρία. Έχει διαστάσεις 53 εκατοστά.

Προτομή του Περιάνδρου Εικονίζει το κεφάλι ενός νεαρού άνδρα με ευγενή χαρακτηριστικά, κοντή κόμη και γένι. Ομοιάζει πολύ του Θαλή. Ο χαρακτήρας του προσώπου είναι σοβαρός και μελαγχολικός, που ίσως να εκφράζει το σκληρό πεπρωμένο της ζωής του εικονιζόμενου προσώπου. Φέρει την επιγραφή «ΠΕΡΙΑΝΔΡΟΣ ΚΥΨΕΛΟΥ ΚΟΡΙΝΘΙΟΣ ΜΕΛΕΤΗ ΠΑΝ». Το πορτραίτο φέρει χαρακτηριστικά της τέχνης του τέλους του 4ου αιώνα.

Απόλλων της Πάρου Το μαρμάρινο άγαλμα έχει ύψος 1,035 μέτρα, ενώ λείπουν τα δύο κάτω άκρα από το γόνατο. Παρουσιάζει έναν έφηβο, στην γνωστή όρθια βηματιστή στάση. Το σώμα είναι καλογυμνασμένο και φέρει τις χαρακτηριστικές αναλογίες όλων των κούρων αγαλμάτων. Γενικά οι γραμμές είναι απαλές και αρμονικές χωρίς υπερβολικό τονισμό των ανατομικών λεπτομερειών. Η κεφαλή είναι φυσική, το πρόσωπο όλο ζωντάνια. Το άγαλμα είναι σμιλευμένο από μάρμαρο της Πάρου.

Βωμός της Περγάμου O επιβλητικός Βωμός της Περγάμου (180-160 π.Χ.) ανακαλύφθηκε από Γερμανούς αρχαιολόγους σε εκσκαφές στη Μικρά Ασία γύρω στα 1880 και μεταφέρθηκε στο Βερολίνο για να ξαναχτιστεί στην αρχική του μορφή εντός του Μουσείου της Περγάμου.

Ελγίνεια Μάρμαρα Ως Ελγίνεια Μάρμαρα είναι γνωστή μία συλλογή γλυπτών που προέρχονται από την Ακρόπολη των Αθηνών τα οποία μεταφέρθηκαν στην Βρετανία το 1806 από τον Τόμας Μπόους. Τα γλυπτά αυτά αποθηκεύτηκαν στο Βρετανικό Μουσείο του Λονδίνου το 1816 Από το 1983, με πρωτοβουλία της τότε Υπουργού Πολιτισμού Μελίνας Μερκούρη , η Ελλάδα καταβάλει προσπάθειες να φέρει τα Ελγίνεια πίσω στην Αθήνα. Ο λόρδος Έλγιν πήρε περίπου τα μισά από τα γλυπτά του Παρθενώνα και από τα υπόλοιπα δημιουργήθηκαν εκμαγεία σε γύψο. Στη συλλογή των μαρμάρων δόθηκε το όνομα του λόρδου Έλγιν.

Επιτύµβια στήλη Η εν λόγω μαρμάρινη επιτύµβια στήλη ύψους 80 εκ. χρονολογείται περίπου στα μέσα του 4ου αι. , περί τα 450-440π.Χ και ανήλθε στο φως το 1775 στο πλαίσιο ανασκαφών που συντελέστηκαν στο νησί της Πάρου. Η στήλη αυτή, έξοχο δείγµα γλυπτικής αποκτήθηκε από το MET το 1927 από το ίδρυµα Fletcher.  

Ο δισκοβόλος του Μύρωνα Ο Δισκοβόλος, χάλκινο έργο του γλύπτη Μύρωνα, χρονολογείται γύρω στο 450 π.Χ. και απεικονίζει τον αθλητή σε στιγμιαία στάση. Ο Δισκοβόλος του Μύρωνα είναι αποτέλεσμα προσεκτικής μελέτης του ανθρωπίνου σώματος και αγγίζει τον ρεαλισμό. Ωστόσο, αν εξαιρέσουμε την ελεύθερη κίνησή του, το έργο διατηρεί ακόμη κάποια αρχαϊκά κατάλοιπα, όπως το γεγονός ότι δεν είναι περίοπτο, αλλά δισδιάστατο, με κύρια όψη την μπροστινή. Το πρωτότυπο έχει καταστραφεί αλλά το ποιο πιστό αντίγραφο βρίσκεται στο βρετανικό μουσείο.

