Δευτερεύουσες προτάσεις Επιρρηματικές

Δευτερεύουσες προτάσεις ονοματικές επιρρηματικές χρονικές Ειδικές αιτιολογικές Ενδοιαστικές εναντιωματικές Πλάγιες Ερωτήσεις υποθετικές Αναφορικές τελικές συμπερασματικές αναφορικές

ΑΙΤΙΟΛΟΓΙΚΕΣ (κρίσεως) εξάρτηση από κάθε ρήμα, από ρήματα ψυχικού πάθους εισαγωγή ὅτι, διότι, ὡς, ἐπεί, ἐπειδή ὅτι: πραγματική αιτιολογία, εἰ:πιθανή αιτιολογία εκφορά οριστική, δυν. οριστική, δυν. ευκτική, ευκτική πλαγίου λόγου χρήση επιρρηματικός προσδιορισμός της αιτίας σχεδιάγραμμα

ΑΙΤΙΟΛΟΓΙΚΕΣ (κρίσεως) Παραδείγματα Θίβρων, ἐπεί οὐκ ἐπείθετο, Λάρισαν ἐπολιόρκει. Χαίρω, ὅτι εὐδοκιμεῖς. Θαυμάζω δἔγωγε, εἰ μηδείς ἐνθυμεῖται. σχεδιάγραμμα

ΤΕΛΙΚΕΣ (επιθυμίας) εξάρτηση από ρήματα κινήσεως εισαγωγή ἵνα, ὅπως, ὡς, μή (για να μη) εκφορά Υποτακτική, ευκτική πλαγίου λόγου, (σπν. οριστική ιστορικού χρόνου) χρήση επιρρηματικός προσδιορισμός του σκοπού σχεδιάγραμμα

Κύνας τρέφομεν, ἵνα φυλάττωσιν τάς οἰκίας. ΤΕΛΙΚΕΣ (επιθυμίας) Παραδείγματα Κύνας τρέφομεν, ἵνα φυλάττωσιν τάς οἰκίας. Ἐδόκει αὐτοῖς ἀπιέναι, μή τις ἐπίθεσις γένηται. Φυλάττου ὅπως μή καί σύ ἐλάττους τάς βοῦς ποιήσῃς. σχεδιάγραμμα

ΣΥΜΠΕΡΑΣΜΑΤΙΚΕΣ (κρίσεως) εισαγωγή ὥστε, ὡς ὥστε, ἐφ’ὧ, ἐφ’ὧτε εκφορά Οριστική, δυν. Οριστική, δυν. Ευκτική Απαρέμφατο (με ὥστε, ἐφ’ὧ, ἐφ’ὧτε) χρήση αποτέλεσμα όρο ή συμφωνία (ἐφ’ὧ, ἐφ’ὧτε) σχεδιάγραμμα

ΣΥΜΠΕΡΑΣΜΑΤΙΚΕΣ (κρίσεως) Παραδείγματα Οὕτως ἀναίσθητος εἶ, ὥστε οὐ δύνασαι λογίζεσθαι. Πᾶν ποιοῦσιν, ὥστε μή διδόναι δίκην. Οἱ δε τριάκοντα ἡρέθησαν, ἐφ’ ὧτε συγγράψαι νόμους. σχεδιάγραμμα

Θα παρουσιαστούν ξεχωριστά Υποθετικές Θα παρουσιαστούν ξεχωριστά σχεδιάγραμμα

ΕΝΑΝΤΙΩΜΑΤΙΚΕΣ ή ΠΑΡΑΧΩΡΗΤΙΚΕΣ (επιθυμίας) ΕΝΑΝΤΙΩΜΑΤΙΚΕΣ ή ΠΑΡΑΧΩΡΗΤΙΚΕΣ (επιθυμίας) εισαγωγή εἰ καί, ἄν (ἐάν, ἤν) καί, καί εἰ (κεἰ), καί ἄν (κἄν), οὐδ’ εἰ, μήδ’ εἰ, ούδ’ ἐάν, μήδ’ἐάν εκφορά Εγκλίσεις υποθετικών προτάσεων χρήση επιρρηματικός προσδιορισμός εναντίωσης ή παραχώρησης σχεδιάγραμμα

