Εμφύλιοι Πόλεμοι (1823-1825), (1946-1949) Εμφύλιοι Πόλεμοι (1823-1825), (1946-1949) Εθνικός Διχασμός (1914-1917)

Ο 1ος εμφύλιος πόλεμος της περιόδου 1823 -1825 έλαβε χώρα κατά τη διάρκεια της ελληνικής επανάστασης. Τα αίτια του εμφυλίου ήταν ο ανταγωνισμός ισχύος για την ηγεσία της επανάστασης αλλά και του υπό διαμόρφωση νέου ελληνικού κράτους.

Χωρίζεται σε δύο φάσεις: 1η (Φθινόπωρο 1823 - Καλοκαίρι 1824) και χαρακτηρίζεται από έντονες πολιτικές διαμάχες μεταξύ Φιλικών και Κοτζαμπάσηδων. 2η (Ιούλιος 1824 - Ιανουάριος 1825) όπου κυριαρχούν εμφύλιες συρράξεις μεταξύ κυβερνητικών.

Καθοριστικό ρόλο για την εξέλιξη των πραγμάτων στην Ελλάδα διαδραμάτισαν:  1. Η εθνοσυνέλευση της Επιδαύρου με την οποία επισφραγίστηκε η ήττα των Φιλικών. 2. Β΄ εθνοσυνέλευση του Άστρους Κυνουρίας. 3. Η άρνηση των Κοτζαμπάσηδων να δεχτούν τις προτάσεις του Δημητρίου Υψηλάντη.

Το Φθινόπωρο του 1823 συγκεντρώθηκαν στη Σιλίμνα της Τρίπολης οι: Θεόδωρος Κολοκοτρώνης,  Οδυσσέας Ανδρούτσος,  Νικηταράς,  Δημήτριος Υψηλάντης, Νέγρης κ.α. και αποφασίστηκε από κοινού η αντίσταση κατά του εκτελεστικού οργάνου εξουσίας.

Λίγο αργότερα ο Κολοκοτρώνης προσχώρησε στο κόμμα των κοτζαμπάσηδων Λίγο αργότερα ο Κολοκοτρώνης προσχώρησε στο κόμμα των κοτζαμπάσηδων. Η απόφαση αυτή εξόργισε τους συναγωνιστές. Η διαμάχη του Κολοκοτρώνη, με τον πρόεδρο Α. Μαυροκορδάτο, δημιούργησε ένταση στην επανάσταση και εν τέλει, οδήγησε στην παραίτηση του οπλαρχηγού Θεόδωρου Κολοκοτρώνη.

Επίσης, η κατάσταση εκείνη την περίοδο ήταν δραματική αφού όχι μόνο υπήρχαν δύο πόλοι εξουσίας αλλά κυκλοφορούσαν και φήμες σχετικά με τουρκικά στρατεύματα που ετοιμάζονταν να προελάσουν στην  Πελοπόννησο.

Στις 17 Ιανουαρίου 1824 η κυβέρνηση του Ναυπλίου εγκαθίσταται στην Τρίπολη. Στις 2 Μαρτίου του ίδιου χρόνου ο Ανδρέας Μιαούλης αρχίζει να πολιορκεί το Ναύπλιο. Στις 31 Μαρτίου οι Νοταράς, Λόντος και Ζαΐμης φτάνουν μπροστά από τα τείχη της Τρίπολης. Ακόμα, ο Παπαφλέσσας και ο Αναγνωσταράς έγιναν μέλη της αντίπαλης παράταξης δημιουργώντας τεράστιο πρόβλημα στους Φιλικούς. Στις 7 Ιουνίου και παρά τις αντιρρήσεις των Υδραίων, οι οποίοι ήθελαν ολοκληρωτική καταστροφή του Κολοκοτρώνη, οι κοτζαμπάσηδες κυριάρχησαν στο Ναύπλιο.

Με το τελευταίο αυτό γεγονός κλείνει η πρώτη φάση του ελληνικού εμφυλίου πολέμου της περιόδου 1823-1825.

Στην δεύτερη φάση του ελληνικού εμφυλίου πολέμου πρωταγωνιστικό ρόλο διαδραματίζει η Ύδρα και συγκεκριμένα η οικογένεια Κουντουριώτη.

Μάλιστα, με την συνεργασία τους με τον Αλέξανδρο Μαυροκορδάτο, η υπεροχή έναντι των κοτζαμπάσηδων του Μοριά και του Κολοκοτρώνη ήταν αδιαμφισβήτητη.

Σε όλον αυτό τον καταιγισμό των εξελίξεων προστίθεται και ένα νέο πρόσωπο, ο Ιωάννης Κωλέττης. Μια από τις πρώτες του κινήσεις ήταν να φέρει σε επαφή τον Γκούρα, μετέπειτα φρούραρχο των Αθηνών, και τον Καραϊσκάκη, με τους Υδραίους καθιστώντας τους σημαντικούς συμμάχους του.

Στις 20 Ιουλίου 1824 έφτασαν και τα χρήματα του δανείου από την Αγγλία τα οποία όμως εκμεταλλεύτηκε η τότε κυβέρνηση (Κουντουριώτες), για δικό της συμφέρον. Από την πλευρά τους οι Μοραΐτες συνασπίζονται όλοι σε μια ενιαία παράταξη και αρνούνται να πληρώσουν φόρους.

Η σύγκρουση πια μεταξύ κυβέρνησης Κουντουριώτη και Μωραϊτών είναι γεγονός.

