ΙΣΤΟΡΙΑ ΠΑΡΑΟΛΥΜΠΙΑΚΩΝ ΑΓΩΝΩΝ ΙΣΤΟΡΙΑ ΠΑΡΑΟΛΥΜΠΙΑΚΩΝ ΑΓΩΝΩΝ ΓΙΩΡΓΟΣ ΧΑΛΟΣ ΜΑΡΚΕΛΛΑ ΛΟΗ ΑΠΟΣΤΟΛΗΣ ΠΑΠΑΓΕΩΡΓΙΟΥ ΕΥΑΓΓΕΛΟΣ ΖΙΩΓΚΟΣ

Οι Παραολυμπιακοί αγώνες είναι οι ισοδύναμοι Oλυμπιακοί αγώνες για τους αθλητές με κινητικές, οπτικές και διανοητικές αναπηρίες. Είναι το κορυφαίο αθλητικό γεγονός για τους αθλητές με ειδικές ανάγκες.

ΟΝΟΜΑΣΙΑ ΤΩΝ ΠΑΡΑΟΛΥΜΠΙΑΚΩΝ ΑΓΩΝΩΝ Η ονομασία Παραολυμπιακοί (Paralympics) που δόθηκε στις αθλητικές αυτές διοργανώσεις δεν προέρχεται από τις λέξεις παραπληγία» και «Ολυμπιακοί», αλλά από την λέξη «παρά», δηλαδή παράλληλα, και «Ολυμπιακοί».

Σκοπός των Παραολυµπιακών Αγώνων είναι: η προώθηση και εδραίωση των φυσικών και κινητικών δεξιοτήτων που είναι βασικές για κάθε άθληµα. η παροχή ευκαιριών σε άτοµα µε αναπηρία να συναγωνιστούν σε ένα υψηλότερο επίπεδο αγωνίσµατος. να φέρουν κάθε 4 χρόνια µαζί, όλους τους αθλητές του κόσµου µε αναπηρία και να επεκτείνουν τους Παραολυµπιακούς κανόνες σε παγκόσµιο επίπεδο µε τη δηµιουργία ∆ιεθνούς Καλής Θέλησης (Οργανωτική Επιτροπή Ολυµπιακών Αγώνων, 2002).

ΣΥΝΘΗΜΑ ΠΑΡΑΟΛΥΜΠΙΑΚΩΝ ΑΓΩΝΩΝ   Το σύνθημα της Διεθνούς Παραολυμπιακής Επιτροπής είναι «mind- body- spirit»( Ψυχή, Σώµα, Πνεύµα) και πρωτοπαρουσιάστηκε στους Παραολυμπιακούς Αγώνες της Σεούλ στην Κορέα το 1988.

ΕΜΒΛΗΜΑ ΠΑΡΑΟΛΥΜΠΙΑΚΩΝ ΑΓΩΝΩΝ Το επίσημο έμβλημα των Παραολυμπιακών, πλησιάζει εικαστικά το αντίστοιχο των Ολυμπιακών. Αποτελείται από τρεις σταγόνες (τα Τάε-Γουκς), µία πράσινη, µία κόκκινη και µία µπλε. Τα τρία Τάε-Γουκς συμβολίζουν τα σημαντικότερα συστατικά της ανθρώπινης ύπαρξης: την Ψυχή, το Σώµα, το Πνεύµα (Mind - Body - Spirit), αντίστοιχο µε το σύνθηµα των Ολυµπιακών Αγώνων που είναι το Citius, Altius, Fortius (πιο γρήγορα, πιο ψηλά, πιο δυνατά).

ΠΑΡΑΟΛΥΜΠΙΑΚΟΣ ΥΜΝΟΣ Το Μάρτιο του 1996, ο Γάλλος Τιερί Νταρνί συνέθεσε τον Παραολυµπιακό Ύµνο ή «Ύµνο του Μέλλοντος». Η πρωτότυπη έκδοση ήταν για ορχήστρα, χωρίς στίχους και διασκευάστηκε από τον Πατρίκ Μιλέ. Ο Αυστραλός τραγουδιστής της country Γκράχαµ Κόνορς προσέθεσε στίχους στον Ύµνο και τους παραχώρησε στη ∆ιεθνή Παραολυµπιακή Επιτροπή, η οποία και τους υιοθέτησε τον Οκτώβριο του 2001.

