Παρουσιάζουν οι μαθητές: Κουρούκλης Χριστόφορος Λόζος Ιάσονας Μόσχου Ειρήνη Μπελέγρη Πελαγία Πάλλα Χριστίνα

Ο ΨΕΥΤΗΣ ΠΑΠΠΟΥΣ Δόθηκε αυτός ο τίτλος στο μυθιστόρημα αυτό, γιατί ο πρωταγωνιστής του βιβλίου, ο Αντώνης, πίστευε ότι οι ιστορίες του παππού ήταν ψεύτικες έως απίθανες. Ακόμη όλα αυτά του φαίνονται τόσο υπερβολικά που αναρωτιέται εάν είναι αλήθεια ή ψέματα. Τέλος, εκείνος τον εμπιστεύεται και ας ισχυρίζεται το αντίθετο.

1η ενότητα: Ένας αλλιώτικος παππούς Ο δεκάχρονος Αντώνης, ενώ ήξερε την συνεχή αργοπορία του παππού του δεν ήθελε να διαμαρτυρηθεί. Κάθε μέρα ο παππούς έβρισκε μια δικαιολογία πως κάτι του είχε συμβεί πριν πάει στον μικρό Αντώνη. Άλλοτε έβρισκε άγνωστους ανθρώπους και έλεγε πως τους βοηθούσε, άλλοτε πήγαινε σε πορείες παιδιών και έμπλεκε. Αλλά όπως μας λέει και ο δεκάχρονος εγγονός, αλήθεια, ψέματα ; Κανείς δεν ξέρει. Η οικιακή βοηθός όπου πρόσεχε τον παππού της άρεσαν πολύ οι δικαιολογίες του και οι διάφορες ιστορίες του όπως για το Παρίσι που έλεγε πως είχε πάει με τον γιο του τον Νίκο.

2η ενότητα: Θέατρο και μυθιστόρημα 2η ενότητα: Θέατρο και μυθιστόρημα Ο μικρός Αντώνης ήθελε να μάθει για την γιαγιά του, έτσι σκέφτηκε να δημιουργήσει ένα μυθιστόρημα, όπου να περιέχει την οικογένεια του, εκτός από την γιαγιά. Ίσως τότε ο παππούς να του έλεγε τι συμβαίνει. Με τίτλο «ο ψεύτης παππούς». Επίσης, εδώ ο μικρός Αντώνης μας αναφέρει ένα μικρό απόσπασμα από το μυθιστόρημά του. Περιλήψεις ενοτήτων

3η ενότητα: Το Παρίσι του παππού 3η ενότητα: Το Παρίσι του παππού Ο παππούς και ο Αντώνης είναι στο Παρίσι. Ο ογδοντάχρονος παππούς πήγαινε τον μικρό Αντώνη σε διάφορα μέρη του Παρισιού λέγοντάς του για την ζωή του και του μικρού μπαμπά, επίσης, του έλεγε για την Μαργκώ και για την εξέγερση των φοιτητών. Καθ’ όλη την διάρκεια της παραμονή τους στο Παρίσι ο Αντώνης έλεγε στον παππού του να τον πάει στην Disney land, αλλά εκείνος αρνιόταν, το μόνο πράγμα που ενθουσίαζε τον Αντώνη ήταν το μαγικό τρένο. Τέλος οι μαθητές του παππού του έκανα έκπληξη αφού και οι δύο πήγαν να συναντήσουν τον Τραορέ ένα παλιό μαθητή του παππού.

4η ενότητα: Η Αφρική του παππού Σε αυτή την ενότητα μας λέει πως ο παππούς κατά την διάρκεια των σπουδών του, χρειαζόταν περισσότερα χρήματα, για αυτό βρήκε δουλειά σε ένα θέατρο, όμως ξεκίνησε ένας νέος πόλεμος με τους Άγγλους. Έτσι ο παππούς φυλακίστηκε και τον έστειλαν σε κλουβί, στην Αφρική. Όταν τελείωσε ο πόλεμος με τους Άγγλους απελευθερώθηκε και γύρισε στην Ελλάδα.

5η ενότητα: Ένα γράμμα στο Σωματείο Ελλήνων ηθοποιών 5η ενότητα: Ένα γράμμα στο Σωματείο Ελλήνων ηθοποιών. Η μητέρα του Αντώνη φεύγει σε ένα νησί για την δουλειά της . Το απόγευμα έρχεται ο παππούς του με χαρούμενα νέα. Ο Αντώνης δεν δίνει προσοχή γιατί είναι στεναχωρημένος διότι του λείπει η μητέρα του. Ο παππούς χαρούμενος, ανοίγει τον φάκελο που έχει στα χέρια του και διαβάζει το γράμμα όπου υπήρχε μέσα.

