Παθησεις κυκλοφορικου συστηματος ΜΥΙΚΟΣ ΙΣΤΟΣ Παθησεις κυκλοφορικου συστηματος Δρ. Ευριπιδου Πολυκαρπος C.D.A. College Limassol 2014/2015

ΚΑΡΔΙΑ κεντρικη αντλια του κυκλοφορικου συστηματος είναι μπροστα και στο κατω μερος του μεσοθωρακιου η βαση της καρδιας βρισκεται δεξια και πανω η κορυφη της βρισκεται αριστερα και κατω. εχει μεγεθος γροθιας και βαρος 250γρ. παρουσιαζει 3 πλευρες, μια στερνοπλευρικη μπροστα, μια διαφραγματικη κατω και μια πνευμονικη αριστερα.

ΚΑΡΔΙΑ βρισκεται πισω από το στερνο από το υψος της 2ης ως την 6η πλευρα. η κορυφη βρισκεται στο αριστερο 5ο μεσοπλευριο διαστημα.

Χιτωνες (Τοιχωμα) της καρδιας Χιτωνες (Τοιχωμα) της καρδιας Μυοκαρδιο (χωριζεται με τους ινωδεις δακτυλιους σε μυοκαρδιο κολπων και μυοκαρδιο κοιλιων). Περικαρδιο –λεπτος υμενας που καλυπτει εξωτερικα το μυοκαρδιο. Ενδοκαρδιο (ενδοθηλιακα κυτταρα) καλυπτει εσωτερικα το μυοκαρδιο.

Μυοκαρδιο είναι το κυριο μερος του τοιχωματος της καρδιας αποτελειται από γραμμωτες μυικες ινες τα νευρα του προερχονται από το αυτονομο νευρικο συστημα το παχος του διαφερει στα διαφορα μερη της καρδιας στους κολπους είναι πιο λεπτο και εχει 2 στρωματα στις κοιλιες είναι πιο παχυ και σχηματιζει 3 στρωματα

Μυοκαρδιο Διακρινεται σε λειτουργικο και ερεθισματαγωγο.Το πρωτο αναφερεται σε μυικες ινες που αναλαμβανουν την παραγωγη εργου από τη συστολη των κολπων και των κοιλιων. Το δευτερο αποτελειται από μια σειρα εξειδικευμενων μυικων ινων ινες του Purkinje. Στοχος είναι η αυτοματη και αυτονομη παραγωγη νευρικων ωσεων. οι οποιες μεταφερουν ερεθισματα από ορισμενα σημεια της καρδιας ( κομβοι των Keith Flack και Ascholf Tawara ). οι ινες αυτές σχηματιζουν το δεματιο του His.

Περικαρδιο καλυπτει το μυοκαρδιο από εξω είναι λεπτος υμενας και σχηματιζει 2 πεταλα το εξω η περιτονιο και το μεσα η ορογονο επικαρδιακο που συνδεεται στενα με το μυοκαρδιο. αναμεσα στα πεταλα υπαρχει μικρος χωρος η περικαρδιακη κοιλοτητα που φυσιολογικα περιεχει λιγο ορωδες υγρο το περικαρδιακο για να διευκολυνει τις κινησεις της καρδιας.

Ενδοκαρδιο αποτελειται από ενδοθηλιακα κυτταρα καλυπτει το μυοκαρδιο από το εσωτερικο της καρδιας

Κοιλοτητες Καρδιας Χωριζεται σε 4 κοιλοτητες: Δυο κολπους ,το δεξιο και αριστερο. Δυο κοιλιες ,τη δεξια και αριστερα. Οι κολποι χωριζονται μεταξυ τους με το μεσοκολπικο διαφραγμα. Οι κοιλιες με το μεσοκοιλιακο διαφραγμα.

Δεξιος κολπος Επικοινωνει με την δεξια κοιλια με το δεξιο κολποκοιλιακο στομιο την τριγλωχινα βαλβιδα. Υποδεχεται το φλεβικο αιμα από την ανω και την κατω κοιλη φλεβα ως και το στεφανιαιο κολπο. Εχει 6 τοιχωματα και μοιαζει με κυβο

Αριστερος κολπος Επικοινωνει με την αριστερη κοιλια με το αριστερο κολποκοιλιακο στομιο την διγλωχινα η μιτροειδη βαλβιδα.

Δεξια κοιλια Μοιαζει με τριπλευρη πυραμιδα Εχει βαση κορυφη και τρια τοιχωματα ένα μπρος,ένα κατω ,και ένα μεσα. Στη βαση υπαρχει το δεξιο κολποκοιλιακο στομιο με την τριγλωχινα βαλβιδα και το στομιο της πνευμονικης αρτηριας που φραζεται από 3 μηνοειδεις βαλβιδες. Από εδώ ξεκινα η πνευμονικη αρτηρια η οποια φερει το φλεβικο αιμα προς τους πνευμονες και τελος.

Αριστερη Κοιλια Από την αριστερη κοιλια ξεκινα η αορτη αρτηρια η οποια φερει το οξυγονωμενο αιμα σε ολον τον οργανισμο.

Αριστερος κολπος Εχει σχημα κυβου Στο μπρος τοιχωμα υπαρχει το αριστερο κολποκοιλιακο στομιο με τη μητροειδη βαλβιδα Στο πισω τοιχωμα ανοιγουν οι 4 με 5 πνευμονικες φλεβες Το εξω τοιχωμα επικοινωνει με το ωτιο του αριστερου κολπου.

Οι στεφανιαιες αρτηριες που εκφυονται από την αρχη της αορτης οξυγονωνουν το τοιχωμα της καρδιας. Οι φλεβες της καρδιας ενωνονται για να σχηματισουν το στεφανιαιο κολπο που κατάληγει στον δεξιο κολπο της καρδιας. Τα νευρα της καρδιας προερχονται από το φυτικο νευρικο συστημα.

