ΓΕΝΙΚΗ ΨΥΧΟΠΑΘΟΛΟΓΙΑ ΠΑΙΔΙΚΗΣ ΗΛΙΚΙΑΣ

Ψυχική διαταραχή σε παιδί Όταν η συμπεριφορά ή/και οι συναισθηματικές εκδηλώσεις επηρεάζουν αρνητικά την ανάπτυξη γνωστικών ικανοτήτων, την κοινωνική προσαρμογή και όταν προκαλούν στο παιδί ή/και στο περιβάλλον του ουσιαστική και επαναλαμβανόμενη ψυχική δυσφορία

Κατηγορίες ψυχικών διαταραχών σε παιδιά Παιδιά των οποίων η συμπεριφορά παραβιάζει συστηματικά τα κοινωνικά όρια και τα δικαιώματα των άλλων (διαταραχές συμπεριφοράς) Παιδιά που βιώνουν επανειλημμένα σοβαρά συναισθήματα θλίψης, άγχους ή καταστάσεις προσωπικής δυσφορίας (αγχώδεις και φοβικές διαταραχές, διαταραχές συναισθήματος)

Κατηγορίες ψυχικών διαταραχών σε παιδιά Παιδιά με διαταραχές σκέψης και αντίληψης. Με συνακόλουθες διαταραχές συμπεριφοράς που επηρεάζουν τις σχέσεις με το εαυτό τους και το περιβάλλον. Παιδιά των όποιων η γνωστική και ψυχοκινητική ανάπτυξη δεν εξελίσσεται φυσιολογικά (αναπτυξιακές διαταραχές).

ΕΙΔΙΚΑ ΨΥΧΙΑΤΡΙΚΑ ΝΟΣΗΜΑΤΑ Αυτισμός Ψυχογενής ανορεξία Τικς (μυοσπάσματα) Ιδεοψυχαναγκαστική διαταραχή Ενούρηση Εγκόπριση

Συνεχώς μεταβαλλόμενα στάδια ψυχοσυναισθηματικής ανάπτυξης Εμφανίζει συμπτώματα από διάφορες κατηγορίες Πολλοί παράγοντες αλληλεπιδρούν με σύνθετο και δυναμικό τρόπο και παράγουν μία κλινική εικόνα Ψυχική διαταραχή στην παιδική ηλικία αυξάνει τον κίνδυνο νόσησης, νοσηλείας, αυτοκτονίας και περιορισμένης κοινωνικότητας στην ενήλικο ζωή. Υπερκινητικότητα, διαταραχές συμπεριφοράς, διάσπαση προσοχής: επιμένουν Αγχώδεις διαταραχές, κατάθλιψη και φοβίες: μειώνονται

ΕΠΙΔΗΜΙΟΛΟΓΙΑ 4-16% ερευνούμενου πληθυσμού Ποιος απαντά γονείς/εκπαιδευτικοί: διαταραχές συμπεριφοράς παιδιά: συναισθηματικές διαταραχές Αγόρια 4 φορές περισσότερο πάσχουν Εφηβεία υπερέχουν τα κορίτσια (κατάθλιψη) Ελλάδα: εφηβική κατάθλιψη και μαθησιακές δυσκολιές πάνω από το διεθνή μέσο όρο

ΑΙΤΙΟΠΑΘΟΓΕΝΕΙΑ ΣΥΣΤΗΜΑΤΙΚΟΙ ΠΑΡΑΓΟΝΤΕΣ ΣΩΜΑΤΙΚΕΣ ΠΑΘΗΣΕΙΣ ΧΑΡΑΚΤΗΡΙΟΛΟΓΙΚΟΙ ΠΑΡΑΓΟΝΤΕΣ ΠΕΡΙΒΑΛΟΝΤΙΚΟΙ ΠΑΡΑΓΟΝΤΕΣ

1.ΣΥΣΤΗΜΑΤΙΚΟΙ ΠΑΡΑΓΟΝΤΕΣ επιδρούν ήδη από τη στιγμή της γέννησης 1.ΣΥΣΤΗΜΑΤΙΚΟΙ ΠΑΡΑΓΟΝΤΕΣ επιδρούν ήδη από τη στιγμή της γέννησης Γενετικοί. Συνήθως πολυγονιδιακή κληρονομικότητα. Μονογονιδιακή φαινυλκετονουρία.(αλληλεπίδραση με περιβάλλον). Χρωμοσωμικές ανωμαλίες. Αυτοσωμικά. Down (Τρισωμία 21), Prader Wiley (έλλειψη βραχέος σκέλους χρ. 15). Φυλοσύνδετα. Turner, Klineferter, εύθραστο Χ Ηπιότερα, λόγο, γνωστικές και μαθησιακές ικανότητες, κοινωνική προσαρμογή. Όχι συχνότερα ψυχικές διαταραχές.

1.ΣΥΣΤΗΜΑΤΙΚΟΙ ΠΑΡΑΓΟΝΤΕΣ επιδρούν ήδη από τη στιγμή της γέννησης 1.ΣΥΣΤΗΜΑΤΙΚΟΙ ΠΑΡΑΓΟΝΤΕΣ επιδρούν ήδη από τη στιγμή της γέννησης Διαταραχές κατά την ενδομήτριο ζωή: λοιμώξεις (ερυθρά, τοξοπλάσμωση), AIDS, αλκοόλ, κάπνισμα, φάρμακα, τοξικές ουσίες, ανεπαρκής λειτουργία πλακούντα οδηγούν σε ελλιπή οξυγόνωση, διαταραχή ανάπτυξης εμβρύου [ελλιποβαρές, νοητική καθυστέρηση, σωματικές ανωμαλίες]. Περιγεννητικές διαταραχές: διαταραχή οξυγόνωσης οδηγεί σε κινητικές και νοητικές διαταραχές. Πρόωρα με χαμηλό βάρος πιο συχνά αναπτυξιακές διαταραχές και διαταραχές συμπεριφοράς.

