ΑΡΧΑΙΑ ΑΙΓΥΠΤΟΣ ΣΤ’1 ΕΙΡΗΝΗ ΑΝΤΩΝΙΑΔΗ ΓΙΩΡΓΟΣ ΜΟΥΤΣΟΠΟΥΛΟΣ ΝΙΚΟΛΑΣ ΒΑΡΚΑΔΟΣ

ΕΙΣΑΓΩΓΗ . Με τον γενικό όρο αρχαία Αίγυπτος οι ιστορικοί αναφέρονται στην ιστορία, την τέχνη, τα ήθη και τα έθιμα και γενικότερα τον πολιτισμό που ανέπτυξαν οι λαοί που κατοίκησαν στην περιοχή της σημερινής Αιγύπτου από την Προδυναστική περίοδο 4η χιλιετία ,έως την Πτολεμαϊκή δυναστεία

ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΕΣ ΠΛΗΡΟΦΟΡΕΙΕΣ… Χώρα της βορειοανατολικής Αφρικής και της δυτικής Ασίας. Συνορεύει δυτικά με τη Λιβύη, νότια με το Σουδάν και βορειοανατολικά με το Ισραήλ. Βρέχεται βόρεια από τη Μεσόγειο Θάλασσα και ανατολικά από την Ερυθρά, που σχηματίζει βόρεια τους κόλπους του Σουέζ και της Άκαμπα. Έχει έκταση 1.001.449 τ.χλμ. και γενικά χαμηλό υψόμετρο, εκτός από την ανατολική παραθαλάσσια ορεινή ζώνη και την επίσης ορεινή χερσόνησο του Σινά. Σημαντικό μέρος της δυτικής χώρας καλύπτεται από έρημο, ενώ οι ανατολικές περιοχές ποτίζονται από τον ποταμό Νείλο. Πρωτεύουσα είναι το Κάιρο. Η χώρα έχει πολίτευμα προεδρικής δημοκρατίας και αγροτική, κατά κύριο λόγο, οικονομία.

Ζητήματα Αιγυπτιακής Ιστορίας Η υπερτρισχιλιετής ιστορία της αρχαίας Αιγύπτου χωρίζεται σε οκτώ ή εννέα περιόδους, οι οποίες αποκαλούνται ενίοτε Βασίλεια. Αυτή η σύγχρονη ταξινόμηση είναι αυθαίρετη και βασίζεται σε κοινωνικά κριτήρια ευημερίας, ενότητας και διακυβέρνησης από μία κεντρική εξουσία. Οι ίδιοι οι αρχαίοι Αιγύπτιοι δεν ομαδοποιούσαν τους κυβερνήτες τους βάσει τέτοιων κριτηρίων. Αντίθετα χρησιμοποιούσαν την έννοια των δυναστειών σε όλη την ιστορική τους διαδρομή. Ζητήματα Αιγυπτιακής Ιστορίας

ΘΕΟΙ Οι θρησκευτικές πεποιθήσεις των Αιγυπτίων στις πρώιμες περιόδους είναι δυνατόν να ομαδοποιηθούν σε πέντε διακριτές ομάδες: 1) Εννεάδα της Ηλιούπολης, με κυρίαρχη θεότητα τον Ατούμ. 2 ) Ογδοάδα της Ερμούπολης, με κυρίαρχη θεότητα τον Ρα. 3)Τριάδα της Ελεφαντίνης, Κνουμ-Σατέτ-Ανουκέτ, με κυρίαρχη θεότητα τον Κνουμ. 4)Τριάδα των Θηβών, Άμων-Μουτ-Κχονς, με κυρίαρχη θεότητα τον Άμωνα. 5)Τριάδα της Μέμφιδας Πτα-Σεκμέτ-Νεφερτέμ , με κυρίαρχη θεότητα τον Πτα.

