Το θέμα της εργασίας μας (συνοπτική παρουσίαση)

«Η επίδραση του περιβάλλοντος στη ζωή και στην οικονομία της τοπικής κοινωνίας. Ήπιες μορφές αγροτουριστικής ανάπτυξης»

Ο τουρισμός συμβάλλει καθοριστικά στην ταχύρρυθμη οικονομική ανάπτυξη και στη δραστική μείωση της ανεργίας στη χώρα μας

Το σύνολο των εσόδων της χώρας μας από τον τουρισμό είναι μεγαλύτερο από το σύνολο της αξίας των εξαγωγών μας, τόσο προϊόντων όσο και υπηρεσιών.

Στον ελληνικό τουρισμό απασχολούνται άμεσα και έμμεσα περίπου 800 Στον ελληνικό τουρισμό απασχολούνται άμεσα και έμμεσα περίπου 800.000 εργαζόμενοι στην περιφέρεια και σε μικρού ή μεσαίου μεγέθους επιχειρήσεις

Τα τελευταία χρόνια αναπτύσσονται όλο και πιο συστηματικά οι ειδικές μορφές τουρισμού, που προσφέρουν τη δυνατότητα στους ταξιδιώτες να εμπλουτίσουν τις δραστηριότητές τους και με προγράμματα εξειδικευμένων δράσεων.

Έτσι, η χώρα αποτελεί πλέον έναν προσφιλή τουριστικό προορισμό όχι μόνο για διακοπές «κλασσικού τύπου», αλλά και για όσους επιθυμούν να πραγματοποιήσουν εναλλακτικές διακοπές.

Εργασία από το τμήμα φυτικής παραγωγής του Τει Όταν η ανάγκη του ατόμου για διακοπές άρχισε να συνδυάζεται με τα προσωπικά ενδιαφέροντα του κάθε ατόμου ξεχωριστά, διαμορφώθηκαν ομάδες τουριστών με κοινά ενδιαφέροντα. Το γεγονός αυτό στάθηκε αφορμή για την εξειδίκευση του τουρισμού .Συνεπώς οι λόγοι που δημιουργήθηκαν αυτές οι μορφές τουρισμού έχουν κυρίως σχέση με τα hobbies του καθενός Καθοριστικοί παράγοντες στην ανάπτυξη ειδικών μορφών τουρισμού αποδείχτηκαν οι τοπικές ιδιομορφίες σε χώρες ή περιοχές.

1.Τι είναι όμως ο αγροτουρισμός (ορισμός);

Βικιπαίδεια O αγροτουρισμός είναι μορφή ήπιου τουρισμού κατά την οποία οι επισκέπτες μένουν σε αγρόκτημα και συμμετέχουν σε αγροτικές εργασίες.

δ) τη χλωρίδα και την πανίδα, Βικιπαίδεια Ποιες δραστηριότητες προβλέπονται στο πλαίσιο των αγροτουριστικών μονάδων; Σημείο αναφοράς των διακοπών σε ένα αγρόκτημα ξενώνα είναι η άμεση επαφή του επισκέπτη α) με την αγροτική ζωή β) τις καλλιέργειες, γ) με την φύση, δ) τη χλωρίδα και την πανίδα, κάτι το ιδιαίτερο για το μεγαλύτερο ποσοστό του σύγχρονου κατοίκου του αστικού περιβάλλοντος

Πέρα από τη φιλοξενία του επισκέπτη σε ένα περιβάλλον λιτό με τοπικό χαρακτήρα, προβλέπεται και η ενεργή συμμετοχή του τουρίστα σε ένα σύνολο δραστηριοτήτων.

αγροτικές δραστηριότητες (συμμετοχή στις εργασίες), παρατήρηση οικοσυστήματος (πουλιών, πανίδας, χλωρίδας, επισκέψεις υγροβιότοπων, κ.λ.π) αθλήματα περιπέτειας (π.χ ράφτινγκ, πεζοπορία κ.λ.π), πολιτιστικές περιηγήσεις (π.χ επισκέψεις σε μοναστήρια, εκκλησίες, λαογραφία μουσεία, κ.ά., παραδοσιακούς οικισμούς, αρχαιολογικούς χώρους). διάφορα μαθήματα (π.χ μαθήματα αργαλειού, ελληνικών χορών, γαστρονομίας - ελληνικής κουζίνας, γευσιγνωσία, οινοποιεία, τοπικά προϊόντα, κ.λ.π)

Η βασική ιδιαιτερότητα της πρακτικής αυτής της μορφής τουρισμού στις ανεπτυγμένες αγροτουριστικά χώρες (Ισπανία, Γερμανία, Γαλλία) είναι πως βασίζεται σε διαμονή σε φάρμες στο ύπαιθρο, κάτι το οποίο δεν υπάρχει στον αντίστοιχο βαθμό στην Ελλάδα, αν και διαθέτει μεγάλο αξιοποιήσιμο κεφάλαιο προς αξιοποίηση (λαϊκός και πολιτιστικός πλούτος, γεωφυσικά στοιχεία, κ.τ.λ.).

