Σιόντης Νικόλαος, ΠΕ 01 Θεολόγος 3ο Λύκειο Ιωαννίνων Σχολικό έτος 2015-16 Σχολική και Κοινωνική Ζωή(ΣΚΖ) Τίτλος Θέματος:«Εφηβική Παχυσαρκία- Ρατσισμός και Διαφορετικότητα Ψυχολογικά οφέλη από την άσκηση Διατροφή-Σχεδιασμός γευμάτων» Ονοματεπώνυμο και ειδικότητα υπεύθυνου εκπαιδευτικού: Σιόντης Νικόλαος, ΠΕ 01 Θεολόγος

ΠΡΟΛΟΓΟΣ

Παχυσαρκία στους έφηβους: αίτια και αντιμετώπιση. Η παχυσαρκία πρόκειται για έναν από τους πιο βασικούς προδιαθεσιακούς παράγοντες εμφάνισης άλλων σοβαρών νόσων. Ο υπερκαταναλωτισμός, η καθιστική ζωή και το πλήθος αγαθών οδηγεί στην αύξηση του αριθμού των παχύσαρκων ατόμων. Οργανισμοί υγείας, συμπεριλαμβανομένου και του Παγκόσμιου Οργανισμού Υγείας (ΠΟΥ), κατατάσσουν την παχυσαρκία ως μια σοβαρή απειλή για την υγεία. Μελέτες του ΠΟΥ καταλήγουν ότι στο μέλλον θα μειωθεί το προσδόκιμο επιβίωσης λόγω παχυσαρκίας (περίπου μια δεκαετία σε σχέση με το αναμενόμενο). Αντίστοιχα, η Ελληνική Ιατρική Εταιρία Παχυσαρκίας αναφέρετε σε αύξηση της παιδικής και εφηβικής παχυσαρκίας τη τελευταία δεκαετία στην Ελλάδα. Επιπλέον, στοιχεία εμφανίζουν την Ελλάδα με ένα από τα υψηλότερα ποσοστά παχυσαρκίας (22%) σε σχέση με την υπόλοιπη Ευρώπη.

Συγκεκριμένα, η παχυσαρκία ορίζεται ως μια κατάσταση χαρακτηριζόμενη από αυξήσεις του λίπους του σώματος, δηλαδή έχουμε αυξημένο ποσοστό των λιποκυττάρων στον οργανισμό. Η αύξηση αυτή προκύπτει από την μη “ισορροπία” μεταξύ της πρόσληψης ενέργειας και της κατανάλωσης της, με αποτέλεσμα την αποθήκευση μεγάλου αριθμού θερμίδων. Το υπερβολικά αυξημένο βάρος οδηγεί σε σωματικές-ψυχολογικές επιπτώσεις, ενώ υπάρχει συσχέτιση με αυξημένη νοσηρότητα-θνητότητα. Η παχυσαρκία συνήθως οφείλεται είτε λόγω υπερβολικής πρόσληψης ενέργειας, είτε σε μειωμένη κατανάλωση της, ή στο συνδυασμό των δυο.

Οι παράγοντες που την πυροδοτούν είναι: 1γενετικοί, 2ψυχολογικοί, 3περιβαλλοντικοί καθώς και 4κοινωνικό-πολιτισμικοί. Αναλυτικότερα: η νόσος εμφανίζει κληρονομική προδιάθεση και αυτό φαίνεται σε έρευνες οι οποίες δείχνουν ότι οι παχύσαρκοι γονείς έχουν πιθανότητα να αποκτήσουν παιδί με παχυσαρκία σε ποσοστό 80%. Άλλος σημαντικός παράγοντας είναι η απουσία φυσικής δραστηριότητας και άσκησης, καθώς επίσης και οι ανθυγιεινές διατροφικές συνήθειες (junk food, snacks). Στους κοινωνικό-πολιτισμικούς παράγοντες συμπεριλαμβάνονται η υπερβολική κατανάλωση τροφής ύστερα από οικογενειακή παρότρυνση, οι θρησκευτικές-οικογενειακές συγκεντρώσεις και ο καθιστικός τρόπος ζωής. Τέλος, υπάρχουν οι ψυχολογικοί παράγοντες όπως χαμηλή αυτοεκτίμηση, κατάθλιψη κ.α. Η παχυσαρκία μπορεί να συνοδεύεται επίσης από άλλες παθήσεις, ειδικότερα: ενδοκρινικές, καρδιαγγειακές, πνευμονικές, γαστρεντερικές, καρκίνοι και ψυχολογικές διαταραχές κ.α. Τέτοια παραδείγματα είναι ο διαβήτης, οι διαταραχές έμμηνου ρύσεως, η υπέρταση, η καρδιακή ανεπάρκεια, ο καρκίνος του μαστού-παχέος εντέρου. Παράλληλα με το σωματικό βάρος του ατόμου αυξάνονται οι επιπτώσεις της παχυσαρκίας. Αξίζει να αναφερθεί, ότι τα νοσογόνα παχύσαρκα άτομα διατρέχουν κίνδυνο θανάτου.