6η ενότητα: Τα σαχλά γενέθλια Στις 27 Μαΐου ο Αντώνης ειχε τα γενέθλια του, είχε σκοπό να καλέσει και τρία παιδιά που ήταν αλλοδαπά. Ο παππούς νόμιζε ότι ο Αντώνης ήταν δειλός. Ακόμη τον ήξερε, τον παππού, σκεφτόταν να του γράψει ένα γράμμα, το οποίο δεν του έγραψε ποτέ. Έλεγε να κάνει τα γενέθλιά του στα Goody’s έτσι κι έγινε. Μερικές μέρες έλειπε ο Ίρμαν από το σχολείο και πήγαν να βρουν τον πατέρα του σε ένα Ινδικό. Μετά τον Ιρμαν άρχισαν αν πηγαίνουν και άλλα παιδιά. Τότε τα αγόρια άρχισαν να κάνουν χαζομάρες.

7η ενότητα: Κως Ο παππούς σκέφτηκε πως αφού ο Αντώνης είχε διακοπές θα μπορούσαν να πάνε στην Κω. Όπως και έγινε ο παππούς και ο Αντώνης κοιτούσαν τα αστέρια. απαγγέλοντας διάφορα ποιήματα. Όταν φτάσανε στο λιμάνι συνάντησαν τους μαθητές του παππού που τους περίμεναν... Τη μέρα που είχαν βγει στην παλαιά πόλη ο μικρός Αντώνης ζήλευε την Μαργκώ επειδή ήταν περισσότερο κοινωνική και περισσότερο δραστήρια από αυτόν.

8η ενότητα: Η χαμένη γιαγιά Ένα απόγευμα, όταν γύρισε ο μπαμπάς του Αντώνη στο σπίτι συζητούσανε με τον παππού για τις διακοπές στην Κω. Όταν ήρθε η μαμά του Αντώνη αρχίσανε τη συζήτηση για τη γιαγιά. Μετά είπαν στον Αντώνη όλη την αλήθεια. Του είπαν πως τον αληθινό του παππού τον λένε Αντώνη και πως το καράβι που μπάρκαρε βούλιαξε. Όταν τα άκουσε αυτά ο Αντώνης είπε πως είναι ψεύτικος παππούς, αλλά εκείνος του απάντησε πως ψεύτης μπορεί, αλλά ψεύτικος ποτέ επειδή τον είχε στην αγκαλιά του από τότε που γεννήθηκε.

9η ενότητα: Τα λευκά περιστέρια Ο πατέρας του Αντώνη αποφάσισε να πάει μαζί του διακοπές. Ξαφνικά ο μπαμπάς του έρχεται από τη δουλειά του πολύ νωρίς και του λέει ότι ο παππούς είναι στο νοσοκομείο. Ο Αντώνης του λέει πως δεν αρρωσταίνει ποτέ και στην συνέχεια τον ρωτάει αν είναι καλά. Ο πατέρας του τον καθησυχάζει λέγοντάς του πως δεν είναι τίποτα το σοβαρό. Όταν η Λάρα τον επισκέφτηκε με τον Αντώνη ο παππούς του είπε πως θα πάει στα λευκά περιστέρια ενώ εκείνος δεν θέλει.

10η ενότητα: Ένα πουλί με άσπρο φουλάρι Ο παππούς ήταν στο νοσοκομείο μόλις είχε βγει από το χειρουργείο. Κι ο Αντώνης για να τον υποδεχτεί θα συνέχιζε ένα ποίημα, εκείνη την ημέρα ήρθε η Λάρα και του είπε ότι ο παππούς πέθανε. Ο Αντώνης δεν είχε ξαναπάει σε κηδεία άντε σε νεκροταφείο και ήξερε μόνο ψεύτικους θανάτουςΗ Λάρα και ο Αντώνης πήγαν σπίτι για να φάνε. Τέλος ο Αντώνης βγήκε στο μπαλκόνι και είδε ένα λευκό περιστέρι με φουλάρι και το χαιρέτησε νομίζοντας ότι είναι η ψυχή του αληθινού παππού του.

Παππούς: Τον παππού του Αντώνη τον λένε Μάριο Δάρρα και είναι συνταξιούχος ηθοποιός. Η ηλικία του είναι ογδόντα χρονών αλλά η ενέργεια που έχει είναι σαν ενός μικρού παιδιού. Με τον εγγονό του πηγαίνουν μαζί πολλά ταξίδια. Κάνουν μαζί πολλά πράγματα επίσης ο παππούς του διηγείται πολλές ιστορίες αλλά εκείνος δεν τον πιστεύει, όμως του αρέσει να τον ακούει. Ο χαρακτήρας του παππού είναι ήρεμος, αστείος, αγαπητός και είναι πολύ κοντά στον εγγονό του. Τέλος, ο παππούς είναι πληθωρικός στις εμπειρίες, συναισθηματικός και έχει πάρα πολλές γνώσεις.

