ΣΥΓΧΡΟΝΟΣ ΧΟΡΟΣ ΚΟΛΛΑΤΟΥ ΣΤΑΥΡΙΑΝΑ ΜΑΝΕΣΗ ΜΥΡΤΩ ΤΖΟΥΒΑΡΑΣ ΣΤΑΘΗΣ ΦΟΥΦΡΗ ΜΑΡΙΝΑ

ΛΙΓΑ ΛΟΓΙΑ ΓΙΑ ΤΟ ΧΟΡΟ: Ο  χορός είναι μορφή καλλιτεχνικής και αθλητικής έκφρασης η οποία γενικά αναφέρεται στην κίνηση του σώματος, συνήθως ρυθμική και σύμφωνη με τη μουσική. Είναι ένας τρόπος επικοινωνίας μέσω του σώματος. Έτσι μπορούν να εκφραστούν συναισθήματα όπως η χαρά, η λύπη, ο θύμος κ. λ.π. Αυτό επιτυγχάνεται από τρόπο κίνησης αλλά και στο ρυθμό της μουσικής.  Τα θεμέλια του χορού στην Ευρώπη, φαίνεται να έθεσαν οι αρχαίοι πολιτισμοί της Ελλάδας και της Ρώμης. Η ιδιαιτερότητα της τέχνης του χορού σε συνδυασμό με τα μέσα της εποχής δεν επιτρέπουν την ακριβή γνώση του είδους του χορού που άκμαζε εκείνη την περίοδο, μολονότι είναι βέβαιο πως κατείχε ιδιαίτερη θέση στο πολιτισμικό γίγνεσθαι.

Η ιστορία του σύγχρονου χορού ξεκίνησε στην Αμερική στα τέλη του 1920 ως μία μορφή αντίδρασης στις αυστηρές δομές του μπαλέτου. Η γυναίκα που έθεσε τα θεμέλια του σύγχρονο χορού θεωρείται από πολλούς ότι ήταν η Isadora Duncan. Η Duncan απέρριψε τους κανόνες που επέβαλλε το μπαλέτο στην τεχνική εκτέλεση των βημάτων, στην ενδυμασία και στο στήσιμο των χορευτών, θεωρώντας ότι έρχονταν σε αντίθεση με την ανθρώπινη φύση. Έχοντας αρκετούς υποστηρικτές, ίδρυσε την δική της σχολή χορού στην οποία δίδασκε η ίδια ενθαρρύνοντας τους μαθητές της να χρησιμοποιούν τον χορό ως μέσο έκφρασης και ελευθερίας.

Η Martha Graham η οποία δημιούργησε την δική της γλώσσα σώματος για να εκφράσει το πάθος, την οργή και την ανθρώπινη ευτυχία. Από το 1980 και μετά ο σύγχρονος χορός δέχτηκε επιρροές από την κουλτούρα της Λατινικής Αμερικής και της Ευρώπης και εξελίχθηκε σε θεατρικό στιλ που επηρέασε και άλλα είδη χορού, όπως το μπαλέτο και τους ballroom χορούς.

 H jazz ως χορευτικό είδος ξεκίνησε το 1800 ως ένα εντελώς διαφορετικό είδος από τον χορό που γνωρίζουμε σήμερα.  Από την jazz (χορός) και προέκυψαν άλλοι χοροί όπως το cakewalk, το Charleston, το jitterbug, το swing και το Lindy Hop, που είναι ζωηροί και ενεργητικοί χοροί. Εκείνη την περίοδο, η jazz μπορούσε να χορευτεί από τον καθένα σε οποιοδήποτε χορευτικό κέντρο.  Σήμερα, ο χορός jazz έχει εξελιχθεί σε ένα είδος σύγχρονου, θεατρικού χορού. Επειδή έχει εξελιχθεί τεχνικά σε σχέση με την παλαιότερή του μορφή, απαιτεί γερές χορευτικές βάσεις από το μπαλέτο και χορεύεται συνήθως από επαγγελματίες σε θεατρικές σκηνές.