Η τιμωρία του Άτλαντα και του Προμηθέα   Η τιμωρία του Άτλαντα και του Προμηθέα Εδώ παριστάνει τον Άτλαντα και τον Προμηθέα με ζωντανή παραστατικότητα και απλότητα ταυτόχρονα με τον Προμηθέα αδέξια δεμένο σε μία μικρή κολώνα και το αίμα του να καταλήγει στο δάπεδο, ενώ και η απόδοση του σώματος του Άτλαντα δεν είναι ρεαλιστική.

Προτομή του Βία   H προτομή του Βία του Πριηνέως που φιλοξενείται σήμερα στα μουσεία του Βατικανού είναι το μοναδικό επιγραφημένο γλυπτό που εικονίζει τον Βία του Πριηνέως, έναν από τους επτά σοφούς της αρχαιότητας. Φέρει την επιγραφή «ΒΙΑΣ ΠΡΗΝΕΥΣ» και «ΟΙ ΠΛΕΙΣΤΟΙ ΑΝΘΡΩΠΟΙ ΚΑΚΟΙ».

Έφιππος ανδριάντας Έφιππος ανδριάντας είναι μνημειακή παρουσίαση του ιππέα με το άλογό του σε ποικίλους βηματισμούς. Φιλοτεχνείται κυρίως από ορείχαλκο, ώστε να εξασφαλίζεται η σταθερότητά του, ενώ τα εικονογραφικά μοτίβα ακολουθούν τον χαρακτήρα και τα συνθετικά δεδομένα της αρχαίας και της αναγεννησιακής πλαστικής τέχνης.

Υδρίες Με τον όρο Υδρία εννοείται αγγείο της αρχαιοελληνικής κεραμικής με ωοειδές σώμα, διακριτό λαιμό και στρογγυλό στόμιο. Έφερε κάθετη λαβή στον ώμο, που χρησιμοποιούταν για μεταφορά και δύο οριζόντιες λαβές στις πλευρές, που χρησιμοποιούνταν για ανύψωση. Το όνομα «Υδρία» ετυμολογείται από το ύδωρ, δηλαδή το νερό .Είναι ένα αγγείο που παρήχθη από τις αρχές του μελανόμορφου ρυθμού . Πολλά τέτοια αγγεία εκτίθενται στο Μητροπολιτικό Μουσείο της Νέας Υόρκης .

Απόλλων του Στράνγκφορντ Απόλλων του Στράνγκφορντ  Ο Απόλλων του Στράνγκφορντ είναι αριστουργηματικό έργο τέχνης. Ο τόπος ανεύρεσής του δεν είναι γνωστός, λέγεται όμως ότι βρέθηκε στην Ανάφη των  Κυκλάδων. Ονομάζεται έτσι από τον πρώην ιδιοκτήτη του, Πέρσυ Σμιθ .Φιλοξενείται σήμερα στο Βρετανικό Μουσείο. Διατηρείται σε πολύ καλή κατάσταση με λίγες φθορές στο πρόσωπο, ενώ λείπουν τα χέρια από τις μασχάλες, και τα πόδια από τα γόνατα. Ο κούρος ύψους ενός μέτρου παριστάνει έναν έφηβο που κάνει με το αριστερό πόδι ένα βήμα μπροστά. Η έκφραση του προσώπου είναι σοβαρή, με έναν αμυδρό υπαινιγμό του χαρακτηριστικού «αρχαϊκού μειδιάματος».

Η κοντή κόμη είναι εξαιρετικά περιποιημένη και στεφανώνει με μπούκλες το όμορφο κεφάλι. Η απόδοση των μυών του σώματος είναι ανατομικά σωστή και χαρακτηρίζει καλλιτεχνικά την άριστη σωματική αγωγή αριστοκρατικού εφήβου. Το άγαλμα είναι έργο των αρχών του 5ου αι. π.Χ.  Από καλλιτεχνική άποψη δείχνει την ραγδαία εξέλιξη του αρχαίου ρυθμού, ως προς την στάση των χεριών που δεν είναι πλέον κάθετα παράλληλα στο σώμα, αλλά ελεύθερα, σε στάση φυσική και ίσως να κρατούσαν αντικείμενα. Το βάρος του σώματος δεν στηρίζεται εξίσου και στα δύο πόδια, αλλά πέφτει κυρίως στο δεξί πόδι, ελευθερώνοντας το αριστερό σε μια φυσική κίνηση που δίνει χάρη σε όλο το σώμα.

