Η Ελλαδα ταξιδευει στο εξωτερικο

Μουσείου του Λούβρου στο Παρίσι

Η Αφροδίτη της Μήλου Βρέθηκε το 1820 σε αγροτική περιοχή της Μήλου. Ένα χρόνο αργότερα κατέληξε στο μουσείο του Λούβρου. Στο μουσείο της Μήλου υπάρχει ένα πιστό αντίγραφό του, το οποίο έστειλε αργότερα ως δωρεά το Λούβρο.

Οι Γάλλοι αρχαιολόγοι κατανοώντας τη σημασία του αγάλματος αποφάσισαν να πάρουν το άγαλμα ,δίνοντας 400 γροσια. Κατά τη μεταφορά του χάθηκαν δύο χέρια του αγάλματος.

Χρονολογείται τον 1ο αιώνα π.Χ. Δημιουργός του αγάλματος είναι ο Αγήσανδρος ή Αλέξανδρος από την Αντιόχεια. Έχει ύψος 2,02μ.

Βρέθηκε ακρωτηριασμένο και εικάζεται πως η θεά στο αριστερό της χέρι κρατούσε μήλο ή καθρέφτη ή ότι με τα δύο χέρια της κρατούσε την ασπίδα του Άρη. Είναι πιθανό κάποια τμήματα του γλυπτού να χάθηκαν κατά τη μεταφορά . Υπάρχει επίσης η πιθανότητα να καταστράφηκε μέρος του γλυπτού κατά τη συμπλοκή για την απόκτησή του.

Νίκη της Σαμοθράκης Η Νίκη της Σαμοθράκης

Νίκη της Σαμοθράκης Η Νίκη της Σαμοθράκης  βρέθηκε στο ναό των «Μεγάλων Θεών» στη Σαμοθράκη. Παριστάνει φτερωτή τη θεά Νίκη και εκτίθεται στο Μουσείο του Λούβρου από το 1884. Είναι μία από τις τρεις φτερωτές Νίκες που βρέθηκαν στο ναό της Σαμοθράκης.

H ανεύρεση άρχισε το 1863 από μια αρχαιολογική αποστολή στην οποία επικεφαλής ήταν ο υποπρόξενος της Γαλλίας στην Αδριανούπολη. Η Τουρκία θα δώσει τότε έγκριση για να αποπλεύσει γαλλικό πολεμικό πλοίο και να μεταφέρει τη Νίκη της Σαμοθράκης στη Γαλλία.

Η θεά φιλοτεχνήθηκε χωριστά από λευκό παριανό μάρμαρο και ίσως α)κρατούσε στεφάνι για το νικητή ή β)είχε υψωμένο το χέρι της στο στόμα για να διαλαλήσει τη νίκη χωρίς να κρατά τίποτα ή γ)χαιρετούσε. Τα χέρια, τα φτερά και τα πόδια και πολλά κομμάτια του ενδύματος σμιλεύονταν τότε χωριστά. Τα φτερά ήταν από δύο μεγάλα μάρμαρα που ήταν συνδεδεμένα στην πλάτη χωρίς εξωτερική στήριξη.

Βρετανικό Μουσείο στο Λονδίνο

Μάρμαρα του Παρθενώνα Τα Γλυπτά του Παρθενώνα, γνωστά και ως Ελγίνεια Μάρμαρα, είναι μεγάλη συλλογή από μαρμάρινα γλυπτά που μεταφέρθηκαν στην Βρετανία το 1806 από τον Ζ' Κόμη του Έλγιν, πρέσβη στην Οθωμανική Αυτοκρατορία. Εκμεταλλευόμενος την Οθωμανική ηγεμονία στην ελληνική επικράτεια,επεδίωξε την αποκαθήλωσή τους από τον Παρθενώνα, με σκοπό τη μέτρηση και την αποτύπωσή τους σε σχέδια και στη συνέχεια τη φυγάδευση τους.

Η εν λόγω συλλογή γλυπτών περιλαμβάνει μερικά από τα γλυπτά των αετωμάτων, των μετοπών αλλά και της Ζωφόρου του Παρθενώνα. Στη συλλογή των μαρμάρων δόθηκε το όνομα του λόρδου Έλγιν. Αντιπροσωπεύουν περισσότερο από το 1/2 από ό,τι απομένει από τη γλυπτική διακόσμηση του Παρθενώνα που διασώθηκε.

Καρυάτιδα από το Ερέχθειο Καρυάτιδα από το Ερέχθειο

Οι όμορφες και λυγερόκορμες κόρες των Καρυών της Λακωνίας κρατούσαν στο κεφάλι τους κάνιστρα με άνθη και χόρευαν γύρω από το άγαλμα της θεάς Αρτέμιδας. Στο μουσείο της Ακρόπολης μπορεί κανείς να δει τις περίφημες Καρυάτιδες, που στήριζαν τον εξώστη του οικοδομήματος. Ήταν έξι αλλά η μια από αυτές μεταφέρθηκε από τον Λόρδο Έλγιν στην Αγγλία .