~ΚΛΑΣΙΚΟΣ ΧΟΡΟΣ~

Ο κλασικός χορός δεν είναι απλά γυμναστική, αλλά τέχνη και τεχνική.

Τέχνη καθώς εκφράζει και απελευθερώνει συναισθήματα αλλά ανοίγει τις ψυχές μας στο ρυθμό και την κίνηση, καλλιεργώντας τις αυριανές συνειδήσεις με πολιτιστικές και πολιτισμικές αξίες. Ο καθένας από εμάς πρέπει να κατανοήσει πως ζωή σημαίνει κίνηση, πως ο ρυθμός εμψυχώνει την κίνηση και της δίνει λειτουργικότητα και χάρη. Ο κλασικός χορός οφείλει να τον αφυπνίσει και να του δώσει εκφραστική διέξοδο.

Τεχνική γιατί χρησιμοποιώντας το σώμα σαν εργαλείο έκφρασης το γυμνάζει και αναπτύσσει το μυϊκό του σύστημα με επιστημονική μεθοδολογία. Ο κλασσικός χορός αναπτύσσει τους μύες και το σκελετό του σώματος με τον καλύτερο δυνατό τρόπο, προλαμβάνοντας προβλήματα που δημιουργούνται (από κακή στάση του σώματος, ακινησία κλπ) στη σπονδυλική στήλη, όπως σκολίωση, λόρδωση, κύφωση κλπ. Μεταδίδει την αίσθηση της σωστής, γεμάτης χάρη, στάσης.

Εξάλλου ο χορός, γενικότερα, αποτελεί ένα από τα αρχαιότερα εκφραστικά μέσα του ανθρώπου, μαζί με τη μουσική, την υποκριτική και την εικαστική τέχνη.

Αυτό το είδος χορού αναπτύσσει τις σωματικές και καλλιτεχνικές ικανότητες του παιδιού ισόρροπα με την ηλικία του και κατ’ επέκταση με την μυϊκή και την σκελετική ανάπτυξη.

Συμπεραίνουμε λοιπόν ότι ο κλασικός χορός, είναι μία πολύπλευρη και πολυδιάστατη δραστηριότητα πολύ σημαντική από κάθε άποψη συμβάλλοντας ουσιαστικά στη σωματική, πνευματική ανάπτυξη. Πλάθει την αισθητική καλλιέργεια μας ακόμη και αν δεν ασχοληθούμε επαγγελματικά με τον κλασικό χορό.

ΚΑΡΑΜΑΝΙΑΝ ΜΑΡΙ ΜΠΑΡΜΠΑΓΙΑΝΝΗ ΕΥΑΓΓΕΛΙΑ ΜΑΡΓΑΡΙΤΗΣ ΣΤΕΛΙΟΣ ΣΕΛΙΤΑ ΑΝΝΑ ΚΑΡΑΜΑΝΙΑΝ ΜΑΡΙ ΜΠΑΡΜΠΑΓΙΑΝΝΗ ΕΥΑΓΓΕΛΙΑ ΜΑΡΓΑΡΙΤΗΣ ΣΤΕΛΙΟΣ ΣΕΛΙΤΑ ΑΝΝΑ

Στέλιος Μαργαρίτης Κλόντι Σελίτα Μάριος Νικολοκώστας Project Στέλιος Μαργαρίτης Κλόντι Σελίτα Μάριος Νικολοκώστας

Η Φύση του Ελληνικού Χορού

Τρία είναι τα βασικά χαρακτηριστικά του ελληνικού χορού Τρία είναι τα βασικά χαρακτηριστικά του ελληνικού χορού. Αρχικά, ένας συνδυασμός προφορικών και μη όψεων, κατόπιν η μιμητική του διάσταση και τέλος η ιδιαίτερα παιχνιδιάρικη φύση τούτης της πιο σοβαρής μορφής τελετουργικής επικοινωνίας. Οι ουσιαστικοί δεσμοί ανάμεσα στο τραγούδι και το χορό είναι ο ρυθμός και η κίνηση.