Το μυοκαρδιο αγγειωνεται από τις 2 στεφανιαιες αρτηριες τη δεξια και την αριστερη οι οποιες εκφυονται από τους μηνοειδεις κολπους της ανιουσας αορτης. Η δεξια στεφανιαια αρτηρια εκφυεται από το δεξιο μηνοειδη κολπο και πορευεται στη στεφανιαια αυλακα προς τη δεξια.Στο δεξιο χειλος της καρδιας ανακαμπτει προς τα πισω και κατεβαινει σαν οπισθιος κατιων κλαδος.

Η αριστερη στεφανιαια αρτηρια εκφυεται από τον αριστερο μηνοειδη κολπο και αμεσως μετα την εκφυση της χωριζεται σε 2 ισοπαχεις κλαδους, τον προσθιο κατιοντα και τον περισπωμενο κλαδο. Το φλεβικο αιμα του καρδιακου μυ αθροιζεται στις στεφανιαιες φλεβες (μειζονα, ελασσονα και μεση) οι οποιες εκβαλλουν στο στεφανιαιο κολπο και αυτος στο δεξιο κολπο.

Αρτηριοσκληρωση Η αρτηριοσκληρωση είναι μια εκφυλιστικη ασθενεια των αρτηριων κατά την οποια τα τοιχωματα των αγγειων σκληραινουν και χανουν την ελαστικοτητα τους. Η απωλεια ελαστικοτητας των αγγειων προκαλει αυξηση της πιεσης του αιματος.

Αθηροσκληρωση Η αθηροσκληρωση είναι η εναποθεση λιπαρων περιλαμβανομενης χοληστερολης , μεσα στις αρτηριες, η οποια προκαλει στενωση του ανοιγματος των αρτηριων, σκληρυνση των αγγειακων τοιχωματων και απωλεια ελαστικοτητας.

Ενδοκαρδιτιδα Πυρετος + νεοεμφανιζομενο φυσημα = ενδοκαρδιτιδα μεχρι αποδειξεως του αντιθετου. Το 50% ολων των ενδοκαρδιτιδων προσβαλλει φυσιολογικες βαλβιδες, ακολουθει μια πορεια με εμφανιση οξειας καρδιακης ανεπαρκειας. Η ενδοκαρδιτιδα σε μη φυσιολογικες βαλβιδες ακολουθει υποξεια πορεια. Η ενδοκαρδιτιδα των προσθετικων βαλβιδων μπορει να είναι πρωιμη (του χειρουργειου) η οψιμη (προκαλουμενη αιματογενως).

ΑΙΤΙΑ: Βακτηριαιμια από οδοντιατρικες επεμβασεις, ουρολοιμωξεις,ουροκαθετηρες, κυστεοσκοπιση, λοιμωξεις αναπνευστικου, ενδοσκοπιση, καρκινος παχεος εντερου, καταγματα, νοσηματα χοληφορων. Ομαδα HACEK των Gram αρνητικων βακτηριδιων. Μυκητες. Συστηματικος ερυθηματωδης λυκος.

Κλινικα σημεια: -πυρετος , ριγος, νυχτερινοι ιδρωτες, αναιμια, σπληνομεγαλια, πληκτροδακτυλια, απωλεια βαρους. -νεοεμφανιζομενο φυσημα. -μικροσκοπικη αιματουρια -κηλιδες ROTH (αιμορραγιες αμφιβληστροειδους) -αραχνοειδεις αιμορραγιες ( στα νυχια στα χερια και ποδια). -οζιδια του οσλερ στα δακτυλα χεριων και ποδιων -εμβολικα φαινομενα.

Διαγνωση: Κριτηρια του Duke. Αντιμετωπιση: Αντιβιοτικα

Οξεα στεφανιαια συνδρομα Τα Ο.Σ.Σ. περιλαμβανουν την ασταθη στηθαγχη και το εμφραγμα του μυοκαρδιου Ε.Μ. τα οποια εχουν κοινους παθογενετικους μηχανισμους –ρηξη της αθηρωματικης πλακας θρομβωση και φλεγμονη. Σπανια μπορει να οφειλεται σε εμβολισμο η σπασμο των φυσιολογικων στεφανιαιων αγγειων.

Διακρινονται σε οξεα στεφανιαια συνδρομα με ανασπαση του ST διαστηματος και οξεα στεφανιαια συνδρομα χωρις ανασπαση του ST διαστηματος. Παραγοντες κινδυνου. Μη τροποποιησιμοι: -ηλικια -αρρενες -οικογενειακο ιστορικο ισχαιμικης καρδιακης νοσου

Τροποποιησιμοι: -καπνισμα -υπερταση -σακχαρωδης διαβητης -υπερλιπιδαιμια -παχυσαρκια -καθιστικη ζωη. Επιπτωση: 5/1000 ανα ετος (στο Ηνωμενο Βασιλειο) με ανασπαση του διαστηματος ST.

Διαγνωση: -τυπικο ιστορικο παρουσας νοσου -ΗΚΓ αλλοιωσεις -αυξηση καρδιακων ενζυμων Συμπτωματα: -οξυς πονος στο κεντρο του θωρακα -ναυτια, εφιδρωση, δυσπνοια, αισθημα παλμων -ωχροτητα, υπερταση η υποταση -σε ατομα με διαβητη και ηλικιωμενους σιωπηρο εμφρακτο.

