AΛΚΟΟΛ! ΓΕΛ ΖΑΓΟΡΑΣ ΤΑΞΗ Α ΣΧΟΛΙΚΟ ΕΤΟΣ

Παρουσίαση με θέμα: "AΛΚΟΟΛ! ΓΕΛ ΖΑΓΟΡΑΣ ΤΑΞΗ Α ΣΧΟΛΙΚΟ ΕΤΟΣ"— Μεταγράφημα παρουσίασης:

1 AΛΚΟΟΛ! ΓΕΛ ΖΑΓΟΡΑΣ ΤΑΞΗ Α ΣΧΟΛΙΚΟ ΕΤΟΣ 2015-2016

2 «Αλκοολούχο ποτό» Αλκοολούχο γενικά ονομάζεται οποιοδήποτε υγρό που περιέχει αλκοόλη. Συνηθέστερα όμως με τον προσδιορισμό αυτόν ονομάζεται το ποτό του οποίου συστατικό είναι η αιθυλική αλκοόλη (οινόπνευμα, CH3-CH2-OH). Τα αλκοολούχα ποτά ονομάζονται, επίσης, και οινοπνευματώδη και, λαϊκότερα, σπίρτα (από παραφθορά της λατινικής λέξεως spirit=οινόπνευμα).

3

4 «Κατηγορίες αλκοολούχων ποτών»
Ζυμούμενα Παρασκευάζονται με αλκοολική ζύμωση αμυλούχου ή σακχαρούχου πρώτης ύλης. Τυπικοί εκπρόσωποι αυτού του τύπου ποτών είναι το κρασί και ο ζύθος (μπίρα). Ως συνέπεια του τρόπου παρασκευής τους, δεν έχουν την δυνατότητα να ανέβουν σε περιεκτικότητα άνω των 18 αλκοολικών βαθμών (σε υψηλότερες περιεκτικότητες αναστέλλεται η δράση των μυκήτων που προκαλούν την ζύμωση). Αποσταζόμενα Σε αυτό τον τύπο ποτών η αλκοολική ζύμωση της πρώτης ύλης ακολουθείται από απόσταξη σε ειδική συσκευή, τον αποστακτήρα (κοινώς αποκαλούμενη "καζάνι"). Χαρακτηριστικοί εκπρόσωποι τέτοιων ποτών είναι το τσίπουρο, το ούζο, η βότκα, το ουίσκι κ.ά. Ηδύποτα Τα ποτά αυτού του τύπου είναι εξ ολοκλήρου τεχνητής παρασκευής: Αναμιγνύονται προϋπολογισμένες ποσότητες αιθυλικής αλκοόλης, νερού, αρωματικών και χρωστικών υλών (τις περισσότερες φορές μη φυσικής προέλευσης) και γλυκαντικών ουσιών

5

6 Εθισμός και τρόποι αντιμετώπισης
Πότε κάποιος θεωρείται οτι είναι εξαρτημένος από το αλκοόλ; Απάντηση: Για να μπορέσεις να προσδιορίσεις εάν κάποιος είναι εξαρτημένος ή εθισμένος στο αλκοόλ αυτό το άτομο πρέπει να πληροί συγκεκριμένα κριτήρια το οποία έχουν καθοριστεί από τον Παγκόσμιο Οργανισμό Υγείας (WHO), μεταξύ άλλων. Τα ακόλουθα είναι κριτήρια για εθισμό στο αλκοόλ (δεν χρειάζεται να πληροί κανείς όλα τα κριτήρια): – Ανοχή – Ψυχολογική εξάρτηση (να έχεις επιθυμία για αλκοόλ, που ποικίλει από πολύ μικρή μέχρι πολύ μεγάλη) – Στερητικά συμπτώματα (να εκδηλώνονται σωματικές αντιδράσεις μετά τη διακοπή) – Χρήση αλκοόλ για τον περιορισμό των στερητικών συμπτωμάτων – Αποτυχημένες προσπάθειες να ελέγξει τη χρήση του αλκοόλ.

