Η ανδρεία στον αρχαίο κόσμο Ο Λεωνίδας ο Α' (περίπου 540 π.χ. – 480 π.χ.) ήταν βασιλιάς της Σπάρτης από τη δυναστεία των Αγιάδων.

Τι σήμαινε η ανδρεία για τους αρχαίους Έλληνες; Η ανδρεία συμφώνα με τον Αριστοτέλη είναι η πράξη που καθορίζεται από τον ανθρώπινο φόβο και τον ανθρώπινο θάρρος. δηλαδή αν κάποιος δείχνει θάρρος εκεί που οι περισσότεροι ή όλοι φοβούνται, είναι τότε γενναίος. Επίσης επειδή το θεωρεί καλό και μπορεί να ενεργεί έτσι ακόμα κι αν δεν είναι κανένας παρών.

Παραδείγματα ανδρείας στον αρχαίο κόσμο. Στον αρχαίο κόσμο παραδείγματα ανδρείας υπάρχουν πολλά . Ο Λεωνίδας και οι τριακόσιοι σπαρτιάτες μαζί με 700 Θεσπιεις αρνήθηκαν να αποχωρίσουν και πολέμησαν εναντίων ολοκλήρου στρατού . Ο Θεμιστοκλής στη ναυμαχία της Σαλαμίνας κατάφερε να νικήσει τον τεράστιο στόλο των περσών. Ο Κωνσταντίνος ια’ παλαιολόγος ο όποιος αντιμετώπισε με θάρρος τον ερχομό του θανάτου δείχνοντας την ανδρεία του .

Ο Κωσταντινάτα παλαιολόγος ΙΑ’. Το Βυζάντιο ήταν ήδη εξασθενημένο και διαιρεμένο τους τελευταίους δύο αιώνες, σκιά της παλιάς Αυτοκρατορίας. Η Άλωση του 1204 από τους Σταυροφόρους και αργότερα οι εσωτερικές έριδες των Παλαιολόγων, παρόλο που επανέκτησαν την Κωνσταντινούπολη, οδήγησαν στη σταδιακή εξασθένηση και συρρίκνωση. Ήδη από το 1354 με την κατάληψη της Αδριανούπολης από τους Οθωμανούς, το Βυζάντιο, κυκλωμένο πλέον εδαφικά, ήταν φόρου υποτελής στον Οθωμανό σουλτάνο. Έτσι, η Άλωση ήλθε ως φυσικό αποτέλεσμα της αδιάκοπης επέκτασης της Οθωμανικής Αυτοκρατορίας στην ευρύτερη περιοχή. Οι συγκρούσεις ήταν ιδιαίτερα άνισες υπέρ των Τούρκων, σε σημείο που να μνημονεύεται από τις πηγές το τετελεσμένο της έκβασης της πολιορκίας. Ιδιαίτερη μνεία γίνεται και στον ηρωισμό των πολιορκημένων και ιδιαίτερα του Αυτοκράτορα. Το γεγονός της πτώσης της «θεοφυλάκτου Πόλεως», άφησε βαθιά ίχνη στις πηγές της εποχής. Απόρροια της Άλωσης ήταν η συνέχιση της εδαφικής προώθησης των Τούρκων. Κατά τα τέλη του 17ου αιώνα η Οθωμανική Αυτοκρατορία έφτασε στο απόγειό της, απειλώντας την Βιέννη. Πολλές φορές η Άλωση της Κωνσταντινούπολης, χρησιμοποιείται από τους ιστορικούς ως γεγονός που σηματοδοτεί το τέλους του Μεσαίωνα και την έναρξη της Αναγέννησης.

Ο Λεωνίδας . Ο Λεωνίδας ανέλαβε την ηγεσία του συμμαχικού ελληνικού στρατού και κατάφερε με επιτυχία να τους κρατήσει ενωμένους και να ξεχάσουν τις διαφορές τους. Η στρατιωτική του ευφυΐα έγινε εμφανής στις Θερμοπύλες με το τρόπο που παρέταξε τα στρατιωτικά τμήματα και με τη ταχύτητα με την οποία τα ενάλλασσε στο πεδίο της μάχης. Ταυτόχρονα έδειξε και τον ηρωισμό του: όταν ο Ξέρξης του απέστειλε αγγελιαφόρο και του ζήτησε να παραδώσει τα όπλα και να παραδοθεί, ο Σπαρτιάτης βασιλιάς απάντησε «Μολών λαβέ», δηλαδή «Έλα να τα πάρεις», θέλοντας έτσι να τον προκαλέσει να δώσει μάχη και να αποδείξει την αξία του. Ο βασιλιάς Λεωνίδας έπεσε μαχόμενος κατά των Περσών στο σημείο των Θερμοπυλών και έγινε σύμβολο πατριωτικής αυτοθυσίας. Μπροστά στις πολυπληθείς δυνάμεις των Περσών ο Λεωνίδας με 300 Σπαρτιάτες και 700 Θεσπιείς οχυρώθηκαν στις Θερμοπύλες, όπου μετά από προδοσία του Εφιάλτη, εξοντώθηκαν όλοι.