Πεποιθήσεις περί θανάτου Στις πεποιθήσεις των Αιγυπτίων περί ψυχής περιλαμβανόταν η πίστη πως με την ταρίχευση και τη μουμιοποίηση διατηρείτο η ταυτότητα του ατόμου στην μεταθανάτια ζωή. Στην Αίγυπτο οι νεκροί τοποθετούνταν αρχικά σε καλαμένια φέρετρα στην καφτή άμμο -τούτο είχε ως αποτέλεσμα την ταχεία αφυδάτωση του σώματος και την επιβράδυνση της αποσύνθεσης- και επακόλουθα θάβονταν. Τη συγκεκριμένη ταφική πρακτική ακολούθησαν οι ξύλινοι τάφοι και η εκτεταμμένη διαδικασία της μουμιοποίησης, γεγονός που οδήγησε στην ανάπτυξη σύνθετων ταφικών τελετουργικών.

ΑΙΓΥΠΤΙΑΚΟΣ ΒΙΒΛΟΣ ΤΩΝ ΝΕΚΡΩΝ Η Αιγυπτιακή Βίβλος των Νεκρών είναι μια σειρά διακοσίων αποσπασματικών κειμένων, ύμνων και εικόνων γραμμένων σε πάπυρο, που θάβονταν μαζί με τον νεκρό ή ζωγραφίζονταν στους τοίχους, για να διευκολύνουν το πέρασμά του στον κάτω κόσμο. Ένα από τα γνωστότερα παραδείγματα της Βίβλου των Νεκρών είναι Ο πάπυρος του Άνι, περ. 1240 Π.Κ.Ε., στον οποίο, επιπρόσθετα στα κείμενα, περιέχονται πολλές εικόνες του Άνι και της συζύγου του στο ταξίδι τους στη χώρα των νεκρών.

Φαραώ Κατά την αρχαιότητα οι Φαραώ είχαν και θρησκευτικά καθήκοντα και ταυτίστηκαν με τους θεούς Ώρο, Ρα, Αμμωνα Άτών και μετά θάνατον με τον Όσιρι. Όντως λοιπόν θεοί, κληροδοτούσαν την θεϊκή υπόσταση στους απογόνους τους και συνεχιστές της δυναστείας. Έχαιραν θεϊκών τιμών και εν ζωή, αλλά και στον θάνατο, που για τους Αιγύπτιους ήταν η μετάβαση σε ένα άλλο κόσμο αρχέγονο και μυστικιστικό.

Τουταγχαμόν Ο Τουταγχαμών ήταν Αιγύπτιος φαραώ της 18ης δυναστείας που βασίλευσε περίπου από το 1332 μέχρι το 1323 π.Χ. σύμφωνα με την συμβατική χρονολόγηση. Γεννήθηκε το 1341 π.Χ., και πέθανε σε ηλικία 18 ετών. Τα αίτια του θανάτου του δεν είναι ξεκάθαρα. Μία κρανιοεγκεφαλική κάκωση, που εντοπίστηκε κατά την εξέταση της μούμιας με Ακτίνες Χ, μαρτυρά ότι ο θάνατός του ήταν βίαιος, αλλά κανείς δεν μπορεί να πει με βεβαιότητα αν επρόκειτο για δολοφονική επίθεση ή ατύχημα. Ο πατέρας του ήταν ο Ακενατών και η μητερά του ήταν η σύζυγος-αδελφή του Ακενατών. γυναίκα του ήταν η ετεροθαλής αδερφή του.

Μεγάλη Σφίγγα της Γκίζας Η Μεγάλη Σφίγγα της Γκίζα, συχνά αναφερόμαστε σε αυτή απλά ως η Σφίγγα, είναι ένα άγαλμα το οποίο απεικονίζει μια σφίγγα (μυθολογικό πλάσμα με σώμα λιονταριού και κεφάλι ανθρώπου) σε καθήμενη στάση. Το άγαλμα αυτό βρίσκεται στο οροπέδιο της Γκίζα στην Αίγυπτο και μέσα στη διάσημη Νεκρόπολή της. Με μήκος 73,5 μέτρα, πλάτος 6 και ύψος 20.22 μέτρα, αποτελεί το μεγαλύτερο μονολιθικό άγαλμα στον κόσμο. Είναι επίσης το αρχαιότερο γνωστό άγαλμα μνημειακού τύπου, και θεωρείται ότι κτίστηκε από τους αρχαίους Αιγύπτιους του Παλαιού Βασιλείου, κατά τη διάρκεια της βασιλείας του Φαραώ Χεφρήνου (2558 - 2532 π.Χ.).