7 -Σπατάλη πολύ χρόνου που απαιτείται για τη λήψη αλκοόλ ή για την απαλλαγή από τη επήρειά του – Καταστροφικές συνέπειες από τη χρήση τόσο στο ίδιο το άτομο όσο και στο περιβάλλον του (προβλήματα στη δουλειά ή το σχολείο, διαφωνίες με τα άτομα του στενού περιβάλλοντος, αφιερώνει λιγότερο χρόνο σε χόμπι, ασθένειες) – Λήψη αλκοόλ πιο συχνά και σε μεγαλύτερες δόσεις απ’ ότι σχεδίαζε. – Συνεχίζει να πίνει αλκοόλ ακόμα κι αν γνωρίζει ότι του προκαλεί ζημιά Όταν οι πελάτες πάνε σε ένα θεραπευτικό κέντρο, το πρώτο πράγμα που θα ανακαλύψουν είναι η σοβαρότητα της εξάρτησης. Το EuropASI (Δείκτης Βαθμού Εξάρτησης) είναι ένα τεστ που χρησιμοποιείται από πολλά ιδρύματα για τον εντοπισμό προβλημάτων που σχετίζονται με την χρήση αλκοόλ. Μπορείς επίσης να βρεις πολλά τεστ στο internet.

8

9

10 Τι συμβαίνει όταν μπαίνει το αλκοόλ στο σώμα;
Το αλκοόλ που καταναλώνεται εισέρχεται μέσω του στόματος και του οισοφάγου στο στομάχι. Μια μικρή ποσότητα αφομοιώνεται εκεί. Το υπόλοιπο έρχεται καθαρό, και χωρίς να αφομοιωθεί, στο αίμα και εξαπλώνεται σε όλο το σώμα. Η παρουσία του φαγητού στο στομάχι τη στιγμή που κάποιος πίνει καθυστερεί την απορρόφηση του αλκοόλ από το αίμα. Γι’ αυτό ένα αλκοολούχο ποτό έχει πιο γρήγορες επιπτώσεις όταν το στομάχι είναι άδειο από όταν κάποιος πίνει κατά τη διάρκεια ενός γεύματος ή μετά απ’ αυτό. Ποτά με επίπεδο αλκοόλ πάνω από 20% παραμένουν για μεγαλύτερο διάστημα στο στομάχι από ποτά με χαμηλότερο επίπεδο αλκοόλ. Κάποιος που έχει μεγάλο βάρος έχει περισσότερο σωματικά υγρά απ’ ότι κάποιος που έχει μικρότερο βάρος. Έτσι ένα πιο ελαφρύ άτομο επηρεάζεται περισσότερο απ’ ότι ένα βαρύ άτομο που έχει πιει τον ίδιο αριθμό αλκοολούχων ποτών. Υπάρχει επίσης διαφορά και ανάμεσα στους άντρες και τις γυναίκες. Το γυναικείο σώμα περιλαμβάνει κατά μέσο όρο λιγότερα υγρά ανά κιλό απ’ ότι ένα αντρικό. Επίσης οι γυναίκες αφομοιώνουν μικρότερη ποσότητα αλκοόλ στο σώμα.

11

12 Πότε είναι πρόβλημα το αλκοόλ
Για ένα νέο, φοιτητή, που είναι άνω των 17 – 18 ετών, δεν είναι κακό να πίνει ένα ή δύο ποτήρια – κρασί ή μπύρα ή οτιδήποτε άλλο – κάθε λίγες μέρες όταν βγαίνει έξω με τους φίλους του. Το αληθινό κριτήριο είναι να μην πίνει κάποιος με σκοπό να μεθύσει, αλλά απλά για να ευχαριστηθεί τη γεύση του ποτού όπως θα ευχαριστιόταν την γεύση ενός καλού φαγητού.