ο Ελληνικός Αγροτουρισμός Με τις κατάλληλες προσαρμογές στα δεδομένα του Ελληνικού τοπίου, ο Ελληνικός Αγροτουρισμός μπορεί να βρεθεί σε ανταγωνιστική θέση συμβάλλοντας Α) στην προστασία του φυσικού περιβάλλοντος και Β) της πολιτιστικής κληρονομιάς, Γ) στην ενίσχυση του εισοδήματος των κατοίκων στις περιοχές-προορισμούς.

Ο αγροτουρισμός στην Ελλάδα Ο αγροτουρισμός στην Ελλάδα έχει σχετικά σύντομη ιστορία. Οι ρίζες του μπορούν να βρεθούν σε διάφορες μορφές τουρισμού στην ύπαιθρο, που είναι κοινές στην Ελλάδα και λαμβάνουν χώρα σε θρησκευτικές γιορτές (Χριστούγεννα, Πάσχα, τοπικές γιορτές Αγίων) αλλά και τα σαββατοκύριακα. Αυτή η μορφή τουρισμού της υπαίθρου μετονομάστηκε σε «αγροτουρισμό» μετά τη δεκαετία του 1980 και συνέπεσε με δύο σημαντικές εξελίξεις. Η πρώτη ήταν η είσοδος της Ελλάδας στην Ευρωπαϊκή Οικονομική Κοινότητα το 1981, την οποία ακολούθησε η προώθηση μιας σειράς προγραμμάτων για την τοπική και αγροτική ανάπτυξη. Η δεύτερη σημαντική εξέλιξη ήταν η έμφαση σε θέματα όπως η ισότητα των δύο φύλων και η αναβάθμιση του επιπέδου διαβίωσης σε αγροτικούς πληθυσμούς.

Οικονομική βοήθεια προσφέρθηκε μέσω προγραμμάτων της Ευρωπαϊκής Ένωσης, με τον Κανονισμό 797/85, για κατασκευαστικές επενδύσεις, και την Κοινοτική Πρωτοβουλία LEADER Ι (1991 - 1993). Οι αγρότες που ήθελαν να αναπτύξουν αγροτουριστικές δραστηριότητες χρηματοδοτούταν εφόσον πληρούσαν κάποιες προϋποθέσεις. Ως κύρια δραστηριότητα έπρεπε να εμφανίζεται αυτή του αγρότη, με άλλα λόγια πάνω από το 50% του οικογενειακού εισοδήματος έπρεπε να προέρχεται από αγροτικές δραστηριότητες. Ακόμη, έπρεπε το κατάλυμα να έχει τουλάχιστον 5 δωμάτια ή/και 10 κλίνες, τα άτομα αυτά να είναι μόνιμοι κάτοικοι της περιοχής και να απασχολούνται με τη νέα δραστηριότητα τουλάχιστον 5 χρόνια μετά την ολοκλήρωση της επένδυσης, ή 10 χρόνια, αν συμμετείχαν σε ευρωπαϊκό πρόγραμμα για τους νέους αγρότες. Η χρηματοδότηση κυμαινόταν ανάλογα με το συνολικό ποσό της επένδυσης, την περιοχή όπου έγινε η επένδυση και ανάλογα με το αν οι αγρότες συμμετείχαν σε πρόγραμμα για την έναρξη νέων αγροτών. Οι νέοι αγρότες ορεινών ή νησιωτικών περιοχών λάμβαναν περίπου το 68% της συνολικής επένδυσης, ενώ οι αγρότες περιοχών περισσότερο ανεπτυγμένων λάμβαναν το 40%. Η βοήθεια συνεχίστηκε με τους κανονισμούς 2328/91, 950/97 και 1257/99, και τις κοινοτικές πρωτοβουλίες LEADER II (1994 - 1999) και LEADER PLUS (2000 – 2006) (Iakovidou, 1997˙ Υπουργείο Αγροτικής Ανάπτυξης και Τροφίμων).

