Ο ΨΕΥΤΗΣ ΠΑΠΠΟΥΣ ΑΛΚΗ ΖΕΗ ΠΑΡΟΥΣΙΑΣΗ ΒΙΒΛΙΟΥ ΑΠΟ ΤΗ ΜΑΘΗΤΡΙΑ ΜΠΑΡΛΑΓΙΑΝΝΗ ΖΩΗ ΣΤΟ ΜΑΘΗΜΑ ΤΗΣ ΝΕΟΕΛΛΗΝΙΚΗΣ ΛΟΓΟΤΕΧΝΙΑΣ ΥΠΕΥΘΥΝΗ ΚΑΘΗΓΗΤΡΙΑ ΑΝΑΓΝΩΣΤΟΥ ΑΘΑΝΑΣΙΑ ΓΥΜΝΑΣΙΟ ΜΕΣΗΜΒΡΙΑΣ ΣΧΟΛΙΚΟ ΕΤΟΣ 2012-2013 Ο ΨΕΥΤΗΣ ΠΑΠΠΟΥΣ ΑΛΚΗ ΖΕΗ

Η ΒΙΟΓΡΑΦΙΑ ΤΗΣ ΑΛΚΗ ΖΕΗ Ο ΨΕΥΤΗΣ ΠΑΠΠΟΥΣ Η ΒΙΟΓΡΑΦΙΑ ΤΗΣ ΑΛΚΗ ΖΕΗ Γεννήθηκε στην Αθήνα το 1925.Είναι συγγραφέας. Σπούδασε στη φιλοσοφική σχολή του Πανεπιστημίου Αθηνών, στη Δραµατική Σχολή, του Ωδείου Αθηνών και στο Κινηματογραφικό Ινστιτούτο της Μόσχας. Στην περίοδο 1954-1964 έμεινε στη Σοβιετική ένωση, όπου ήταν εγκατεστημένος ο σύζυγός της, ο σκηνοθέτης Γιώργος Σεβαστίκογλου. Από το 1964 ως το 1967 έµεινε στην Ελλάδα και στη συνέχεια έφυγε ξανά, λόγω δικτατορίας και εγκαταστάθηκε στο Παρίσι. Μετά τη µεταπολίτευση το 1974 επέστρεψε στην Ελλάδα. Τα πρώτα της διηγήματα κυρίως για παιδιά, δημοσιεύονται στο περιοδικό Νεανική Φωνή( 1944). Με τα µυθιστορήµατά της εισάγει το πολιτικοποιημένο βιβλίο στην παιδική λογοτεχνία. Τα ιστορικά της µυθιστορήµατα αφορούν το χρονικό διάστηµα πριν από την Οκτωβριανή Επανάσταση στη Ρωσία έως τον εµφύλιο πόλεµο στην Ελλάδα. Βιβλία της έχουν µεταφραστεί σε πολλές γλώσσες. Έχει επίσης ασχοληθεί µε το κουκλοθέατρο. Ο Κλούβιος, ο ήρωας του κουκλοθέατρου «Μπάρµπα Μυτούσης», είναι δικό της δηµιούργηµα.

ΤΑ ΕΡΓΑ ΤΗΣ Το καπλάνι της βιτρίνας( 1963) Ο μεγάλος περίπατος του Πέτρου(1971) Αρβυλάκια και γόβες( 1975) Ο θείος Πλάτων (1975) Κοντά στις ράγιες( 1977) Μια Κυριακή του Απρίλη (1978)

Τα παπούτσια του Αννίβα( 1979) Θέατρο για παιδιά( 1992) Η µωβ ομπρέλα( 1995) Η Κωνσταντίνα και οι αράχνες της(2002) Για ενήλικες έγραψε το μυθιστόρημα « Η αρραβωνιαστικιά του Αχιλλέα», που γνώρισε μεγάλη εκδοτική επιτυχία. Έχει μεταφράσει πολλά βιβλία από τα ιταλικά, ρωσικά, γαλλικά.

Η γραφή της διακρίνεται από τη βαθιά γνώση του εσωτερικού κόσμου του παιδιού, τη σύγχρονη θεματική, τη ζωντάνια και την αμεσότητα του λόγου. Το έργο της «Η αρραβωνιαστικιά του Αχιλλέα» αποτελεί ένα από τα χαρακτηριστικά δείγματα διαπλοκής της γυναικείας γραφής και πολιτικής λογοτεχνίας.

ΠΕΡΙΛΗΨΗ Ο πρωταγωνιστής του μυθιστορήματος είναι ο δεκάχρονος Αντώνης και ο αξιολάτρευτος παππούς του, ο Μάριος. Η μητέρα του, Μαρίνα Λεοντοπούλου - Δαρτζόγλου, είναι αρχαιολόγος και συχνά ο Αντώνης παραπονιέται πως εκείνη προτιμάει κάποιες παλιές πέτρες παρά αυτόν. Ο πατέρας του, Αντώνης Δαρτζόγλου, είναι αρχιτέκτονας.