Αντιμετωπιση: Αμεση εντος νοσοκομειου, επειγουσα κατασταση Αντιμετωπιση: Αμεση εντος νοσοκομειου, επειγουσα κατασταση. Θνησιμοτητα: 50% των θανατων συμβαινουν μεσα στις 2 πρωτες ωρες από την εναρξη της νοσου.

ΜΥΙΚΟΣ ΙΣΤΟΣ

Μύες:κινητήρες και δονητές του σώματος. Είναι προσκολλημένοι σε άλλα μέρη του σώματος. Όταν χαλαρώνουν η συστέλλονται επιτρέπουν την κίνηση. Το μυϊκό σύστημα περιλαμβάνει τους μύες του σώματος και τις προσφύσεις τους-συνδέσμους, τένοντες, περιτονίες

Όταν οι ινες των μυωνων συστελλονται οι μυες αλλαζουν σχημα και κινουν οποιοδηποτε μερος του σωματος στο οποιο είναι προσκολλημενοι. Εχουμε ηθελημενη (συνειδητη) κινηση π.χ. σηκωμα χεριου. Εχουμε ακουσια όπως η αγγειοσυστολη των μικροσκοπικων μυωνων του δερματος.

ΤΙ ΕΙΝΑΙ Ο ΜΥΣ Ομάδα εξειδικευμένων ελαστικων ιστών. Αντιστοιχούν στο 23% του σ.β. μιας γυναίκας και 40% του σ.β. ενός άνδρα. Ο μυϊκός ιστός είναι μαζεμένος σε δέσμες και περιέχεται σε μια θήκη. Ο μυς αποτελείται από 75% νερο,20% πρωτεινες,5% λίπη, μεταλλικά άλατα και ζωικό άμυλο.

Mυικές λειτουργίες: Συστέλλεται και παράγει κίνηση,π.χ. κινεί τις αρθρώσεις. Σταθεροποιεί τις αρθρώσεις. Διατηρεί τις στάσεις του σώματος. Βοηθά στον έλεγχο της θερμοκρασίας.

Το 40% του βάρους του σώματος αποτελούν οι σκελετικοί μύες και ένα άλλο 5-10% οι λείοι μύες και ο καρδιακός μυς.

Η ΣΚΕΛΕΤΙΚΗ ΜΥΙΚΗ ΙΝΑ Ο σκελετικός μυς, αποτελείται από πολλές ίνες με διάμετρο από 10 εως 80 μ. Κάθε ίνα αποτελείται από μικρότερες υπομονάδες, τα μυοϊνιδια.

Τα σαρκείλημα είναι η κυτταρική μεμβράνη της μυικής ίνας Τα σαρκείλημα είναι η κυτταρική μεμβράνη της μυικής ίνας. Αποτελείται από τη πλασματική μεμβράνη, και από μια λεπτή στιβάδα πολυσακχαριδικού υλικού παρόμοιου με αυτό που περιβάλλει τα αιμοφόρα τριχοειδή. Στην εξωτερική στιβάδα του σαρκειλήματος υπάρχουν ινίδια κολλαγόνου. Στα άκρα των μυικών ινών αυτές οι επιπολής στιβάδες του σαρκειλήματος συγχωνεύονται με τενόντιες ίνες, που συνενώνονται σε δέσμες για να σχηματίσουν τους τένοντες των μυών που εισδύουν στα οστά.

Κάθε μυική ίνα περιέχει μερικές εκατοντάδες ή μερικές χιλιάδες μυοϊνιδια. Κάθε μυοϊνιδιο αποτελείται από περίπου 1.500 νήματια μυοσίνης και 3.000 νήματια ακτίνης που είναι μεγάλα μόρια πολυμερισμένης πρωτεϊνης υπεύθυνα για τη μυϊκη συστολή.

Μέσα στη μυϊκή ίνα τα μυοϊνιδια είναι στερεωμένα σε Το σαρκόπλασμα Μέσα στη μυϊκή ίνα τα μυοϊνιδια είναι στερεωμένα σε θεμέλια ουσία που ονομάζεται σαρκόπλασμα. Το υγρό στοιχείο του περιέχει μεγάλες ποσότητες καλίου, μαγνησίου, φωσφορικών ριζών και πρωτεϊνικών ενζύμων. Υπάρχουν μιτοχόνδρια που βρίσκονται ανάμεσα στα μυοϊνιδια για την κάλυψη των αυξημένων αναγκών των μυοϊνιδιων που συστέλλονται για μεγάλες ποσότητες ΑΤΡ. Το σαρκοπλασματικό δίκτυο: Αποτελεί το ενδοπλασματικό δίκτυο της μυϊκης ίνας.

ΕΚΟΥΣΙΟΣ ΜΥΣ (σκελετικος η γραμμωτος) Μύες που ελέγχουμε συνειδητά π.χ. χέρια και πόδια. διαθέτει κυλινδρικά κύτταρα τα οποία σχηματίζουν ίνες. Κάθε ίνα έχει πολλούς πυρήνες και περιβάλλεται από μια θήκη. Οι μυικές ίνες σχηματίζουν δέσμες που τρέχουν προς την ίδια κατεύθυνση. Οι γραμμώσεις είναι φτιαγμένες από πρωτείνες (ακτινη και μυοσίνη), οι οποίες διασταυρώνουν τις μυικές ίνες σε εγκάρσιες ταινίες. Εναλλάσονται σε ανοιχτόχρωμες και σκούρες (γραμμωτός μυς). Κατά την συστολη του μυος τα νηματιδια της ακτινης γλιστρουν μεταξυ των νηματιδιων της μυοσινης, προκαλωντας μειωση στο μηκος και πλατυνση των ινων.

