αινιτεσ καπετανιοι αινιτεσ φιλικοι αινιτεσ καπετανιοι αινιτεσ φιλικοι

Στο «θαύμα» του 1821 μεγάλο μερίδιο δόξας έχει η ελληνική ναυτιλία και ναυτοσύνη. Οι απλοί Έλληνες ναυτικοί έγιναν πυροβολητές και αγήματα. Οι Έλληνες εμποροπλοίαρχοι μετέτρεψαν τα «σιτοκάραβα» τους σε πολεμικούς «πάρωνες» και «βρίκια» ενώ οι ίδιοι έγιναν κυβερνήτες πολεμικών και ναύαρχοι. Έτσι, στο Αιγαίο ξεπήδησε μια θαλάσσια δύναμη που αντιπαρατάχτηκε, καταναυμάχησε και κατανίκησε όχι μόνο του τον τουρκικό πολεμικό στόλο αλλά και ενωμένο με τον κραταιό αιγυπτιακό.

Αναμφισβήτητα, πρωτοπόροι στον αγώνα της θάλασσας ήταν οι φημισμένοι ναυτικοί της Ύδρας των Σπετσών και των Ψαρών. Αλλά εφάμιλλη ήταν και η προσφορά των Θρακών, με πρώτους τους Αινίτες. Η Αίνος, το επίνειο της Θράκης στην τουρκοκρατία, το 1821, αριθμούσε 300 καράβια και τα ‘δωσε όλα, μαζί με τους ναυτικούς της, στον αγώνα. Την ναυτοσύνη της Αίνου, δηλαδή τους φημισμένους καπεταναίους της, τους ηρωικούς ναύτες, τους δεξιοτέχνες ναυπηγούς, αλλά και τις υπομονετικές Αινίτισες, ύμνησε η δημοτική μούσα: «Έχει η Αίνος ξακουστές πλεούμενες φεργάδες, έχει καραβοκύρηδες και καραβοκυράδες, έχει καραβομαραγκούς καράβια π’ αρματώνουν, που φεύγουν στην Ανατολή και πάνε και στη Δύση, φέρνουν χρυσό κι ασημικό και κεντητά μαντήλια, τα βάζουν οι νοικοκυρές και παν στην εκκλησία…»

Εκτός από τους Βισβίζηδες που «έδωσαν πρόθυμα και χωρίς βαρυγκωμιά στην Πατρίδα ό,τι είχαν, ως που δεν είχαν… » αξίζει να μνημονευθούν ενδεικτικά και άλλοι Αινίτες σημαντικοί αγωνιστές.

ΧΑΤΖΗ – ΦΡΑΝΤΖΗΣ ΚΟΥΤΑΒΟΣ Αινίτης καπετάνιος πλοίου. Το 1821 διορίστηκε από το στρατόπεδο των Θηβών, να πάρει μέρος στον αποκλεισμό του κάστρου του Ευρίπου. Στις 20 Ιουνίου του 1822 στάλθηκε στον Υπουργό Εσωτερικών και Πολέμου , για να εφοδιαστεί με πολεμοφόδια και σε πολλές άλλες αποστολές. Τον Οκτώβριο του 1822, τον φυλάκισαν οι Αρεοπαγίτες γιατί τον θεώρησαν φίλο των αντιπάλων του Οδυσσέα. Το 1827 σε έγγραφό του αναφέρει ότι εκτός από το πλοίο που βύθισε ο γιός του, Μαργαρίτης, οι εχθροί του πήραν άλλα δύο καράβια στην Αίνο και όλη την περιουσία του. Η γυναίκα του και τα άλλα παιδιά του αιχμαλωτίστηκαν. Ήταν πατριώτης τίμιος και ευθύς αλλά αγράμματος.

ΜΑΡΓΑΡΙΤΗΣ ΚΟΥΤΑΒΟΣ Γιός του Χατζή-Φραντζή. Το 1820 μετέφερε τον αγωνιστή Κασομούλη στην Αλεξάνδρεια της Αιγύπτου, εκεί οι αδελφοί Τοσίτσα του έδωσαν το ¼ του πλοίου «Αλκιβιάδης». Το 1821 ορίστηκε φύλακας της πολιορκίας του κάστρου της Ευρίπου. Με το πατέρα του πήραν μέρος σε πολλές ναυμαχίες με τη βοήθεια του μπρικιού του 12 κανονιών, «Ποσειδών» .Το 1822 πήρε μέρος στην εκστρατεία του Ολύμπου και μετέφερε άμαχους από τη Χίο στα Ψαρά, μετά την ολοκληρωτική καταστροφή της. Με 57 άντρες και το πλοίο του πολέμησε, στην Εύριπο. Κατά την εισβολή του Δράμαλη στην Πελοπόννησο, μετέφερε πολλούς στα νησιά. Τον Οκτώβριο του 1822 οι Αρεοπαγίτες φυλακίζουν τον πατέρα του κατάσχοντας το πλοίο τους. Μετά από αυτά το 1823 του παραδόθηκε το πλοίο του «γυμνό». Αργότερα μπροστά στον κίνδυνο του επιστρέφουν και τα κανόνια.