Πυραμίδες Οι πυραμίδες της Γκίζας είναι το αρχαιότερο σωζόμενο μνημείο από τα επτά θαύματα του αρχαίου κόσμου και είναι οι πιο διάσημες πυραμίδες του κόσμου. Η κατασκευή χρονολογείται στο 2580 π.Χ. και βρίσκεται στη Νεκρόπολη της Γκίζας. Το σύμπλεγμα πιθανολογείται ότι χρησιμοποιήθηκε για τον ενταφιασμό Φαραώ και κατασκευάστηκε από την τέταρτη δυναστεία των Αιγυπτίων Στην αρχαία Νεκρόπολη της Γκίζας ανήκουν: η Πυραμίδα του Χέοπα, γνωστή και ως "η Μεγάλη Πυραμίδα", η λίγο μικρότερη Πυραμίδα του Χεφρήνου και η σχετικά μετρίου μεγέθους Πυραμίδα του Μυκερίνου. Ανήκουν και οι τρεις στην Τέταρτη δυναστεία. Στη Νεκρόπολη ανήκει και η περίφημη Μεγάλη Σφίγγα

Αρχαία αιγυπτιακή αρχιτεκτονική Λόγω στην έλλειψη ξύλο, τα δύο κυρίαρχα οικοδομικά υλικά που χρησιμοποιήθηκαν στην αρχαία Αίγυπτο ήταν  τούβλο λάσπη και πέτρα. Από Παλαιό βασίλειο προς τα εμπρός, η πέτρα διατηρήθηκε γενικά για τάφοι και ναοί, ενώ τα τούβλα χρησιμοποιήθηκαν ακόμη και για τα βασιλικά παλάτια, φρούρια, οι τοίχοι των περιβόλων και των πόλεων ναών, και για τα θυγατρικά κτήρια στα συγκροτήματα ναών

Αρχαίος Αιγυπτιακός Πάπυρος Ο πάπυρος ήταν κοινό υλικό γραφής σε ολόκληρη την κλασική Αρχαιότητα που κατασκευαζόταν από το φυτό πάπυρος. Τα αρχαιότερα δείγματα παπύρου, με ιερογλυφική γραφή, χρονολογούνται από το 3.000 π.Χ., εικονίζονται όμως κύλινδροι από πάπυρο σε παραστάσεις αιγυπτιακών ναών που είναι ακόμη παλαιότερες. Αρχικά οι Έλληνες δεν έκαναν εισαγωγή παπύρου από την Αίγυπτο, αλλά τον αγόραζαν από τους Φοίνικες. Από εκεί, κατά την άποψη μερικών ερευνητών, προήλθε μια άλλη ονομασία του παπύρου, Βύβλος, από την ομώνυμη πόλη της Φοινίκης και σημαντικό κέντρο εμπορίας

Αρχαία αιγυπτιακή γλώσσα Εξαιρετικά μακρόβιο γλωσσικό σύστημα, η αιγυπτιακή γλώσσα εξελίχθηκε στα συμφραζόμενα της ιστορικής εξέλιξης της αρχαίας Αιγύπτου, αν και απ' ό,τι φαίνεται ως προνόμιο μιας κλειστής ιερατικής κάστας εξυπηρέτησε τα συμφέροντα και τις ιδεολογίες του θρησκευτικού ιερατείου. Ο πολύς λαός δεν ενδιαφερόταν άμεσα για την γραμματική ή συντακτική δομή της γλώσσας του, όπως υπονοείται από τις σημαντικές διαφορές μεταξύ καθομιλούμενης και γραπτής εκδοχής της γλώσσας.

Ευχαριστουμε που παρακολουθησατε την εργασια μας! Τελος Ευχαριστουμε που παρακολουθησατε την εργασια μας!