ΜΗΧΑΝΙΣΜΟΣ ΤΗΣ ΜΥΙΚΗΣ ΣΥΣΤΟΛΗΣ Συστολή με το μηχανισμό της ολίσθησης Σε κατάσταση χαλάρωσης τα άκρα των νηματίων ακτίνης δυο διαδοχικών υμένων Ζ μόλις που επικαλύπτουν το ένα το άλλο, ενώ, ταυτόχρονα, επικαλύπτουν τελείως τα νημάτια της μυοσινης. Σε κατασταση συστολης τα νηματια της ακτινης έχουν προωθηθεί ανάμεσα στα νηματια μυοσίνης με αποτέλεσμα να αλληλοκαλύπτονται σε μεγάλη έκταση.

Τα νημάτια της ακτίνης έλκουν και του υμένες Ζ ως τα άκρα των νηματίων της μυοσίνης. Τα νήματια της ακτίνης μπορούν να έλκονται όλα μαζί ώστε τα άκρα των νηματίων της μυοσίνης να ακινητοποιούνται ουσιαστικά τελείως κατά τη διάρκεια της πολύ έντονης συστολής. Ετσι η μυϊκη συστολή γίνεται με ένα μηχανισμό ολίσθησης νηματίων.

Το νημάτιο της μυοσίνης: Αποτελείται από 200 περίπου μόρια μυοσίνης, μοριακού βάρους 490.000.Το μόριο της μυοσίνης αποτελείται από δυο τμήματα, την ελαφρά και τη βαριά μερομυοσίνη. Η ελαφρά αποτελείται από δυο πεπτικές αλυσίδες πλεγμένες μεταξύ τους σε έλικα. Η βαριά μερομυοσίνη αποτελείται από δυο μέρη: Μια διπλή έλικα παρόμοια με αυτή της ελαφράς μερομυοσίνης και από κεφαλή προσκολλημενη από άκρο της διπλής έλικας.

Το νημάτιο της ακτίνης: Αποτελείται από τρια διαφορετικά συστατικά: Ακτινη, τροπομυοσίνη και τροπονίνη. Το βασικό σκελετό του νημάτιου της ακτίνης αποτελεί μια διπλή έλικα που σχηματίζεται από ένα πρωτεϊνικό μόριο F – ακτίνης. Οι δυο στίχοι περιπλέκονται σε έλικα όπως και το μόριο της μυοσίνης. Κάθε στίχος της διπλής έλικας F – ακτίνης αποτελείται από πολυμερισμένα μόρια G-ακτίνης, μοριακού βάρους 47.000.

Το νημάτιο της ακτίνης περιέχει και δυο ακόμα πρωτεϊνικούς στίχους που αποτελούν πολυμερή μορίων τροπομυοσίνης, μοριακού βάρους 70.000. Κάθε στίχος τροπομυοσίνης συνδέεται χαλαρά με ένα στίχο F – ακτίνης και σε κατάσταση ηρεμίας επικαλύπτει με φυσικό τρόπο τις δραστικές θέσεις των στίχων της ακτίνης, ετσι που δεν είναι δυνατή η αλληλεπίδραση ανάμεσα στην ακτίνη και τη μυοσίνη, με συνέπεια να μην προκαλείται συστολή.

Στο μόριο της τροπομυοσίνης βρίσκεται προσκολλημένο, σε αποστάσεις ίσες με τα δυο τρίτα περίπου του μήκους του, ένα σύμπλεγμα τριών σφαιρικών μορίων πρωτεϊνης, που λέγεται τροπονίνη. Η ισχυρή ικανότητα σύνδεσης της τροπονίνης για τα ιόντα του ασβεστίου ενεργοποιεί τη διαδιακασία της συστολής.

ΠΩΣ ΕΡΓΑΖΟΝΤΑΙ ΟΙ ΜΥΕΣ ΣΥΣΤΟΛΗ:οι ίνες βραχύνονται και πυκνώνουν και τα μέρη που είναι προσαρτημένα στις ίνες (περιόστεο,οστό,δέρμα,τένοντες,συνδέσμοι και περιτόνια ) τραβιούνται από την συστολή και κινούνται. ΔΥΟ ΤΥΠΟΙ ΣΥΣΤΟΛΩΝ ΙΣΟΜΕΤΡΙΚΗ:ο μυς συστέλλεται αλλά δεν παράγει κίνηση. ΙΣΟΤΟΝΙΚΗ:ο μυς συστέλλεται και κινείται.

ΠΩΣ ΕΠΙΤΥΓΧΑΝΕΤΑΙ Η ΚΙΝΗΣΗ Στους σκελετικους μυες ο μυς χρειαζεται να περασει πανω από μια αρθρωση για να προκαλεσει κινηση. Η μυοσυστολη τραβα ένα κοκκαλο προς το άλλο και κινει ετσι το ακρο. Δεν εργαζονται ποτε μονοι τους. Εργαζονται κατά ζευγη. Κάθε ζευγος περιεχει ένα ανταγωνιστη (χαλαρωτικο μυ) και ένα αγωνιστη (τον μυ που συστελλεται). Ο αγωνιστης και ανταγωνιστης πρεπει να συσταλουν και να χαλαρωσουν εξισου για να διασφαλιστει μια ομαλη κινηση.

ΣΥΣΤΟΛΗ ΜΥΟΣ το ερεθισμα για την συστολη προερχεται από το νευρικο συστημα μεσω των νευρων. Κινητηρια νευρα εισερχονται στους μυες και χωριζονται σε πολλες νευρικες αποληξεις,η καθεμια από τις οποιες ερεθιζει μια και μοναδικη ινα του μυ.

