Ο ΘΕΙΟΣ ΠΕΤΡΟΣ ΚΑΙ Η ΕΙΚΑΣΙΑ ΤΟΥ ΓΚΟΛΝΤΜΠΑΧ ΑΠΟΣΤΟΛΟΣ ΔΟΞΙΑΔΗΣ Ο ΘΕΙΟΣ ΠΕΤΡΟΣ ΚΑΙ Η ΕΙΚΑΣΙΑ ΤΟΥ ΓΚΟΛΝΤΜΠΑΧ

ΑΠΟΣΤΟΛΟΣ ΔΟΞΙΑΔΗΣ

Ο Απόστολος Δοξιάδης γεννήθηκε στο Μπρισμπέιν της Αυστραλίαςτο 1953και μεγάλωσε στην Ελλάδα. Παρά το αρχικό ενδιαφέρον του για το μυθιστόρημα και τις τέχνες τα πρώτα χρόνια της ζωής του, μια «ξαφνική ερωτική έλξη προς τα μαθηματικά» - όπως ο ίδιος λέει - τον οδήγησαν να γράψει ένα άρθρο που στάθηκε αφορμή να γίνει δεκτός στο Πανεπιστήμιο Κολούμπια της Νέας Υόρκης σε ηλικία 15 ετών. Σπούδασε Εφαρμοσμένα Μαθηματικά στο École Pratique des Hautes Études του Παρισιού, κατασκευάζοντας μαθηματικά μοντέλα για το νευρικό σύστημα. Μετά το πέρας των σπουδών του, ο Δοξιάδης γύρισε στις αγάπες της εφηβείας του: τη συγγραφή, τον κινηματογράφο και το θέατρο. Για κάποια χρόνια εργάστηκε ως σκηνοθέτης στο θέατρο και το 1983 έκανε την πρώτη του ταινία Underground Passage (Ελληνικά). Η δεύτερη ταινία του, Τεριρεμ (1986), κέρδισε το βραβείο του Διεθνούς Κέντρου Καλλιτεχνικού Κινηματογράφου στο Διεθνές Φεστιβάλ του Βερολίνου το 1988. Μέχρι τα μέσα της δεκαετίας του '80, το μεγαλύτερο μέρος της δουλειάς του ήταν μυθοπλασία. Δημοσίευσε τέσσερα μυθιστορήματα: Παράλληλη ζωή (1985), Μακαβέττας (1988), Ο θείος Πέτρος και η εικασία του Γκόλντμπαχ (1992) και Τα τρία ανθρωπάκια (1997). Αρχικά γράφτηκαν στα ελληνικά, ωστόσο η μετάφραση που έκανε ο ίδιος στα αγγλικά τού Ο θείος Πέτρος και η εικασία του Γκόλντμπαχ εκδόθηκε διεθνώς το 2000. Ο Δοξιάδης πλέον γράφει τόσο στα ελληνικά όσο και στα αγγλικά, μια διαδικασία που την εξηγεί στην αυτοβιογραφική έκθεσή του με τίτλο What's in a Name. Πρόσφατα, έγραψε και σκηνοθέτησε το θεατρικό μουσικό έργο The Tragical History of Jackson Pollock, Abstract Expressionist και το συνόδευσε με ένα τεύχος κειμένων και εικόνων με τίτλο Paralipomena. Επίσης, έχει γράψει το θεατρικό έργο Incompleteness, εμπνευσμένο από το θεώρημα της μη πληρότητας του Kurt Gödel και τις τελευταίες μέρες της ζωής του εφευρέτη του. Τα προηγούμενα χρόνια, ο Δοξιάδης έδωσε πλήθος διαλέξεων και έγραψε δοκίμια με θέματα παρμένα από τη μυθοπλασία, τη σχέση των μαθηματικών με το μυθιστόρημα (μια μυθιστορηματική-φιλοσοφική προσέγγιση για την κατανόηση των μαθηματικών που την ονομάζει «παραμαθηματικά»), την ελληνική ιστορία, τον ελληνικό πολιτισμό κ.ά. Οι μεταφράσεις για το θέατρο, από τα αγγλικά στα ελληνικά, περιλαμβάνουν τα: Ρωμαίος και Ιουλιέτα και Άμλετ του Σαίξπηρ, καθώς και το ¨΄Το Πένθος ταιριάζει στην Ηλέκτρα΄΄ του Ευγένιου Ο'Νήλ (Eugene O'Neill).

ΕΙΚΑΣΙΑ ΤΟΥ GOLDBACH Το 1742 ο Κρίστιαν Γκόλντμπαχ, μαθηματικός και οικοδιδάσκαλος στην οικογένεια του τσάρου της Ρωσίας, έστειλε μια επιστολή στον μεγάλο μαθηματικό Λέοναρντ Οϊλερ. Εκεί ανέφερε πως πιστεύει ότι «κάθε άρτιος αριθμός μεγαλύτερος του 2 είναι το άθροισμα δύο πρώτων αριθμών» (πρώτοι αριθμοί είναι εκείνοι που δεν διαιρούνται παρά με τον εαυτό τους, όπως 3, 5, 7, 11, και είναι άπειροι το πλήθος, κάτι που απέδειξε ο Ευκλείδης τον 3ο αιώνα π.Χ.). Ο Οϊλερ, του οποίου τα ενδιαφέροντα απλώνονταν σε ένα πολύ μεγάλο φάσμα ­ από την κίνηση των ουρανίων σωμάτων ως το σύστημα συνταξιοδότησης των υπαλλήλων της Πρωσικής αυτοκρατορίας ­, διαισθάνθηκε αμέσως ότι η πρόταση αυτή έπρεπε να ισχύει, αλλά δεν ασχολήθηκε σοβαρά με την απόδειξή της. Την κληροδότησε στις νεότερες γενιές μαθηματικών, που από τότε προσπαθούν να μετατρέψουν αυτή την Εικασία (που πήρε το όνομα του Γκόλντμπαχ) σε θεώρημα, να βρουν δηλαδή εκείνη την αλυσίδα λογικών συλλογισμών που αποδεικνύουν την αλήθεια της. Την πεποίθηση αυτή έχουν ενισχύσει ισχυρότατοι ηλεκτρονικοί υπολογιστές, που έχουν αποφανθεί ότι πράγματι η Εικασία αληθεύει ως τον αριθμό 1014. Η απόδειξη όμως, αν υπάρχει, δεν έχει ακόμη βρεθεί.