ΕΛΙΚΟΒΑΚΤΗΡΙΔΙΟ ΤΟΥ ΠΥΛΩΡΟΥ Παρουσίαση: Γκουδίνα Αντιγόνη

ΠΕΡΙΕΧΟΜΕΝΑ Ιστορία Επιδημιολογία Μετάδοση Συμπτώματα Παθοφυσιολογία Πρόληψη Διάγνωση Θεραπεία

ΙΣΤΟΡΙΑ Το ελικοβακτηρίδιο του πυλωρού (H.Pylori) πρωτοανακαλύφθηκε στους στόμαχους ασθενών με γαστρίτιδα και στομαχικά έλκη το 1982 από τους Dr. Barry Marshall και Dr. Robin Warren , στη δυτική Αυστραλία. Το 2005, τιμήθηκαν με το Βραβείο Νόμπελ Φυσιολογίας ή Ιατρικής

ΕΠΙΔΗΜΙΟΛΟΓΙΑ Τουλάχιστον το μισό του πληθυσμού έχει μολυνθεί από το βακτήριο, κάνοντάς το την πιο διαδεδομένη μόλυνση στον κόσμο. Τα στατιστικά μόλυνσης ποικίλουν ανάλογα με τη γεωγραφική περιοχή,την ηλικία,τη φυλή και το κοινωνικο-οικονομικό επίπεδο.

 Ο αναπτυσσόμενος κόσμος έχει πολύ μεγαλύτερα ποσοστά μόλυνσης από τη δύση( Δυτική Ευρώπη, Βόρεια Αμερική, Αυστραλία). Οι μολύνσεις συνήθως συμβαίνουν στην παιδική ηλικία σε όλες τις χώρες. Η επικράτηση φαίνεται υψηλότερη σε Αφροαμερικάνους και σε ισπανικούς πληθυσμούς, πιθανόν εξαιτίας κοινωνικοοικονομικών παραγόντων.

ΜΕΤΑΔΟΣΗ  Το ελικοβακτηρίδιο του πυλωρού είναι μεταδοτικό, αν και τα ακριβή αίτια μετάδοσης δεν είναι γνωστά. Άτομο σε άτομο μετάδοση πιθανότατα συμβαίνει με είτε στόμα με στόμα είτε στόμα-κόπρανα. Τα βακτήρια έχουν απομονωθεί από τα κόπρανα αλόγων, το σάλιο και την οδοντική πλάκα ορισμένων μολυσμένων ανθρώπων. Η μετάδοση συμβαίνει κυρίως ανάμεσα στις οικογένειες στις ανεπτυγμένες χώρες αλλά επίσης και στις κοινότητες στις αναπτυσσόμενες χώρες.

ΣΥΜΠΤΩΜΑΤΑ Η πλειονότητα των ατόμων που έχει μολυνθεί με H.Pylori είναι ασυμτωματική.  Οξεία μόλυνση μπορεί να παρουσιαστεί ως οξεία γαστρίτιδα με στομαχόπονο ή ναυτία. Όταν η κατάσταση μεταπίπτει σε χρόνια τα συμπτώματα είναι  γαστρικοί πόνοι, ναυτία, φούσκωμα, ερυγές και εμετός . Πιθανή ανάπτυξη πεπτικών ελκών και καρκίνου του στομάχου.

ΠΑΘΟΦΥΣΙΟΛΟΓΙΑ Κοινοί μηχανισμοί του H.Pylori μεταβολής της γαστρικής φυσιολογίας: 1.Επαγωγή της γαστρικής φλεγμονής μέσω της ουρεάσης,της έκκρισης IL-8,προσέλκυσης ουδετεροφίλων και του παράγοντα PAF. 2.Αποδιοργάνωση του βλεννογόνου φραγμού του στομάχου, διαμέσου του νησιδίου CagPAI, διάφορων κυτοκινών, οξειδωτικών μεταβολιτών,καθώς και την επαγωγή της κυτταρικής απόπτωσης. 3.Μεταβολή της ομοιόστασης γαστρίνης-γαστρικού οξέως , διαμέσω διέγερσης αυξημένης έκκρισης γαστρίνης και αυξημένης απαντητικότηας των τοιχωματικών κυττάρων με αποτέλεσμα την υπερέκκριση HCl.

