Η ΜΟΔΑ ΩΣ ΚΟΙΝΩΝΙΚΟΣ ΘΕΣΜΟΣ ΑΠΟ ΤΗΝ ΙΔΡΥΣΗ ΤΟΥ ΝΕΟΕΛΛΗΝΙΚΟΥ ΚΡΑΤΟΥΣ ΩΣ ΤΗΝ ΕΠΟΧΗ ΜΑΣ

ΣΚΟΠΟΙ ΤΗΣ ΕΡΕΥΝΑΣ Η κατανόηση της ευμεταβλητότητας, παροδικότητας της μόδας και η σχέση της με τις κοινωνικές και οικονομικές συνθήκες Το πέρασμα από τις παραδοσιακές στολές στη σύγχρονη ενδυμασία Ο εντοπισμός των παραγόντων που επηρεάζουν και δημιουργούν τη μόδα Τα αίτια επίδρασης της μόδας στη ζωή των ανθρώπων και οι συνέπειες από την κυριαρχία της Η στάση που πρέπει να τηρείται απέναντι στη μόδα

2 ΓΕΛ ΚΟΜΟΤΗΝΗΣ ΟΜΑΔΑ ΕΡΓΑΣΙΑΣ (Α5΄) 2 ΓΕΛ ΚΟΜΟΤΗΝΗΣ ΟΜΑΔΑ ΕΡΓΑΣΙΑΣ (Α5΄) ΓΙΩΤΑ ΑΙΚΑΤΕΡΙΝΗ ΓΚΑΓΚΑ ΙΦΙΓΕΝΕΙΑ ΓΚΟΥΒΡΙΚΟΥ ΜΑΡΙΑ ΓΟΥΛΑ ΙΩΑΝΝΑ ΔΑΚΑ ΕΛΕΝΗ ΚΑΤΙΓΚΑΡΙΔΗ ΕΛΕΝΗ ΚΝΙΚΕΛΗ ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΑ ΚΟΥΚΟΓΙΑΝΝΙΔΗΣ ΑΝΑΣΤΑΣΙΟΣ ΚΥΝΗΓΟΠΟΥΛΟΣ ΧΑΡΑΛΑΜΠΟΣ ΜΕΧΜΕΤ ΦΑΤΜΕ ΜΠΑΪΡΑΜΗΣ ΑΘΑΝΑΣΙΟΣ ΜΠΟΝΤΖΙΔΟΥ ΑΙΚΑΤΕΡΙΝΗ ΝΑΚΟΥ ΒΑΣΙΛΙΚΗ ΝΤΟΣΙΔΗΣ ΝΙΚΟΛΑΟΣ ΞΕΝΟΔΟΧΙΔΟΥ ΙΩΑΝΝΑ ΟΜΕΡ ΧΟΥΣΕΪΝ ΤΖΕΜ ΟΥΡΕΪΛΙΔΟΥ ΦΩΤΕΙΝΗ ΡΟΪΔΟΥ ΒΑΓΙΑ ΣΑΡΓΚΣΙΑΝ ΕΛΕΝΗ ΣΕΡΓΚΕΝΛΙΔΟΥ ΕΛΕΝΗ ΣΚΟΠΙΑΝΟΥ ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΑ ΥΠΕΥΘΥΝΕΣ ΚΑΘΗΓΗΤΡΙΕΣ: ΔΑΛΑΚΟΥΡΑ ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΙΑ (ΠΕ10) ΜΑΥΡΙΔΟΥ ΧΡΙΣΤΙΝΑ (ΠΕ02)

ΠΕΡΙΕΧΟΜΕΝΑ ΟΡΙΣΜΟΣ ΤΗΣ ΜΟΔΑΣ ΠΑΡΑΔΟΣΙΑΚΕΣ ΣΤΟΛΕΣ ΤΟ ΛΑΟΓΡΑΦΙΚΟ ΜΟΥΣΕΙΟ ΚΟΜΟΤΗΝΗΣ ΙΣΤΟΡΙΚΗ ΕΞΕΛΙΞΗ Η ΜΟΔΑ ΩΣ ΚΟΙΝΩΝΙΚΟ ΦΑΙΝΟΜΕΝΟ ΕΚΚΕΝΤΡΙΚΕΣ ΟΜΑΔΕΣ ΥΠΟΔΗΜΑΤΑ ΙΣΤΟΡΙΑ ΤΗΣ ΚΟΜΜΩΣΗΣ Η ΕΠΙΔΡΑΣΗ ΤΗΣ ΜΟΔΑΣ ΣΤΗΝ ΨΥΧΙΚΗ ΥΓΕΙΑ ΤΟΥ ΑΤΟΜΟΥ ΕΡΩΤΗΜΑΤΟΛΟΓΙΑ

ΟΡΙΣΜΟΣ ΤΗΣ ΜΟΔΑΣ Ορισμός της μόδας Μόδα είναι μια συνήθως σύντομη και παροδική συνήθεια αναφορικά με πολλά θέματα που αφορούν τον άνθρωπο, όπως είναι ο τρόπος ζωής, το ντύσιμο, η διακόσμηση του σπιτιού, η διατροφή, ο τρόπος της ψυχαγωγίας και της διασκέδασης κ.ά. Είναι επίσης η τάση του ανθρώπου για την αναζήτηση του καινούριου, του σύγχρονου, σύμφωνα με τα δεδομένα κάθε εποχής, τα οποία συχνά αναπροσαρμόζονται. Χαρακτηριστικό λοιπόν της μόδας είναι η ευμεταβλητότητά της, ενώ κάποιοι παράγοντες, όπως τα μέσα και οι δίαυλοι επικοινωνίας και πληροφόρησης, επιτείνουν τη σχετική ρευστότητα της κατάστασης.

