Η καταστροφή της Σμύρνης: ιστορικό, χρονικό, λογοτεχνία Στα τρία αυτά κείμενα που διαβάσαμε διαπιστώνουμε ότι το ιστορικό κείμενο δεν μας δίνει τόσες πληροφορίες όσο το χρονικό και η λογοτεχνία. Εξετάσαμε τα κείμενα ως προς την έκταση, την φόρτιση συναισθημάτων, το είδος της γλώσσας που χρησιμοποιούν, το αν αποδίδουν ευθύνες για αυτήν την καταστροφή.
ΕΚΤΑΣΗ Το ιστορικό κείμενο που αναφέρεται στα γεγονότα της εποχής είναι μικρό σε έκταση. Μας δίνει κάποιες βασικές πληροφορίες αλλά όχι τόσο ικανοποιητικές όσο τα υπόλοιπα κείμενα. Το χρονικό είναι μεγάλο σε έκταση, μας δίνει συγκεκριμένες πληροφορίες και μας περιγράφει με αρκετές λεπτομέρειες την καταστροφή. Η λογοτεχνία είναι αυτή που αφιερώνει τη μεγαλύτερη έκταση στην αποτύπωση των γεγονότων.
Φόρτιση Στο ιστορικό κείμενο δεν έχουμε φόρτιση, ενώ στα άλλα κείμενα έχουμε. Συκεκριμένα, στο χρονικό και στο λογοτεχνικό υπάρχει μεγάλη ένταση συναισθημάτων (λύπη, απογοήτευση, άγχος, θυμός, πόνος, οργή και αγωνία για το αν θα επιβιώσουν ή όχι).
Γλώσσα, κυριολεξία-μεταφορά Το ιστορικό κείμενο είναι γραμμένο σε κυριολεκτική γλώσσα, ενώ το χρονικό και ιδιαίτερα η λογοτεχνία διακρίνεται για τα πολλά εκφραστικά μέσα που χρησιμοποιεί. (π.χ. Μαύρα σύγνεφα ανηφορίζανε και μπερδευότανε το 'να με τ' άλλο. Κόσμος, εκατοντάδες χιλιάδες κόσμος, τρελός από φόβο, αρχίνησε νά τρέχει απ' όλα τα στενοσόκακα και τούς βερχανέδες και να ξεχύνεται στην παραλία σαν μαύρο ποτάμι)
Ευθύνες: ποιος φταίει Ευθύνες αποδίδει το χρονικό και το λογοτεχνικό κείμενο: -Τι κάνουν, λοιπόν, οι προστάτες μας; Τι κάνουν οι ναυάρχοι με τα χρυσά σιρίτια, οι διπλωμάτες κι οι πρόξενοι τής Αντάντ! Στήσανε κινηματογραφικές μηχανές στα καράβια τους και τραβούσανε ταινίες τη σφαγή και τον ξολοθρεμό μας! Μέσα στα πολεμικά οι μπάντες τους παίζανε εμβατήρια και τραγούδια τής χαράς για να μη φτάνουν ίσαμε τ' αφτιά των πληρωμάτων οι κραυγές της οδύνης και οι επικλήσεις του κόσμου. Και να ξέρει κανείς πώς μια, μόνο μια κανονιά, μια διαταγή, έφτανε για να διαλύσει όλα κείνα τα μαινόμενα στίφη. Κι η κανονιά δε ρίχτηκε κι η εντολή δε δόθηκε! (Δ.Σωτηρίου, Ματωμένα Χώματα) -Και το φοβερώτερον είναι, ότι το όργιον αυτό του αίματος, του ολέθρου και των ποικίλων άλλων εγκλημάτων έγινεν υπό τα βλέμματα, τα χαιρέκακα συχνά χαμόγελα και τας επευφημίας ακόμη πολλάκις των πληρωμάτων των ξένων πολεμικών, ακόμη και των επισήμων εκπροσώπων των χριστιανικών δυνάμεων.[...] (Αγγελομάτης, Χρονικόν)
Τα άτομα που ασχολήθηκαν με την εργασία είναι: Ματίνα Κουτσιούκη Καρακόλη Ευτυχία Θανάσης Ιωαννίδης Χρήστος Καραγιάννης