Από το 1983, με πρωτοβουλία της τότε Υπουργού Πολιτισμού Μελίνας Μερκούρη, η Ελλάδα έχει καταβάλει προσπάθειες να φέρει τα Ελγίνεια πίσω στην Αθήνα. Ανακοίνωση του Βρετανικού Μουσείου (2009) ανέφερε πως, με την ευκαιρία των εγκαινίων του Νέου Μουσείου της Ακρόπολης, θα ήταν διατεθειμένο να δανείσει τα Ελγίνεια, αρκεί η Ελληνική Κυβέρνηση να αναγνωρίσει το δικαίωμα ιδιοκτησίας τους στο Μουσείο.

Συντήρηση των εκθεμάτων στο Μουσείο της Ακρόπολης Το πρόγραμμα περιλαμβάνει τη διατήρηση των γλυπτών ,τη στερέωση των επισφαλών περιοχών του μαρμάρου, τη δομική αποκατάσταση και τον καθαρισμό από τους ατμοσφαιρικούς ρύπους με χρήση τεχνολογίας λέιζερ. Η τεχνική λέιζερ έχει αναπτυχθεί από το Μουσείο της Ακρόπολης και το Ινστιτούτο Ηλεκτρονικής Δομής και Λέιζερ του Ιδρύματος Τεχνολογίας και Έρευνας Κρήτης.

Μουσείο Περγάμου στο Βερολίνο

Βωμός της Περγάμου

Βωμός της Περγάμου Ο βωμός της Περγάμου (181-159 π.Χ.) αποτελεί ίσως το πιο άρτια σωζόμενο γλυπτό σύνολο της Ελληνιστικής περιόδου. Το ενδιαφέρον που παρουσιάζει ο βωμός, εκτός βέβαια από τις μνημειακές του διαστάσεις, έγκειται στις ανάγλυφες παραστάσεις της ζωφόρου. Απεικονίζεται μία πολυπρόσωπη -περίπου στις 100 μορφές χωρίς να υπολογίζονται τα ζώα- και γεμάτη ένταση μάχη μεταξύ των θεών και των γιγάντων.

Στη ζωοφόρο του Βωμού του Δία αναπαριστάνεται η αρχέγονη μάχη ανάμεσα σε θεούς και Γίγαντες. Αυτός ο αγώνας είχε ως αποτέλεσμα να κυριαρχήσουν ο Δίας και οι άλλοι θεοί του Ολύμπου στους απείθαρχους αυτόχθονες κατοίκους της γης, τους Γίγαντες.

Εθνικό Μουσείο Ρώμης ΑΡΧΑΙΟΛΟΓΙΚΟ ΜΟΥΣΕΙΟ ΤΗΣ ΡΩΜΗΣ

Δισκοβόλος του Μύρωνα Ο Δισκοβόλος είναι φημισμένο χάλκινο έργο του αρχαίου Έλληνα καλλιτέχνη Μύρωνα που χρονολογείται γύρω στο 450 π.Χ. Χαρακτηρίζεται από ελεύθερη κίνηση αλλά το έργο διατηρεί κάποια αρχαϊκά στοιχεία όπως το οτι είναι δισδιάστατο (με κύρια όψη την μπροστινή).

Μητροπολιτικό Μουσείο Νέας Υόρκης

Βορέας Το έργο παρουσιάζει τον θεό Βορέα, την προσωποποίηση του παγερού Βοριά. Παριστάνει την έμπροσθεν κίνηση και την στιγμή της εκκίνησης. Ίσως να ήταν διακοσμητικό στοιχείο κάποιου σκεύους τακτικής χρήσης.

Στην συλλογή του Μητροπολιτικού Μουσείου Τέχνης στην Νέα Υόρκη εκτίθενται το χάλκινο ανάγλυφο που βρέθηκε στην Ελλάδα και αγοράστηκε το 1910. Η πίσω άποψη είναι απολύτως λεία. Διατηρείται σε πολύ καλή κατάσταση, αν και σε ορισμένα σημεία είναι τοπικά τριμμένο από τη χρήση. Παριστάνει έναν άνδρα. Έχει στην πλάτη του δύο φτερούγες σε πλήρη έκταση, με μικρή κλίση προς τα επάνω και τα άκρα να σχηματίζουν σπείρωση.

Σοφία Παππά Γεωργία Περγάμαλη Ελευθερία Φραντζεσκάκη