Η ΓΥΝΑΙΚΑ ΣΤΟΝ ΧΡΙΣΤΙΑΝΙΣΜΟ

Θέματα: ΠΡΟΛΟΓΟΣ Η ΓΥΝΑΙΚΑ ΣΤΗΝ ΟΡΘΟΔΟΞΙΑ Η ΓΥΝΑΙΚΑ ΣΤΟΝ ΠΡΟΝΤΕΣΤΑΝΤΙΣΜΟ Η ΓΥΝΑΙΚΑ ΣΤΟΝ ΚΑΘΟΛΙΚΙΣΜΟ ΕΠΙΛΟΓΟΣ Ονόματα: Κουτσιουρούμπα Ελένη Κωστούρου Άλκηστις Λάντα Μαρίνα Μπιρζαμάνη Θεοδώρα Νικολετοπούλου Μαριάννα

ΠΡΟΛΟΓΟΣ Οι αντιλήψεις της χριστιανικής θρησκείας για τις γυναίκες καθορίστηκαν από τις συνθήκες της εμφάνισης και της συγκρότησης του χριστιανισμού, που περιλαμβάνει οικονομικές, κοινωνικές και ιδεολογικές συνθήκες. Ο Χριστιανισμός, εξύψωσε πραγματικά και ουσιαστικά την γυναίκα μέσα από την ύπαρξη Του Ιησού Χριστού. Ανατρέποντας τα δεδομένα της εβραϊκής κοινωνίας, ο Χριστός πρόβαλε τη γυναικεία αξιοπρέπεια και ισοτιμία προς τον άντρα και καταξίωσε την θέση της γυναίκας στα εκκλησιαστικά δρώμενα.

Η ΓΥΝΑΙΚΑ ΣΤΗΝ ΟΡΘΟΔΟΞΙΑ

Η γυναίκα κατέχει σημαντική θέση μέσα στην Ορθόδοξη εκκλησία, καθώς παρουσιάζεται ισότιμα με τον άντρα και κατέχει το κέντρο της εκκλησιαστικής ζωής .Θα πρέπει από την αρχή να επισημανθεί ότι ο χριστιανισμός δεν υποβάθμισε τη γυναικεία υπόσταση. Αντίθετα προς τον αρχαίο Ελληνικό κόσμο ,στον οποίο η γυναίκα δεν είχε το δικαίωμα να αποκτήσει μια ευρεία μόρφωση και να συμμετέχει στις κοινωνικές εκδηλώσεις της πόλης, στο χριστιανικό κόσμο η γυναίκα προσφέρει και διακονεί. Επίσης στη χριστιανική διδασκαλία στηρίζονται τα αναγνωρισθέντα ανθρώπινα δικαιώματα, που οδηγούν και στην ισοτιμία των δυο φύλων.

Ειδικότερα, με τη σάρκωση του Θεού από τη Θεοτόκο Μαρία, η γυναίκα καταξιώνεται.. Η θέση της γυναίκας αναβαθμίζεται καθώς με τη θεία γέννηση Του από την Παναγία, τίμησε, δόξασε και αποκατέστησε πλήρως τη γυναίκα. Με αποτέλεσμα να προβάλει τη γυναικεία αξιοπρέπεια και ισοτιμία προς τον άντρα με πολλούς τρόπους ,που σπάζουν τους φραγμούς των διακρίσεων άντρα και γυναίκας για εκείνη την εποχή. Τέλος, για την σύγχρονη Ορθόδοξη εκκλησία η γυναίκα δεν είναι κατώτερη από τον άντρα ,ενώ η ετερότητα και ιδιαιτερότητα των δύο φύλων, ούτε διαιρεί, ούτε χωρίζει τον άντρα και τη γυναίκα.

Η ΓΥΝΑΙΚΑ ΣΤΟΝ ΠΡΟΝΤΕΣΤΑΝΤΙΣΜΟ

Η χειροτονία των γυναικών στον Προτεσταντικό χώρο, ως φαινόμενο εμφανίστηκε και εξελίχθηκε με διαφορετική ένταση σε κάθε τόπο, εποχή και ομολογία. Με αποτέλεσμα, σε ορισμένες εκκλησίες οι γυναίκες να χειροτονούνται από το 19ο αιώνα, ενώ σε άλλες το ζήτημα να μην έχει καν ανοίξει ακόμα και σήμερα. Το ζήτημα αυτό, γίνεται ακόμα πιο περίπλοκο όταν εισέρχεται και ο γεωγραφικός παράγοντας, αφού είναι σύνηθες φαινόμενο εκκλησίες εντός της ίδιας ομολογίας να έχουν τελείως διαφορετική άποψη επί του θέματος σε διαφορετικές χώρες. Τα παραπάνω αναδεικνύουν, όχι μόνο την πολυπλοκότητα του ζητήματος, αλλά και τη δυσκολία κατηγοριοποίησης των εκκλησιών που τίθενται υπέρ και κατά της χειροτονίας των γυναικών με βάση ομολογιακά ή γεωγραφικά κριτήρια.

