70 χρόνια μετά τη λήξη του β΄ παγκοσμίου πολέμου, Σήμερα, 70 χρόνια μετά τη λήξη του β΄ παγκοσμίου πολέμου, η δολοφονική νέα τάξη των Χίτλερ-Μουσολίνι φαίνεται πως δεν ηττήθηκε οριστικά
Ο εθνικισμός, ο ρατσισμός
Η κτηνώδης βία
Οι πόλεμοι χρησιμοποιούνται ξανά για να στηρίξουν το οικοδόμημα της νέας τάξης. Το τίμημα το πληρώνουν και πάλι οι λαοί της γης
Χιλιάδες νεκροί
ανάπηροι
Βασανισμένοι άνθρωποι σε όλες τις ηπείρους Βασανισμένοι άνθρωποι σε όλες τις ηπείρους
Λαοί ολόκληροι ξεκληρίζονται από τη σιδερένια φτέρνα των ισχυρών της γης
Γιουγκοσλαβία
Ιράκ,
Παλαιστίνη
Αφγανιστάν
Αλλά και νέα φτώχεια
Μόνιμη και συνεχώς αυξανόμενη ανεργία
Σύγχρονα γκέτο, απολύσεις, ελαστική εργασία, χιλιάδες απόκληροι Σύγχρονα γκέτο, απολύσεις, ελαστική εργασία, χιλιάδες απόκληροι
Αυτή είναι η νέα τάξη των οικονομικά ισχυρών στην Ευρώπη και τον κόσμο Αυτός είναι «ο κόσμος τους»: ένας κόσμος του κέρδους, της αγοράς, του χρήματος. Ο άνθρωπος είναι κόστος ή κέρδος. Τίποτα παραπάνω.
όλες οι δυνατότητες για να γίνει Και όλα αυτά σε μια εποχή που ο άνθρωπος δίνει τα πιο προκλητικά του ραντεβού με το μέλλον Σε μια εποχή που υπάρχουν όλες οι δυνατότητες για να γίνει ο πλανήτης μας ένα οικουμενικό χωριό ειρήνης, φιλίας και αλληλεγγύης.
Μας λένε πως την ιστορία της γράφουν οι νικητές. Ποιος όμως είναι αυτός που θα κρίνει το ποιος είναι δυνατός και ποιος αδύναμος;
Στις παράξενες μέρες που ζούμε, αναβλύζει από κάθε χαραμάδα, μια παράξενη, απροσδιόριστη δύναμη σαν αυτή του Δαυίδ
Με το όνειρο μιας άλλης ζωής στα πετρωμένα μάτια τους Τη συναντά κανείς στα μάτια των παιδιών της Παλαιστίνης, που στέκονται- ατρόμητα άραγε ; -μπρος στις σιδερόφραχτες αρμάδες των Ισραηλινών με μόνο όπλο την πέτρα και τη σφεντόνα. Με το όνειρο μιας άλλης ζωής στα πετρωμένα μάτια τους
Στους χιλιάδες ανώνυμους που αψηφούν τη στρατιά των ισχυρών και μάχονται δρόμο- δρόμο, σπίτι-σπίτι, σώμα με σώμα
28η Οκτωβρίου 2010 Η αντίσταση των ηρώων του 1940-44 είναι μόνο η αφορμή για ενδυνάμωση της ιστορικής μνήμης ή μπορεί να βοηθήσει το σύγχρονο άνθρωπο να βρει το βηματισμό του, να βρει τους δικούς του δρόμους αντίστασης, να πει τα δικά του «ΌΧΙ» ;