Μέχρι και πρόσφατα (Ιανουάριος 2007) το Πρόγραμμα ΠΕΠ-ΜΜΕ του Υπουργείου Οικονομίας & Οικονομικών παρέχονταν ενισχύσεις για την ίδρυση νέων μικρομεσαίων επιχειρήσεων ή τον εκσυγχρονισμό υφισταμένων ΜΜΕ στους τομείς της μεταποίησης και του τουρισμού σε όλες τις Περιφέρειες της Ελλάδας. Πλέον, το Γ’ Κ.Π.Σ. έχει δώσει τη θέση του στο Ε.Σ.Π.Α. Το Εθνικό Στρατηγικό Πλαίσιο Αναφοράς 2007 – 2013 αποτελεί το έγγραφο αναφοράς για τον προγραμματισμό των Ταμείων της Ευρωπαϊκής Ένωσης σε εθνικό επίπεδο για την περίοδο 2007-2013.

Αγροτουριστικά καταλύματα και γυναικείοι συνεταιρισμοί στη χώρα μας Αυτή τη στιγμή τα αγροτουριστικά καταλύματα περιλαμβάνουν συνολικά πάνω από 5.000 κλίνες, συγκεντρωμένες κυρίως σε Ήπειρο, Πελοπόννησο, Στερεά Ελλάδα και Κρήτη, περιοχές που φαίνεται να κατέχουν τα πρωτεία, από την άποψη των υποδομών. Υπάρχουν όμως καταπληκτικά καταλύματα, με πληθώρα δραστηριοτήτων για τον επισκέπτη και στη Θράκη, τη Δυτική Μακεδονία κ.ά. Στο www.minagric.gr/greek/3.1.4.html (δικτυακός τόπος του υπουργείου Αγροτικής Ανάπτυξης και Τροφίμων) μπορείτε να βρείτε κατάλογο με όλα τα αγροτουριστικά καταλύματα στην Ελλάδα. Ιδιαίτερη μορφή του αγροτουρισμού είναι οι γυναικείοι συνεταιρισμοί. Στην Ελλάδα λειτουργούν 15, με σκοπό την ανάπτυξη του εναλλακτικού αυτού μοντέλου και συνάμα, τη βελτίωση της οικονομικής και κοινωνικής θέσης των γυναικών και του αγροτικού πληθυσμού γενικότερα. Ο αριθμός τους σήμερα πλησιάζει τους 15 και πιο γνωστοί είναι οι συνεταιρισμοί των Ζαγοράς και Πορταριάς, Γερακίου Λακωνίας, Αγιάσου Λέσβου, Αγίου Γερμανού Πρεσπών, Διαδιάς Σουφλίου.

Μοντέλα αγροτουρισμού Αγροτουριστικά καταλύματα Καταλύματα ήπιων μορφών Καταλύματα σε παραδοσιακά κτίρια Επισκέψιμα αγροκτήματα Επισκέψιμα οινοποιεία Ήπιες επιχειρήσεις

Ποιοι είναι οι στόχοι των αγροτουριστικών προγραμμάτων που εφαρμόζονται στην Ευρωπαϊκή Ένωση; Η συμπλήρωση και βελτίωση του γεωργικού εισοδήματος. Η βελτίωση των συνθηκών εργασίας και διαβίωσης του αγροτικού πληθυσμού. Η συγκράτηση του αγροτικού πληθυσμού στο τόπο διαμονής του. Η βελτίωση και διάθεση των τοπικών γεωργικών και βιοτεχνικών προϊόντων. Η φροντίδα του φυσικού περιβάλλοντος. Η διατήρηση, η προβολή και η αξιοποίηση της αρχιτεκτονικής και πολιτιστικής κληρονομιάς». Η ανάπτυξη του αγροτουρισμού, οποίος παρουσιάζει μια αυξανόμενη ζήτηση στην αγορά του εξωτερικού και εσωτερικού περιβάλλοντος.

Από την άλλη, ενδέχεται κάποιες από τις ειδικές και εναλλακτικές μορφές τουρισμού να έχουν αρνητικές επιπτώσεις και επιδράσεις στο περιβάλλον και να οδηγήσουν στην α)υπερεκμετάλλευση τοπικών πόρων αλλά και β) στη συγκέντρωση δραστηριοτήτων σε ευαίσθητες περιοχές.

Στο πλαίσιο της εργασίας μας ασχοληθήκαμε και με τους υγροτόπους καθώς κοντά ή δίπλα σε αυτούς έχουμε τις μορφές αγροτουριστικής ανάπτυξης για τις οποίες κάναμε προηγουμένως λόγο. Οι περιοχές αυτές είναι μόνιμα ή προσωρινά κατακλυζόμενες από νερό το οποίο είναι στάσιμο ή τρεχούμενο, γλυκό, υφάλμυρο και αλμυρό.