13

14 Γιατί κάποιοι άνθρωποι καταναλώνουν αλκοόλ;
Έχουν διενεργηθεί πολλές έρευνες με σκοπό να ανακαλύψουν τον λόγο που κάποιοι άνθρωποι καταναλώνουν αλκοόλ. Από μία έρευνα που διενεργήθηκε στην Ολλανδία μεταξύ ατόμων ηλικίας από 15 μέχρι 25 ετών βγήκαν τα ακόλουθα συμπεράσματα: · Κοινωνικότητα (71%) · Τους αρέσει η γεύση (51%) · Δημιουργεί αίσθημα χαλάρωσης (12%) · Προκαλεί μέθη (6%) · Επειδή το κάνουν όλοι (6%) · Για να ξεχάσουν προβλήματα (0%) Το αλκοόλ γίνεται επικίνδυνο όταν χρειάζεσαι μεγαλύτερη ποσότητα για να αισθανθείς καλά. Όταν δεν μπορείς να το κάνεις αυτό πια από μόνος σου και καταναλώνεις αλκοόλ για να το πετύχεις, σε κάποια στιγμή διατρέχεις τον κίνδυνο να αρχίσεις να πίνεις περισσότερη ποσότητα κάθε φορά για να εξακολουθήσεις να βιώνεις τις συνέπειες του αλκοόλ. Αυτό μπορεί να αποτελέσει τη αρχή μιας εξάρτησης. Εάν πίνεις για να αισθανθείς καλά μπορείς να ρωτήσεις τον εαυτό σου εάν μπορείς επίσης να χαλαρώσεις χωρίς αλκοόλ.

15 Η ουσία του προβλήματος είναι ότι προσπαθούμε, μέσω του ποτού, να κατορθώσουμε κάποιες ψυχικές καταστάσεις – είτε αυτές ονομάζονται ηρεμία, είτε ευθυμία, είτε ο,τιδήποτε άλλο - ενώ φυσιολογικά αυτές οι καταστάσεις κατορθώνονται μέσω ενός υγιούς τρόπου σκέψεως και ζωής. Για παράδειγμα, η ευθυμία κατορθώνεται όταν έχουμε καλές σχέσεις με τους ανθρώπους του περίγυρού μας, κάτι που κατορθώνεται όταν εμείς οι ίδιοι δεν είμαστε δύσκολοι, υπερήφανοι και ιδιότροποι άνθρωποι. Η ηρεμία κατορθώνεται όταν έχουμε στην καθημερινότητά μας ένα σωστό κύκλο εργασίας και ανάπαυσης, και υπάρχει μέσα μας μια αρμονική αλληλοδιαδοχή κόπου και χαλάρωσης. Αν τώρα εμείς προσπαθούμε να φθάσουμε σε αυτές τις καταστάσεις μέσω του ποτού, στην ουσία προσπερνάμε αυτό που θα έπρεπε να ήταν η βασική μας επιδίωξη: Την καλλιέργεια, δηλαδή, της προσωπικότητάς μας. Κάτι άλλο που είναι σημαντικό να επισημάνουμε - αν και χιλιοειπωμένο - είναι τους κινδύνους του να πίνει κάποιος και έπειτα να οδηγεί. Ο,τιδήποτε περισσότερο από δύο ποτήρια κρασί, ή το αντίστοιχό τους, και η αντίληψη μας, η κρίση μας, τα αντανακλαστικά μας, όλα επηρεάζονται