ΠΑΡΑΔΟΣΙΑΚΕΣ ΣΤΟΛΕΣ Τέσσερα είδη φορεσιάς μπορεί να διακρίνει κανείς στις αρχές του 19ου αι. στην Ελλάδα: των νησιωτών, των Πελοποννησίων, των Ρουμελιωτών και τη φραγκική (ευρωπαϊκή φορεσιά) Ευφροσύνη Ρούπα, Περιοδικό Θεσσαλονικέων Πόλις ΑΝΔΡΙΚΗ ΕΝΔΥΜΑΣΙΑ ΧΙΟΥ Οι άνδρες στη Χίο συνήθιζαν να φορούν τη γνωστή νησιώτικη παραδοσιακή ενδυμασία με μικρές παραλλαγές. Πιο συγκεκριμένα, εσωτερικά φορούσαν μία άσπρη πουκαμίσα που ήταν κεντημένη στη λεμωσιά. Εξωτερικά φορούσαν το φαντό πουκάμισο, γιλέκο, ζωνάρι που είχε πλάτος 15cm. Και μήκος από 2-2.5m. Το χειμώνα φορούσαν ένα είδος παλτού που ονομαζόταν σουρτάκος. Στο κεφάλι φορούσαν σκούφο βελούδινο ή φέσι ή και μαντήλια. Στα πόδια φορούσαν τα λεγόμενα τουρλούκια, τα οποία ήταν κάλτσες χοντρές υφασμάτινες ή πλεκτές. Τις καθημερινές φορούσαν τα γεμένια ενώ πολλοί κυκλοφορούσαν ξυπόλητοι. 3

ΓΥΝΑΙΚΕΙΑ ΕΝΔΥΜΑΣΙΑ Στο νησί της Χίου οι γυναίκες συνήθιζαν να φορούν εσωτερικά την πουκαμίσα, την καμιζόρα ή μισοφόρι, το βρακί φαρδύ συνήθως και κεντημένο στις άκρες. Στη μέση έδενε με βρακοζώνα. Εξωτερικά φορούσαν μπούστο, μπρουτζούκια, τη φούστα ή ποδιά το ζακετάκι ή σαμάρι, τον τσερβέ και τη στόφα ή γεμενί. Στο κεφάλι φορούσαν τη σκούφα ή ντουβέτα, από πάνω το πεσέτο και το στρούτζο για να σφίγγει τα μαλλιά. Και πάνω απ’ αυτό φορύσαν τον σαρίκι ή κεφαλομάντηλο.

ΕΝΔΥΜΑΣΙΑ ΤΗΣ ΡΟΥΜΕΛΗΣ Η ΑΝΔΡΙΚΗ ΦΟΡΕΣΙΑ Η ανδρική φορεσιά της Ρούμελης περιλαμβάνει τη φουστανέλα, η οποία αποτελείται από 250 πιέτες, το λευκό πουκάμισο, ένα μικρό γιακά που καταλήγει σε μύτη και μανίκια που καταλήγουν στον καρπό. Το γιλέκο είναι βελούδινο μπορντό με ασημένιες αλυσίδες και διακοσμητικά. Ακόμη, οι κάλτσες καλύπτουν όλο το πόδι και στο πίσω μέρος υπάρχει μια φούντα. Το ντύσιμο ολοκληρώνεται με τα τσαρούχια και το στενό ζωνάρι που βοηθά στο δέσιμο της στολής.

Η ΓΥΝΑΙΚΕΙΑ ΦΟΡΕΣΙΑ Η επίσημη γυναικεία φορεσιά της Ρούμελης αποτελείται από το λευκό μισοφόρι, το εξωτερικό φόρεμα που λέγεται πουκάμισο και το σιγκούνι, είδος γιλέκου. Ακόμη, η βυσσινί βελούδινη φούστα είναι κεντημένη με χρυσή κλωστή και πούλιες. Το κεφαλομάντηλο είναι λευκό και δένει στο πίσω μέρος του κεφαλιού. Επιπλέον, τα κοσμήματα είναι προαιρετικά, ενώ στο λαιμό φορούν αλυσίδες , φλουριά και σταυρούς. Το ντύσιμο ολοκληρώνεται με τα μαύρα δετά παπούτσια για τις γιορτές και τα μεστά για κοινωνικές συγκεντρώσεις.

ΑΝΔΡΙΚΗ ΦΟΡΕΣΙΑ ΠΕΛΟΠΟΝΝΗΣΟΥ Η φουστανέλα ήταν παραδοσιακό ένδυμα των αντρών Πρόκειται για μια κοντή πολύπτυχη λευκή φούστα. Κατασκευάζεται από πολλά ορθογώνια τρίγωνα τεμάχια υφάσματος, που ράβονται μεταξύ τους ίσιο με λοξό και μετά σουρώνονται στη μέση. Τις πιο πολλές φορές η φουστανέλα κατασκευάζεται σε δύο ξεχωριστά τμήματα και δένει στη μέση δεξιά και αριστερά. Το γεγονός ότι οι παλιότερες φουστανέλες είχαν κορμί, ήταν λιγότερο πτυχωτές και μακριές ως τη μέση της γάμπας, κάνει πιο πιθανή την προέλευσή της από το πουκάμισο. Μέχρι την δεκαετία του 1890 φοριόταν και στην Ελλάδα, οπότε και αντικαταστάθηκε για λόγους μόδας από "τα φράγκικα", αυτό δηλαδή που σήμερα αποκαλούμε παντελόνι.

Ο Τρικούπης φορά φράγκικα

Η ΙΣΤΟΡΙΑ ΤΟΥ ΠΑΝΤΕΛΟΝΙΟΥ Μετά την έναρξη της ελληνικής επανάστασης, η χώρα μας έχοντας υιοθετήσει και αποπέμψει έναν φουστανελοφόρο βορειοευρωπαίο βασιλιά, κατάφερε να αναπτύξει σε μεγάλο βαθμό ενδυματολογική ομοιομορφία. Το 1870 όχι μόνο εγκαταλείφθηκε η φουστανέλα, που τόσο βόλευε τον Καραϊσκάκη στην επίδειξη των οπισθίων του στους Τούρκους, αλλά πολύ γρήγορα το ανδρικό, ευρωπαϊκού τύπου, κοστούμι πέρασε και στα λαϊκά στρώματα. Εξάλλου ήταν οικονομικά πιο προσιτό. Σε ό,τι αφορά στο στρατό, το “χακί” εισήχθη το 1908 ως αποκλειστική στολή εκστρατείας και ασκήσεων. Θεωρείται μάλιστα μεγάλη καινοτομία στην εξέλιξη της ελληνικής στρατιωτικής στολής και ειδικότερα το παντελόνι που ήταν κοντό, φτιαγμένο από μαλλί και φοριόταν με κνημίδες. Η δολοφονία του Καποδίστρια, Διονύσιος Τσόκος (1814 ή 1820-1862)