ΠΑΡΑΟΛΥΜΠΙΑΚΟΣ ΟΡΚΟΣ Στην τελετή έναρξης των Παραολυµπιακών Αγώνων εκφωνείται, εκ µέρους όλων, από έναν αθλητή µε αναπηρία της διοργανώτριας χώρας, ο Παραολυµπιακός Όρκος: «Στο όνοµα των αθλητών, ορκίζοµαι ότι θα συμμετέχουμε, σε αυτούς τους Παραολυµπιακούς Αγώνες, σεβόμενοι και µένοντας πιστοί στους κανόνες που τους διέπουν, στο πλαίσιο του αληθινού φίλαθλου πνεύματος, για τη δόξα των Αγώνων και και την τιµή των οµάδων µας»

ΙΣΤΟΡΙΑ ΤΩΝ ΠΑΡΑΟΛΥΜΠΙΑΚΩΝ ΑΓΩΝΩΝ Πατέρας των Παραολυμπιακών Αγώνων θεωρείται ο βρετανός Νευροχειρούργoς Σερ Λούντβιχ Γκούτµαν, ο οποίος από το 1944, στο Κέντρο Αποκατάστασης για άτοµα µε τραυµατισµούς νωτιαίου µυελού του Στόουκ Μάντεβιλ , εισήγαγε ένα πρόγραμμα αθλητικής θεραπευτικής αγωγής για άτομα με αναπηρίες, αντιμετωπίζοντας κυρίως τα προβλήματα των τραυματιών του πολέµου. Αναγνωρίζοντας την αξία και τη σημασία της δημιουργικής απασχόλησης αλλά και της ενασχόλησης με τον αθλητισμό τις εισήγαγε ως θεραπευτικές μεθόδους με σκοπό την ομαλή κοινωνική επανένταξη των ασθενών του, θέτοντας στο περιθώριο την κοινωνική τους απομόνωση και προλαμβάνοντας σοβαρές ψυχικές καταστάσεις ανίας.

Τον Ιούλιο του 1948 οργανώθηκαν από τον Σερ Λούντβιχ Γκούτµαν οι πρώτοι αγώνες για αθλητές µε κινητικά προβλήµατα, που πραγµατοποιήθηκαν στον κήπο του νοσοκοµείου του Στόουκ Μάντεβιλ στην Αγγλία. Συµµετείχαν βετεράνοι του Β' Παγκοσµίου πολέµου, οι οποίοι είχαν υποστεί σοβαρό πρόβληµα στην σπονδυλική στήλη. Ήταν η πρώτη αθλητική διοργάνωση για αθλητές µε αµαξίδιο (συµµετείχαν 16 αθλητές µε αναπηρικά αµαξίδια), που αγωνίστηκαν στο άθληµα της τοξοβολίας.

Τέσσερα χρόνια αργότερα,το 1952,οι αγώνες επαναλήφθηκαν, με τη συμμετοχή αυτή τη φορά μιας μικρής ομάδας αθλητών από την Ολλανδία. Τότε γεννήθηκε η ιδέα για ένα διεθνές κίνηµα , γνωστό ως Παραολυµπιακό Κίνηµα ,που θα έβαζε κάτω από τη σκέπη του όλα τα άτοµα που εξέφραζαν τη θέληση να αγωνιστούν ως αθλητές παρά τα όποια κινητικά προβλήµατα αντιµετώπιζαν.

Οι πρώτοι επίσημα οργανωμένοι Αγώνες Ολυμπιακού χαρακτήρα για αθλητές με αναπηρία έγιναν το 1960 στην Ρώμη, αμέσως μετά από τους Ολυμπιακούς Αγώνες. Αυτοί θεωρούνται ως οι πρώτοι Παραολυμπιακοί Αγώνες. Περίπου 400 αθλητές από 23 χώρες συμμετείχαν σε οκτώ αθλήματα, έξι από τα οποία εξακολουθούν να περιλαμβάνονται στο αγωνιστικό πρόγραμμα των Παραολυμπιακών Αγώνων (Τοξοβολία, Κολύμβηση, Ξιφασκία, Καλαθοσφαίριση, Επιτραπέζια αντισφαίριση, Στίβος). Φωτογραφία από την τελετή έναρξης των Παραολυμπιακών Αγώνων στη Ρώμη το 1960. Από τότε, οι Παραολυμπιακοί Αγώνες διεξάγονται κάθε 4 χρόνια, πάντα την ίδια χρονιά με τους Ολυμπιακούς Αγώνες.

