Ο Μεγάλος Κωνσταντίνος και η ίδρυση της Κωνσταντινούπολης

O μέγας Κωνσταντίνος Ο Μέγας Κωνσταντίνος ήταν Ρωμαίος αυτοκράτορας και ιδρυτής της Βυζαντινής Αυτοκρατορίας. Γεννήθηκε στη Ναϊσό, στις 27 Φεβρουαρίου του 272 μ.Χ. Ήταν γιος του Ρωμαίου αξιωματικού Κωνστάντιου Χλωρού και της συζύγου του Ελένης. Έμαθε γράμματα κοντά στον πατέρα του και από νεαρής ηλικίας κατατάχθηκε στον ρωμαϊκό στρατό, μαζί με τον πατέρα του. Στην συνέχεια, ο Μ. Κωνσταντίνος πήρε την θέση του πατέρα του μετά τον θάνατο του. Ο Μ. Κωνσταντίνος διαχειρίστηκε την θέση του με πολύ καλό τρόπο, καθώς ακολούθησε μια διαφορετική τεχνική με την οποία κέρδισε πολλές νίκες! Ο Μ. Κωνσταντίνος πέθανε στις 22 Mαιου του 337 μ.Χ. από μια ανίατη ασθένεια.

ΘΡΗΣΚΕΥΤΙΚΗ ΠΟΛΙΤΙΚΗ ΤΟΥ ΜΕΓΑΛΟΥ ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΥ Α΄ Οικουμενική σύνοδος της Νίκαιας, 325 μ.Χ. Ο Λουκιανός στην Αντιόχεια, άρχισε να διατυπώνει τη θεωρία πως ο Χριστός ήταν «κτίσμα» του Θεού και δεν ήταν και ο ίδιος Θεός. Η διδασκαλία του Αρείου, η οποία έμεινε γνωστή ως Αρειανισμός, ερχόταν σε πλήρη αντίθεση με τα διδάγματα της χριστιανικής εκκλησίας, σύμφωνα με τα οποία ο Χριστός είναι τέλειος Θεός και τέλειος άνθρωπος. Σύντομα βρέθηκε να στηρίζεται από οπαδούς σε ολόκληρη την Ανατολή. Ο Κωνσταντίνος προσπάθησε αρχικά να συμφιλιώσει τους αντιμαχόμενους, αλλά μετά αποφάσισε να συγκαλέσει μια Σύνοδο. Ύστερα από ζωηρές συζητήσεις, η Σύνοδος καταδίκασε την αίρεση του Αρείου ενώ ο Άρειος και οι πιο θερμοί οπαδοί του καταδικάστηκαν σε περιορισμό και εξορία. Ενώ παράλληλα, αναγνωρίστηκε η χριστιανική θρησκεία ως η επίσημη θρησκεία τής αυτοκρατορίας.

Ο Μέγας Κωνσταντίνος και το Διάταγμα των Μεδιολάνων Πρόκειται για σημαντικό γεγονός της θρησκευτικής πολιτικής της ρωμαϊκής αυτοκρατορία, με το οποίο ο Μέγας Κωνσταντίνος σταμάτησε τους διωγμούς των Χριστιανών το 313 μ.Χ. Με το διάταγμα αυτό νομιμοποιήθηκε η χριστιανική εκκλησία ως "επιτρεπόμενη θρησκεία« και θεσπίστηκε ο θεσμός της ανεξιθρησκείας, που εξασφάλιζε στους χριστιανούς το δικαίωμα να ασκούν ελεύθερα το τελετουργικό και τη λατρεία της θρησκείας τους, χωρίς να διώκονται ή να κινδυνεύει η ζωή τους.

Χριστόγραμμα Το παλαιότερο γνωστό και πιο διάσημο θρησκευτικό σύμβολο του χροστιανισμού είναι το Χριστόγραμμα. Πρόκειται για την ένωση των γραμμάτων Χι και Ρο, η οποία καθιερώθηκε ως ο στρατιωτικός θυρεός του Ρωμαίου αυτοκράτορα Κωνσταντίνου Α. Με το γράμμα χι (Χ) και ρο (Ρ) να συμβολίζουν το όνομα Χριστός. Ο Μέγας Κωνσταντίνος πήρε το σύμβολο αυτό και το τοποθέτησε στα λάβαρα και τα νομίσματα της εποχής του.

Εγκαίνια Κωνσταντινούπολης Η νέα πόλη ιδρύθηκε επί της αρχαίας πόλης του Βυζαντίου το 324 μ.Χ. ως η νέα πρωτεύουσα της αυτοκρατορίας από τον αυτοκράτορα Κωνσταντινο Ά. Από αυτόν εγκαινιάστηκε επίσημα  στις 11 Μαΐου του 330 μ. Χ. ως Νέα Ρώμη. Από τον 5ο έως και τις αρχές του 13ου αιώνα η Κωνσταντινούπολη ήταν η μεγαλύτερη και πλουσιότερη πόλη στην Ευρώπη, με ιδιαίτερη, στρατηγική, γεωγραφική θέση και με ένα από τα σημαντικότερα εμπορικά λιμάνια της Ανατολής.

Λόγοι ίδρυσης της πόλης: Κωνσταντινούπολη Η Κωνσταντινούπολη, σήμερα, είναι η μεγαλύτερη και πολυπληθέστερη πόλη της Τουρκίας. Αν και πολλοί πιστεύουν πως είναι η πρωτεύουσα της χώρας, αυτό είναι λάθος, καθώς η Άγκυρα είναι η πρωτεύουσα.  Λόγοι ίδρυσης της πόλης: Η Ανατολή διέθετε, σε αντίθεση με τη Δύση, ακμαίο πληθυσμό και οικονομία. Οι Χριστιανοί, στους οποίους ο Κωνσταντίνος Α' στηρίχτηκε πολιτικά, ήταν περισσότεροι στην Ανατολή. Από το Βυζάντιο μπορούσε να αποκρούσει ευκολότερα τους Γότθους (στο Δούναβη) και τους Πέρσες (στον Ευφράτη).

Τα κυριότερα κτίρια  Ο Μεγάλος Κωνσταντίνος ανοικοδόμησε την πόλη σύμφωνα με το ρυμοτομικό σχέδιο της Ρώμης. Έφτιαξε νέα τείχη, επιβλητικές λεωφόρους και το φόρουμ, την κεντρική πλατεία που την στόλισε με λαμπρά έργα τέχνης, το κτίριο της Συγκλήτου και άλλα δημόσια κτίρια: εκκλησίες σε σχήμα βασιλικής, λουτρά και δεξαμενές. Διαμόρφωσε ένα σύνολο ανεξάρτητων, αλλά αλληλοσυνδεόμενων δημόσιων χώρων, μέρος του οποίου ήταν και ο Ιππόδρομος. Την ίδια εποχή ξεκίνησε και η συστηματική διακόσμηση του χώρου, η οποία συνεχίστηκε από τους επόμενους αυτοκράτορες. Το Ιερό ή Μέγα Παλάτιον: Ήταν εκτενές συγκρότημα ανακτόρων στην Κωνσταντινούπολη που στέγαζε την αυτοκρατορική οικογένεια και τις διοικητικές υπηρεσίες κατά την εποχή της Βυζαντινής Αυτοκρατορίας. Θεμελιώθηκε από τον Κωνσταντίνο τον Μεγάλο και αποτέλεσε κέντρο της διοίκησης και των εσωτερικών υποθέσεων του Βυζαντίου.