TO ΛΑΟΓΡΑΦΙΚΟ ΜΟΥΣΕΙΟ ΚΟΜΟΤΗΝΗΣ Το λαογραφικό μουσείο Κομοτηνής ιδρύθηκε από το Μορφωτικό Όμιλο Κομοτηνής, στον οποίο και υπάγεται, το 1973. Αρχικά το μουσείο στεγαζόταν σε κτίριο, το οποίο ανήκε στον Δήμο Κομοτηνής, όμως αργότερα το 1978 μεταφέρθηκε στο αρχοντικό Πεϊδη και τέθηκε σε λειτουργία το 1989. Ιδιοκτήτης αυτού του αρχοντικού, όπως προαναφέρθηκε, ήταν ο Βασίλης Πεϊδης. Κατασκευάστηκε γύρω στα 1860 και ήταν το σπίτι ενός εύπορου εμπόρου. Η είσοδος στο σπίτι γινόταν από μια αυλόπορτα, ενώ εκτός από το σπίτι υπήρχε ένας χώρος όπου φυλάσσονταν οι καρποί ή εκεί γίνονταν οι δουλειές του σπιτιού. Το σπίτι ήταν διώροφο και περιλάμβανε τα δωμάτια, τη κουζίνα, ενώ υπήρχε και το υπόγειο, όπου διατηρούνταν τα κρέατα. Σήμερα, το σπίτι αυτό έχει μετατραπεί σε ένα χώρο όπου μπορεί κανείς να τον επισκεφτεί και να θαυμάσει τις συλλογές παραδοσιακών στολών, κοσμημάτων, κεντημάτων, ειδών οικιακής χρήσης, παραδοσιακών εργαλείων και ιστορικών και εκκλησιαστικών κειμηλίων. Το υλικό αυτό συγκεντρώθηκε από αγορές ή και από δωρεές, ενώ περιστασιακά εμπλουτίζεται, όμως η έκθεση παραμένει σταθερή, χωρίς να γίνονται αλλαγές στη θέση των αντικειμένων ή των επίπλων. Τα εκθέματα που περιλαμβάνει το μουσείο δεν προέρχονται μόνο από τη Θράκη, αλλά και από άλλες περιοχές της Ελλάδας, όπως την Ήπειρο. Το μουσείο λειτουργεί όλες τις εργάσιμες μέρες, από τις 10 π.μ. μέχρι και τις 1 μ.μ.

Βέβαια, η ανταπόκριση δεν είναι η αναμενόμενη, καθώς το επισκέπτονται μόνο σχολεία και κατά καιρούς κάποιοι τουρίστες. Γι’ αυτό τον λόγο το μουσείο αντιμετωπίζει προβλήματα, όπως η ανεπάρκεια χρημάτων για την πληρωμή λογαριασμών ή για την συντήρηση των αντικειμένων. Επιπλέον, δεν έχει και την οικονομική στήριξη του Δήμου, ο οποίος λόγω της κρίσης που μαστίζει όλο τον κόσμο, αδυνατεί να βοηθήσει το μουσείο και να του παρέχει κάποιο χρηματικό ποσό για να καλύψει τις ανάγκες του. Παρόλα αυτά συνεχίζει να αποτελεί πόλο έλξης για πολλούς ανθρώπους, αφού περιλαμβάνει μεγάλο πλήθος εξαίρετων εκθεμάτων που κανείς δεν πρέπει να χάσει.

ΙΣΤΟΡΙΚΗ ΕΞΕΛΙΞΗ: ΟΙ ΔΥΟ ΠΡΩΤΕΣ ΔΕΚΑΕΤΙΕΣ ΤΟΥ 20ΟΥ ΑΙ. Η αλλαγή του αιώνα 1900-1919 Η επιρροή του πολέμου στη μόδα έγινε αισθητή με τα στρατιωτικά σιρίτια, τις ζώνες με αγκράφες και με τις φούστες των γυναικών, που λόγω πρακτικής αναγκαιότητας έγιναν πιο κοντές και έφτασαν μέχρι τους αστραγάλους. Για πρώτη φορά το 1915 έφτασαν σε αυτό το ύψος οι φούστες όπου και παρέμειναν μέχρι το 1918. Οι άντρες φορούσαν κοστούμι, λίγο μεσάτο και κουμπωμένο ψηλά. Ως επίσημο ένδυμα καθιερώθηκε το σμόκιν. Σε γενικές γραμμές επικράτησαν τα σκούρα χρώματα στα ρούχα, αφού όλοι ήταν επηρεασμένοι από την απώλεια αγαπημένων προσώπων εξαιτίας του πολέμου.

Η δεκαετία του ’20 Ο κορσές καταργείται δίνοντας ακόμα περισσότερη ελευθερία και τα ρούχα αποκτούν φαρδιές γραμμές, ενώ το μήκος των φορεμάτων και των παλτό έφτανε μέχρι την γάμπα. Η σιλουέτα ήταν φαρδιά με ζώνη στη μέση. Τα φορέματα και οι φούστες κόντυναν μέχρι το γόνατο μόνο μεταξύ 1926 και 1928 και αυτή ήταν η μοναδική περίοδος που τα βραδινά φορέματα έφταναν σε αυτό το μήκος. Τα φορέματα ήταν κεντημένα, είχαν κρόσσια και συνήθως τα υφάσματα ήταν αέρινα και διαφανή. Τα παλτό ήταν βαριά και φοριούνται γύρω από το σώμα σαν κιμονό. Αμάνικες μπλούζες, βαθιά ντεκολτέ, αλλά και τα πρώτα πουλόβερ. Οι φούστες έχουν πιέτες και είναι διακοσμημένες με φιόγκους, λουλούδια, χάντρες και αργότερα με γεωμετρικά σχέδια. Η καθημερινή ενδυμασία των αντρών ήταν σοβαρή ή σπορ. Το σακάκι ήταν ιδιαιτέρα σοβαρό, μονόπετο, με ψηλή μέση. Τα παντελόνια κόνταιναν προς τα κάτω. Το γιλέκο το βράδυ και το πουλόβερ την ημέρα αποτελούσαν απαραίτητα συστατικά της ανδρικής ενδυμασίας. Η επίσημη ενδυμασία παρέμεινε αυστηρή. Η δεκαετία του ’20 Ο κορσές καταργείται δίνοντας ακόμα περισσότερη ελευθερία και τα ρούχα αποκτούν φαρδιές γραμμές, ενώ το μήκος των φορεμάτων και των παλτό έφτανε μέχρι την γάμπα. Η σιλουέτα ήταν φαρδιά με ζώνη στη μέση. Τα φορέματα και οι φούστες κόντυναν μέχρι το γόνατο μόνο μεταξύ 1926 και 1928 και αυτή ήταν η μοναδική περίοδος που τα βραδινά φορέματα έφταναν σε αυτό το μήκος. Τα φορέματα ήταν κεντημένα, είχαν κρόσσια και συνήθως τα υφάσματα ήταν αέρινα και διαφανή. Τα παλτό ήταν βαριά και φοριούνται γύρω από το σώμα σαν κιμονό. Αμάνικες μπλούζες, βαθιά ντεκολτέ, αλλά και τα πρώτα πουλόβερ. Οι φούστες έχουν πιέτες και είναι διακοσμημένες με φιόγκους, λουλούδια, χάντρες και αργότερα με γεωμετρικά σχέδια. Η καθημερινή ενδυμασία των αντρών ήταν σοβαρή ή σπορ. Το σακάκι ήταν ιδιαιτέρα σοβαρό, μονόπετο, με ψηλή μέση. Τα παντελόνια κόνταιναν προς τα κάτω. Το γιλέκο το βράδυ και το πουλόβερ την ημέρα αποτελούσαν απαραίτητα συστατικά της ανδρικής ενδυμασίας. Η επίσημη ενδυμασία παρέμεινε αυστηρή.

