Αρχιτεκτονική, Άραβες και Ισπανία Αρχιτεκτονική, Άραβες και Ισπανία

Η Ισπανία στον Ευρωπαϊκό Ιστορικό Άτλαντα http://www.euratlas.net/history/europe/700/index.html

Η Ισπανία στον Ευρωπαϊκό Ιστορικό Άτλαντα http://commons.wikimedia.org/wiki/Atlas_of_Spain 116 μ.Χ. Ρωμαϊκή Αυτοκρατορία 395 μ.Χ. μετά το Θεοδόσιο, Ανατολική & Δυτική Αυτοκρατορία

Η Ισπανία στον Ευρωπαϊκό Ιστορικό Άτλαντα http://commons.wikimedia.org/wiki/Atlas_of_Spain Η εποχή των Χαλίφηδων (Επεκτάσεις 622-632, 632-661, 661-750)

Η Ισπανία στον Ευρωπαϊκό Ιστορικό Άτλαντα Η Ευρώπη 814 μ.Χ. http://commons.wikimedia.org/wiki/Atlas_of_Spain

Αραβική αρχιτεκτονική (Ισλάμ) مسجد (Τζαμί) mihrab ( βλέπει στη Μέκκα) μιναρές αυλή λουτρό τρούλοι αραβουργήματα http://shahrzaad.wordpress.com/2008/04/20/most-beautiful-mosques-in-the-world/

Mesquita - Cordoba http://www.greatmirror.com/index.cfm

Η Αλάμπρα στην Γρανάδα Η Αυλή των Λεόντων Το κόκκινο κάστρο - Calat Alhambra - παλάτι και κάστρο χρισμένο τον 14ο αιώνα Η Αλάμπρα στην Γρανάδα Η Αυλή των Λεόντων

Μεγάλο τέμενος της Κόρντοβα (Ανδαλουσία)

το Αλκαζάρ της Σεβίλλης. Μουδέχαρ ονομάζονταν οι μουσουλμάνοι της Ανδαλουσίας που έμειναν στα ισπανικά εδάφη, χωρίς όμως να ασπασθούν το χριστιανισμό. H τεχνοτροπία στην αρχιτεκτονική και τη διακόσμηση στην Αραγωνία και την Καστίλλη μεταξύ 12ου και 16ου αιώνα, που, αν και έντονα επηρεασμένη από τη μουσουλμανική παράδοση, είχε και στοιχεία από τη χριστιανική κουλτούρα, όπως απεικονίσεις ζώων και το γοτθικό στυλ. Σημαντικό δείγμα συμβίωσης των παραδόσεων Μουσουλμάνων, Χριστιανών και Εβραίων είναι η Αρχιτεκτονική Μουδέχαρ της Αραγωνίας που τιμά και η UNESCO και ένα από τα πιο γνωστά έργα της τεχνοτροπίας το Αλκαζάρ της Σεβίλλης. Μουδέχαρ (Mudéjar) http://en.wikipedia.org/wiki/Mudéjar

Για να ευχαριστήσει τον Θεό, το 785 ο Αμπντ ελ Ραχμάν Α΄ αποφάσισε να ιδρύσει ένα τέμενος που θα γινόταν σύμβολο της μεγαλοπρέπειας του εμιράτου των Ομεϋαδών. Αγόρασε μια βασιλική από τους χριστιανούς και στη θέση της ανήγειρε αυτό που θα γινόταν ο πυρήνας του Μεθκίτα Μαγιόρ. Κατασκευάστηκε στα πρότυπα του τεμένους της Δαμασκού, όμως σύντομα το ξεπέρασε σε μεγαλοπρέπεια. Σε 4 στάδια επέκτασης που χρειάστηκαν περισσότερο από 2 αιώνες, η Μεθκίτα έφτασε σιγά-σιγά στο τελικό μέγεθός της. Το χαράμ (ιερή περιοχή) ήταν 180 x 30 μέτρα και κάλυπτε σχεδόν 1,5 εκτάριο.

Στο εσωτερικό, ένα δάσος με 1293 κίονες από γρανίτη, ίασπη και μάρμαρο ήταν χωρισμένοι από 19 διαδρόμους. Τα υλικά τους είχαν ληφθεί από ρωμαϊκά και βησιγοτθικά κτίρια από τη νότια Ισπανία και στήριζαν στοές σε σχήμα πετάλων κατασκευασμένες είτε από πλίνθους είτε από λευκή πέτρα. Σε αυτό τον τεράστιο χώρο, που σταδιακά καλύφθηκε με υπέροχα μωσαϊκά, είναι δύσκολο να εντοπίσει κανείς το μιχράμπ, το ιερό που βλέπει προς τη Μέκκα. Το κτίριο, το οποίο στα νότια περιορίζεται από τον ποταμό Γουαδαλκιβίρ και περικλείεται από ψηλά τείχη με προπύργια, ανοίγει προς βορρά στην Πάτιο ντε λος Ναράνχος, το προαύλιο στο οποίο οι πιστοί εκτελούν την ιεροτελεστική πλύση στις 4 πηγές που κατασκευάστηκαν ανάμεσα στις πορτοκαλιές τον 10ο αιώνα.