Στις 23 Οκτωβρίου στρατιώτες με επικεφαλής τον Παπαφλέσσα ξεκινούν για να επιβάλλουν την τάξη στην Αρκαδία, η οποία είχε επαναστατήσει εναντίον της κυβέρνησης. Ο στρατός του Παπαφλέσσα εκδιώχθηκε από τον  Κολοκοτρώνη και τον Δεληγιάννη. Στα τέλη του 1824 ο Κολοκοτρώνης αρχίζει να πολιορκεί την Τρίπολη, ο Νικηταράς το Ναύπλιο και ο Νοταράς και ο Λόντος την Ακροκόρινθο.

Παράλληλα, οι Ρουμελιώτες διατάζονται να επιβάλουν την τάξη στην εξεγερμένη Πελοπόννησο.

Στις 23 Νοεμβρίου, οι Ρουμελιώτες είχαν συγκρουστεί κοντά στην Κόρινθο με τα στρατεύματα του Λόντου και του Νοταρά. Αργότερα, οι Ρουμελιώτες, εισέβαλαν στην Κερπινή όπως επίσης και στην περιοχή των Δεληγιαννέων. Στις 25 Νοεμβρίου κατέφθασε στον Αχλαδόκαμπο ο στρατός των κυβερνητικών. Ακολούθησε η εκστρατεία στην Αιγιαλεία όπου συμμετείχαν οι Ίσκος, Καραϊσκάκης, Μπότσαρης, Τζαβέλας, Δράκος, Βαλτινός κ.α.

Στις 23 Ιανουαρίου του 1825 έλειξε τελικά Στις 23 Ιανουαρίου του 1825 έλειξε τελικά ο 2ο εμφύλιος. Οι: Θεόδωρος Κολοκοτρώνης,  Θεόδωρος Γρίβας,  Χρύσανθος Σισίνης, Δεληγιανναίοι και μερικοί άλλοι φυλακίζονται στο μοναστήρι του Προφήτη Ηλία στην Ύδρα. Ο Α. Φωτήλας διέφυγε της συλλήψεως ενώ, ο Παλαιών Πατρών Γερμανός συνελήφθη από τον Νικολέτο Σοφιανόπουλο. Την ίδια εποχή, ο Οδυσσέας Ανδρούτσος παραδίνεται στις αρχές και φυλακίζεται στην Αθήνα.

Μετά το τέλος του πολέμου και έχοντας φυλακίσει όλους τους πολιτικούς αντιπάλους της η κυβέρνηση Κουντουριώτη ήταν ελεύθερη να προωθήσει τα συμφέροντα της.

  Εθνικός Διχασμός  (1914-1917) Υπήρξε μία σειρά γεγονότων που επικεντρώνονται στη διαμάχη μεταξύ του τότε πρωθυπουργού της Ελλάδας, Ελευθερίου Βενιζέλου και του βασιλιά Κωνσταντίνου Α΄ σχετικά με την είσοδο ή μη της Ελλάδας στον Α' Παγκόσμιο Πόλεμο.

Τα κύρια γεγονότα της διένεξης αφορούν διαδοχικά: Την παραίτηση του Βενιζέλου, Τη δημιουργία ξεχωριστού κράτους με πρωτοβουλία του στην Βόρεια Ελλάδα με πρωτεύουσα τη Θεσσαλονίκη.  Και την εκδίωξη του Κωνσταντίνου από την Ελλάδα μετά από παρέμβαση των δυνάμεων της Αντάντ.

Η διένεξη αυτή χώρισε την χώρα σε δύο διαφορετικά στρατόπεδα και προκάλεσε εξαιρετικά βαθύ χάσμα στην ελληνική κοινωνία.

Εμφύλιος Πόλεμος (1946-49) Με τον όρο αυτό εννοούμε τη περίοδο ένοπλων συγκρούσεων που πραγματοποιήθηκαν στην Ελλάδα μεταξύ του Δημοκρατικού Στρατού Ελλάδας υπό τον έλεγχο του Κομμουνιστικού Κόμματος Ελλάδας, και του Ελληνικού Στρατού που ήταν υπό τον έλεγχο της κυβέρνησης των Αθηνών. Ο Ελληνικός Εμφύλιος θεωρείται διεθνώς ως η πρώτη πράξη του ψυχρού πόλεμου στη μεταπολεμική ιστορία και ήταν η πολεμική σύγκρουση με τις μεγαλύτερες απώλειες που γνώρισε η χώρα από το 1830 έως σήμερα.

Οι ένοπλες συγκρούσεις δεν ξεκίνησαν ξαφνικά αλλά ήταν αποτέλεσμα αντιπαλότητας παλαιοτέρων ετών. Από μία άποψη ο Εμφύλιος αποτέλεσε την συνέπεια συσσωρευμένων πολιτικών και κοινωνικών διεργασιών, που ξεκίνησαν από την εποχή του Εθνικού Διχασμού, εντάθηκαν με τη Μικρασιατική καταστροφή και κορυφώθηκαν με την επιβολή της Δικτατορίας της 4ης Αυγούστου.

Μαχόμενοι: Έκβαση: Απώλειες: Εθνικός Στρατός Ελλάδας (κυβερνητικές δυνάμεις) εναντίον Δημοκρατικού Στρατού Ελλάδας Έκβαση: Επικράτηση των κυβερνητικών δυνάμεων. Απώλειες: Νεκροί 34.000 περίπου  Τραυματίες 29.496 Αγνοούμενοι 5.346

ΤΕΛΟΣ Έλενα Τζαβάρα Σωτηρία Φραγκιαδάκη Κατερίνα Τζωρτζακάκη