H μόδα είναι κοινωνικό φαινόμενο μιμητισμού με ψυχολογικά αίτια Η μόδα στα πρώτα της στάδια επηρεαζόταν από το ντύσιμο της αριστοκρατικής τάξης και αναπτύχθηκε παράλληλα με την τάξη των αστών. Δηλαδή οι πρώτοι αστοί αντέγραφαν τον τρόπο ζωής των αριστοκρατών αλλά όχι πάντα επιτυχημένα. Ενώ οι αριστοκράτες είχαν στην διάθεσή τους, τους κορυφαίους τεχνίτες της εποχής όπως και τα χρήματα να πληρώσουν τα καλύτερα υλικά, οι αστοί ακολουθούσαν με αντιγραφές υποδεέστερες καλλιτεχνικά και φτηνότερα υλικά …. Έτσι δημιουργήθηκε το kitsch. Έτσι ξεχώρισε η τάξη των αστών από τους αριστοκράτες. Οι ίδιοι οι αστοί χωρίς την αισθητική εκπαίδευση που είχαν οι αριστοκράτες (εκτός από αυτούς που η αισθητική του ήταν έμφυτη) ξεχώριζαν από την κραυγαλέα κακή μιμητική αισθητική. Στην ουσία μπορούμε να πούμε ότι αρχικά η μόδα ήταν μια προσπάθεια των ανθρώπων να μιμηθούν την ανώτερη κοινωνική τάξη και ακόμα θα το δεις αυτό, δηλαδή οι άνθρωποι να ξεχωρίζουν κοινωνικά από τις επιλογές τους. Θα αναφέρω σαν παράδειγμα την αγάπη που έχουν στην Ελληνική επαρχία για τα κεντημένα με πλαστικές πέρλες ρούχα υποκατάστατα των αληθινών πριγκηπικών που κεντιούνται με αληθινά μαργαριτάρια, όπως και το γεγονός ότι το μάτι τους δεν είναι εκπαιδευμένο αισθητικά ώστε να αντιλαμβάνονται την ασχήμια του ψεύτικου.

Στα τέλη του 19ου αιώνα έκαναν την εμφάνισή τους οι πρώτες χειροκίνητες ραπτομηχανές. Αυτό έκανε γρηγορότερη και φτηνότερη την κατασκευή ενός ρούχου άρα και πιο εύκολο μια μόδα να αλλάξει. Στην ουσία démodé γινόταν γρήγορα η μόδα της αστικής τάξη γιατί πλέον έπαυε να είναι χαρακτηριστικό ταξικής υπεροχής αλλά γινόταν χαρακτηριστικό κακού γούστου, αφού είχε υιοθετηθεί αισθητικά ταυτιστεί με κάτι κατώτερο. Έτσι η αριστοκρατία επέβαλε την μόδα και η αστική τάξη την εξαντλούσε. Εδώ θα σου παραθέσω ένα παράδειγμα της ταξικής φύσης της μόδας. Από τις αρχές του 20ου αιώνα που η τεχνολογία των μηχανών αναπτύχθηκε και ξεκίνησε η μαζική παραγωγή στα ρούχα η μόδα εναλλασσόταν με γρηγορότερους ρυθμούς. Τότε η μόδα ταυτίστηκε με την επανάσταση στα ήθη ενώ παράλληλα η συνεχής αλλαγή συνέχισε να επιβεβαιώνει τον ταξικό της χαρακτήρα. "Για να είσαι στη μόδα πρέπει να είσαι ντεμοντέ" είχε πει η Coco Chanel εννοώντας ότι η μόδα πεθαίνει με την εξάπλωσή της. Με την ανακάλυψη του marketing στις αρχές του 50 και με την μαζική εφαρμογή του μετά το ΄70-‘80 η μόδα επιβλήθηκε βάση μελέτης πάνω στην ανθρώπινη συμπεριφορά για να εξυπηρετήσει τις ανάγκες της αγοράς . Τότε ανακαλύφθηκε η δύναμη επιβολής της διαφήμισης και stars της μόδας έγιναν φωτογράφοι μοντέλα και fashion editors, δηλαδή όχι πια αυτοί που δημιουργούσαν την μόδα αλλά αυτοί που μέσω των εικόνων την επέβαλλαν. Η υψηλή ραπτική το pret-a-porter-lux όπως και οι «δεύτερες σειρές» των εταιριών δεν ήταν τίποτα άλλο παρά προϊόντα που απευθύνονταν σε διαφορετικές κοινωνικές τάξεις. Η πεποίθηση ότι ένα προϊόν μπορεί να σε αναβαθμίσει κοινωνικά ήταν το πιο δυνατό χαρτί της διαφήμισης και λόγω της μεγάλης επιτυχίας του εξαπλώθηκε σ’ όλα τα καταναλωτικά αγαθά κι έτσι δημιουργήθηκε ο όρος lifestyle.