Ο Θεμιστοκλής . Ο Θεμιστοκλής ήταν ο στρατηγός στην ναυμαχία της Σαλαμίνας .Καθώς έπεισε τους αθηναίους να πολεμήσουν και να μην παραδοθούν αποφάσισε να αντιμετωπίσει τους πέρσες στη Σαλαμίνα .Με το θάρρος και την ανδρεία του σε συνδυασμό με την αφυΐα του καταφερε να παρει μια συμαντικη νικη για τους ελληνες .Αυτη η νικη ηταν το στοπ στην πανίσχυρη Περσία.

Η επιρροή των αρχαίων στρατηγών στην επανάσταση του 1821 . Οι έλληνες της επανάστασης πήραν δύναμη από την ιστορία των προγονών τους . Όπως και ξέρουμε η επανάσταση είχε εθνικό χαρακτήρα. Η Ελληνική επανάσταση του 1821 υπήρξε ο απελευθερωτικός αγώνας των Ελλήνων. Αποτέλεσε προϊόν εθνικού κινήματος που αναπτύχθηκε από τα μέσα του 18ου αιώνα, με την συμβολή Ελλήνων διαφωτιστών. Προετοιμάστηκε από την Φιλική Εταιρία τα μέλη της οποίας δημιούργησαν επαναστατικές εστίες από την Μολδοβλαχία μέχρι την Κρήτη. Στις περιοχές που επαναστάτησαν συγκαταλέγονται η Πελοπόννησος, η Στερεά Ελλάδα, τα περισσότερα νησιά του Αιγαίου, η Κρήτη, περιοχές της Ηπείρου και της Θεσσαλίας, περιοχές της Μακεδονίας και η Κύπρος. Παρά την προσπάθεια καταστολής από τη πλευρά του Σουλτάνου, η επανάσταση κατάφερε να επιζήσει οδηγώντας μετά από μία σειρά διεθνών συνθηκών μεταξύ 1827 και 1832 στη δημιουργία ανεξάρτητου ελληνικού κράτους.

Σύγχρονα πρότυπα ανδρείας και θάρρους. Στη σύγχρονη εποχή πράξεις ανδρείας είναι σπάνιες όμως υπάρχουν . Ο Ντουάιτ Ντέιβιντ «Άικ» Αϊζενχάουερ (αγγλικά: Dwight David "Ike" Eisenhower, 1890- 1969) ήταν ο 34ος πρόεδρος των Ηνωμένων Πολιτειών της Αμερικής.Γεννήθηκε στο Ντένισον του Τέξας και είχε γερμανική καταγωγή. Ήταν το τρίτο από τα επτά παιδιά της οικογένειας. Το 1911 κατατάχθηκε στον στρατό και το 1915 αποφοίτησε από την στρατιωτική ακαδημία. Στο τέλος του Α΄ παγκοσμίου πολέμου στάλθηκε στη Γαλλία όπου υπηρέτησε ως εκπαιδευτής του σώματος θωρακισμένων αρμάτων. Στη συνέχεια υπηρέτησε στην Πενσυλβανία, στο Μέρυλαντ και στον Παναμά. Το 1933 μετατέθηκε στο επιτελείο και το 1935 στάλθηκε στις Φιλιππίνες υπό τις διαταγές του Μακ Άρθουρ.Έλαβε μέρος στον Β΄ παγκόσμιο πόλεμο και τον Νοέμβριο του 1942, αφού προηγουμένως είχε προαχθεί από συνταγματάρχη σε υποστράτηγο, οργάνωσε και διηύθυνε την απόβαση των συμμάχων στην Νότια Αφρική. Το 1943 διορίστηκε ανώτατος διοικητής των συμμαχικών δυνάμεων κατά την Απόβαση της Νορμανδίας, θέση στην οποία παρέμεινε μέχρι το τέλος του πόλεμο ανερχόμενος στον βαθμό του Αρχιστράτηγου (Στρατηγού 5 αστέρων). Η θέση που του εμπιστεύτηκαν παρόλο που μάχιμα δεν διέθετε αντίστοιχη πείρα ήταν αποτέλεσμα της διπλωματικής ισορροπίας που απαιτούσε ο πόλεμος μεταξύ των Συμμάχων και ειδικά της Αγγλίας και όπου οι προστριβές με τον στρατηγό Μπέρναρντ Μοντγκόμερυ ήταν αρκετά συχνές στο παρασκήνιο..

Τέλος ΤΖΙΜΑ ΔΗΜΗΤΡΑ ΤΣΙΟΥΜΑ ΒΑΣΙΛΙΚΗ ΚΑΡΑΜΟΥΣΚΕΤΑ ΒΑΛΕΡΙΑ ΡΙΠΙ ΓΙΟΝΟΥΣ ΤΡΙΑΝΤΟΠΟΥΛΟΥ ΕΥΑ ΚΑΡΑΓΙΑΝΝΗΣ ΣΕΡΑΦΕΙΜ