 Το αυξημένο φορτίο οξέος προκαλεί βλάβη στο δωδεκαδάκτυλο και η εξέλκωση μπορεί να ακολουθήσει. Σε αντίθεση, γαστρικά έλκη συσχετίζονται συχνά με φυσιολογική ή μειωμένη έκκριση γαστρικού οξέος, γεγονός που υποδηλώνει ότι οι προστατευτικοί μηχανισμοί του βλεννογόνου του στομάχου είναι ελαττωματικοί. Σε αυτούς τους ασθενείς το ελικοβακτηρίδιο του πυλωρού μπορεί να αποικήσει και το σώμα του στομάχου όπου εντοπίζονται τα τοιχωματικά κύτταρα

ΠΡΟΛΗΨΗ Η αυξανόμενη αντίσταση στα αντιβιοτικά αυξάνει την ανάγκη για μια στρατηγική πρόληψης για το βακτήριο. Οι ερευνητές μελετούν διάφορα ανοσοενισχυτικά, αντιγόνα και δρόμους ανοσοποίησης ώστε να βρουν το καταλληλότερο σύστημα προστασίας του ανοσοποιητικού, με τις περισσότερες έρευνες μόλις πρόσφατα να μεταφέρονται από τις δοκιμές ζώων σε δοκιμές ανθρώπων. Κάποια φαγητά ίσως να είναι χρήσιμα στην πρόληψη της αποίκησης του ελικοβακτηρίου του πυλωρού, συμπεριλαμβανομένων των: πράσινο τσάι,κόκκινο κρασί, λαχανάκια Βρυξελλών, σκόρδο , προβιοτικά, φλαβονοειδή.

Εμβόλια Τα τελευταία χρόνια, πολλές προσπάθειες, με τη χρήση διάφορων αντιγόνων του ελικοβακτηριδίου του πυλωρού, όπως ουρεάσης, CagA, HP-NAP, HSPA ή συνδυασμοί, πολλών ανοσοενισχυτικών και διαφόρων δρόμων ανοσοποίησης, έχουν γίνει για τη δημιουργία εμβολίων κατά της λοίμωξης από ελικοβακτηρίδιο του πυλωρού. Ένα ενδομυϊκό εμβόλιο κατά της λοίμωξης από ελικοβακτήριο του πυλωρού υποβάλλεται σε κλινικές δοκιμές Φάσης Ι και έχει δείξει μια ανταπόκριση των αντισωμάτων κατά του βακτηρίου. Η κλινική χρησιμότητά του απαιτεί περαιτέρω μελέτη.

ΔΙΑΓΝΩΣΗ Συνήθως , χρησιμοποιούνται : Συνήθως , χρησιμοποιούνται : το τεστ που ανιχνεύει αντισώματα στο αίμα το αντιγονικό τεστ κοπράνων , καθώς και το τεστ αναπνοής ( στο οποίο ο ασθενής πίνει 14C- ή 13C-σημασμένη ουρία, την οποία το βακτήριο μεταβολίζει, παράγοντας σεσημασμένα μόρια διοξειδίου του άνθρακα, το οποίο μπορεί να ανιχνευθεί με την αναπνοή).  Παρόλα αυτά, η πιο αξιόπιστη μέθοδος για την ανίχνευση μόλυνσης από ελικοβακτήριο είναι η βιοψία κατά τη διάρκεια ενδοσκόπησης με ένα γρήγορο τεστ ουρεάσης , η ιστολογική εξέταση και η μικροβιακή καλλιέργεια .

ΘΕΡΑΠΕΙΑ Μόλις το ελικοβακτήριο του πυλωρού εντοπιστεί σε ασθενείς με πεπτικό έλκος, η συνήθης διαδικασία είναι να το εξαλείψουμε και να επιτρέψουμε στο έλκος να επουλωθεί. Η τυπική θεραπεία πρώτης γραμμής είναι μιας εβδομάδας «τριπλή θεραπεία» που αποτελείται από αναστολείς της αντλίας πρωτονίων, όπως η ομεπραζόλη, η λανσοπραζόλη και τα αντιβιοτικά κλαρυθρομυκίνη και η αμοξυκιλλίνη. Παραλλαγές της τριπλής θεραπείας έχουν αναπτυχθεί όλα αυτά τα χρόνια.