ΤΗΣ ΚΥΡΤΣΙΔΟΥ ΣΕΒΑΣΤΗΣ
Στο νοτιοανατολικό άκρο του νομού Έβρου, στα σύνορα με την Τουρκία, ο ποταμός Έβρος σχηματίζει ένα εκτεταμένο Δέλτα, διεθνούς οικολογικής σημασίας, συνολικής έκτασης 188 τ.χλμ Το Δέλτα του ποταμού Έβρου, αποτελεί έναν από τους σημαντικότερους υγροβιότοπους όχι μόνο της Ελλάδας αλλά και της Ευρώπης. Συνολική έκταση στρεμμάτων ( χερσαία και στρ. υδάτινη επιφάνεια) έχει ενταχθεί στον κατάλογο των προστατευόμενων περιοχών της Διεθνούς Σύμβασης Ραμσάρ (1971) λόγω των σημαντικών ειδών που φιλοξενεί.
Το Δέλτα του Έβρου είναι μια από τις σημαντικότερες περιοχές στην Ελλάδα και στην Ευρώπη για τη διατήρηση αρκετών ειδών, κάποια από τα οποία είναι χαρακτηρισμένα ως σπάνια ή απειλούμενα. Το Δέλτα του Έβρου είναι η πιο σημαντική περιοχή στην Ελλάδα για τη διαχείμαση των τριών ειδών των Ευρωπαϊκών Κύκνων (Βουβόκυκνος, Αγριόκυκνος, Νανόκυκνος). Το ίδιο ισχύει και για τις χήνες. Στα υγρά λιβάδια, χιλιάδες Ασπρομέτωπες παρατηρούνται το χειμώνα, μαζί με εκατοντάδες Κοκκινόχηνες, ενώ σχεδόν ολόκληρος ο ευρωπαϊκός φυσικά αναπαραγόμενος πληθυσμός της Νανόχηνας χρησιμοποιεί τον υγρότοπο για αρκετές εβδομάδες και σαν τελευταία στάση πριν την ανοιξιάτικη μετανάστευση για τις περιοχές αναπαραγωγής του Βορρά. Σημαντικοί αριθμοί σπανίων ειδών αρπακτικών παρατηρούνται κυρίως το χειμώνα. Στικταετοί, Βασιλαετοί και Θαλασσαετοί παρατηρούνται καθημερινά. Άλλα σπάνια είδη του Δέλτα είναι ο Αργυροπελεκάνος, η Λαγγόνα, ο Ήταυρος, η Βαλτόπαπια, ο Ψαλιδιάρης, η Χουλιαρομύτα, η Χαλκόκοτα, το Νεροχελίδονο.
Παγκόσμια απειλούμενο είδος, ο αργυροπελεκάνος έχει συνολικό πληθυσμό από (IUCN Red List, 2008), σε 19 αποικίες από την Ελλάδα μέχρι την Κίνα. Στην Ελλάδα, αργυροπελεκάνοι φωλιάζουν πια μόνο στο Δέλτα του Έβρου και κάποιοι λιγότεροι στον Αμβρακικό, και τα τελευταία χρόνια και στην Κερκίνη. Παλιότερα υπήρχαν σε όλη σχεδόν τη χώρα, όμως με προτροπή της πολιτείας που επικήρυξε το είδος ως ιδιαίτερα ‘επιβλαβές θήραμα’ τις δεκαετίες ´60 και ´70, κυνηγήθηκαν αλύπητα και σχεδόν αποδεκατίστηκαν
Σήμερα, η μισή περίπου έκταση του υγροτόπου αποτελεί την Προστατευόμενη Περιοχή, ενώ πάνω από 100 χιλιάδες στρέμματα έχουν αποξηρανθεί. Πολύ σημαντικές περιοχές έχουν αποδοθεί στην καλλιέργεια με αποτέλεσμα η αξία του υγροτόπου να έχει μειωθεί, ιδιαίτερα για την αναπαραγωγή των άγριων ζώων. Οι διηγήσεις για τα αναρίθμητα πουλιά που αναπαραγόταν στο Δέλτα του Έβρου (χήνες, ερωδιοί, πελεκάνοι, κύκνοι), τα ψάρια που άφθονα συλλεγόταν στα δίχτυα των ψαράδων και των άγριων θηλαστικών που πολυάριθμα τριγυρνούσαν τον υγρότοπο αποτελούν πλέον μόνο μακρινή ανάμνηση και νοσταλγία. Παρόλη την υποβάθμιση η αξία του Δέλτα του Έβρου για την άγρια ζωή είναι μεγάλη, ιδιαίτερα για τα πουλιά, τα οποία αποτελούν πόλο έλξης για πολλούς επισκέπτες, μαθητές, επιστήμονες, παρατηρητές.