JULIUS CAESAR Ἰούλιος Καῖσαρ

Σήμερα θὰ μιλήσουμε γιὰ τὰ πρῶτα χρόνια τοῦ Ἰουλίου Καίσαρα, γιὰ τοὺς κινδύνους ποὺ ἀντιμετώπισε, γιὰ μερικὰ ἐπιτεύγματά του, γιὰ τὴν λεγόμενη 1η τριανδρία γιὰ τὸν θάνατο τοῦ Ἰουλίου Καίσαρα καὶ τὸ τί ἐπακολούθησε.

Πρῶτα χρόνια Γεννήθηκε τὸ 100 π.Χ.. Μεγάλωσε κατὰ τὴν διάρκεια τῆς δημοκρατίας, τὸν καιρὸ τῆς διενέξεως μεταξὺ Μαρίου & Σύλλα. Ἦταν μοναχογυιός – εἶχε δύο ἀδελφές. Ἔχασε τὸν πατέρα του σὲ ἡλικία 15 ἢ 16 ἐτῶν.

Καταγόταν ἀπὸ οἰκογένεια πατρικίων μὲ ὑψηλὲς διασυνδέσεις ἀλλὰ ὄχι ἰδιαίτερα πλούσια Ὁ θεῖος του, σύζυγος τῆς ἀδελφῆς τοῦ πατέρα του, Γάιος Μάριος, ἦταν ισχυρὸς στρατηγός, ἡγέτης τῆς παρατάξεως τῶν μεταῤῥυθμιστῶν Ἡ παραπάνω συγγένεια ἔθεσε τὴν ζωή του σὲ κίνδυνο ὅταν ἦρθε στὰ πράγματα ὁ ἀντίπαλος τοῦ Μάριου, Σύλλας.

Ἐνυμφεύθη στὰ 18 του, τὴν Κορνηλία, κόρη ὑπάτου Ἐνυμφεύθη στὰ 18 του, τὴν Κορνηλία, κόρη ὑπάτου. Συχνὰ οἱ γάμοι γίνονταν γιὰ λόγους πολιτικῆς σκοπιμότητος.

ΚΙΝΔΥΝΟΣ!!! Κατὰ τὴν διένεξι μεταξὺ Μαρίου καὶ Σύλλα, ὁ Ἰούλιος Καῖσαρ, περιελήφθη στὶς προγραφὲς τοῦ Σύλλα. Ἦταν ἀνηψιὸς τοῦ Μαρίου, θυμᾶστε; Φημολογεῖται ὅτι ἡ οἰκογένειά του δωροδόκησε τοὺς ἐπίδοξους δολοφόνους του.

Ὁ Ἰούλιος Καῖσαρ εἵλκυε τὴν προσοχὴ ΝΕΟΣ ΚΙΝΔΥΝΟΣ Ὁ Ἰούλιος Καῖσαρ εἵλκυε τὴν προσοχὴ Σὲ ἡλικία 25 ἐτῶν, σὲ ταξίδι του στὸ Αἰγαῖο, αἰχμαλωτίστηκε ἀπὸ πειρατὲς. Ὅταν του εἶπαν ὅτι θὰ ζητοῦσαν 20 τάλαντα γιὰ νά τον ἐλευθερώσουν, τους προέτρεψε νὰ ζητήσουν 50. Διασκέδαζε μὲ τοὺς πειρατές, ἔπαιζε παιχνίδια φιλικὰ μαζί τους, ἀλλὰ παράλληλα τους διαβεβαίωνε πὼς ἄν τον ἐλευθέρωναν θά τους θανάτωνε, ὅπερ ἔπραξε.

ἦταν ἐπιτήδειος πολιτικὸς Ὁ Ἰούλιος Καῖσαρ ἦταν ἐπιτήδειος πολιτικὸς Γοήτευε τὰ πλήθη μὲ τοὺς λόγους του. Διοργάνωνε ἀκριβὲς δεξιώσεις γιὰ τοὺς πολιτικούς του φίλους. Δανείστηκε ἐπανειλημμένως χρήματα ἀπὸ τὸν πλούσιο Κράσσο.

Μερικὰ ἐπιτεύγματά του: Κατέλαβε ἕδρα στὴν σύγκλητο περὶ τὸ 68 π.Χ. (32 ἐτῶν). Ἐξελέγη Μέγας Ποντίφηξ (αρχιερέας) τὸ 63 π.Χ. (37 ἐτῶν). Διορίστηκε κυβερνήτης ἐπαρχίας στὴν Ἱσπανία τὸ 61 π.Χ. (39 ἐτῶν), γεγονὸς πού του προσπόρισε πλούτη. Νίκησε τὸν τελευταῖο βασιλιᾶ τοῦ Πόντου Φαρνάκη Β΄ (Πβ. “Veni, vidi, vici”.) τὸ 47 π.Χ..

Ἡ ῥωμαϊκὴ Ἀγορὰ (Forum) τὴν περίοδο τοῦ Καίσαρος

Ἡ ῥωμαϊκὴ Ἀγορὰ σήμερα

Κατέκτησε τὸ μεγαλείτερο τμῆμα τῆς κεντρικῆς Εὐρώπης

Η ΠΡΩΤΗ ΤΡΙΑΝΔΡΙΑ Τὸ 60 π.Χ. ὁ Ἰούλιος Καῖσαρ μαζὶ μὲ 2 ἰσχυροὺς ἄνδρες τὸν μεγιστᾶνα Κράσσο καὶ τὸν στρατηγὸ - ἥρωα Πομπήιο συνέπηξε συμμαχία που κυβέρνησε οὐσιαστικὰ τὴν ῥωμαϊκὴ αὐτοκρατορία γιὰ 10 χρόνια Oἱ τρεῖς κυριάρχησαν ἐκφοβίζοντας ἢ δωροδοκῶντας τὴν Σύγκλητο γιὰ νὰ ἐπιτυγχάνουν τοὺς στόχους των.