ΕΝΕΡΓΕΙΑ ΜΥΟΣ Για να επισυμβει συστολη πρεπει να υπαρχει αρκετη προμηθεια αιματος για να παρεχει Ο2,θρεπτικες ουσιες και να απομακρυνει αχρηστα υλικα από την παραγωγη ενεργειας. Παιρνουν την τροφη τους και το Ο2 από τις αρτηριακες τριχοφορους. Αυτό μετατρεπεται σε ενεργεια . Η τροφη και το Ο2 εξαντλουνται από τον μυ και μετατρεπονται σε ουρια και γαλακτικο οξυ.

ΠΑΡΑΓΟΝΤΕΣ ΠΟΥ ΕΠΗΡΕΑΖΟΥΝ ΤΗΝ ΙΚΑΝΟΤΗΤΑ ΣΥΣΤΟΛΗΣ ΤΟΥ ΜΥ. διαθεσιμη ενεργεια. ισχυ ερεθισματος από το νευρο. χρονο που συστελλοταν ο μυς. αρκετη προμηθεια αιματος για ικανοποιητικη παροχη οξυγονου και θρεπτικων ουσιων. ισχυ απαγορευτικης νευρικης προμηθειας. θερμοκρασια του μυ. παρουσια αχρηστων υλικων όπως το γαλακτικο οξυ.

ΣΤΑΔΙΑ ΣΥΣΤΟΛΗΣ ΤΟΝΙΚΟΤΗΣ:χαμηλος βαθμος συστολης από μερικες ινες καθως άλλες χαλαρωνουν Στους συνηθισμενους υγιεις μυες θα υπαρχουν παντοτε λιγες μυικες ινες που συστελλονται σε μια δεδομενη στιγμη ακομα και στον υπνο. ΧΑΛΑΡΩΣΗ:μειωση της εντασης και ετσι μια μειωση του αριθμου των ινων που συστελλονται σε μια δεδομενη στιγμη. Η μυικη ενταση μπορει να επηρεαστει από συνειδητη προσπαθεια και σκεψη και η χαλαρωση είναι κατι που μπορει να διδαχθει.

ΠΡΟΒΛΗΜΑΤΑ ΥΠΕΡ-ΣΥΣΤΟΛΗΣ ΜΥΙΚΗ ΕΝΤΑΣΗ:είναι ο υπερερεθισμος των μυικων ινων. Συστελλονται περισσοτερες ινες από οσες χρειαζονται για να διατηρηθει ο τονος της σωματικης στασης. ΜΥΙΚΗ ΚΟΠΩΣΗ:όταν ερεθιστει ο μυς θα χρειαστει Ο2 και καυσιμα (γλυκοζη,λιπη) για την ενεργεια του. Οι μυς καιει τη γλυκοζη και τα λιπη συνδυαζοντας τα με Ο2 από το αιμα.

ΠΕΡΙΓΡΑΦΙΚΗ ΟΡΟΛΟΓΙΑ ΜΥΩΝΩΝ Προσφυση:οι μυες προσαρτωνται με μυικες ινες,τενοντες η άλλες ινωδεις ταινιες ο ενας στον άλλο η σε οστα, στο δερμα,στο χονδρο η τους συνδεσμους. Γαστηρ:το πιο πυκνο η το κυριως σωμα του μυος. Βρισκεται στο μεσαιο μερος από την καταφυση και τη γενεση. Καταφυση:το κινουμενο ακρο του μυος,το σημειο που κατευθυνεται η δυναμη του μυος. Γενεση:το σταθερο ακρο του μυος.Δεν κινειται σχεδον καθολου κατά την διαρκεια της δρασης του μυος.

ΠΡΟΣΚΟΛΛΗΣΗ ΜΥΩΝ ΣΤΟ ΥΠΟΛΟΙΠΟ ΣΩΜΑ ΣΥΝΔΕΣΜΟΣ:λευκος ινωδης ελαφρως ελαστικος ιστος. Προσδενει 2 ομοια αντικειμενα μαζι, π.χ. οστο με οστο. ΤΕΝΟΝΤΑΣ:λευκες ινωδεις σχοινοειδεις προεκτασεις της περιτονιας,χωρις ελαστικοτητα. Οι ινες διαφερουν μεταξυ τους σε μηκος και πυκνοτητα και είναι πολύ ισχυρες. Εχουν λιγα η καθολου αιμοσφαιρια η νευρα. Συνδεουν τους μυες με κινουμενες δεσμες π.χ. κοκκαλα,χονδρο,συνδεσμοι η ινωδεις μεμβρανες.

ΠΕΡΙΤΟΝΙΑ:λευκος ινωδης συνδετικος ιστος. Βρισκεται σε όλα τα μερη του σωματος, σε διαφορα μηκη και πυκνοτητα. Επιφανειακη Περιτονια:κατω από το δερμα. Βρισκεται σχεδον σε ολοκληρη την επιφανεια σωματος-διευκολυνει την κινηση του δερματος-χρησιμευει ως μεσο για το περασμα νευρων και αιμοσφαιριων-βοηθα στη διατηρηση της θερμοτητας του σωματος-συνδεει το δερμα με τις βαθιες περιτονιες.

Βαθια περιτονια:πυκνη Βαθια περιτονια:πυκνη.-ανελαστικη ακαμπτη μεμβρανη η οποια σχηματιζει μια θηκη για τους μυες και πλατειες επιφανειες για προσδεσεις. Βοηθα στη μυικη ενεργεια μεσω εντασης και πιεσης.

ΧΑΡΑΚΤΗΡΙΣΤΙΚΑ ΤΗΣ ΣΥΣΤΟΛΗΣ ΟΛΟΚΛΗΡΩΝ ΜΥΩΝ Όταν το μήκος των μυών δεν ελαττώνεται κατά τη διάρκεια της, η συστολή λέγεται ισομετρική, ενώ όταν ελαττώνεται χωρίς να μεταβάλεται η τάση τους λέγεται ισοτονική. Η ισομετρική και η ισοτονική συστολή έχουν μερικές βασικές διαφορές. Για την ισομετρική δεν απαιτείται σημαντική ολίσθηση των μυοϊνιδίων μεταξύ τους αλλά αναπτύσσεται δύναμη.

