Στρατηγικές Σχεδιασμού (Διάλεξη 11)

 Μέχρι τώρα έχουμε θεωρήσει ότι το σύστημα θα κατασκευαστεί και θα υλοποιηθεί από την ομάδα έργου  Στη πραγματικότητα υπάρχουν τρεις διαφορετικοί τρόποι προσέγγισης της δημιουργίας ενός νέου συστήματος: 1. Ανάπτυξη μιας εξατομικευμένης εφαρμογής στο εσωτερικό της εταιρίας 2. Η αγορά και η προσαρμογή ενός έτοιμου συστήματος 3. Η ανάθεση της εργασίας σε κάποιον εξωτερικό προμηθευτή, προγραμματιστή ή πάροχο υπηρεσιών

Κατασκευή ενός νέου συστήματος από την αρχή  Πολλές ομάδες έργου θεωρούν ότι είναι ο καλύτερος τρόπος δημιουργίας ενός συστήματος  Οι ομάδες έχουν το πλήρη έλεγχο του τρόπου εμφάνισης και λειτουργίας του συστήματος  Επιτρέπει στους προγραμματιστές να είναι ευέλικτοι και δημιουργικοί στον τρόπο με τον οποίο λύνουν τα επιχειρηματικά προβλήματα  Μία εξατομικευμένη εφαρμογή θα μπορούσε να τροποποιηθεί ευκολότερα ώστε να συμπεριλάβει συστατικά στοιχεία τα οποία εκεταλλεύονται τρέχουσες λογοτεχνίες που μπορούν να υποστηρίξουν τέτοιες στρατηγικές προσπάθειες

 Η κατασκευή ενός συστήματος στο εσωτερικό μιας εταιρίας συμβάλει στην ανάπτυξη των τεχνικών δεξιοτήτων και στη γνώση των λειτουργιών του μέσα στην εταιρία  Υπάρχει καλύτερη συνεργασία μεταξύ προγραμματιστών και επιχειρηματικών χρηστών, οπότε κατανοείται καλύτερα η επιχείρηση και εναρμονίζεται καλύτερα το Π. Σ. με τις στρατηγικές και τις ανάγκες της εταιρίας  Οι προγραμματιστές αυτοί ανελίσσονται στη τεχνολογική καμπύλη εκμάθησης με αποτέλεσμα μελλοντικά έργα που εφαρμόζουν παρόμοια τεχνολογία να απαιτούν λιγότερη προσπάθεια

 Απαιτεί πολλές ώρες δουλειάς και κόπου  Το προσωπικό δε μπορεί να διαθέσει το χρόνο του σε ένα ακόμη έργο πέραν των άλλων εκκερεμοτήτων και εργασιών του  Απαιτείται ποικιλία δεξιοτήτων για να μπορεί το έργο να προχωρά ομαλά (τεχνικές, διαπροσωπικές, λειτουργικές, διαχείρισης έργων, μοντελοποίησης)  Η πρόσληψη και διατήρηση επαγγελματιών ΠΣ στο δυναμικό της ομάδας (ιδιαιτερα εκείνων με υψηλές δεξιότητες) είναι αρκετά δύσκολη υπόθεση

Οι κίνδυνοι που ενέχει η εκ του μηδενός κατασκευή ενός συστήματος μπορεί να είναι πολύ υψηλοί και μάλιστα δεν υπάρχει καμία εγγύηση ότι το έργο θα πετύχει. Ίσως οι προγραμματιστές να αποσπαστούν σε άλλα έργα, να παρουσιαστούν τεχνικά εμπόδια που προκαλούν απροσδόκητες καθυστερήσεις, ενώ οι επιχειρηματικοί χρήστες ίσως χάσουν την υπομονή τους με το χρονοδιάγραμμα το οποίο διαρκώς παρατείνεται.

 Πολλές εταιρίες έχουν ανάγκες που μπορούν να καλυφθούν σε ικανοποιητικό βαθμό από έτοιμο λογισμικό (π.χ. μισθοδοσία, λογαριασμοί που εισπράτονται)  Η αγορά προγραμμάτων που έχουν ήδη δημιουργηθεί, δοκιμαστεί και αποδείξει την αξία τους θα είναι αποδοτικότερη  Ένα έτοιμο σύστημα μπορεί να αγοραστεί και να εγκατασταθεί σε σχετικά μικρό χρονικό διάστημα σε σύγκριση με κάποιο εξατομικευμένο σύστημα  Τα έτοιμα συστήματα ενσωματώνουν τη πείρα και την εξειδίκευση του προμηθευτή που τα δημιούργησε