ΕΚΚΕΝΤΡΙΚΕΣ ΟΜΑΔΕΣ ΚΑΓΚΟΥΡΕΣ Συμφωνά με ορισμένους φιλολόγους η λέξη κάγκουρας προέρχεται από τη λέξη καγκουρό (μαρσιποφόρο ζώο) λόγω της στάσης της οποίας έχουν όταν οδηγούν το μηχανάκι τους (παπάκι) διότι είναι σκυμμένοι προς το τιμόνι…!! Κάγκουρας είναι ο λαϊκός τύπος ο οποίος προσπαθεί να καταξιωθεί ρεζιλεύοντας τον εαυτό τους χωρίς όμως οι ίδιοι να το καταλαβαίνουν..!!! ΤΑ ΕΙΔΗ ΤΟΥ ΚΑΓΚΟΥΡΑ ΕΙΝΑΙ ΤΑ ΕΞΗΣ: .O βασιλικός μαγκούρας .Ο εκκολαπτόμενος .Ο γρήγορος .Ο κυριλάτος .Ο ψαγμένος .Ο δάγκουρας .Ο μαγκούρας .Ο καβουροκάγκουρας .Ο ζάγκουρας .Ο τάκουρας .Ο βρονταδούσης .O low profile O μαγκούρας το παίζει μάγκας, πλακώνεται με emo, κάνει πάντα φασαρία, την πέφτει σε όλες τις πιτσιρίκες, φοράει πάντα γυαλιά ηλίου και απαραίτητα έχει μηχανάκι..!!

ΠΑΝΚ Η πανκ ροκ μουσική ξεκίνησε στην Ελλάδα τη δεκαετία του ΄80. Κοινά στοιχειά της πανκ είναι η νεανική οργή, ο χλευασμός του κατεστημένου οικοδομήματος, αλλά και το πάθος για ελευθερία και αντίθεση στις προκαταλήψεις, το ρατσισμό και τον εθνικισμό. ΣΤΥΛ Από τη στιγμή που το πανκ στυλ ξεκίνησε είχε στόχο να προκαλεί την κοινή γνώμη. Από τότε μέχρι σήμερα μονό κάποια αξεσουάρ έχουν αλλάξει ή έχουν αντικατασταθεί με νέα. Τ-shirt με προσβλητικές στάμπες ,όπως ανάποδοι σταυροί και σβάστικες ήταν πολύ διάσημα στα αρχικά σήματα της .Πάντα τα μαλλιά ήταν φτιαγμένα για να φαίνονται ατημέλητα σε αντίθεση με τις προηγούμενες εποχές, όπου ήταν κυρίως μακριά και βαλμένα σε αφύσικα χρώματα όπως μοβ, ροζ και πράσινο. Επίσης αρκετά γνωστά ήταν τα δικτυωτά καλσόν (πολλές φορές σκισμένα) και τα περικάρπια με καρφιά ή ακόμα και οι παραμάνες(πάνω στα ρούχα ή σαν σκουλαρίκια). Στα πρώτα χρόνια άντρες και γυναίκες φορούσαν βαρύ και πολύ eyeliner.Ακόμη αρκετά διαδεδομένο ήταν το piercing και τα διάφορα τατουάζ επαναστατικού χαρακτήρα. Τα παντελόνια τους ήταν ιδιαίτερα στενά στον αστράγαλο, σκισμένα ή φθαρμένα. Το δερμάτινο επικρατούσε στο στυλ τους και προτιμούσαν τα σκούρα χρώματα.

ΕΜΟ O όρος emo προέρχεται από τη λέξη emotional=συναισθηματικός και αναφέρεται σε ένα ύφος παρακλάδι του πανκ, που περιγράφει διάφορες παραλλαγές της μουσικής με κοινές ρίζες. Δημιουργήθηκε τη δεκαετία του ΄80 και εξελίχθηκε σε έναν αόριστο προσδιορισμό χωρίς να περιγράφει κάτι συγκεκριμένο. ΜΟΔΑ ΚΑΙ ΧΑΡΑΚΤΗΡΙΣΤΙΚΑ Στα μέσα του 2000 το emo έγινε στυλ ζωής .Συνήθως οι emo ταυτίζονται με την έννοια της εφηβικής αυτοκαταστροφής. Μελοδραματικοί στίχοι, βόλτες σε νεκροταφεία, κομμένες φλέβες, βλέμματα προσηλωμένα στο κενό και χαρακωμένα χέρια. Οι emo έχουν ίσια ξασμένα μαλλιά με μια φράντζα στο πλάι που καλύπτει το ένα ή και τα δυο μάτια, διότι όπως οι ίδιοι λένε μισούν τη ζωή και δεν θέλουν να την βλέπουν.

ΥΠΟΔΗΣΗ Η υπόδηση μπορεί να χαρακτηριστεί ως μια βασική ανάγκη του ανθρώπου και μέρος της ένδυσης, αλλά στην πραγματικότητα για αυτούς που ασχολούνται με αυτή είναι όχι μόνο τεχνική, αλλά τέχνη και πολλές φορές καλλιτεχνία που απαιτεί ιδιαίτερη φαντασία και συνθετική ικανότητα από τους δημιουργούς της. Η ιστορία της υπόδησης είναι τεράστια και παράλληλη με αυτή του ανθρώπου! Στην Ελλάδα το 18ο και 19ο αιώνα το κυρίαρχο παπούτσι ήταν από χονδρό δέρμα με καρφιά στη σόλα και φούντα μπροστά, τα γνωστά τσαρούχια! Τις πρώτες δεκαετίες του 20ου αιώνα υπάρχει ένας οργασμός δημιουργίας νέων σχεδίων και τύπων υποδημάτων ,πολλά από τα υποδήματα που είναι στη μόδα σήμερα είχαν σταδιοδρομήσει τις δεκαετίες του 1920 και 1930. Τη δεκαετία του ‘30 τα παπούτσια βάφονται με πολλά χρώματα και είναι φωτεινά και ζωηρά. Τα πέδιλα κάνουν την είσοδο τους στην αγορά , ενώ εμφανίζονται νέα εξωτικά δέρματα από σαύρα και φίδι. Οι μύτες των παπουτσιών δεν είναι πια τετράγωνες αλλά στρογγυλές και μυτερές. Τα τακούνια είναι μέχρι 2,5 πόντους για τα ανδρικά και 5,5 για τα γυναικεία.