Το σώμα ανταποκρίνεται με κινήσεις και χειρονομίες στο ρυθμό Το σώμα ανταποκρίνεται με κινήσεις και χειρονομίες στο ρυθμό. Στη χορική εκτέλεση το σώμα και η φωνή βρίσκονται σε απόλυτη αρμονία, στο δε συνδυασμό του προφορικού και μη προφορικού βρίσκεται η ουσία της λέξης μουσική.

Για την Ελλάδα η λέξη μουσική σήμαινε σχεδόν αποκλειστικά μουσική, τραγούδι, ποίηση και ρυθμική κίνηση, όπως φαίνεται σε αγγεία της ύστερης Γεωμετρικής περιόδου. Η ρυθμική κίνηση με τη σειρά της συνδέεται με τη χειρονομία, ένα είδος μουσικής. Το δεύτερο μείζον χαρακτηριστικό της χορείας είναι η μιμητική της φύση. Η μίμηση είναι στην προκειμένη περίπτωση έκφραση της επιθυμίας.

Η Παρουσία των Θεών Υπάρχει διάχυτη η πεποίθηση στην αρχαία Ελλάδα πως ο χορός είναι μια ευκαιρία για παρεμβολή της θεϊκής θέλησης στα ανθρώπινα πράγματα. Τούτη η διασταύρωση των θεϊκών αρχετύπων και των ανθρώπινων πραγματώσεων μέσω του χορού είναι δυνατόν να γίνει κατανοητή, αν συνειδητοποιήσουμε το σκοπό της γιορτής ως θεμέλιου για τη θρησκευτική εμπειρία. Όπως και ο Πλάτωνας, έτσι και ο Αριστοτέλης συνδέει τον εορτασμό με την παιδεία και τα δύο μαζί με το γέλιο.

Αναφέρει πως στα παλιά χρόνια οι θυσίες και οι εορταστικές εκδηλώσεις ξεκινούσαν μετά το θερισμό, όταν οι άνθρωποι ήταν κουρασμένοι από τις αγροτικές εργασίες και ήθελαν να γιορτάσουν. Η λέξη χορός στην πρώιμη εξάμετρη ποίηση πολύ συχνά προσδιορίζει τον τόπο στον οποίο τελείται η λατρεία και τούτο είναι ιδιαίτερα σημαντικό. Οι Μούσες έχουν το δικό τους τόπο για χορό δίπλα στα θαυμαστά τους δώματα στον Όλυμπο ενώ οι Νύμφες χορεύουν σε κρυμμένους τόπους μέσα στις σπηλιές, όπως και η Ηώς στο νησί της, εκεί που ανατέλλει ο ήλιος. Χορευτικοί τόποι ήταν αφιερωμένοι σε διάφορες θεότητες, ανάμεσά τους και στην Αρτέμιδα. Ήταν τόποι συνάντησης για τους θνητούς και τους αθάνατους.

ΕΛΛΗΝΙΚΟΙ ΠΑΡΑΔΟΣΙΑΚΟΙ ΧΟΡΟΙ

ΙΣΤΟΡΙΑ ΤΩΝ ΠΑΡΑΔΟΣΙΑΚΩΝ ΧΟΡΩΝ Xορός ονομάζεται το σύνολο των ρυθμικών κινήσεων και συσπάσεων του σώματος.Ο χορός αποτελεί ένα από τα αρχαιότερα εκφραστικά μέσα και χρονολογικά έπεται του τραγουδιού. Οι ρίζες του χορού στην Ελλάδα εντοπίζονται περίπου το 1000 π. Χ. Οι νεοελληνικοί χοροί διαιρούνται ουσιαστικά σε δυο κατηγορίες: στους «συρτούς», στους «πηδηκτούς» και στις παραλλαγές αυτών. Η ονομασία του κάθε χορού συνήθως σχετίζεται με τον τόπο καταγωγής του (ο συρτός-καλαματιανός, ο μακεδονικός κ.α) ή έχει την ονομασία κυρίων προσώπων (ο Μενούσης, ο Μανέτας). Επίσης, μπορεί να παίρνει την ονομασία του από τις διάφορες εποχές (ο πασχαλινός χορός), ή να προέρχεται από τις ονομασίες επαγγελμάτων (ο χορός των σφουγγαράδων) κ.α.