2.ΣΩΜΑΤΙΚΕΣ ΠΑΘΗΣΕΙΣ Εγκεφαλική νόσος-κρανιοεγκεφαλική κάκωση: επιληψία, νοητικές, κινητικές αισθητηριακές διαταραχές, διαταραχές συμπεριφοράς(υπερκινητικότητα) x5(x3) Σωματική ασθένεια και αναπηρία (εκτός ΚΝΣ). Άγχος, θλίψη, ενοχή

3.ΧΑΡΑΚΤΗΡΙΟΛΟΓΙΚΟΙ ΠΑΡΑΓΟΝΤΕΣ 9 κατηγορίες ταμπεραμέντου Κινητικότητα Ρυθμικότητα (κανονικότητα) Αρχική απάντηση σε ερέθισμα(αποδοχή ή απόρριψη) Προσαρμοστικότητα Ουδός απαντητικότητας Ένταση αντίδρασης Ποιότητα συναισθήματος Ικανότητα συγκέντρωσης Προσοχή και σταθερότητα στο σκοπό

3.ΧΑΡΑΚΤΗΡΙΟΛΟΓΙΚΟΙ ΠΑΡΑΓΟΝΤΕΣ Εύκολα παιδιά: κανονικούς ρυθμούς, θετικές προσεγγίσεις σε νέα ερεθίσματα, προσαρμοστικότητα στις αλλαγές, ήπιες θετικές συναισθηματικές αντιδράσεις. Δύσκολα παιδιά Βραδυφλεγή παιδιά: αρχικά αντιδρούν αρνητικά αλλά τελικά μετά από επαναλαμβανόμενες προσπάθειες προσαρμόζονται θετικά.

4. ΠΕΡΙΒΑΛΛΟΝΤΙΚΟΙ ΠΑΡΑΓΟΝΤΕΣ Α. Οικογένεια. Πιο σημαντικός. Σταθερό και ασφαλές έδαφος με σαφείς ρόλους, να νιώθει αποδοχή και αγάπη. Μαθαίνουν κανόνες που τείνουν να διατηρούν σε όλη τη ζωή. Προσαρμογή από εξαρτητικότητα βρέφους σε ανεξαρτησία ενηλίκου. Υπερβολική φροντίδα: εμποδίζει ψυχοσυναισθηματική ωρίμανση, αυτοεκτίμηση, ανεξαρτησία. Ανεπαρκής φροντίδα: άγχος. Δυσλειτουργία: απουσία γονεϊκών προτύπων, διάλυση, απουσία και υποκατάσταση από ακατάλληλους κοινωνικούς θεσμούς, ψυχική νόσος γονέων.

4. ΠΕΡΙΒΑΛΛΟΝΤΙΚΟΙ ΠΑΡΑΓΟΝΤΕΣ Β. Σχολείο. Εκφράζει αξίες, στάσεις και σκοπούς κοινωνίας. Παιδί εδραιώνει δεσμούς με τη νέα πραγματικότητα. Ασφαλή επιτήρηση, αναγνώριση ως άτομα, λειτουργεί επανορθωτικά ή προληπτικά. Νήπιο: πρώτος αποχωρισμός (άγχος) Δημοτικό: απαιτήσεις, προσαρμογή με άγνωστους συνομήλικους και ενηλίκους, δεν μπορεί να ξεφύγει, μεγάλη προσπάθεια (άγχος, κατάθλιψη, μαθησιακές δυσκολίες) Γυμνάσιο-Λύκειο: συναισθηματική αστάθεια, σεξουαλικότητα, προσωπική ταυτότητα, ανεξαρτησία. -Εφηβική ψυχοπαθολογία(παραπτωματική συμπεριφορά, προκλητικότητα, απόπειρες αυτοκτονίας, διαταραχές διατροφής, ψυχοσωματικές διαταραχές) -Έναρξη μείζονων ψυχικών διαταραχών Τριτοβάθμια εκπαίδευση: παράταση εξάρτησης

4. ΠΕΡΙΒΑΛΛΟΝΤΙΚΟΙ ΠΑΡΑΓΟΝΤΕΣ Γ. Κοινωνικό περιβάλλον. Αστικό περιβάλλον πιο συχνή η παραβατικότητα, διαταραχές διαγωγής, κατάθλιψη, συναισθηματικές διαταραχές. παραβατικότητα, Χρήση τοξικών ουσιών Βία Φτώχεια Ανεργία

ΒΑΣΙΚΕΣ ΘΕΡΑΠΕΥΤΙΚΕΣ ΑΡΧΕΣ Ακριβής διαγνωστική εκτίμηση ψυχικών συμπτωμάτων, γνωστικών ικανοτήτων, κοινωνικής λειτουργικότητας. Συναίνεση και συνεργασία γονέων: νομικοί, δεοντολογικοί, ουσιαστικοί λόγοι Ψυχοθεραπεία: ατομική ομαδική, οικογενειακή Βοήθεια στους γονείς: θεραπεία ζεύγους, συμβουλευτική Ειδικές θεραπείες: λογοθεραπεία, εργοθεραπεία Νοσηλεία: νοσοκομείο ημέρας, ενδονοσοκομειακή Βιολογικές θεραπείες: φάρμακα Κοινωνικά θεραπευτικά μέτρα: απομάκρυνση, αφαίρεση επιμέλειας, ανάδοχη οικογένεια