Ο Αντώνης περνάει πολύ χρόνο µε τον παππού του, ο οποίος είναι συνταξιούχος ηθοποιός και τώρα κάνει δωρεάν μαθήματα υποκριτικής σε φοιτητές, και έχει αναπτύξει µια ιδιαίτερη σχέση μαζί του.

Ο παππούς δεν αναφερόταν ποτέ στη γιαγιά αν και ο Αντώνης καιγόταν από περιέργεια. Όμως ο παππούς αναφερόταν σε ένα άλλο του αίσθημα, τη Μαργκώ. Όποτε τους μιλούσε γι’ αυτήν, η Λάρα η οικιακή βοηθός δάκρυζε από συγκίνηση.

Το Πάσχα ο παππούς πήγε µε τον Αντώνη στο Παρίσι Το Πάσχα ο παππούς πήγε µε τον Αντώνη στο Παρίσι. Την τελευταία μέρα της διαμονής τους ο παππούς πήγε σε ένα σπίτι που έμεναν κάποιοι παλιοί, Αφρικανοί φίλοι του.

Μια μέρα ο παππούς έλαβε ένα γράμμα που του το έστελνε η κόρη της Μαργκώ. Του έλεγε πως το καλοκαίρι θα πήγαινε στην Κω. Έτσι του πρότεινε να πάει κι αυτός για να μιλήσουν. Έτσι κι έγινε. Το καλοκαίρι πήγε µε τον Αντώνη στην Κω.

Έμεναν στο σπίτι ενός φίλου του παππού Έμεναν στο σπίτι ενός φίλου του παππού. Γνώρισαν τη Νικόλ και τη μικρή Μαργκώ κόρη της Νικόλ. Η μικρή Μαργκώ ήταν μαύρη κι αυτό παραξένεψε τον Αντώνη. Όταν γυρνούσαν απ’ την Κω ο παππούς του είπε πως η Μαργκώ τον άφησε, γιατί ήταν λευκός όπως και ο προηγούμενος άντρας της από τον οποίο τράβηξε πολλά. Όμως ο Αντώνης ήταν αποφασισμένος να διαλευκάνει το μυστήριο της γιαγιάς.

Ο παππούς θεωρώντας τον μεγάλο επιτέλους δέχτηκε Ο παππούς θεωρώντας τον μεγάλο επιτέλους δέχτηκε. Έτσι του είπε πως η γιαγιά του ήταν η γυναίκα του αδερφού του παππού. Όταν εκείνος πέθανε η γυναίκα του πήγε µε έναν Αυστραλό και το παιδί που είχε το έδωσε να το φροντίσει ο παππούς. Δηλαδή δεν ήταν πραγματικός παππούς του. Όμως αφότου το έμαθε ο Αντώνης ήρθαν πιο κοντά. Δυστυχώς λίγες εβδομάδες μετά ο παππούς έπαθε εγκεφαλικό και μετά από κάποιες μέρες στην εντατική πέθανε……..

Χαρακτηρισμοσ προσωπων Αντώνης: καθώς είναι ένα δεκάχρονο παιδί είναι αφελής και πολύ περίεργος. Είναι πολύ δεμένος µε τον παππού του, γιατί αναγκάζεται να περνάει πολλές ώρες μαζί του. Φέρεται σαν ρατσιστής, γιατί όταν συνειδητοποιεί πως η εγγονή της Μαργκώ είναι μαύρη απογοητεύεται. Όμως µε τη βοήθεια του παππού το αποδέχεται.

Μάριος: μπορεί να ζει µες στο παρελθόν του, καθώς είναι ερωτευμένος µε µια κοπέλα που την είχε γνωρίσει πολλά χρόνια πριν, αλλά ζει έντονα το παρόν. Θέλει να εντυπωσιάζει και αυτό το πετυχαίνει πολλές φορές λέγοντας ψέματα. Είναι υπεράνω των χρημάτων αφού παραδίδει δωρεάν μαθήµατα σε φοιτητές.

Οι γονείς του Αντώνη: δουλεύουν πολύ και συχνά ο Αντώνης απογοητεύεται από αυτό. Λάρα: είναι η οικιακή βοηθός του παππού. Συγκινείται εύκολα και τα «παραμύθια» του παππού τα ακούει µε προσοχή. Μετά τον παππού είναι το πιο συμπαθητικό πρόσωπο.

ΕΝΤΥΠΩΣΕΙΣ: 1. Με συγκίνησε η στενή σχέση μεταξύ παππού και εγγονού. 2. Μου άρεσε που θίγει διάφορα κοινωνικά προβλήματα( η πολύωρη απουσία των γονιών και τα παιδιά που μένουν µε τους παππούδες, ο ρατσισμός) µε πολλή ευαισθησία.

ΤΕΛΟΣ Η ΜΑΘΗΤΡΙΑ:ΜΠΑΡΛΑΓΙΑΝΝΗ ΖΩΗ ΤΕΛΟΣ Η ΜΑΘΗΤΡΙΑ:ΜΠΑΡΛΑΓΙΑΝΝΗ ΖΩΗ