Είναι γνωστό ότι οι χοροί της ηπειρωτικής Ελλάδας έχουν «βαρύ» ύφος και για αυτό αποκαλούνται συχνά και «λεβέντικοι», σε αντίθεση με αυτούς της νησιωτικής Ελλάδας, οι οποίοι είναι περισσότερο «ανάλαφροι» και λυρικοί. Οι παραδοσιακοί χοροί στην Ελλάδα παρουσιάζουν μεγάλη ποικιλία. Κάθε περιοχή ή χωριό της Ελλάδας έχει τους δικούς του χορούς, οι οποίοι διαφέρουν από περιοχή σε περιοχή ή ακόμη και από χωριό σε χωριό. Λόγω της ποικιλίας που παρουσιάζουν, χωρίζονται σε διάφορες κατηγορίες. Αυτές είναι: Ανάλογα με το θέμα τους χωρίζονται σε: · Θρησκευτικούς · Πολεμικούς ή πυρρίχιους · Ερωτικούς · Πολεμο-ερωτικούς χορούς Ανάλογα με το σχήμα τους χωρίζονται σε: · Κυκλικούς · Αντικριστούς χορούς

ΕΙΔΗ ΧΩΡΩΝ Τους κυκλικούς χορούς τους συναντάμε σε ανοικτό κύκλο και πιο σπάνια σε κλειστό. Αντικριστοί χοροί ή καρσιλαμάδες λέγονται οι χοροί, όπου οι χορευτές στέκονται αντικριστά σε δυο σειρές απέναντι-αντικριστά. Υπάρχουν βέβαια και οι χοροί, όπως το ζεϊμπέκικο, που χορεύεται από ένα άτομο, ή ο χορός των μαχαιριών που χορεύεται από δύο άτομα. Ανάλογα με το φύλλο χωρίζονται σε: · Ανδρικούς · Γυναικείους · Μικτούς Ανάλογα με τον τόπο, χωρίζονται σε: · Πανελλήνιους ή εθνικούς · Τοπικούς

Οι πανελλήνιοι χοροί είναι ο συρτός-καλαματιανός και ο τσάμικος ή κλέφτικος. Τοπικοί χοροί είναι οι ηπειρώτικοι, οι θρακιώτικοι, οι νησιώτικοι, οι κρητικοί, οι χοροί της Μακεδονίας, οι ποντιακοί και άλλοι. Ο κάθε χορός χορεύεται διαφορετικά, έχει τη δική του μουσική και το όνομά του έχει κάποια σημασία.

ΣΥΡΤΑΚΙ Το συρτάκι είναι ένας δημοφιλής ελληνικός χορός. Παρά τη διαδεδομένη πεποίθηση, δεν είναι αυθεντικός παραδοσιακός ελληνικός χορός. Στην πραγματικότητα, δημιουργήθηκε το 1964 για την κινηματογραφική ταινία Ζορμπάς ο Έλληνας (Zorba the Greek) από αργές και γρήγορες κινήσεις του χασάπικου.

ΦΙΛΙΠΠΟΣ ΜΑΛΤΑΜΠΕΣ ΔΗΜΗΤΡΗΣ ΟΥΤΣΙΚΑΣ ΝΙΚΟΣ ΣΤΕΦΑΣ ΣΠΥΡΟΣ ΚΑΤΗΦΟΡΗΣ Η μουσική για το συρτάκι γράφτηκε από τον Μίκη Θεοδωράκη. Το όνομα συρτάκι ενσωματώνει και τον συρτό (στο πιό αργό μέρος του) και στοιχεία πηδηχτού (στο γρηγορότερο μέρος του). ΦΙΛΙΠΠΟΣ ΜΑΛΤΑΜΠΕΣ ΔΗΜΗΤΡΗΣ ΟΥΤΣΙΚΑΣ ΝΙΚΟΣ ΣΤΕΦΑΣ ΣΠΥΡΟΣ ΚΑΤΗΦΟΡΗΣ