Οι υγρότοποι, όσοι δεν έχουν εντελώς υποβαθμισθεί από τον Άνθρωπο, σφύζουν από ζωή. Ιδιαίτερα θαυμαστή είναι η πληθώρα υδρόβιων πουλιών που βρίσκουν εκεί χώρους για αναπαραγωγή, φώλιασμα, τροφή και ξεκούραση. Πολλά από τα είδη είναι μεταναστευτικά και προστατεύονται άμεσα ή έμμεσα από Διεθνείς Συμβάσεις (π.χ. Ραμσάρ, Βέρνης, Ρίο) και Κοινοτικές Οδηγίες (π.χ.79/409/ΕΟΚ για τα άγρια πουλιά). Eπίσης, πολλοί υγρότοποι προστατεύονται από την εθνική νομοθεσία, τη Σύμβαση Ραμσάρ και περιλαμβάνονται στο ευρωπαϊκό δίκτυο προστατευόμενων περιοχών Natura 2000.

Οι γενικές κατηγορίες στις οποίες συνηθίζεται να χωρίζονται οι υγρότοποι στην Ελλάδα είναι: δέλτα, έλη, λίμνες, λιμνοθάλασσες, πηγές, εκβολές, ποταμοί, τεχνητές λίμνες

Οι υγρότοποι έχουν πολλαπλές αξίες για τον άνθρωπο διότι: η μεγάλη τους βιοποικιλότητα είναι απαραίτητη για τη βελτίωση καλλιεργούμενων φυτών, αγροτικών ζώων και μικροοργανισμών, για ένα μέρος της επιστημονικής προόδου, ιδιαίτερα στην ιατρική, για πολλές τεχνολογικές καινοτομίες και για την ομαλή λειτουργία πολλών οικονομικών δραστηριοτήτων στις οποίες χρησιμοποιούνται ζωντανοί οργανισμοί, δίνουν νερό για ύδρευση και άρδευση, εμπλουτίζουν τους υπόγειους υδροφορείς, προστατεύουν από πλημμύρες, ενεργούν ως φίλτρα καθαρισμού ρύπων, μειώνουν τις ζημίες από παγετούς και καύσωνες, παράγουν αλιεύματα, συντηρούν θηράματα, δίνουν πλούσια τροφή σε αγροτικά ζώα, παρέχουν ευκαιρίες για αναψυχή, άθληση, οικολογικό τουρισμό, εκπαίδευση και έρευνα, είναι συνδεδεμένοι με την ιστορία, τη μυθολογία και την πολιτιστική παράδοση.

Ορεστιάδα

Γιατί οι λίμνες (οι λιμναίοι υγρότοποι) ήταν πάντοτε τόποι αγαπητοί; Οι ελληνικές λίμνες ήταν πάντα τόποι αγαπητοί εξαιτίας της υψηλής οικονομικής σημασίας τους: αλιεύματα, πόσιμο και αρδευτικό νερό, ηπιότερο κλίμα. Τα πολύ παλιά χρόνια κτίζονταν και κατοικίες μέσα σε λίμνες (στηριζόμενες σε ξύλινους πασσάλους μπηγμένους στον πυθμένα) για προστασία απέναντι σε άγρια ζώα, εύκολη αλιεία κλπ.

Χαρακτηριστικό είναι το παράδειγμα του προϊστορικού λιμναίου οικισμού στο Δισπηλιό Καστοριάς.

Ο προϊστορικός λιμναίος οικισμός στο Δισπηλιό Καστοριάς κατά την 6η χιλιετία π.Χ. http://www.odigoskastorias.gr

Ο προϊστορικός οικισμός» ανακαλύφθηκε τυχαία το 1932 Ο προϊστορικός οικισμός» ανακαλύφθηκε τυχαία το 1932. Η πρώιμη φάση του τοποθετείται γύρω στο 5.500 π.Χ. και είναι ένας από τους αρχαιότερους λιμναίους οικισμούς που έχουν ανακαλυφθεί στην Ευρώπη. Τις καλύβες που έφτιαχναν, κυκλικές και ορθογώνιες, τις στήριζαν πάνω σε πασσαλόπηκτες πλατφόρμες. Ήταν ο σκελετός για να ανυψώσουν το επίπεδο των σπιτιών, γιατί κάποια ήταν χτισμένα μέσα στη λίμνη και κάποια ανάλογα με την αυξομείωση της στάθμης του νερού άλλοτε βρισκόταν μέσα στη λίμνη και άλλοτε έξω από αυτή. Υπήρχαν και καλύβες που ήταν χτισμένες κοντά στη λίμνη. Υπολογίζεται ότι ζούσαν τρεις χιλιάδες άτομα. Έχοντας άψογη οργάνωση και πειθαρχία α)μάζευαν την τροφή τους, β)εξέτρεφαν κατοικίδια, γ)ψάρευαν και δ)κατασκεύαζαν εργαλεία και είδη καθημερινής χρήσης. Παράλληλα γνώριζαν μουσική και γραφή. Μια ξύλινη πινακίδα είναι ανάμεσα στα σημαντικά ευρήματα των ανασκαφών, φλογέρες από κόκαλα πουλιών, από τα παλαιότερα μουσικά όργανα που έχουν ανακαλυφθεί στην Ευρώπη και μια βάρκα από μονοκόμματο ξύλο.

