Ο ΦΟΒΟΣ ΓΙΑ ΤΟΝ ΘΑΝΑΤΟ ΣΤΗΝ ΤΡΙΤΗ ΗΛΙΚΙΑ Ο ΦΟΒΟΣ ΓΙΑ ΤΟΝ ΘΑΝΑΤΟ ΣΤΗΝ ΤΡΙΤΗ ΗΛΙΚΙΑ

«Ένα παιδιά μου ο θάνατος και η γέννα ένα ο πόνος της καρδιάς και η γλύκα ένα το φεύγω αλάργα κι έρχομαι ένα το έχε γεια και το καλώς σε βρήκα.» Ν. Καζαντζάκης

Τι είναι ο θάνατος; Οι αρχαίοι λαοί πίστευαν ότι η υλική ζωή είναι μόνο η μία πλευρά του κύκλου της Ζωής στην οποία βυθιζόμαστε διαδοχικά. Το πέρασμα απ αυτή τη γη είναι μία ενδιάμεση περίοδος δοκιμασιών κι εμπειριών για να μπορέσει η ψυχή να εξελιχτεί και να επιστρέψει στο «βασίλειο των ουρανών» απ΄ όπου προήλθε. Ο κύκλος της ζωής επαναλαμβάνεται όσες φορές χρειαστεί μέχρι η ψυχή να απελευθερωθεί μην έχοντας την ανάγκη να στηριχτεί στη σαρκική ύλη (θεωρία μετενσάρκωσης) Σήμερα η επιστημονική έρευνα είναι πολύ κοντά στο να αποδείξει την ύπαρξη της ψυχής και τη θεωρία της μετενσάρκωσης για τα οποία μας μιλάνε οι εσωτερικές διδασκαλίες χιλιάδες χρόνια τώρα.

Γιατι φοβόμαστε τον θάνατο; Η λέξη «θάνατος» είναι μία λέξη ταμπού στην εποχή μας. Νιώθουμε φόβο ίσως επειδή υποσυνείδητα η όποια λογής σχέση μας με το θάνατο μας φέρνει πιο κοντά στη σκέψη του δικού μας θανάτου. Φόβος για το άγνωστο στο οποίο κατευθυνόμαστε μετά τη ζωή, φόβος για τον χωρισμό από τα αγαπημένα μας πρόσωπα. Έτσι ο θάνατος είναι ένα θέμα βαθιά κρυμμένο στο ασυνείδητο κι αποφεύγουμε τις συζητήσεις σχετικά μ΄αυτό, γιατί το σημαντικό είναι «να ζεις στο εδώ και τώρα» ή «δεν ξέρουμε τι γίνεται μετά το θάνατο ,αφού κανείς δεν γύρισε για να μας πει».

Oσοι φοβούνται να ζήσουν, οι ίδιοι μετά φοβούνται και να πεθάνουν, υποδηλώνοντας ότι όσο ομαλή και γεμάτη παραστάσεις και έργα ζωής είναι η νεότητα, τόσο πιο εύκολα αντιμετωπίζουμε τη φυσική κατάληξη των γηρατειών και του θανάτου. Αλλωστε, τα γηρατειά δεν έρχονται ποτέ απροειδοποίητα. Τα άσπρα μαλλιά, οι ρυτίδες, η μείωση δύναμης και αντοχής μας προειδοποιούν από τα 50 μας χρόνια. Είναι σωστό από τότε να σκεπτόμαστε και να προετοιμαζόμαστε για την εξέλιξη αυτή στη ζωή μας.

Ο φόβος του θανάτου κυριεύει όλες τις ηλικίες. Παιδιά (φόβος θανάτου γονέα) Ενήλικες (φόβος μήπως πεθάνουν ξαφνικά) Ηλικιωμένοι

Αντιμετωπίζουμε, δυστυχώς, περιπτώσεις ηλικιωμένων που προσπαθούν να μείνουν άυπνοι το βράδυ από το φόβο μήπως πεθάνουν στον ύπνο τους ξαφνικά. Η απειλή του θανάτου παραλύει κάθε σκέψη και δραστηριότητα. Φόβος, βέβαια, για κάτι που είναι το πιο σίγουρο ότι θα μας συμβεί.

Οι θάνατοι στη γεροντική ηλικία οφείλονται κυρίως σε καρδιακές προσβολές, αγγειακά εγκεφαλικά επεισόδια, καρκίνο και φυσική εκφύλιση.

Πολλές έρευνες και θεωρητικές απόψεις υποστηρίζουν την ύπαρξη σταδίων. Σύμφωνα με την Kubler-Ross, η ψυχική διεργασία που βιώνει το άτομο καθώς πορεύεται προς το θάνατο, χαρακτηρίζεται από πέντε στάδια. Στάδιο της άρνησης Στάδιο του θυμού Στάδιο της διαπραγμάτευσης Στάδιο της κατάθλιψης Στάδιο της αποδοχής

Έρευνα που έγινε από φοιτητές του Πανεπιστημίου της Ολλανδίας, σε ένα μικρό δείγμα ανδρών και γυναικών, η εξέταση αποκάλυψε ότι υπάρχει ιδιαίτερα το άγχος του θανάτου μεταξύ των ηλικιωμένων, ιδιαίτερα μεταξύ εκείνων που ζουν σε ιδρύματα. Τα αποτελέσματα έδειξαν ότι, μεταξύ των ηλικιωμένων συμμετεχόντων μας σε ενισχυόμενη διαβίωσης εγκατάσταση (Ν = 49? Ηλικία εύρος: 60-96 έτη), υπήρχαν υψηλότερα επίπεδα φόβου για τους άλλους και από τη διαδικασία του θανάτου από φόβο για το άγνωστο.. Οι διαφορές φύλου στην αγωνία του θανάτου βρέθηκαν: οι γυναίκες έδειξαν μεγαλύτερο φόβο για το θάνατο των αγαπημένων τους και για τις συνέπειες του θανάτου τους αγαπημένους αυτούς, από ό, τι οι άνδρες.

Ο ρόλος του ιατρονοσηλευτικού προσωπικού που φροντίζει το άτομο που πεθαίνει είναι πρωταρχικά υποστηρικτικός. Το σημαντικότερο που μπορεί να προσφέρει το προσωπικό υγείας είναι να εξασφαλίσει το απαραίτητο κλίμα αξιοπρέπειας και την ποιότητα στις συνθήκες διαβίωσής του.

«Η αποδοχή της πραγματικότητας ότι ο άρρωστος πεθαίνει προϋποθέτει αυτογνωσία και προσωπική επεξεργασία των συναισθημάτων και αντιλήψεων που έχει ο επαγγελματίας της υγείας γύρω από το θάνατο καθώς και των στόχων που θέτει στα πλαίσια φροντίδας που παρέχει στο τελικό στάδιο της ζωής του ασθενή.» (Φουντούκη Αντιγόνη, Σκορδή Σμαρώ, Θεοφανίδης Δημήτριος)

Ευχαριστώ για την προσοχή σας.