Απόλλων του Μπελβεντέρε Ο Απόλλων του Μπελβεντέρε είναι αρχαίο Ρωμαϊκό αντίγραφο της εποχής του Αδριανού ενός χάλκινου πρωτοτύπου του 4ου αιώνα π.Χ., πιθανώς του γλύπτη Λεωχάρη. Το άγαλμα βρίσκεται σήμερα στα Μουσεία Βατικανού και έχει ύψος 2,24 μ . Ο Απόλλωνας φοράει μόνο μια χλαμύδα, η οποία συγκρατιέται στο δεξί ώμο, καλύπτει τμήμα της πλάτης του και πέφτει πάνω στο αριστερό του χέρι. Ο Απόλλων του Μπελβεντέρε βρέθηκε το 1489 κοντά στη Ρώμη σε ιδιοκτησία του καρδινάλιου Τζουλάνο ντέλα Ροβέρε, του μετέπειτα Πάπα Ιούλιου Β΄.

Προτομή του Περικλή H προτομή του Περικλή που φιλοξενείται σήμερα στα Μουσεία του Βατικανού είναι αρχαιολογικό εύρημα από την έπαυλη του Μ. Βρούτου. Χρονολογείται στις αρχές του 2ου αιώνα π.Χ .Το κεφάλι έχει ελαφρά κλίση προς τα αριστερά. Φέρει την επιγραφή «ΠΕΡΙΚΛΗΣ ΞΑΝΘΙΠΟΥ ΑΘΗΝΑΙΟΣ».

Ναός Αθηνάς Νίκης Ο ναός της Αθηνάς Νίκης  είναι μικρός και αμφιπρόστυλος ιωνικός ναός στην Ακρόπολη των Αθηνών. Το 1836, γερμανοί αρχαιολόγοι ανακάλυψαν τα υλικά, που είχαν διατηρηθεί σε καλή κατάσταση και αναστύλωσαν τον ναό. Εκτίθενται σήμερα στο Βρετανικό Μουσείο και αναστηλώθηκε από τον Νικόλαο Μπαλάνο.

Ύπνος Στην συλλογή του Βρετανικού Μουσείου εκτίθεται με αριθμό καταλόγου 267 χάλκινη κεφαλή που βρέθηκε στην περιοχή της Περούζια και αγοράστηκε το 1866. Η κεφαλή παρουσιάζει τον θεό Ύπνο. Θεωρείται ως άριστο έργο αρχαίας Ελληνικής γλυπτικής, που αποκαλύπτει την καλλιτεχνική δεξιοτεχνία των έργων του Πραξιτέλη. Το άγαλμα είναι 26 εκ. και εκτίθεται σήμερα στο Βρετανικό Μουσείο.

Αμφορέας των Παναθηναίων ή Παναθηναϊκός αμφορέας Αμφορέας των Παναθηναίων ή Παναθηναϊκός αμφορέας  Ο αμφορέας των Παναθηναίων ή Παναθηναϊκός αμφορέας ήταν παραδοσιακό έπαθλο με το οποίο βραβεύονταν οι νικητές των αγωνισμάτων γυμναστικής και αρματοδρομίας στα Παναθήναια. Το σχήμα του Παναθηναϊκού αμφορέα διακρίνεται για το πλατύ οξυπύθμενο σώμα, κοντό και στενό λαιμό, ενώ στην βάση του συνδυάζει τον εχίνο. Ο αρχαιότερος σωζόμενος αμφορέας των Παναθηναίων. 560 π.Χ., και βρίσκεται στο Βρετανικό Μουσείο.

  Αρχαϊκή Κόρη Η Αρχαϊκή Κόρη είναι κατασκευασμένη από παριανό μάρμαρο. Η αρχαϊκή κόρη θεωρείται ένα από τα καλύτερα κομμάτια του Μουσείου Γκετί, το οποίο αποκτήθηκε έναντι 3,3 εκατ. δολαρίων. Βρέθηκε στην Πάρο και πωλήθηκε σε έμπορο αρχαιοτήτων στην Ελβετία για να αποκτηθεί, επίσης το 1993, από το Mουσείο.

Κούρος Ο µαρµάρινος Κούρος που αναπαριστά η εικόνα είναι έργο της Αρχαϊκής εποχής. Πιο συγκεκριμένα κατασκευάστηκε τη χρονική περίοδο 590-580 π.Χ αλλά δεν ξέρουµε από ποιον. Ανακαλύφθηκε στην Αττική και έχει ύψος 1.95 εκατοστά Ο εικονιζόµενος Κούρος είναι πιο σοβαρός και αναπαριστά έναν νέο άνδρα σε φυσικό ή υπερφυσικό µέγεθος όρθιο, γυµνό, χωρίς γένια και µε σγουρά µακριά µαλλιά κάτι το οποίο την αρχαϊκή εποχή ήταν σήµα των αριστοκρατών. Τέλος, όπως µπορούµε να διακρίνουµε και στην εικόνα, οι Κούροι αποδίδονται µετωπικά, τα χέρια τους είναι κολλημένα στα πλευρά και έχουν το αριστερό πόδι µπροστά γιατί µετά ακολουθεί το δεξί που ακόµα και σήµερα συµβολίζει την καλή τύχη.  