Το 1964 στους Παραολυμπιακούς που διοργανώθηκαν στην Ιαπωνία, εντάχθηκαν νέα αθλήματα όπως η διαδρομή των 240 μέτρων, το Σλάλομ με αναπηρικό αμαξίδιο, η άρση βαρών και η δισκοβολία. Οι αγώνες υποστηρίχθηκαν από την Βασιλική Οικογένεια και για πρώτη φορά παρουσιάστηκε η Παραολυμπιακή Σημαία και ο ύμνος των Αγώνων.

Το 1976 στο Τορόντο του Καναδά για πρώτη φορά μαζί με τους αθλητές με αναπηρία αγωνίστηκαν και αθλητές με μειωμένη όραση. Στο Άρνεμ της Ολλανδίας το 1980 υπήρξε για πρώτη φορά συμμετοχή αθλητών με εγκεφαλική παράλυση. Οι Παραολυμπιακοί Αγώνες της Σεούλ το 1988 ξεχώρισαν και από το γεγονός ότι οι Ολυμπιακοί και Παραολυμπιακοί Αγώνες φιλοξενήθηκαν στην ίδια χώρα, στην ίδια πόλη και χρησιμοποιήθηκαν οι ίδιες εγκαταστάσεις με τους Ολυμπιακούς Αγώνες. Έκτοτε, οι Παραολυμπιακοί Αγώνες γίνονται πάντα στην ίδια πόλη με τους Ολυμπιακούς Αγώνες.

Το 1992 στην Βαρκελώνη για πρώτη φορά οι Παραολυμπιακοί απέκτησαν δικό τους τηλεοπτικό σήμα και η τηλεοπτική κάλυψη ήταν πλήρης.

ΧΕΙΜΕΡΙΝΟΙ ΠΑΡΑΟΛΥΜΠΙΑΚΟΙ ΑΓΩΝΕΣ Οι πρώτοι Χειμερινοί Παραολυμπιακοί Αγώνες διοργανώθηκαν στο Ερνσκέλντσβικ της Σουηδίας το 1976 όπου αγωνίστηκαν 250 αθλητές από 14 χώρες. Από τότε διεξάγονται παράλληλα με τους Χειμερινούς Ολυμπιακούς Αγώνες.

Στη Γαλλία το 1992 ήταν η πρώτη φορά που οι Χειμερινοί Παραολυμπιακοί Αγώνες χρησιμοποίησαν τις ίδιες εγκαταστάσεις με τους Ολυμπιακούς αγώνες.

ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΣΥΜΜΕΤΟΧΗ ΣΕ ΠΑΡΑΟΛΥΜΠΙΑΚΟΥΣ ΑΓΩΝΕΣ Ο Παραολυμπιακός αθλητισμός στην χώρα μας ξεκινά επίσημα με την δημιουργία του πρώτου αθλητικού συλλόγου με την ονομασία Αθλητικός Σύλλογος Παραπληγικών το 1975. Η πρώτη συμμετοχή Ελλήνων αθλητών σε Παραολυμπιακούς ήταν το 1976 στο Τορόντο του Καναδά. Το 1980 στους Παραολυμπιακούς αγώνες που διεξήχθησαν στο Άρνεμ της Ολλανδίας, η Ελλάδα κατακτά τo πρώτο μετάλλιο με τον Γιώργο Μουζάκη στο στίβο. Στους ίδιους αγώνες είχαμε και την πρώτη συμμετοχή Ελληνίδας αθλήτριας, της Βασιλικής Φώτη στο άθλημα της επιτραπέζιας αντισφαίρισης.

Από το 1988 η Ελλάδα συμμετέχει στους Αγώνες με επίσημες εθνικές αποστολές. Οι Έλληνες αθλητές στους Παραολυµπιακούς Αγώνες της Σεούλ το 1988 κερδίζουν τα πρώτα µετάλλια κατακτώντας 1 αργυρό και 3 χάλκινα. Το 2004, στους Παραολυμπιακούς Αγώνες της Αθήνας, η Ελλάδα συμμετείχε με την πολυπληθέστερη μέχρι στιγμής ομάδα, με 137 αθλητές, κερδίζοντας 20 μετάλλια. Οι Παραολυμπιακοί Αγώνες του Πεκίνου(2008) ήταν και οι πιο επιτυχημένοι για την Ελλάδα ως τώρα. Συμμετέχοντας σε έντεκα αθλήματα οι 53 αθλητές και οι 16 αθλήτριες της εθνικής ομάδας κατάφεραν να κατακτήσουν 24 μετάλλια, με αποτέλεσμα να βρεθούν στην 20ή θέση της παγκόσμιας κατάταξης μεταξύ 146 κρατών.