Τουρκική παροιμία
Στο πλαίσιο της σύγχρονης εποχής, όπου πολιτισμοί και παραδόσεις διασχίζουν τα εθνικά σύνορα της κάθε χώρας και αναμιγνύονται, οι διατροφικές συνήθειες αποτελούν ένα από τα κυριότερα στοιχεία πολιτιστικής έκφρασης που καθορίζουν την πολιτιστική ταυτότητα.
Η Τουρκία χαρακτηρίζεται από ένα ποικιλόμορφο πολιτισμό που σχηματίστηκε από επιρροές άλλων.(ρωμαϊκό, βυζαντινό και αρχαίο ελληνικό ) Τα γνωστά παζάρια ή μεγάλες αγορές της Τουρκίας με έντονη τη μυρωδιά από τα μπαχαρικά είναι σημεία όπου συναντώνται τα διάφορα στοιχεία των πολιτισμών αλλά μαρτυρούν και τη νομαδική ζωή που είχαν οι τουρκικές φυλές προτού σχηματίσουν τον σημερινό ενιαίο πολιτισμό.
Oι Tούρκοι ήδη από τον 15ο αιώνα ενσωματώνουν το ψάρι στη διατροφή τους όπως και τη περίφημα σάλτσα των Βυζαντινών τον "γάρον" (βλέπε η διατροφή στο Βυζάντιο), παραμένουν όμως αρνητικοί σε διάφορα είδη θαλασσινών όπως τα οστρακοειδή και τα μαλάκια
Οι Τούρκοι και οι Έλληνες ως αιχμάλωτοι τους εχουν παρομοιες αλλα και διαφορετικες διατροφικες συνηθειες. Ας εξετάσουμε τις διαφορές:
1)Οι Έλληνες-χριστιανοί επιλέγουν ως στερεότυπο φαγητό τις σουπιές και το χαβιάρι. Οι Τούρκοι μουσουλμάνοι προτιμούν τον καφέ και το πιλάφι.
2) Το ψητό κρέας (κεμπάπ) και τα ψητά κοτόπουλα αποτελούσαν για τους Οθωμανούς κύρια τροφή, από την άλλη οι χριστιανικοί πληθυσμοί του Πέραν (περιοχή της Κωνσταντινούπολης) ψάρευαν ψάρια, τα καθάριζαν, τα τηγάνιζαν και στη συνέχεια τα πωλούσαν στους Τούρκους
1) Οι 'Ελληνες γευματιζουν με τους Τούρκους. Κάθονται στο ίδιο τραπέζι, με την προϋπόθεση να μη περιλαμβάνει χοιρινό κρέας που το απαγορεύει η θρησκεία τους, καθώς επίσης λαγούς, βατράχια, χελώνες και σαλιγκάρια. Οι Έλληνες έχουν υιοθετήσει το χαμηλό στρογγυλό τραπέζι των Τούρκων (sofra- σοφράς), καθώς και τα καρεκλάκια (σκαμνάκια) ή μαξιλάρια.
Οι πιστοί ακολουθούν το ιερό Κοράνι στην διατροφή τους, που απαγορεύει ρητά: 1)Την κατανάλωση χοιρινού και όλων των παραγώγων του. 2) Το αλκοόλ. 3)Ψωμί και ζύμη που έχουν ξηρή μαγιά. Οι παραπάνω τροφές θεωρούνται «ακάθαρτες» και ονομάζονται «haram».
Οι τροφές που επιτρέπονται ονομάζονται «halal» δηλαδή όσες δεν ανήκουν στις απαγορευμένες. Η μαγειρική των Τούρκων έχει επηρεαστεί και προσαρμοστεί στα ευρωπαϊκά δεδομένα αλλά έχουν διατηρηθεί και διατροφικές συνήθειες του παρελθόντος τις οποίες θα εξετάσουμε αργοτερα.