Αντώνης: Τον λένε Αντώνη Δαρτζόγλου, είναι ένας δεκάχρονος μαθητής της τετάρτης δημοτικού. Ο Αντώνης κάνει πολύ παρέα με τον παππού του, τον ελεύθερό του χρόνο τον περνάει μαζί του κάνοντας πολλά ταξίδια. Τον αγαπάει και τον νοιάζεται πολύ. Ο χαρακτήρας του μικρού πρωταγωνιστή είναι πολύ καλός, χαρούμενος και κοινωνικός γιατί, κάνει παρέα με όλα τα παιδιά στην τάξη του επίσης δεν είναι ρατσιστής όπως οι συμμαθητές του και αυτό φαίνεται στο πάρτι που κάνει .Όμως το μόνο που τον απασχολεί είναι το μυστήριο της χαμένης γιαγιάς.

Λάρα: Η Λάρα είναι η οικιακή βοηθός της οικογένειας του Αντώνη στην αρχή ζούσε στην Μόσχα και μετά ζούσε στην Ελλάδα για να βρει δουλειά ώστε να βοηθήσει την οικογένειά της. Είναι ευκολόπιστη καθώς πίστευε κάθε ιστορία παράλογη που έλεγε ο παππούς, επιπλέον τον εμπιστεύεται πολύ, είναι κοινωνική και ευαίσθητη.

Σημαντικές Σκηνές Ο Αντώνης φτιάχνει ένα μυθιστόρημα νομίζοντας ότι θα μάθει πληροφορίες για την γιαγιά του. Το ταξίδι του παππού με τον Αντώνη στο Παρίσι. Όταν ο παππούς μεταφέρθηκε μέσα σε κλουβί στην Αφρική. Ο παππούς λαμβάνει ένα γράμμα από την Μαργκώ και μαθαίνει όλη την αλήθεια. Ο μικρός Αντώνης μαθαίνει πληροφορίες για την γιαγιά του Ο παππούς μεταφέρεται στο νοσοκομείο λόγω εγκεφαλικού και χειρουργείται . Ο θάνατος του ψεύτη παππού .

Άλκη Ζέη Η Άλκη Ζέη είναι Ελληνίδα συγγραφέας, πεζογράφος και μεταφράστρια. Γεννήθηκε στην Αθήνα το 1925, αλλά έζησε τα παιδικά της χρόνια στη Σάμο. Ασχολήθηκε με το γράψιμο από μικρή. Σπούδασε φιλοσοφία του θεάτρου στην Φιλοσοφική του πανεπιστημίου των Αθηνών, της Δραματικής Σχολής του Εθνικού Ωδείου Αθηνών, καθώς και στο τμήμα σεναριογραφίας του Ινστιτούτου Κινηματογράφου της Μόσχας. Όταν ήταν μαθήτρια γυμνασίου, άρχισε να γράφει έργα για το κουκλοθέατρο. Ένας από τους χαρακτήρες που δημιούργησε, ο Κλούβιος, έγινε μετέπειτα ένας από τους κυριότερους ήρωες του κουκλοθέατρου Αθηνών "Μπάρμπα Μυτούσης".

Άλκη Ζέη Αργότερα, συνέχισε το γράψιμο, δημοσιεύοντας σειρά παιδικών διηγημάτων της στο περιοδικό "Νεανική Φωνή", ένα περιοδικό για νέους που είχε ως συντακτική επιτροπή τον Μάριο Πλωρίτη, τον Τάσο Λιγνάδη, τον Κωστή Σκαλιώρα. Το πρώτο της μυθιστόρημα, τον τίγρη στη βιτρίνα του καταστήματος (γνωστός και ως αγριόγατα κάτω από γυαλί), (1963) εμπνεύστηκε από την παιδική ηλικία που δαπανάται στη Σάμο και είναι ημιαυτοβιογραφικό. Στα ελληνικά γράμματα εμφανίστηκε το 1963 με το παιδικό μυθιστόρημα Το καπλάνι της βιτρίνας, το οποίο αποτελεί σταθμό στην παιδική μας λογοτεχνία γιατί μυεί για πρώτη φορά τον ανήλικο αναγνώστη στον πολιτικό προβληματισμό. Πρόκειται για ιστορικό μυθιστόρημα που αφορά στη δικτατορία του Ιωάννη Μεταξά.