Παπούτσια 21ου αιώνα Derbi και casual Τα παπούτσια derbi με ξύλινη σόλα είναι ό,τι πιο μοντέρνο και σύγχρονο αυτή τη περίοδο, είναι από δέρμα και έχουν κομψό σχήμα. Ορισμένα μοντέλα υποδημάτων derbi μπορούν να φορεθούν και από τα δύο φύλα. Η πλειοψηφία των υποδημάτων derbi είναι συνήθως κατασκευασμένα από δέρμα Casual είναι τα παπούτσια που έχουν γερό πάνω μέρος από δέρμα, όχι εξωτερική σόλα από δέρμα και έχουν ευρύ προφίλ. Ψηλοτάκουνα υποδήματα, μπορούν να είναι τα παπούτσια από 2 με 5 εκατοστά ή και παραπάνω. Φοριούνται από γυναίκες για τις κοινωνικές τους εξορμήσεις. Τα Αθλητικά παπούτσια είναι παγκοσμίως γνωστά και η χρήση τους είναι καθημερινή. Υπάρχουν όμως πολλές κατηγορίες αθλητικών παπουτσιών : αθλητικά για τρέξιμο, για περπάτημα, για ορειβασία, για golf, track spices, cleat, bowling, ski boot, για ποδήλατο, για πάλη.

ΠΑΡΑΞΕΝΑ ΠΑΠΟΥΤΣΙΑ

Η ΙΣΤΟΡΙΑ ΤΗΣ ΚΟΜΜΩΤΙΚΗΣ ΤΕΧΝΗΣ Τον 18ο αιώνα το χτένισμα των γυναικών άλλαξε: κρεπάριζαν τα μαλλιά τους πολύ, προσθέτοντας όγκο στο επάνω σημείο του κεφαλιού, χτενίζοντας τα προς τα πίσω. Τον 19ο αιώνα, όπου είναι και η εποχή του ρομαντισμού, τα μαλλιά ήταν πάντα όμορφα χτενισμένα με προσεγμένες μπούκλες ή περίτεχνους κότσους. Τον 20ο αιώνα, κατά το 1920 μέχρι το 1930, τα γυναικεία μαλλιά είναι κοντά, κυματιστά ή ίσια με φράντζα. Το χρώμα της μόδας στα μαλλιά είναι το μαύρο. Το 1945 μέχρι το 1955 τα μαλλιά είναι μακριά και σγουρά με όγκο ή μπούκλες στο μέτωπο, επίπεδα από την κορυφή προς τα κάτω, σγουρά στον αυχένα. Το 1955 μέχρι 1960 τα μαλλιά είναι χτενισμένα σε σινιόν, ενώ μετά το 1960 έως το 1975 ξαναεμφανίζονται οι περούκες Από το 1975 έως και σήμερα η ιστορία της κομμωτικής τρέχει με ταχύτατους ρυθμούς, οι κομμώσεις ποικίλουν και προσαρμόζονται στην προσωπικότητα του κάθε ατόμου, ενώ σε άλλες περιπτώσεις τα χρώματα και κουρέματα ακολουθούν τις επιταγές της μόδας, ανακυκλώνοντας συχνά διάφορα ‘’ιδιαίτερα’’ θέματα Πορτραίτο κυρίας (1851), Δ. Τσόκος

Οι αλλαγές στα μαλλιά στο πέρασμα του χρόνου

ΨΥΧΙΚΕΣ ΕΠΙΔΡΑΣΕΙΣ ΤΗΣ ΜΟΔΑΣ Από τα αρχαία χρόνια τα ρούχα δεν ικανοποιούσαν μόνο την ανάγκη προστασίας από το κρύο και τη ζέστη, αλλά εξυπηρετούσαν εκφραστικούς και κοινωνικούς σκοπούς. Στις μέρες μας τα ρούχα δίνουν την πρώτη εντύπωση για ένα άτομο και εκφράζουν στοιχεία της προσωπικότητάς του. Επίσης μας δίνουν πληροφορίες για την καταγωγή, το επάγγελμα, την οικονομική και κοινωνική θέση του ατόμου. Το ντύσιμο θεωρείται ένας τρόπος έκφρασης του εαυτού μας. Τα ρούχα χρησιμοποιούνται διαφορετικά από τα δύο φύλλα και μπορούν να γίνουν μέσο ερωτικής επικοινωνίας. Όπως όμως υποστηρίζουν οι μεγάλοι σχεδιαστές μόδας η εντύπωση ενός ρούχου κρατάει 5-10 λεπτά, ενώ αυτό που υπερισχύει είναι η αίσθηση της προσωπικότητας του ανθρώπου. Το ρούχο λοιπόν αναδεικνύει την προσωπικότητα του ατόμου δεν την δημιουργεί. Είναι σημαντικό να υπάρχει στυλ στο ντύσιμο, το οποίο επιβεβαιώνει τη μοναδικότητά του ατόμου. Τα ρούχα μπορούν να επηρεάσουν την ψυχολογία μας αλλά και το αντίθετο , δηλαδή να ντυνόμαστε σύμφωνα με τη διάθεσή μας. Τα ρούχα εκφράζουν περισσότερα από όσα πιστεύουμε, εκφράζουν τη διάθεση που έχουμε όταν ντυνόμαστε, το πως θέλουμε να αντιμετωπίσουμε τη μέρα μας, αλλά και το πώς θέλουμε να μας αντιμετωπίζουν οι άλλοι.

Σημαντικό ρόλο στην ψυχολογία μας έχουν και τα χρώματα που φοράμε Σημαντικό ρόλο στην ψυχολογία μας έχουν και τα χρώματα που φοράμε. Τα σκουρόχρωμα ρούχα δίνουν την αίσθηση κατάθλιψης, είναι της εξουσίας και δηλώνουν επαγγελματισμό. Τα φωτεινά ρούχα μπορούν να έχουν ακριβώς την αντίθετη επίδραση και υποδηλώνουν αγνότητα, καθαρότητα και δίνουν την αίσθηση του προσεγγίσιμου και φιλικού ατόμου. Εικόνα του σώματός μας είναι το πώς καταλαβαίνουμε την εξωτερική μας εμφάνιση. Θα πρέπει να δίνουμε σημασία στην εμφάνισή μας, αλλά έως ένα βαθμό. Δεν είναι απαραίτητο να ντυνόμαστε σύμφωνα με την τελευταία λέξη της μόδας ή να γίνουμε fashion victims.Η υπερβολική ενασχόληση με κάτι, χαρακτηρίζεται παθολογική. Το ίδιο ισχύει και για την εμφάνισή μας. Συγχρόνως θα πρέπει να αναπτύξουμε κριτική αντίσταση στα πρότυπα που προβάλλονται για την εικόνα του σώματος και να έχουμε τον έλεγχο στην αντίληψη για την εικόνα του εαυτού μας. Θα πρέπει να επιζητούμε την ευχαρίστηση και την ικανοποίηση από το ντύσιμο μας, κάτι που βοηθάει την αποδοχή της εικόνας του σώματός μας, συνεπώς και του εαυτού μας.