16

17 Οι συνέπειες της κατάχρησης του αλκοόλ
Η κατάχρηση αλκοόλ αποτελεί ένα σοβαρό κοινωνικό πρόβλημα, με σοβαρές επιπτώσεις στη σωματική όσο και στην ψυχική υγεία του ατόμου. Βιολογικοί, κοινωνικοί και πιθανώς γενετικοί παράγοντες αλληλοεπιδρούν, στην εμφάνιση και στην εξέλιξη του αλκοολισμού, ενώ η αντιμετώπιση του είναι δύσκολη και πολύπλευρη, τόσο σε υγειονομικό όσο και σε κοινωνικό επίπεδο. Κατά τη διάρκεια του 28ου Πανελλήνιου Ιατρικού Συνεδρίου και υπό τη διεύθυνση του Σ. Ντουράκη, της Β' Πανεπιστημιακής Παθολογικής Κλινικής του Ιπποκράτειου Νοσοκομείου, πραγματοποιήθηκε διεταιρική συζήτηση, κατά την διάρκεια της οποίας αναπτύχθηκαν οι κυριότερες πλευρές του προβλήματος του αλκοολισμού. Ο αλκοολισμός, από νοσολογικής άποψης, υπάγεται στις παθήσεις που οφείλονται στη χρήση ψυχοδραστικών ουσιών. Η αιθυλική αλκοόλη είναι η συνηθέστερη και η πλέον διαδεδομένη φαρμακευτική – κατασταλτική ουσία του Νευρικού συστήματος. Ο Αλκοολισμός δεν αποτελεί κατ’ ανάγκη την φυσιολογική συνέχεια της οιασδήποτε χρήσης αλκοολούχων ποτών. Στους παθογενετικούς μηχανισμούς ενέχονται γενετικοί και βιολογικοί παράγοντες, ψυχολογικοί συντελεστές και ιδιαιτερότητες της προσωπικότητας, κοινωνικοί παράμετροι, προβληματικές διαπροσωπικές σχέσεις, προηγούμενο ψυχιατρικό ιστορικό κ.α. Η χρήση αιθυλικής αλκοόλης είναι συχνή στον ενήλικο πληθυσμό (77% στην ηλικία 26 – 34 έτη). Η αλκολική εξάρτηση εκτιμάται στο 3-15% και εξαρτάται από το φύλο, την κοινωνική κατάσταση, το μορφωτικό επίπεδο κλπ. Οι περισσότεροι ασθενείς δεν είναι σωματικά εξαρτημένοι. Η συχνότητα σε γυναίκες αυξάνεται συνεχώς λόγω κοινωνικής ανοχής και εύκολης ανεύρεσης. Οι γυναίκες είναι πλέον ευαίσθητες (κατανάλωση πάνω από 40 – 60 gr/ημ) λόγω μειωμένου όγκου και μειονεκτικότητας της αλκοολικής δευδρογενάσης στομάχου.

18 Οι συνέπειες της κατάχρησης αιθυλικής αλκοόλης στο γαστρεντερικό σύστημα είναι: οξεία και χρόνια οισοφαγίτιδα, σύνδρομο Mallory – Weiss, οξεία γαστρίτιδα, διάρροια, οξεία και χρόνια παγκρεατίτιδα, ηπατοπάθεια (λίπωση, ηπατίτιδα, κίρρωση, ηπατοκυτταρικός καρκίνος). Η κίρρωση του ήπατος είναι η 4η αιτία θανάτου στις ΗΠΑ. Το 10-15% των ‘αλκοολικών’ πάσχει από κίρρωση. Το 80% των ασθενών ιστολογικώς παρουσιάζουν λίπωση, το 10 – 35% αλκοολική ηπατίτιδα και το 10% κίρρωση. Η κλινικοεργαστηριακή εικόνα δεν συσχετίζεται με την ιστολογία και γι’ αυτό η βιοψία ήπατος συχνά είναι απαραίτητα. Η λίπωση και η φλεγμονή του ήπατος είναι αναστρέψιμα με τη διακοπή του οινοπνεύματος. Συχνά εκδηλώνεται παροδική επιδείνωση παρά τη διακοπή της χρήσεως. Ο καρκίνος είναι η 2η αιτία θανάτου των αλκοολικών. Εχει διαπιστωθεί αυξημένη συχνότητα καρκίνου λάρυγγος, οισοφάγου, στομάχου, ήπατος, παγκρέατος και μαστού. Οι κύριες συνέπειες της κατάχρησης αιθυλικής αλκοόλης στο καρδιαγγειακό σύστημα είναι υπέρταση, μυοκαρδιοπάθεια, αγγειακά εγκεφαλικά επεισόδια, υπερκοιλιακές και κοιλιακές αρρυθμίες. Οι κύριες συνέπειες της κατάχρησης αιθυλικής αλκοόλης στο μεταβολισμό είναι: υπογλυκαιμία, οξέωση, αβιταμίνωση, υποκαλιαιμία και υπομαγνησιαιμία. Ιδιαίτερη σημασία αποδίδεται και σε έμμεσες τραγικές συνέπειες της καταχρησης αιθυλικής αλκοόλης όπως στα ατυχήματα (55% των τροχαίων ατυχημάτων), στην αυξημένη αυτοκτονικότητα, στην εγκληματική συμπεριφορά (50% των φόνων, 60% των σεξουαλικών επιθέσεων), στην διατάραξη οικογενειακών ή εργασιακών κλπ). Χαρακτηριστικό γνώρισμα της κλινικής σημειολογίας της κατάχρησης αιθυλικής αλκοόλης είναι η άρνηση του ασθενούς να παραδεχθεί το πρόβλημα, με αποτέλεσμα να αποκαλύπτεται αυτό από τις συνέπειες και τις επιπλοκές του