Στο πλαίσιο του προγράμματός μας διοργανώσαμε μια εκπαιδευτική εκδρομή στο ΚΠΕ Καστοριάς

Στο οποίο παρακολουθήσαμε το πρόγραμμα «οι δρόμοι του νερού και η λίμνη της Καστοριάς»

Στόχοι του προγράμματος ήταν: 1. Να γνωρίσουν οι μαθητές την αξία του νερού, τη συμβολή του στη δημιουργία και στην εξέλιξη της ζωής και να συνειδητοποιήσουν ότι αποτελεί έναν παγκόσμιο κοινό πόρο. 2. Να κατανοήσουν την έννοια του υγρότοπου, τα δομικά του στοιχεία και τις λειτουργίες του. 3. Να προσεγγίσουν βιωματικά έναν υγρότοπο - τη λίμνη της Καστοριάς - δηλαδή να παρατηρήσουν, να αγγίξουν, να συλλέξουν, να καταγράψουν, να συγκρίνουν και να γνωρίσουν τις σχέσεις που αναπτύσσονται ανάμεσα στους οργανισμούς. 4. Να συσχετίσουν τις έννοιες που προσεγγίζονται στο πρόγραμμα με τις παρατηρήσεις τους, με γεγονότα, κείμενα, μαρτυρίες κατοίκων της περιοχής και μέσω αυτής της συσχέτισης να διαπιστώσουν την διαχρονική αλληλεξάρτηση των ανθρώπινων πολιτισμών με τα υδατικά οικοσυστήματα. 5. Να εξασκηθούν στην ομαδική εργασία, στη συλλογή πληροφοριών, στη χρήση βιβλιογραφίας, σε μετρήσεις με τη χρήση διαφόρων οργάνων καθώς και να μπορούν να ερμηνεύσουν τα αποτελέσματα των μετρήσεων σε σχέση με τις περιβαλλοντικές παραμέτρους και τις ανθρώπινες δραστηριότητες. 6. Να ανιχνεύσουν τις στάσεις και συμπεριφορές των σημερινών ανθρώπων σε σχέση με το υγροτοπικό περιβάλλον, να προβληματιστούν και να κατανοήσουν τη σημασία της ευαισθητοποίησης των πολιτών και την ανάγκη σχεδιασμού αποτελεσματικών δράσεων για την προστασία του. 7. Να προτείνουν τρόπους ατομικής ή συλλογικής δράσης για την προστασία του λιμναίου περιβάλλοντος.

Ονόματα μαθητών Β2 Β3 Δουδού Ιωάννα Δραγανίδης Ιωάννης Εξαδακτύλου Δήμητρα Ιαλαμουίδου Παρασκευή Ισμαηλίδης Ιωάννης Καούκη Χριστίνα – Μαρία Καροφυλλίδης Συμεών – Γεώργιος Κόκκορη Ευανθία Κουλελή Αικατερίνη Κυριαζόπουλος Χρήστος Λαζαρίδου Ελένη Λουκάτος Ιωάννης Μαργούτας Γεώργιος Κούκου Θένια Β3 Μεταξιώτης Κωνσταντίνος Μπουράκη Θεοδώρα Μποχωρίδης Γεώργιος Μποχωρίδου Μαρία του Αργύρη Μποχωρίδου Μαρία του Χρήστου Ναβάκης Νικόλαος Ντίντα Μαρίνα Ορφανίδης Νεκτάριος Ουζονίδου Μαρία Παπαστουγιαννούδης Αναστάσιος Πατσίδου Χριστίνα Πεχλιβάνη Αθανασία Πιτσίλκας Χρήστος Πολυδάρης Ιωάννης Προδρομιάδης Παναγιώτης

Ευχαριστούμε για την προσοχή σας