Στην ισοτονική παρατηρείται ολίσθηση και μετατόπιση φορτίου που επιτρέπουν την εκτέλεση εξωτερικού έργου, με αποτέλεσμα πολύ μεγαλύτερη κατανάλωση χημικής ενέργειας απο τους μυς. Οι μυϊκες συστολές μπορούν να είναι ισομετρικές ή ισοτονικές, αλλά οι περισσότερες είναι μικτές.

Οταν το άτομο στέκεται όρθιο τείνει τους τετρακέφαλους μυς για να σφίξει τις αρθρώσεις των γονάτων και να κρατήσει τις κνήμες άκαμπτες.Η συστολή αυτή είναι ισομετρική. Αντίθετα, όταν σηκώνει βαρος χρησιμοποιώντας το δικέφαλο βραχιόνιο, προκείται κυρίως για ισοτονική συστολή.

Οι συστολές των μυών των κάτω άκρων κατά το τρέξιμο είναι συνδυασμός ισομετρικών και ισοτονικών συστολών. Οι ισομετρικές βοηθούν κυρίως να διατηρηθούν τα άκρα άκαμπτα όταν τα πόδια πατούν στο έδαφος και οι ισοτονικές κυρίως για να κινηθούν.

ΤΕΤΑΝΙΚΗ ΣΥΣΤΟΛΗ Όταν ένας μυς ερεθίζεται με διαρκώς αυξανόμενη συχνότητα σε κάποια στιγμή, αντίστοιχη με κάποια συχνότητα, οι διαδοχικές συστολές αθροίζονται με αποτέλεσμα να μην είναι δυνατή η μεταξύ τους διάκριση. Η κατάσταση αυτή λέγεται τετανική συστολή.

ΜΥΙΚΟΣ ΚΑΜΑΤΟΣ Η μεγάλη διάρκειας ισχυρή συστολή ενός μυός οδηγεί στη γνωστή κατάσταση του μυϊκου κάματου. Ο κάματος προέρχεται από την αδυναμία των συσταλτικών και μεταβολικών διαδικασιών των μυϊκων ινών να συνεχίσουν την ίδια παροχή έργου.Το νεύρο εξακολουθεί να λειτουργεί σωστά και οι νευρικές ώσεις περνούν φυσιολογικά από τη νευρομυϊκη σύναψη στη μυϊκη ίνα και φυσιολογικά δυναμικά ενέργειας μεταδίδονται στις νευρικές ίνες, αλλά η συστολή εξασθενεί όλο και περισσότερο εξαιτίας της ελαττωσης του σχηματισμού ΑΤΡ στις ίδιες τις μυϊκες ίνες.

ΜΥΙΚΗ ΑΤΡΟΦΙΑ Η ανάπτυξη ατροφίας είναι ιδιαίτερα πιθανή κατά την τοποθέτηση των άκρων σε νάρθηκες που εμποδίζουν τη μυϊκη συστολή. Μερικές φορές αρκεί και αχρησία ενός μηνός για να ελαττωθεί το μέγεθος ενός μυός στο μισό του κανονικού.

Πηγες Ενεργειας: Κατά τη συστολη του χαλαρωμενου μυος δημιουργειται μια μεγαλη αυξηση στην καταναλωση ATP, δεδομενου ότι η διασπαση του ATP σε ADP και Pi είναι ουσιαστικα η μονη αμεση πηγη ενεργειας στη γενεση της (δυναμεως) της συστολης. Για την αναγεννηση του ATP , δηλ. για την επαναφωσφορυλιωση του ADP, διατιθενται 3 βιοσυνθετικοι οδοι:

Η αμεση φωσφορυλιωση του ADP από τη φωσφοκρεατινη (CP) με τη φωσφορυλτρανσφεραση της κρεατινης. Η γλυκολυση.Η ταχεια ενζυματικη διασπαση της γλυκοζης που εισερχεται στο κυτταρο από το αιμα η προερχεται από τη διασπαση ενδοκυτταριου γλυκογονου σε πυρουβικο οξυ ελευθερωνει ενεργεια για την επαναφωσφορυλιωση του ADP σε ATP. Η αναεροβια αυτή γλυκολυση παρεχει ATP με ταχυ ρυθμο.

3. Η οξειδωτικη φωσφορυλιωση: Με το μηχανισμο αυτό χρησιμοποιειται Ο2 και διαφορα υποστρωματα τα οποια διαχεονται μεσα στο κυτταρο από τα τριχοειδη , για την αναγεννηση του ATP σε μεγαλες ποσοτητες. Τα δυο κυρια υποστρωματα καυσιμα που χρησιμοποιουνται στο μηχανισμο αυτό είναι οι υδατανθρακες με τη μορφη γλυκοζης (αεροβια γλυκολυση) και κυριως τα ελευθερα λιπαρα οξεα.

Παραγωγη Θερμοτητας στο Μυ: Κατα την ηρεμια οι βασικες μεταβολικες αντιδρασεις του μυος εχουν ως αποτελεσμα την ομοιομορφη παραγωγη θερμοτητας (θερμοτητα ηρεμιας) η οποια σε έναν ανθρωπο βαρους 70 kg και μυικης μαζας 30 kg είναι 0,3 Cal/min και αντιστοιχει στην καταναλωση 60 ml O2/min. Κατά την συστολη του μυος παραγεται επιπλεον θερμοτητα και μαλιστα σε 2 φασεις περιπου ισοδυναμες , οι οποιες είναι η αρχικη θερμοτητα και η θερμοτητα ανανηψεως.