Το άγαλμα του Ηρακλή Το έκθεµα αυτό λοιπόν, ύψους 12.8εκ., αντιπροσωπεύει τα λιγότερο γνωστά µπρούτζινα αγάλµατα. Ο καλλιτέχνης έχει φιλοτεχνήσει τον Ηρακλή , γνωστό από την αρχαιότητα για τους άθλους και τα κατορθώµατά του . Ο Ηρακλής αποτελούσε πρότυπο δύναµης , ρωμαλεότητας, γενναιότητας, θάρρους, ανδρείας, ζωντάνιας, ομορφιάς και σωµατικού κάλλους. Το σώµα του αποδεικνύει την σηµαντική θέση της άθλησης στη ζωή των αρχαίων Ελλήνων. Πιθανόν να κατασκευάστηκε τον 6ο. αι. π.Χ., κατά την αρχαϊκή εποχή µε σκοπό να αφιερωθεί σε κάποιο ιερό. Πρόκειται για επιβλητική µορφή ενώ η στάση του σώµατός του δηλώνει ότι αισθάνεται αυτοπεποίθηση, αποδίδει δηλαδή την ηρωική µορφή του Ηρακλή.

Σύμπλεγμα πολεμιστή και Κένταυρου Το ορειχάλκινο σύµπλεγµα της Γεωμετρικής εποχής που αναπαριστά έναν πολεµιστή να µάχεται µ’ έναν Κένταυρο, υπολογίζεται πως έχει κατασκευαστεί στα µέσα του 8ου π.Χ. αι.. Οι δύο µορφές είναι γυµνές , όρθιες και φορούν ψηλό κωνικό κράνος. Ύψος πολεµιστή 11,4εκ./Ύψος Κένταυρου 9,9.Πιθανολογείται ότι το αγαλματίδιο προέρχεται από την Ολυμπία και ότι πρόκειται για τον Ηρακλή και τον κένταυρο Νέσσο . Ο άνθρωπος όµως σε σχέση µε τον κένταυρο έχει έντονο βλέµµα και φυσικά ξεχωρίζει από το ύψος.    

Ο τρόπος µε τον οποίο παρουσιάζουν αντιθετικά ζεύγη: την ανθρώπινη φύση και την ζωώδη ορμή , έναν θεό (Ηρακλής) και έναν δαίµονα (Νέσσος), τη στατικότητα και τη βιαιότητα της µάχης, τις ψιλόλιγνες γραµµές και τα στρογγυλέµατα, τον άνθρωπος και το ζώο, τη νίκη και την ήττα, τη ζωή και το θάνατο, είναι µοναδικός . Ελπίζουμε κάποια μέρα τα αγάλματα που βρίσκονται στο εξωτερικό να έρθουν πίσω εδώ που ανήκουν . Γιατί είναι ο πολιτισμός μας και μας ανήκει και είναι χαρακτηριστικό της Ελλάδας.

Σασ ΕΥΧΑΡΙΣΤΟΥΜΕ ΠΟΛΥ ΓΙΑ ΤΗΝ ΠΑΡΑΚΟΥΛΟΥΘΗΣΗ! ΤΕΛΟσ Σασ ΕΥΧΑΡΙΣΤΟΥΜΕ ΠΟΛΥ ΓΙΑ ΤΗΝ ΠΑΡΑΚΟΥΛΟΥΘΗΣΗ! ΤΕΛΟσ

1η ομάδα: Aθανασία Γκιουλέκα, Χριστίνα Δεδέ 2η ομάδα: Αγάπη-Ειρήνη Κανέλλη, Ζωή Κωστούδη , Ντανιέλα-Μαρία Λατίφη 3η ομάδα: Αφροδίτη Καμπούτα, Εύα Καμπούτα, Εύη Μασούτη, Βάσω Μπίτση 4η ομάδα: Σμαρώ Βερέμη, Χριστίνα Κεχαγία, Αλεξάνδρα Κίρτσου 5η ομάδα: Αθανασία Καμαρά, Μαρία Καραβίδα 6η ομάδα: Αλέξανδρος Βεβελέκος, Στέργιος Μπένας, Νίκος Μπένας Επιμέλεια: Καρίμ Νασσάρ