19

20 Στοιχεία για την εξάρτηση από το αλκοόλ στην Ελλάδα
Σύμφωνα με εκτιμήσεις του Εθνικού Κέντρου Τεκμηρίωσης και Πληροφόρησης για τα Ναρκωτικά (Ε.Κ.ΤΕ.Π.Ν.) Έλληνες πάσχουν από εξάρτηση από το αλκοόλ, ενώ υπολογίζεται ότι περίπου θάνατοι ετησίως οφείλονται σε αιτίες που σχετίζονται με την υπερβολική κατανάλωση (πηγή: Εθνικό σχέδιο δράσης για τον περιορισμό των βλαπτικών συνεπειών του αλκοόλ στην υγεία , Υπουργείο Υγείας& Κοινωνικής αλληλεγγύης 2008 & Ε.Κ.ΤΕ.Π.Ν.: ετήσια έκθεση για την κατανάλωση των ναρκωτικών και του οινοπνεύματος στην Ελλάδα, ΕΛΙΨΥ, Αθήνα).

21 Η εξάρτηση από το αλκοόλ είναι μια νόσος του εγκεφάλου
Η εξάρτηση από το αλκοόλ αποτελεί ασθένεια με υψηλές πιθανότητες προοδευτικής επιδείνωσης7,8, που επηρεάζεται σημαντικά τόσο από γενετικούς όσο και από περιβαλλοντικούς παράγοντες. Οι γενετικοί παράγοντες υπολογίζεται ότι αντιπροσωπεύουν το60%του κινδύνουεκδήλωσης της νόσου9, ενώ το επίπεδο κατανάλωσης είναι στενά συνδεδεμένο με τον κίνδυνο μακροπρόθεσμης νοσηρότητας και θνησιμότητας10. Χαρακτηριστικό γνώρισμα της εξάρτησης από το αλκοόλ αποτελεί η συχνά ακατανίκητη επιθυμία για αλκοόλ, με τον ασθενή να αντιμετωπίζει δυσκολία στον έλεγχο της παρά τις επιβλαβείς επιπτώσεις της κατανάλωσης αλκοόλ. Η εξάρτηση από το αλκοόλ είναι συγκρίσιμη με άλλες χρόνιες παθήσεις όπως ο διαβήτης, το άσθμα και η υπέρταση ως προς την ευπάθεια, την εμφάνιση και τελικά την εξέλιξη της νόσου.

22

23 Οικονομικές διαστάσεις του αλκοολισμού
Έχει αναφερθεί ότι ο αλκοολισμός στοιχίζει κάθε χρόνο ένα δισεκατομμύριο δολάρια, στην βιομηχανία των Η.Π.Α., οι δυσκολίες όμως να υπολογιστεί η διάδοση ων προβλημάτων που υπάρχουν εξαιτίας του ποτού κάνουν την εκτίμηση μόνο ένα αδρό οδηγό. Για την Βρετανία έχει αναφερθεί το ποσό των 40 εκατομμυρίων λιρών, από τα οποία τα 20 πληρώνονται σε αναρρωτικές άδειες. Είναι λοιπόν υπερβολικά τα έξοδα που πληρώνει η κοινωνία και το κόστος στην υγεία του ίδιου του πότη. Οι οικονομικές συνέπειες από την υπερβολική κατανάλωση αλκοόλ είναι πολυεπίπεδες, καθώς η κατανάλωση αλκοολούχων ποτών επηρεάζει: την ποινική δικαιοσύνη (απαιτεί χρόνο και πόρους από το δικαστικό σύστημα και τις αστυνομικές αρχές), το σύστημα Υγείας (αυξημένες δαπάνες περίθαλψης λόγω αυξημένων αναγκών των χρηστών από τις επιπτώσεις της χρήσης αλκοόλ), την επαγγελματική δραστηριότητα (μείωση παραγωγικότητας, αυξημένες ώρες απουσίας από την εργασία, κόστος από εργατικά ατυχήματα, χαμένες εργασιακές ευκαιρίες των ίδιων και των συγγενών τους), τις υπηρεσίες Κοινωνικής Πρόνοιας (αντιμετώπιση των προβλημάτων στην οικογένεια, στον επαγγελματικό χώρο, της ανεργίας και της επακόλουθης φτώχιας). Ο Π.Ο.Υ. προτείνει μια προσέγγιση του κοινωνικού κόστους από το αλκοόλ, η οποία συνυπολογίζει αφενός το κόστος της απουσίας από την εργασία, την ανεργία, τις συνέπειες από τα ατυχήματα και την εγκληματικότητα, το κόστος των υπηρεσιών υγείας, αστυνόμευσης, δικαιοσύνης και πρόνοιας, και αφετέρου το έμμεσο κόστος από την πρώιμη θνησιμότητα και νοσηρότητα και την απώλεια παραγωγικότητας εξαιτίας αυτών. Μελέτες που έχουν διεξαχθεί διεθνώς, διαπιστώνουν ότι το κοινωνικό κόστος είναι πολύ μεγαλύτερο από το άμεσο κόστος υγείας.