ΕΝΑΝΤΙΩΜΑΤΙΚΕΣ ή ΠΑΡΑΧΩΡΗΤΙΚΕΣ (επιθυμίας) ΕΝΑΝΤΙΩΜΑΤΙΚΕΣ ή ΠΑΡΑΧΩΡΗΤΙΚΕΣ (επιθυμίας) Παραδείγματα Εἰ καί μή βλέπεις, φρονεῖς δ’ ὅμως. Ἀνήρ πονηρός δυστυχεῖ, κἄν εὐτυχῆ. Γελᾶ ὁ μωρός, κἄν τι μή γελοῖον ἦ. Οὐκ ἄν συνεβούλευσα ὑμῖν, οὐδ’ εἰ πάντα ὑπισχνοῦντο ὑμιν ποιήσειν. σχεδιάγραμμα

ΧΡΟΝΙΚΕΣ προτερόχρονο (κρίσεως, επιθυμίας) Εισαγωγή προτερόχρονο ὡς, ἐπεί, ἐπάν, ἐπειδή, ἐπειδάν, ἐπεί πρῶτον, ἐπειδή πρῶτον, ἐπεί τάχιστα, ἐξ οὗ, ἐξ ὅτου, ἀφ’οὗ, ἀφ’ ὅτου εκφορά εγκλ. προτ.κρίσεως Εγκλίσεις υποθετικών προτάσεων Πριν+ απαρέμφατο (όταν η κύρια πρόταση είναι αρνητική και σπάνια καταφατική) χρήση επιρρηματικός προσδιορισμός του χρόνου (προτερόχρονο) σχεδιάγραμμα

ΧΡΟΝΙΚΕΣ υστερόχρονο (κρίσεως, επιθυμίας) ΧΡΟΝΙΚΕΣ υστερόχρονο (κρίσεως, επιθυμίας) εισαγωγή ἕως, ἔστε, ἄχρι, ἄχρι οὗ, μέχρι, μέχρι οὗ, πρίν*, πρότερον ἤ εκφορά εγκλ. προτ.κρίσεως Εγκλίσεις υποθετικών προτάσεων Πριν + απαρέμφατο (όταν η κύρια πρόταση είναι αρνητική και σπάνια καταφατική) χρήση επιρρηματικός προσδιορισμός του χρόνου (υστερόχρονο) σχεδιάγραμμα

ΧΡΟΝΙΚΕΣ ταυτόχρονο (κρίσεως, επιθυμίας) εισαγωγή ὁσάκις, ὁποσάκις (=όσες φορές), ὅτε, ὁπότε (=κάθε φορά που) ἐν’ὧ, ἐν’ ὅσω, ἡνίκα, ὁπηνίκα (= τη στιγμή που) ὅσον χρόνον, καθ’ὅσον χρόνον εκφορά εγκλ. προτ.κρίσεως Εγκλίσεις υποθετικών προτάσεων Πριν+ απαρέμφατο (όταν η κύρια πρόταση είναι αρνητική και σπάνια καταφατική) χρήση επιρρηματικός προσδιορισμός του χρόνου (σύγχρονο) σχεδιάγραμμα

ΧΡΟΝΙΚΕΣ (κρίσεως, επιθυμίας) ΧΡΟΝΙΚΕΣ (κρίσεως, επιθυμίας) Παραδείγματα Ὅτε αὕτη ἡ μάχη ἐγένετο, ἔτυχεν ἐν Σάρδεσιν ὤν. Ταῦτα ἐποίουν, μέχρι σκότος ἐγένετο. Αὐτοῦ διατρίψωμεν, ἕως ἄν φῶς γένηται. Περιμένομεν ἑκάστοτε, ἕως ἀνοιχθείη τό δεσμωτήριον. Πρίν καταλῦσαι τό στράτευμα πρός ἄριστον, βασιλεύς ἐφάνη. Μή ἀπέλθητε, πρίν ἄν ἄκούσητε. Οὐ πρότερον ἐπάυσαντο, πρίν ἐζημίωσαν αύτόν. Πρίν μαθεῖν, οὐδείς ἐπίστατο. σχεδιάγραμμα

Θα παρουσιαστούν ξεχωριστά αναφορικές Θα παρουσιαστούν ξεχωριστά σχεδιάγραμμα

τέλος σχεδιάγραμμα