Η Τουρκία ήδη από την Τουρκοκρατία έχει υιοθετήσει διατροφικές συνηθείες των Ελλήνων -και όχι μόνο- συνθέτοντας έτσι τον σημερινό πολιτισμό,την ιδιοσυγκρασία των ανθρώπων, καθώς η διατροφή αποτελεί απαραίτητο στοιχείο για την ολοκλήρωση ενός πολιτισμού.
ΤΟΥΡΚΙΑ ΚΑΙ ΘΡΗΣΚΕΙΑ
Το Ramadan-Ραμαζάνι είναι η κυριότερη νηστεία των Τούρκων που διαρκεί ένα μήνα. Απαγορεύεται μέχρι την δύση του ηλίου η κατανάλωση οποιασδήποτε τροφής ή ποτού ακόμα και νερού.
1.Το Σουχούρ πρίν την ανατολή του ηλίου. 2.Το Ιφτάρ μετά την δύση του ηλίου. Πρίν την ανατολή και μετά την δύση οι πιστοί μπορούν να φάνε ό,τι επιθυμούν εκτός των «haram». Παραδοσιακά το τραπέζι περιλαμβάνει χουρμάδες.
Πρωτοεμφανίστηκε στην κοινωνία το 1554 σε καφενεία. Σταδιακά η κατανάλωση του αυξήθηκε. Έχει ιδιαίτερη γεύση καιμάκι,άρωμα,τρόπο ετοιμασίας,προσφοράς. Είναι γνωστός παγκοσμίως ως «Μεχμέτ Εφεντή». Θεωρείται πολιτιστική κληρονομιά της Τουρκίας.
Αντιμετωπίζει τις πέτρες στην χολή. Αντικαταθλιπτικό. Βελτιώνει την μνήμη. Αντικαρκινικό. Αντιοξειδωτικό. Τονώνει τον μεταβολισμό.
Το τσάι αποτελεί υποχρεωτικό μέρος του πρωινού φαγητού αλλά καταναλώνεται οποιαδήποτε στιγμή της ημέρας.
Τόνωση ανοσοποιητικού. Προστατεύει την καρδιά. Προλαμβάνει ιώσεις ή κρυολογήματα. Χαρίζει λαμπερό χαμόγελο.
Το σουλτζούκ λουκούμ σερβίρεται σε καφενεία αλλά και σε μοναστήρια.Δεν λείπει ποτέ από το παραδοσιακό τουρκικό νοικοκυριό.
Χρησιμοποείται για να δώσει άρωμα στα φαγητά.Είναι διαδεδομένο σε ανατολικές χώρες κυριώς.
Τονώνει την καρδιά ως αφέψημα. Μειώνει τις ταχυπαλμίες. Αντιμετωπίζει την ανορεξία. Αντιμετωπίζει πόνους περιόδου Αυξάνει την έκκριση γάλακτος κατά τν θηλασμό.
Κοκορέτσι Ιμάμ Μπαιλντί λουκούμια Σουτζουκάκια Ντολμαδάκια γιαλαντζί Κεμπάπ Μπακλαβάς Μαύρο τσάι
Jean Anthelme Brillat-Savarin γαλλος περιωνυμος μπον βιβερ.
IOxt5M
Λεχουρίτης Ιωάννης. Παπαγεωργίου Αγγελική.
«Η τροφή μου το φάρμακο μου» post.htmlhttp://gastronomion.blogspot.gr/2013/06/blog- post.html instant&ion=1&espv=2&ie=UTF- 8#q=%CF%80%CE%B1%CF instant&ion=1&espv=2&ie=UTF- 8#q=%CF%80%CE%B1%CF E%BC%CE%B1%CE%B6%CE%AC%CE%BD%CE%B9
ΕΥΧΑΡΙΣΤΟΥΜΕ ΓΙΑ ΤΗΝ ΠΡΟΣΟΧΗ ΣΑΣ