24 Ακόμη και μελέτες που επικεντρώνουν μόνο στις δημόσιες δαπάνες για υγεία, αστυνόμευση και κοινωνικές υπηρεσίες, συμπεραίνουν ότι το κόστος των υπολοίπων κοινωνικών υπηρεσιών υπερβαίνει το άμεσο κόστος των υπηρεσιών υγείας. Βάση της ανασκόπησης των διαθέσιμων στοιχείων, το συνολικό (άμεσα μετρήσιμο) κόστος του αλκοόλ στην Ε.Ε. το 2003 υπολογίστηκε στα 125 δισεκατομμύρια Ευρώ (79 δις δις Ευρώ), ποσό το οποίο ισοδυναμεί με το 1,3% GDP και το οποίο είναι κατά προσέγγιση ίσο με αυτό που πρόσφατα υπολογίστηκε για τον καπνό. Το έμμεσο (άυλο) κόστος αντιστοιχεί στην αξία που τα άτομα αποδίδουν στον πόνο, στην οδύνη και στην απώλεια ζωής, συνέπεια της εγκληματικότητας και των αρνητικών επιδράσεων του αλκοόλ στην υγεία και στην κοινωνική ζωή του ατόμου. Το 2003 το κόστος αυτό υπολογίστηκε στα 270 δις Ευρώ, ενώ με διαφορετικούς τρόπους αξιολόγησης υπολογίστηκε μεταξύ των 150 και 760 δις Ευρώ. Σύμφωνα με τα στοιχεία της Εθνικής Στατιστικής Υπηρεσίας Ελλάδος (2007), η μέση μηνιαία δαπάνη των νοικοκυριών για αλκοολούχα κατά την περίοδο , ήταν 12,39 Ευρώ. Τα νοικοκυριά της πρωτεύουσας εμφανίζουν την υψηλότερη δαπάνη (15,23 Ευρώ), ακολουθούμενα από τα νοικοκυριά της Θεσσαλονίκης (12,61 Ευρώ). Οι υπόλοιπες αστικές περιοχές και οι ημιαστικές/ αγροτικές περιοχές εμφανίζουν παρόμοια μέση μηνιαία δαπάνη (περίπου Ευρώ). Από τη συνολική μέση μηνιαία δαπάνη, το μεγαλύτερο μέρος (4,61 Ευρώ) αφορά στην αγορά αποσταγμάτων (ούζο, ουίσκι, λοιπά οινοπνευματώδη), εκ των οποίων το ουίσκι απορροφά το μεγαλύτερο μέρος (2,13 Ευρώ). Το κρασί, επίσης, καταλαμβάνει μεγάλο μέρος της δαπάνης για την αγορά αλκοολούχων (4,25 Ευρώ), ενώ, τέλος, ακολουθεί η μπίρα (3,54 Ευρώ).

25

26

27

28 ΒΙΒΛΙΟΓΡΑΦΙΚΕΣ ΠΗΓΕΣ WIKIPEDIA

29 Oι μαθητές: Σπύρος Γεωργούδης Χριστίνα Λέκα Ελευθερία Μαλαχιά
Σοφοκλής Χάνος