Μαργαρίτης Κούταβος

Καπεταν Γιάννης Καραβέλης: πλοίαρχος και ιδιοκτήτης του εμπορικού πλοίου ‘ΑΓΙΟΣ ΣΥΜΕΩΝ’. Διέθεσε το πλοίο του με το πλήρωμα του στον αγώνα ( πολιορκία της Καρύστου και του κόλπου του Ευρίπου/ επιχειρήσεις της Τριπολιτσάς και της Τζιάς ) Ελευθέριος Παλαιός: πλοίαρχος και ιδιοκτήτης του εμπορικού πλοίου ‘ΜΙΧΑΗΛ ΑΡΧΑΓΓΕΛΟΣ’ το οποίο συμμετείχε στον αγώνα και στο τέλος μετατράπηκε από τους Πρόκριτους της Ύδρας σε πυρπολικό. Ήταν Φιλικός.

Γρηγόριος Κομνηνού: πλοίαρχος και ιδιοκτήτης εμπορικού πλοίου ‘ΛΕΩΝΙΔΑΣ’, βρέθηκε κατά την έκρηξη της επανάστασης στα Ψαρά και αγωνίστηκε μαζί με τους Ψαριανούς ναυτικούς. Καπεταν Εμμανουήλ Τέρογλους: πλοίαρχος και ιδιοκτήτης του εμπορικού πλοίου ‘ΠΟΣΕΙΔΩΝ’. Διέθεσε το πλοίο του με το πλήρωμα του στον αγώνα. Βοήθησε στην εκστρατεία της Χίου μεταφέροντας στρατό και φυλάγοντας τα παράλια. Έσωσε κόσμο κουβαλώντας τον από τη Χίο στη Σάμο.

Στρατής Σκόρδος: διέθεσε το πλοίο του με το πλήρωμα του, αποτελούμενο από 32 άνδρες, στη ναυμαχία κοντά στον Μόλυβο της Λέσβου. Καζάζογλου Κωνσταντίνος: μαζί με Ψαριανούς ναυτικούς πήρε μέρος στις ναυμαχίες της Σάμου, της Κέας, του Καφηρέως και του Ευβοϊκού. Στρατής Αινίτης : έπεσε ηρωικά στις μάχες γύρω από την Αθήνα το 1826 και τα οστά του ήταν μαζί με του Καραϊσκάκη στο μνημείο που είχε ανεγερθεί στο Φάληρο.

ΦΙΛΙΚΗ ΕΤΑΙΡΕΙΑ Η Φιλική Εταιρεία ιδρύθηκε το 1814 από τους Νικόλαο Σκουφά, Αθανάσιο Τσακάλωφ και Εμμανουήλ Ξάνθο στην Οδησσό της Ρωσίας. Κατά την έκφραση του Ιωάννη Φιλήμονος, «αν οι Έλληνες έμποροι της Δύσης κυοφόρησαν την επανάσταση του 1821 και Έλληνες έμποροι της Οδησσού την γέννησαν, Έλληνες της Θράκης την εθήλασαν».

ΑΙΝΙΤΕΣ ΦΙΛΙΚΟΙ Ο Ιωάννης Φιλήμων στο «Δοκίμιον παρά της Φιλικής Εταιρείας» καταγράφει τους παρακάτω Αινίτες στα Θρακικά παρ. του Γ τόμου. Γκίκα Παρασκευά από Αίνο το 1821 Φραντζεσκοσάρωφ Λουκά από Άινο το 1821 Χατζη-Αντώνη Βισβίζη από Αίνο Παπαδόπουλο Κάρπο από Αίνο

ΠΗΓΕΣ «ΘΡΑΚΙΚΑ» , περ.Β΄, τ κ΄ ( 1993 ) http://elthraki.gr http://www.sferikos.gr/i-simmetochi-ton- thrakon-ston-kata-thalassa-agona-tou-1821/ http://sitalkisking.blogspot.gr/2010/06/1821.html gia http://www.filoumenos.com/forum/viewtopic.php?f=28& t=16117&p=75034 Παντελάρος Νικόλας – Γιαννέ Ιφιγένεια