ΧΡΩΜΑΤΑ Το κόκκινο το προτιμούν άτομα που υποβάλλονται εύκολα και παρουσιάζουν στοιχεία παιδικής συμπεριφοράς. Συγκινεί αυτούς που το κοιτούν, χωρίς όμως διάρκεια και βάθος, ενώ παράλληλα προκαλεί μικρή αύξηση του ρυθμού της καρδιάς και της αρτηριακής πίεσης. Συμβολίζει τον εκρηκτικό, γρήγορο και με άμεση εκτόνωση έρωτα και δεν είναι τυχαίο που κυριαρχεί σαν χρώμα στον φωτισμό και στη διακόσμηση των οίκων ανοχής. Το πορτοκαλί χρώμα προτιμάται από ήρεμους και συναισθηματικά εξωστρεφείς χαρακτήρες, χωρίς άμεση εκτόνωση, με θερμή συμπεριφορά και υπερβολική αυτοεκτίμηση. Το κίτρινο δεν το προτιμούν οι πνευματικά ασθενείς, αλλά οι δυναμικοί, λιγότερο επιεικείς και φιλόδοξοι χαρακτήρες, που προτιμούν να ρυθμίζουν τις σχέσεις τους εκ των προτέρων, έχοντας ξεκαθαρισμένες συμπάθειες και αντιπάθειες. Το πράσινο εκφράζει τους ανθρώπους που είναι κοινωνικοί και ευαίσθητοι. Οι εσωστρεφείς χαρακτήρες προτιμούν τους σκούρους τόνους του πράσινου, ενώ οι εξωστρεφείς τiς πιο ανοιχτές αποχρώσεις του Το γαλάζιο είναι το χρώμα που εκφράζει τα κανονικά άτομα και τα περισσότερα παιδιά (σε ποσοστό περίπου 80%) και δείχνει τάση για συναισθηματική ισορροπία και λογική.

Ο λογικός παράγοντας είναι πιο ενισχυμένος στα άτομα που προτιμούν το σκούρο γαλάζιο. Το μωβ είναι το χρώμα των καλλιτεχνών, των συγγραφέων και των ζωγράφων, πιο πολύ στα πλαίσια της καλλιτεχνικής δημιουργικότητάς τους, παρά στο επίπεδο της προσωπικής τους ζωής. Η έμμονη και υπερβολική προτίμηση σε κάποιο χρώμα μπορεί να οφείλεται και στην ύπαρξη κάποιου ψυχολογικού προβλήματος. Για παράδειγμα, η υπερβολική χρήση του μαύρου χρώματος από μια κατηγορία νέων κυρίως ανθρώπων, μπορεί να οφείλεται και στην ύπαρξη εφηβικών και καταθλιπτικών διαταραχών. Ειδικότερα, η αποκλειστική χρήση του μαύρου χρώματος εκφράζει έλλειψη ανθρώπινης επαφής και άρνηση της ζωής, το συμπέρασμα όμως αυτό δεν είναι ασφαλές, καθώς η σύγχρονη κυρίως εφηβική μόδα υπαγορεύει την εκτεταμένη χρήση του. Η υπέρμετρη χρήση του άσπρου χρώματος δείχνει απότομο και εκρηκτικό χαρακτήρα με τάσεις φυγής. Η έντονη προτίμηση στο γκρι χρώμα προδίδει δύσπιστο, πεισματάρη και εχέμυθο χαρακτήρα, με στοιχεία αρνητικής συμπεριφοράς.

ΝΕΥΡΙΚΗ ΑΝΟΡΕΞΙΑ Αποκλείεται να μην έχετε ξανακούσει για την ανορεξία. Μπορεί να μη ξέρετε τι είναι αλλά την λέξη αυτή την ακούμε συνεχώς να συνδέεται με αστέρια του κινηματογράφου, τα πιο γνωστά μοντέλα ανά το παγκόσμια, τραγουδιστές και διάσημους. Στην πραγματικότητα όμως η ανορεξία δεν βρίσκεται στον κόσμο των ¨αστεριών¨ αλλά’ υπάρχει παντού και είναι τόσο κοντά μας που μπορεί να την συναντήσουμε και στο ίδιο μας το σπίτι. Τι είναι η ανορεξία? Η ανορεξία είναι μια ασθένεια που δεν προκαλείται από κανένα ιό ή μικρόβιο αλλά από το ίδιο το ανθρώπινο μυαλό! Η ολοκληρωμένη ονομασία της είναι νευρική ανορεξία. Συμβαίνει συνήθως σε γυναίκες και κορίτσια νεαρής ηλικίας, τα οποία θεωρούν τον εαυτό τους χοντρό, είτε είναι στην πραγματικότητα είτε όχι. Αναπτύσσουν μια αποτροπή προς το φαγητό και γυμνάζονται ασταμάτητα με την προσδοκία να φτάσουν το ¨ιδανικό βάρος¨. Αντί όμως να φτάσουν στο βάρος που είναι ιδανικό για τις ίδιες, ανάλογα με το σώμα τους, συνεχίζουν τις δίαιτες μέχρι που φτάνουν στο σημείο να τρώνε π.χ. μόνο ένα μήλο την ημέρα ή και καθόλου έτσι ώστε να θέτουν σε κίνδυνο την ίδια τους τη ζωή! Γιατί έχουν αυτή την εντύπωση για τον εαυτό τους; Γιατί δεν βλέπουν στον καθρέφτη αυτό που τους δείχνει πραγματικά, ότι είναι απόλυτα φυσιολογικές; Κι αν είναι λίγο ¨γεματούλες¨ γιατί δεν μπορούν να αποδεχτούν τον εαυτό τους όπως είναι ή έστω να χάσουν λίγο βάρος ώστε να φτάσουν στο πραγματικά φυσιολογικό τους βάρους και όχι να λιμοκτονήσουν; Αυτά είναι κάποια από τα ερωτήματα που ακόμη και οι επιστήμονες δυσκολεύονται να απαντήσουν! Ποιοι είναι οι λόγοι που το μυαλό αρχίζει να καθοδηγεί το σώμα προς την αυτοκαταστροφή;