Η αρχικη θερμοτητα υποδιαιρειται περαιτερω σε: Θερμοτητα ενεργοποιησεως , η οποια μπορει να ανιχνευθει πριν ακομα παραχθει ταση και σχετιζεται με τις αρχικες φασεις ενεργοποιησεως του μηχανισμου συστολης.Τα 2/3 της θερμοτητας ενεργοποιησεως σχετιζονται με την απελευθερωση των ιοντων Ca 2+. Θερμοτητα βραχυνσεως η οποια πιθανοτατα, οφειλεται στις μεταβολες της δομης του συστηματος ακτινης-μυοσινης κατά την βραχυνση του μυος και η οποια ποικιλλει σημαντικα, αναλογα με τη μορφη και την ενταση της συστολης.

Θερμοτητα ανανηψεως. Εμφανιζεται μετα τη ληξη της συστολης και οφειλεται στις μεταβολικες διεργασιες με τις οποιες επιτυγχανεται η ανασυνθεση του ATP. Το 95% του ποσου της θερμοτητας αυτης οφειλεται σε οξειδωτικες αντιδρασεις, η θερμοτητα αυτή δεν εμφανιζεται σχεδον καθολου , αν ο μυς μετα την αναεροβια συστολη του στερηθει το οξυγονο. Θερμοτητα χαλασεως. Μετα την ληξη μιας ισοτονικης συστολης και κατά την επαναφορα του μυος στο αρχικο μηκος εμφανιζεται η θερμοτητα χαλασεως.Αυτη κυριως αντιστοιχει στο εξωτερικο εργο που δαπαναται για να επανελθει ο μυς που βραχυνθηκε με τη συστολη στην αρχικη του κατασταση.

ΤΥΠΟΙ ΜΥΙΚΟΥ ΙΣΤΟΥ - ΕΚΟΥΣΙΟΣ ΜΥΣ (σκελετικός ή γραμμωτός) - ΑΚΟΥΣΙΟΣ ΜΥΣ (λείος) - ΚΑΡΔΙΑΚΟΣ ΜΥΣ (μυοκάρδιο)

Ο ΚΑΡΔΙΑΚΟΣ ΜΥΣ ΚΑΙ ΟΙ ΛΕΙΟΙ ΜΥΕΣ Ο καρδιακός μύς είναι γραμμωτός όπως και οι σκελετικοί. Το μυοκάρδιο έχει μυοϊονιδια, επίσης σχεδόν ίδια με των σκελετικών μυών, που περιέχουν νημάτια ακτίνης και μυοσίνης, που διαπλέκονται και ολισθαίνουν μεταξύ τους κατά τη συστολή, όπως γίνεται και στους σκελετικούς μυς. Οι ίνες του καρδιακού μυός αποτελούνται από πολλά μυϊκά κύτταρα ενωμένα μεταξύ τους σε σειρές.Οι κυτταρικές τους μεμβράνες συγχωνεύονται και σχηματίζουν <<συμπαγείς συνδέσεις>> που επιτρέπουν τη σχεδόν τελείως ελεύθερη διάχυση των ιόντων.

ΚΑΡΔΙΑΚΟΣ ΜΥΣ Θέτει σε λειτουργία την αντλητική ενέργεια της καρδίας Βρίσκεται μόνο στην καρδία Είναι ακούσιος μυικός ιστός Οι ίνες του είναι γραμμωτές με πολυπυρηνικά κύτταρα Κάθε κύτταρο ή ίνα διαθέτει πυρήνα

ΔΥΝΑΜΙΚΑ ΕΝΕΡΓΕΙΑΣ ΣΤΟΝ ΚΑΡΔΙΑΚΟ ΜΥ Το δυναμικό ηρεμίας μεμβράνης του φυσιολογικού καρδιακού μυός είναι περίπου -85 ως -95 mV και κατά προσέγγιση -90 ως -100 mV στις εξειδικευμένες ίνες αγωγής, τις ίνες του Purkinje.

Δυο είναι οι κύριες αίτιες που είναι υπευθυνες για την εμφάνιση του επίπεδου στο δυναμικό ενέργειας του καρδιακού μυός σε σχέση με την απουσία του στους σκελετικούς μυς. Πρώτο, κατά τη διάρκεια του δυναμικού ενέργειας στο εσωτερικό της μυοκαρδιακής ίνας διαχέεται σημαντική ποσότητα ιόντων ασβεστίου ενώ στη σκελετική μυϊκη ίνα πολύ μικρή.

Το επίπεδο παρατηρείται κατά τη διάρκεια αυτής της παρατεταμένης εισροής ιόντων ασβεστίου. Η δεύτερη αιτία που ευθύνεται για τη δημιουργία του επιπέδου, είναι η εξής: Αμέσως μετά την έναρξη του δυναμικού ενέργειας η διαπερατότητα της μυοκαρδιακής μεμβράνης για το κάλιο ελαττώνεται κατά 5 φορές περίπου, κάτι που δεν παρατηρείται στους σκελετικούς μυς. Η ελάττωση αυτή της διαπερατότητας για το κάλιο οφείλεται στη μεγάλη είσοδο ασβεστίου στη μυοκαρδιακή ίνα.

Η ελαττωμένη διαπερατότητα για το κάλιο προκαλεί μεγάλη ελάττωση της εξόδου ιόντων καλίου για τα επόμενα 0,2-0,3 sec, που εμποδίζει την επαναπόλωση της μεμβράνης.