 Επαναχρησιμοποιήσιμα συστατικά (Π.χ. Active X, Javabeans)  Μικρά εξειδικευμένα εργαλεία (π.χ. πρόγραμμα καλαθιού αγορών)  Εφαρμογές προγραμματισμού επιχειρηματικών πόρων (ERP – enterprise resource planning) που εγκαθίστανται με σκοπό την αυτοματοποίηση μιας ολόκληρης επιχείρησης  Μεγάλοι οργανισμοί ξοδεύουν εκατομμύρια δολλάρια εγκαθιστώντας τέτοιου είδους πακέτα  Λογισμικό ERP: Τα συστήματα Διαχείρησης Επιχειρησιακών Πόρων είναι λογισμικά διαχείρισης επιχειρήσεων, συνήθως μια σουίτα ολοκληρωμένων εφαρμογών, τα οποία μια επιχείρηση χρησιμοποιήσει για να συλλέγει, να αποθηκεύει, να διαχειρίζεται και να ερμηνεύει τα δεδομένα από πολλές επιχειρηματικές δραστηριότητες ξεκινώντας από του σχεδιασμό του προϊόντος, την κοστολόγησή του, τις πωλήσεις έως και τη διαχείριση των αποθεμάτων και τις πληρωμές.  Η εγκατάσταση λογισμικού ERP είναι δυσκολότερη να γίνει από την εγκατάσταση μικρών πακέτων εφαρμογών επειδή τα οφέλη είναι δυσκολότερο να γίνουν αντιληπτά ενώ ταυτόχρονα τα προβλήματα είναι πολύ πιο σοβαρά  Το υψηλό κόστος αγοράς και υποστήριξης των ERP λογισμικών οδηγεί στη σημερινή εποχή τις επιχειρήσεις, σε αναζήτηση εναλλακτικών αξιόπιστων λύσεων ανοιχτού λογισμικού διαχείρισης επιχειρησιακών πόρων, υλοποιημένα με τεχνολογίες ανοιχτού κώδικα ( JAVA, Python, Javascript, PostgresSQL).

 Οι εταιρίες που αγοράζουν έτοιμα συστήματα πρέπει να δεχτούν τη διαθέσιμη λειτουργικότητα, η οποία όμως σπάνια ταιριάζει επακριβώς με τις ανάγκες της επιχείρησης  Αν το έτοιμο σύστημα έχει μεγάλη εμβέλεια η υλοποίησή του θα μπορούσε να σημαίνει σημαντικές μεταβολές στον τρόπο με τον οποίο λειτουργεί η εταιρία  Όταν όμως η τεχνολογία αφήνεται ως αποκλειστικός οδηγός της επιχείρησης, δημιουργούνται πολλοί κίνδυνοι

 Οι περισσότερες έτοιμες εφαρμογές παρέχουν δυνατότητες προσαρμογής => δηλαδή επιτρέπουν την τροποποίηση παραμέτρων του συστήματος με σκοπό την αλλαγή του τρόπου με τον οποίο συμπεριφέρονται ορισμένες λειτουργίες  Αν ο βαθμός προσαρμογής δεν είναι αρκετός και το πακέτο λογισμικού έχει κάποιες λειτουργίες οι οποίες δεν καλύπτουν την εταιρία, τότε;  Τότε μπορούν να δημιουργηθούν παρακαμπτήριες μεθόδοι

 Εξατομικευμένο πρόσθετο πρόγραμμα που διασυνδέεται με την έτοιμη εφαρμογή με σκοπό να καλύψει κάποιες ειδικές ανάγκες  Μπορεί να είναι ένας καλός τρόπος για τη δημιουργία μίας αναγκαίας λειτουργίας που δεν υπάρχει στο πακέτο λογισμικού  Πρέπει να αποτελούν τη τελευταία λύση για διάφορους λόγους  Δεν υποστηρίζονται από το προμηθευτή που παρείχε το έτοιμο λογισμικό  Τυχόν αναβαθμίσεις στο κύριο σύστημα μπορεί να προκαλέσουν προβλήματα  Αν προκύψουν προβλήματα οι προμηθευτές έχουν μία τάση να κατηγορούν τις παρακαμπτήριες μεθόδους και αρνούνται να παράσχουν υποστήριξη

 Αναφέρεται στη διαδικασία κατασκευής νέων συστημάτων με το συνδυασμό έτοιμου λογισμικού, υπαρχόντων κληρονομημένων συστημάτων και νέου λογισμικού που γράφεται με σκοπό την ενοποίηση όλων αυτών  ΚΥΡΙΑ ΠΡΟΚΛΗΣΗ: να βρεθούν τρόποι ενοποίησης των δεδομένων που παράγονται από τα διάφορα πακέτα και τα κληρονομημένα συστήματα

 Ουσιαστικά μιλάμε για ένα αντικείμενο που «περιβάλλει» ένα κληρονομημένο σύστημα, επιτρέποντας σε ένα αντικειμενοστραφές σύστημα να στέλνει μηνύματα στο κληρονομημένο σύστημα  Στην ουσία τα περιβλήματα αντικειμένων δημιουργούν μία διασύνδεση προγραμματισμού εφαρμογών (API) για το κληρονομημένο σύστημα

 Εξωτερική ανάθεση είναι η μίσθωση ενός εξωτερικού προμηθευτή, κατασκευαστή ή παρόχου υπηρεσιών ο οποίος θα δημιουργήσει το σύστημα  Είναι η επιλογή σχεδιασμού με τη λιγότερη ποσότητα εσωτερικών πόρων  Έχει γίνει αρκετά δημοφιλής τα τελευταία χρόνια

 Πρόσληψη συμβούλων για τη λύση ενός συγκεκριμένου προβλήματος  Η πρόσληψη εξωτερικών προγραμματιστών για την υλοποίηση μιας λύσης  Η μίσθωση μιας εταιρίας για τη διαχείριση της λειτουργίας και των πόρων τεχνολογίας πληροφορίας ενός οργανισμού  Η εξωτερική ανάθεση ολόκληρης της λειτουργίας τεχνολογίας πληροφορίας