Ο ΚΑΙΣΑΡ ΗΤΑΝ ΔΗΜΟΦΙΛΗΣ στους στρατιῶτες του… διότι συνέπασχε μαζί τους καὶ κέρδισε πολλὲς μάχες στὴν Γαλατία κ.ἀ.

μεταξὺ τῶν φτωχῶν… διότι εἰσηγήθηκε εὐεργετικὰ γι’ αὐτοὺς νομοθετήματα καὶ ἦταν καὶ ἥρως ἐν πολέμῳ,

μεταξὺ τῶν συγκλητικῶν…; ΟΧΙ!

ΠΡΟΣΟΧΗ! Οἱ συγκλητικοὶ τον παρακολουθοῦσαν φοβούμενοι ὅτι μὲ τὴν αὐξανόμενη ἐξουσία του θὰ γινόταν ΒΑΣΙΛΙΑΣ;! ΠΡΟΣΟΧΗ!

Θυμᾶστε τὴν 1η τριανδρία (Καίσαρα, Πομπήιο, Κράσσο); Ἄρχισε νὰ διαλύεται. Ὁ Κράσσος πέθανε καὶ ὁ Πομπήιος ἔγεινε ἐχθρὸς τοῦ Καίσαρα.

Ἐκεῖνος ἀρνήθηκε καὶ προέλασε μὲ τὸν στρατὸ στὴν Ἰταλία. Σύντομα… Ἡ Σύγκλητος, σὲ συνεργασία μὲ τὸν Πομπήιο ζήτησε ἀπὸ τὸν Καίσαρα νὰ ἀπολύσῃ τοὺς στρατιῶτες του καὶ νὰ ἐπιστρέψη ἀπὸ τὴν Γαλατία στὴν Ῥώμη. Ἐκεῖνος ἀρνήθηκε καὶ προέλασε μὲ τὸν στρατὸ στὴν Ἰταλία. Ἡ κίνησι αὐτὴ ἑρμηνεύτηκε ὡς ἀπείθεια πρὸς τὴν Σύγκλητο καὶ ἐχθρικὴ ἐνέργεια πρὸς τὸν Πομπήιο.

Τὸ 49 π.Χ. (51 ἐτῶν) ὁ Καῖσαρ διήσχισε τὸν Ρουβικῶνα ποταμό, τὸ φυσικὸ σύνορο Γαλατίας - Ἰταλίας (Π.β. “Alea jacta est.”) Ἡ εἴσοδος ἐνόπλων στρατιωτῶν στὴν Ἰταλία ἦταν παράνομη καὶ σήμανε τὴν ἔναρξι ἐμφυλίου πολέμου.

Ὁ Καῖσαρ κατατρόπωσε τελικὰ ταὸν Πομπήιο – τελευταία μάχη ἦταν στὰ Φάρσαλα τὸ 48 π.Χ.. Ἐπέστρεψε στὴν Ῥώμη τὸ 46, χαίρων τῆς ὑποστηρίξεως στρατοῦ καὶ λαοῦ. Τὸ 44 π.Χ. ἡ Σύγκλητος τον διόρισε δικτάτορα γιὰ 10 χρόνια, ὁπότε ἀπέκτησε ἀπόλυτη ἐξουσία.

Πραγματοποίησε μεγάλης κλίμακος δημόσια ἔργα. Ἵδρυσε ἀποικίες στὴν σημ. Ἱσπανία, Γαλλία καὶ Ἑλβετία, ἐξασφαλίζοντας κλήρους σὲ ἀκτήμονες Ῥωμαίους πολίτες. Ξεκίνησε τὴν συστηματοποίησι τοῦ Ἰουλιανοῦ (παλαιοῦ) Ἡμερολογίου. ἀλλὰ δὲν ἔμεινε στὴν ἐξουσία γιὰ πολύ…

Ὁ θάνατος τοῦ Ἰουλίου Καίσαρα Ἐφονεύθη ἀπὸ Συγκλητικούς, μὲ πρωτεργάτη τὸν φίλο του Βροῦτο (Πβ. «Καὶ σύ, τέκνον, Βροῦτε;) Οἱ συνωμότες ἰσχυρίστηκαν ὅτι θὰ «ἔσωζαν ταὴν Δημοκρατία». 44 π.Χ. ἐτῶν 56

Τί ἔγεινε μετά…; Σχηματίστηκε ἡ 2η τριανδρία, γιὰ νὰ ἐκδικηθῇ τὸν φόνο τοῦ Καίσαρα. Ὀκταβιανός, ἀνηψιὸς τοῦ Καίσαρα Μᾶρκος Ἀντώνιος, στρατηγός, γαμπρὸς τοῦ Ὀκταβιανοῦ Λέπιδος, πολιτικὸς μὲ ἐπιῤῥοὴ Ἀργότερα, διαλύθηκε καὶ αὐτὴ καὶ ξέσπασε ἐμφύλιος πόλεμος. Ἐδῶ ἐντάσσεται καὶ ἡ ἱστορία τοῦ Μάρκου-Ἀντωνίου καὶ τῆς Κλεοπάτρας.

Τὸ ἀποτέλεσμα τοῦ ἐμφυλίου πολέμου ἦταν ὁ Ὀκταβιανὸς Αὔγουστος νὰ καταστῇ μοναδικὸς κύριος ὄχι πλέον τῆς Ρωμαϊκῆς Δημοκρατίας (res publica) ἀλλὰ τῆς Ῥωμαϊκῆς Αὐτοκρατορίας (imperium).

ΤΕΛΟΣ ἢ μήπως ἡ ἀρχή;