ΑΚΟΥΣΙΟΣ ΜΥΣ ( λειος) Μύες που δεν ελέγχουμε συνειδητά. Εκείνοι που βρίσκονται στα τοιχώματα των αιμοσφαιριών, των λεμφατικών κυττάρων,στο αναπνευστικό, πεπτικό και γενετουροποιητικό σύστημα. Λειτουργούν αυτόματα. Εχουν μυτερά κύτταρα χωρίς ξεχωριστή μεμβράνη και μόνο ένα πυρήνα. Δεν έχουν γραμμώσεις (λέγονται λείοι μύες).

ΟΙ ΛΕΙΟΙ ΜΥΕΣ Οι λείοι μύες αποτελούνται από πολύ μικρότερες ίνες (συνήθως διαμέτρου 2-5μm και μήκους μόνο 50-200μm) σε αντίθεση με τις σκελετικές που έχουν ως 20 φορές πιο μεγάλη διάμετρο και χιλιάδες φορές μεγαλύτερο μήκος.

Λείοι πολυνευροληκτικοί μύες Κάθε ίνα λειτουργεί ανεξάρτητα από τις άλλες και συχνά νευρώνεται από μια ξεχωριστή νευρική απόληξη, όπως και στις σκελετικές μυϊκες ίνες, σε αντίθεση με τους λείους μυς των σπλάχνων που ελέγχονται σε μεγαλύτερη έκταση από μη νευρικά ερεθίσματα. Οι ίνες αυτές σπάνια εμφανίζουν αυτόματες συστολές.

Παραδείγματα λείων πολυνευροληκτικών μυών αποτελούν οι λείες μυϊκες ίνες του ακτινωτού μυός του ματιού, η ίριδα και οι λείοι μυες πολλών από τα μεγαλύτερα αιμοφόρα αγγεία.

Σπλαχνικοί λείοι μύες: Συνήθως η διάταξη των μυϊκων ινών των λείων σπλαχνικών μυών είναι κατά επιφανειες και οι κυτταρικές τους μεμβράνες εφάπτονται σε πολλά σημεία σχηματίζοντας πολλούς συνδετικούς δεσμούς μέσα από τους οποίους μπορεί να γίνει ροή ιόντων από το εσωτερικό μια λείας μυϊκης ίνας στο εσωτερικό μιας αλλής.

Σπλαχνικοί λείοι μύες βρίσκονται σε διάφορα όργανα του σωμάτος όπως στο εντερικό τοίχωμα, στα χοληφόρα, στους ουρητήρες, στη μήτρα. Τα νημάτια ακτίνης και μυοσίνης στους λείους μυς αντιδρούν μεταξύ τους με τον τρόπο που αντιδρούν η ακτίνη και η μυοσίνη των σκελετικών μυών. Η διαδικασία της συστολής ενεργοποιείται από ιόντα ασβεστίου.Η ενέργεια για τη συστολή προέρχεται από τη διάσπαση ΑΤΡ.

ΔΥΝΑΜΙΚΑ ΜΕΜΒΡΑΝΗΣ ΚΑΙ ΔΥΝΑΜΙΚΑ ΕΝΕΡΓΕΙΑΣ ΣΤΟΥΣ ΛΕΙΟΥΣ ΜΥΣ Στη φυσιολογική κατάσταση ηρεμίας το δυναμικό μεμβράνης συνήθως είναι περίπου -50 ως -60 mV ή περίπου 30 mV λιγότερο αρνητικό από του σκελετικού μυός. Στους περισσότερους τύπους σπλαχνικών λειών μυών παρατηρούνται τυπικά οξυκόρυφα δυναμικά ενέργειας , σαν αυτά που βρίσκονται στους σκελετικούς μυς.

Η διάρκεια του δυναμικού ενέργειας είναι 10-50 msec

Λειοι μυες: Εχουν τη δυνατοτητα διατηρησεως αργων, παρατεταμενων συστολων με ελαχιστη καταναλωση ενεργειας. Δεχονται νευρωση αποκλειστικα από το αυτονομο (φυτικο) νευρικο συστημα (συμπαθητικο και παρασυμπαθητικο). Παρουσιαζουν ακομη και κατά την χαλαση τονο , δηλ. μια ενδογενη ταση , επι της οποιας αναπτυσσονται οι συστολες.

Οι λειοι μυες σε αντιθεση με τους σκελετικους και ιδιαιτερα οσοι περιεχονται σε τοιχωματα κοιλοτητων εργαζονται με μεγαλη ενεργειακη οικονομια γεγονος με κρισιμη σημασια για την λειτουργια των αντιστοιχων οργανων. Οι λειοι μυες φαινεται ότι αρκουνται στην καταναλωση ATP κυριως με οξειδωτικη φωσφορυλιωση , ενώ παρουσιαζουν περιορισμενη ποικιλια τυπων μυοσινης. Οι λειοι μυες στα διαφορα οργανα εμφανιζουν λειτουργικες διαφορες που οφειλονται κυριως στις ιδιοτητες των κυτταρικων τους μεμβρανων και στον τροπο με τον οποιο τα ιοντα Ca 2+ ρυθμιζουν τη λειτουργια των εγκαρσιων γεφυρων.

Μικρότερος σκελετικός μυς-είναι ο μυς του αναβολέα στο αυτί - τα οστάρια του μέσου ωτός τα οποία στέλλουν δονήσεις από το τύμπανο στο μέσο αυτί. Μεγαλύτερος μυς-είναι ο πλατύς ραχιαίος ,ο επίπεδος μυς που καλύπτει την κεντρική και κάτω πλάτη Ισχυρότερος μυς-ο μέγας γλουτιαίος μυς. -σχηματίζει τον κύριο όγκο του γλουτού. -ευθύνεται για την ανόρθωση του κορμού μετά το σκύψιμο.