Θεολογία της συμπληρωματικότητας Θεολογία της ισότητας Σήμερα, ο πιο διαδεδομένος τρόπος διάκρισης των Προτεσταντικών εκκλησιών στο συγκεκριμένο θέμα γίνεται με βάση τέσσερις κύριες θεολογικές τάσεις, : Πατριαρχική θεολογία Θεολογία της συμπληρωματικότητας Θεολογία της ισότητας Φεμινιστική θεολογία Όπως μπορεί κανείς να παρατηρήσει ,η διαίρεση στις παραπάνω κατηγορίες γίνεται με βάση τη θεολογία της θέσης των δύο φύλων εν Χριστώ, και όχι μόνο με βάση το θέμα της χειροτονίας. Η διάκριση αυτή είναι πολύ σημαντική, αφού μέσω αυτής το ζήτημα της χειροτονίας των γυναικών δεν αντιμετωπίζεται σαν αυτόνομο θέμα, ούτε περιορίζεται σε μια αναζήτηση του ρόλου της γυναίκας στην εκκλησία. Αντίθετα, το ζήτημα της χειροτονίας των γυναικών ανάγεται στο πραγματικό του ευρύτερο θεολογικό πλαίσιο, αυτό της σχέσης και της θέσης και των δύο φύλων μέσα στην εκκλησία.

Η ΓΥΝΑΙΚΑ ΣΤΗ ΡΩΜΑΙΟΚΑΘΟΛΙΚΗ ΕΚΚΛΗΣΙΑ

Η θέση της γυναίκας στην Καθολική Εκκλησία ήταν αντίστοιχη με εκείνη που αυτή κατείχε στην κοινωνία .Πιο συγκεκριμένα, η Καθολική Εκκλησία, ως σώμα στο οποίο η ιεραρχία λαμβανόταν μόνο από άνδρες, κατέτασσε την γυναίκα υποδεέστερη απέναντι στο θεσμό της ιεραρχίας . Ωστόσο , η ριζική αλλαγή της θέσης της γυναίκας στη σύγχρονη κοινωνία , επέφερε πίεση αλλαγών και εντός της Καθολικής Εκκλησίας.

Σήμερα, με την άδεια του επισκόπου μια γυναίκα μπορεί να μεταδώσει τη θεία κοινωνία στους πιστούς , να κηρύξει ή να διευθύνει την προσευχή μιας ομάδας ή μιας ενορίας, όχι όμως να τελέσει τα μυστήρια. Τέλος ,αν και οι γυναίκες πλέον συμμετέχουν σε όλο και περισσότερους θεσμούς στα πλαίσια της εκκλησιαστικής ζωής ,βασικό παραμένει το ερώτημα για το αν θα μπορέσουν να συμβάλουν στην οικοδομή του σώματος της Εκκλησίας σύμφωνα με τις ικανότητές τους, χωρίς να παραγκωνίζονται και χωρίς να υποτιμώνται.

ΕΠΙΛΟΓΟΣ Είναι φανερό λοιπόν πως ο ρόλος της γυναικάς στην ζωή κάθε θρησκείας διαδραματίζει διαφορετικό ρόλο. Aνεξάρτητα όμως, από την σημαντική θέση που κατέχει στην ζωή της Ορθόδοξης Εκκλησίας ,τη χειροτονία που έχει ή δεν έχει λάβει στα πλαίσια του Προτεσταντισμού και τα δικαιώματα, που σήμερα φαίνεται να έχει αποκτήσει στα διάφορα δρώμενα της Καθολικής Εκκλησιάς συμπεραίνουμε το εξής : Τόσο η αξία της γυναίκας ,όσο και του άντρα οφείλουν να αναγνωρίζονται ιδιαιτέρως από θεια καθιδρύματα όπως η εκκλησία ,και να τους παρέχονται οι προοπτικές για την εξασφάλιση της συμμετοχής τους σε αυτά.