Μετά την ανακατάληψη της Ισπανίας από τους χριστιανούς το 1236, η Μεθκίτα εγκαινιάστηκε εκ νέου ως χριστιανικός ναός και η πόλη εμπλουτίστηκε με οχυρωμένα ανάκτορα όπως το Αλκαζάρ ντε λος Ρέγιες Κριστιάνος και η Τόρε ντε λα Καλαόρα. Οι γραμμές της Μεθκίτα, πάντως, παρέμειναν αναλλοίωτες μέχρι το τέλος του 14ου αιώνα όταν κατεδαφίστηκε ο μιναρές για να δημιουργηθεί χώρος για την Πουέρτα ντελ Περντόν, μια επιβλητική είσοδο σε ρυθμό μουντεχάρ που είχε στην κορυφή της την Τόρε ντελ Αλμινάρ, ένα κωδωνοστάσιο ύψους 93 μέτρων, από όπου μπορεί κανείς να έχει θέα ολόκληρη την πόλη.

Την ίδια περίοδο κατασκευάστηκε μέσα στη Μεθκίτα το πρώτο χριστιανικό παρεκκλήσιο, η Καπίλα ντε Βιλαβιθιόσα. Τον 16ο αιώνα, ο αυτοκράτωρ της Αγίας Ρωμαϊκης Αυτοκρατορίας Κάρολος Ε΄ έδωσε την εξουσιοδότησή του για την κατασκευή ενός καθεδρικού ναού στην καρδιά της Μεθκίτα. Η δομή αυτού του ναού, που σχεδιάστηκε από την οικογένεια αρχιτεκτόνων Ερνάν Ρουίθ, αναμιγνύει στοιχεία ύστερου γοτθικού και ρυθμού Αναγεννήσεως, στους οποίους προστέθηκε κατά τον 19ο αιώνα ένα περίπλοκο ξύλινο εκκλησιαστικό χοροστάσιο. Οι ευγενείς της Κόρδοβας κατασκεύασαν επίσης επιβλητικά ανάκτορα, όπως το Παλάθιο ντε Βιάνα, όμως αυτά δεν επηρέασαν το πνεύμα της μαυριτανικής πόλης. Σήμερα η Κόρδοβα είναι ένα εκπληκτικό πέτρινο σύνολο της αρμονικής πολιτιστικής και οικονομικής συνύπαρξης των τριών μεγάλων μονοθεϊστικών θρησκειών.

ΑΛΑΜΠΡΑ Η Αλάμπρα (Alhambra, Αραβικά: : الحمراء = Al-Ħamrā, μετάφραση «Το κόκκινο φρούριο») είναι παλάτι και φρούριο των Μαυριτανών μοναρχών στην Γρανάδα, στα νότια της Ισπανίας (ή Αλ-Ανταλούς (Al-Andalus) όπως ήταν γνωστή κατά τη διάρκεια της κατασκευής του φρουρίου), το οποίο καταλαμβάνει ένα λόφο στο νοτιοανατολικό όριο της πόλης. Σήμερα η Αλάμπρα είναι τουριστικό αξιοθέατο εξαιρετικής Ισλαμικής αρχιτεκτονικής, παρόλο που πολλές από τις εμφανείς διακοσμήσεις και οι κήποι είναι πρόσφατες αποκαταστάσεις των παλαιότερων. Μέσα στην Αλάμπρα ανεγέρθηκε το Παλάτι του Καρόλου του 5ου από τον Κάρολο Κουΐντο το 1527. Το 1984 η Αλάμπρα, μαζί με τη Χενεραλίφε (Generalife) και το Αλμπαϊσίν (Albaicín) αναγνωρίστηκε ως μνημείο παγκόσμιας πολιτιστικής κληρονομιάς από την ΟΥΝΕΣΚΟ.

ΑΛΑΜΠΡΑ

http://islamicspain. tv/Videos/opening. html http://www. islamicspain http://islamicspain.tv/Videos/opening.html http://www.islamicspain.tv/Timelines/index.html http://upf.tv/watch/treasuresofislam.html

Παρουσίασε η μαθήτρια Μαρίνα Καπετανάκη (Β6)