ΤΟ ΛΕΜΑΡΓΟ ΑΣΤΕΡΙ
Μια νύχτα γεννιέται ένα αστέρι Μια νύχτα γεννιέται ένα αστέρι. Όχι όποιο και όποιο αστέρι το αστέρι του Δία και της Ήρας. Δεν ήταν συνηθισμένο είχε μεγαλώσει στα πούπουλα. Κάθε μέρα τον έβαζαν στο πιο κεντρικό σημείο, του άλλαζαν πάντα πριν πέσει η νύχτα λάμπα για να φέγγει πιο πολύ από καθένα άλλο και το τάιζαν πολύ φαί και πλούσιο Όμως μια μέρα ο Δίας και η Ήρα πέθαναν. Αυτό το αστέρι δεν είχε τίποτα να φάει. Και μια νύχτα στο όνειρο του ήρθε μία νεράιδα και του είπε να φάει το φεγγάρι. Έτσι την επόμενη νύχτα έφαγε το φεγγάρι. Όμως δεν είχε φώς εκείνη την νύχτα και δεν μπορούσε να κοιμηθεί
γιατί φοβόταν το σκοτάδι γιατί φοβόταν το σκοτάδι. Και κατάλαβε ότι δεν έπρεπε να το φάει και έτσι τώρα μια καλή νεράιδα ήρθε το βράδυ που κοιμότανε και το έβγαλε άλλα το αστεράκι την είδε επειδή δεν μπορούσε να κοιμηθεί. Μαντέψτε πια ήταν … η Ήρα. Και έζησαν αυτοί καλά και εμείς καλύτερα. ΓΙΩΡΓΟΣ Μ. ΤΕΛΟΣ