Χριστίνα Γεωργιάδη Δανάη Χατζηαποστόλου Η συμβολh τησ θεωρiασ μaθησησ των εκπροσωπων του Διαφωτισμου στην εκπαιδευση και τη διδακτικη μεθοδολογια Χριστίνα Γεωργιάδη Δανάη Χατζηαποστόλου

Διαφωτισμοσ 17ο αιώνα και 18ο αιώνα στην Ευρώπη. Πνευματική και πολιτιστική κίνηση που επέβαλε τον ορθολογισμό και τις νέες μεθόδους τόσο στην Ευρώπη όσο και σε όλο το κόσμο. Συνέβαλε σημαντικά στην ανάπτυξη των παιδαγωγικών θεωριών.

Rene Descartes Γάλλος φιλόσοφος. Διατύπωσε τη γνωστή φράση «Σκέφτομαι άρα υπάρχω». Παιδαγωγική θεωρία: οι άνθρωποι έχουν ήδη τη γνώση μέσα τους πρωτού αποκτήσουν την εμπειρία αυτής.

John Locke Άγγλος εμπειριστής φιλόσοφος. Κύριο εισηγητή του νεότερου εμπειρισμού. Παιδαγωγική θεωρία: περί αναπαραστατικής θεωρίας της γνώσης. Το αντικείμενο που απασχολεί τον Locke είναι αυτό των ορίων της ανθρώπινης γνώσης. Ακολουθεί το δυϊστικό μοντέλο του Descartes.

Friedrich Hegel Παιδαγωγός. Σπουδαίος φιλόσοφος του φερμανικού ιδεαλισμού. Παιδαγωγική θεωρία: Bildung. Bildung:διαδικασία απελευθέρωσης. Διαμορφωτική ανάπτυξη του νου ή του πνεύματος ως μια κοινωνική ή ιστορική διαδικασία.

Jean-Jacques Rousseau Φιλόσοφος, συγγραφέας και συνθέτης. Παιδαγωγική θεωρία: Υποστήριζε το ατομικό ή ατομικιστικό ιδεώδες της παιδείας σύμφωνα με το οποίο ο άνθρωπος είναι από τη φύση του καλός αλλά εκφυλίζεται από το περιβάλλον του. Υποστηρίζει πως αν αναθρέψεις ένα παιδί σε αρμονία με τη φύση και τους νόμους της, αυτό θα διευκολύνει τη μάθηση και θα διατηρήσει τη καλοσύνη.

Αποτελεσματα διαφωτισμου στη παιδεια Το παιδί αντιμετωπίζεται ως παιδί. Η εκπαίδευση βγαίνει από τα στενά όρια του σπιτιού και προωθείται ένα καθαρά κρατικό σχολείο. Η εκπαίδευση γίνεται υποχρεωτική. Η παιδαγωγική επιστήμη εξελίσσεται.

Βιβλιογραφια Ματσαγγούρας, Γ. Η. (2009). Εισαγωγή στις Επιστήμες της Παιδαγωγικής. Αθήνα: Gutenberg Δημητρίου, Γ. Χ. (2005). Η ανάπτυξη της παιδαγωγικής κατά τα χρόνια του Διαφωτισμού, Ανάκτηση 15/12/2016 από http://gdimitriouc.blogspot.gr/2008/08/blog-post_18.html Βιρβιδάκης Στ., Καρασμάνης Β., Τουρνά Χ. (2013). Αρχές φιλοσοφίας, Β’ τάξη Γενικού Λυκείου Θεωρητικής κατεύθυνσης. Αθήνα: ΙΤΥΕ <<ΔΙΟΦΑΝΤΟΣ>> Πελεγρίνης, Ν. Θ. (2001). Αρχές Φιλοσοφίας. Αθήνα: Ο.Ε.Δ.Β. Bates, B. (2016). Learning Theories Simplified…and how to apply them to teaching. London: Sage Παπάζογλου, Β. (2011). Η αναπαραστατική θεωρία της γνώσης στον John Locke. Ανάκτηση από http://eclass.uoa.gr/modules/document/file.php/PPP543/GRI-2012-9386.pdf Νταβαρίνου Π. Η Φιλοσοφία του Hegel για την Παιδεία. Ανάκτηση 15/12/2016 από users.sch.gr/panta1947/_Files/H_Philosophia_tou_Hegel_gia_tin_paideia.doc Γκιόσος, Ι. (2012). Jean Jacques Rousseau: Ο Γάλλος φιλόσοφος και παιδαγωγός και οι ιδέες του για την εκπαίδευση και τη σωματική αγωγή, Ανάκτηση 15/12/2016 από http://kinisiologia.phed.uoa.gr/fileadmin/kinisiologia.phed.uoa.gr/uploads/GIOSOS.pdf

Ευχαριστούμε πολύ