Αυτό που επηρεάζει περισσότερο τα κορίτσια αυτά είναι ο συνεχής συσχετισμός του ‘’λεπτού ‘’ με το ωραίο’’. Τα μοντέλα που υποτίθεται αποτελούν το πρότυπο ομορφιάς , γίνονται όλο και πιο λεπτά έτσι ώστε να χαρακτηρίζεται κανείς όμορφος μόνο όταν είναι λεπτός. Αν δούμε όμως τα μοντέλα αυτά με μάτια ορθάνοιχτα θα καταλάβουμε πως δεν είναι τίποτα άλλο παρά ‘’κινούμενα κόκαλα’’! Επίσης, άτομα που ασχολούνται με αθλητισμό , μπαλέτο, πατινάζ έχουν την τάση να χάνουν βάρος αφού ξέρουν πως όλοι παρακολουθούν το σώμα τους και πιστεύουν πως χάνοντας βάρος μπορούν να γίνουν ακόμη πιο τέλειοι. Τι γίνεται όταν κάποιος έχει ανορεξία ; Τα άτομα που πάσχουν από αυτή την ψυχική ασθένεια αρχίζουν να μισούν το φαγητό, αρνούνται την πείνα , αποφεύγουν τα γεύματα βρίσκοντας διάφορες δικαιολογίες και εξασκούνται συνεχώς με πολύ έντονους ρυθμούς προσπαθώντας να καταναλώσουν ακόμη και εκείνα τα λίγα που έφαγαν. Αυτό έχει σαν αποτέλεσμα το σώμα να μην παίρνει την ενέργεια που χρειάζεται για να λειτουργεί κανονικά. Γι’ αυτό και τα άτομα που πάσχουν από ανορεξία έχουν συχνά πονοκεφάλους, κρυώνουν ενώ η θερμοκρασία είναι κανονική, η πίεση του αίματος χαμηλώνει , τα νύχια αδυνατούν και ραγίζουν εύκολα , τα μαλλιά αρχίζουν να πέφτουν και σε κάποιο στάδιο αρχίζουν να παθαίνουν βλάβες οι νεφροί , το συκώτι και η καρδιά !

Φανταστείτε λοιπόν να αδυνατίσουμε τόσο πολύ το σώμα μας ώστε να αρχίσουν να πέφτουν τα μαλλιά μας …Είμαστε τώρα λεπτοί αλλά καταφέραμε να φτάσουμε το ‘’πρότυπο ομορφιάς’’ μας χωρίς να έχουμε μαλλιά? Εκτός όμως από αυτό , επειδή τα άτομα αυτά ξέρουν πως ο τρόπος σκέψεις και η συμπεριφορά τους δεν είναι κανονική, νιώθουν τύψεις με αποτέλεσμα όχι μόνο να μην επανέρχονται πίσω σε φυσιολογική κατάσταση , αλλά να παθαίνουν κατάθλιψη και απομακρύνονται από την οικογένεια και τους φίλους τους. Το πιο σημαντικό είναι ότι το 20% των ατόμων που πάσχουν από ανορεξία οδηγούνται στο θάνατο επειδή φτάνουν στο σημείο να έχουν αδυνατίσει τόσο πολύ το σώμα τους ώστε να μην μπορεί πια να λειτουργήσει. Τι κάνουμε αν πιστεύουμε πως βρισκόμαστε σε μια κατάσταση επικίνδυνη?

Το πρώτο και πιο σημαντικό βήμα είναι να αναγνωρίσουμε πως κάτι δεν πάει καλά. Το επόμενο είναι να μιλήσουμε με τους γονείς μας και να ζητήσουμε επαγγελματική βοήθεια. Το να επανέλθει κάποιος από κατάσταση ανορεξίας πίσω σε μία φυσιολογική ζωή είναι αρκετά δύσκολο αλλά όχι και ‘’mission impossible’’ (αποστολή αδύνατη)! Πώς θα αποφύγουμε την ανορεξία? Το καλύτερο είναι να αποδεχτείτε τον εαυτό σας ακριβώς όπως είναι. Δεν μπορούμε όλοι να είμαστε οι ίδιοι … φανταστείτε πόσο ανιαρός θα ήταν ο κόσμος εάν είχαμε όλοι το ιδανικό σώμα και τα ίδια εντελώς συμμετρικά πρόσωπα… Είναι αλήθεια πως τα άτομα που έχουν το φυσιολογικό βάρος για το σώμα τους βρίσκονται σε καλύτερη κατάσταση υγείας παρά τα άτομα που είναι παχύσαρκα (και εδώ δεν μιλούμε για 1 με 2 κιλάκια παραπάνω!) αλλά όχι να λιμοκτονήσουμε για να είμαστε …υγιείς! Αν οι φίλοι σας έχουν ως θέμα συζήτησης το πώς θα χάσουν βάρους ή αν ακόμη σας κοροϊδεύουν για τα επιπλέον κιλά που ίσως έχετε ή νομίζουν πως έχετε προσπαθήστε πολύ απλά να αποφύγετε το θέμα ή να βρείτε καινούριους φίλους που να έχουν πιο… ενδιαφέροντα θέματα συζητήσεων! Αν γνωρίζετε κάποιον που έχει ανορεξία, δεν υπάρχει λόγος να τον αποφύγετε διότι η ανορεξία δεν είναι μεταδοτική , δεν υπάρχει περίπτωση να ‘’κολλήσετε’’ . Αντίθετα , αυτό που χρειάζεται περισσότερο από όλα τα άτομα που πάσχουν από αυτή την ασθένεια , είναι η υποστήριξη των φίλων και της οικογένειας . Προσπαθήστε να μιλήσετε με το άτομο αυτό , ή ακόμη καλύτερα να το αφήσετε να μιλήσει σε εσάς για αυτά που νιώθει και να του δώσετε έξυπνες συμβουλές . Με το να βοηθήσετε κάποιον άλλο με υποστήριξη να ξεπεράσει το πρόβλημά του , ενδυναμώνετε και τον εαυτό σας !

Ερωτηματολόγιο Αγοριών (17-18 Χρονών)

ΕΡΩΤΗΜΑΤΟΛΟΓΙΟ ΚΟΡΙΤΣΙΩΝ 16-18