Για την ακριβή διάγνωση της παχυσαρκίας πραγματοποιούνται μετρήσεις σωματικού λίπους. Γίνεται χρήση του δείκτη μάζας σώματος (BMI, body mass index) για αναγνώριση της περίσσειας λιπώδους ιστού. Ο ΒΜΙ υπολογίζεται διαιρώντας το σωματικό βάρος (Kgr) με το τετράγωνο του ύψους σε τετραγωνικά μέτρα (m2). Τα φυσιολογικά όρια του ΒΜΙ κυμαίνονται μεταξύ 18,5-25, ενώ όταν το ΒΜΙ παίρνει τιμές μεγαλύτερες του 40 τότε το άτομο πάσχει από νοσογόνο παχυσαρκία. Στην περίπτωση αυτή, το προσδόκιμο επιβίωσης των πασχόντων μειώνεται αισθητά. Για την αντιμετώπιση της παχυσαρκίας, η θεραπεία περιλαμβάνει συντηρητικές αγωγές, όπως δίαιτες ελαττωμένων θερμίδων, τροποποίηση συμπεριφοράς, σωματική άσκηση και φάρμακα, καθώς και διάφορες χειρουργικές επεμβάσεις. Σε περιπτώσεις αδυναμίας αντιμετώπισης της νόσου συντηρητικά, τότε αντιμετωπίζεται χειρουργικά. Τέλος, πρόκειται για μια νόσο που μπορεί να προληφθεί! Οι αιτίες πρόκλησης της παχυσαρκίας μπορεί να διαφέρουν από άτομο σε άτομο. Γενετικοί, περιβαλλοντικοί, ψυχολογικοί, και άλλοι παράγοντες μπορούν να συμβάλλουν στη δημιουργία της.

Γενετικοί παράγοντες Η παχυσαρκία φαίνεται να επηρεάζεται σημαντικά από γενετικούς παράγοντες. Ωστόσο, το γεγονός ότι τα μέλη μιας οικογένειας μοιράζονται κατά κανόνα κοινό τρόπο ζωής και άρα διατροφικών συνηθειών καθιστά δύσκολη την αναγνώριση του βαθμού επίδρασης των γενετικών παραγόντων. Ταυτόχρονα, μέσα στο ίδιο οικογενειακό περιβάλλον μοιράζονται ταυτόχρονα και κοινές συμπεριφορές, τρόποι διαχείρισης των συγκρούσεων, τρόποι αντιμετώπισης του άγχους, ο συνδυασμός όλων των παραπάνω μας δυσκολεύει να μιλάμε για ξεκάθαρους γενετικούς παράγοντες της παχυσαρκίας.

Περιβαλλοντικοί παράγοντες Πέρα από τους γενετικούς παράγοντες, καθοριστικό ρόλο στην ανάπτυξη παχυσαρκίας φαίνεται να έχουν και διάφοροι περιβαλλοντικοί παράγοντες. Το επίπεδο της σωματικής δραστηριότητας αλλά και οι προσωπικές επιλογές τροφών, αριθμού γευμάτων κτλ επηρεάζουν το βάρος του ατόμου. Για παράδειγμα οι 'Έλληνες κατά τα τελευταία χρόνια δείχνουν μια μεγάλη στροφή προς τροφές με πολλά συντηρητικά και λίπος, όπως για παράδειγμα το «γρήγορο φαγητό» (fast-food) σε αντίθεση με τους Έλληνες προηγούμενων γενεών που προτιμούσαν (αναγκαστικά πολλές φορές και λόγω οικονομικής δυσπραγίας) την ευρέως πια διαδεδομένη «μεσογειακή διατροφή» του ελαιόλαδου, των λαχανικών και των φρούτων.

Ψυχολογικοί παράγοντες Οι ψυχολογικοί παράγοντες μπορούν επίσης να επηρεάσουν τις συνήθειες κατανάλωσης τροφής. Πολλοί άνθρωποι τρώνε αντιδραστικά στα αρνητικά συναισθήματα: στο άγχος, στη λύπη, στο θυμό. Πρόσφατη έρευνα αποκάλυψε πως το 70% των ανθρώπων, όταν αγχώνεται, καταφεύγει στο ψυγείο. Το φαγητό θεωρείται ένα ισχυρό καταπραϋντικό- ηρεμιστικό σε έντονα αρνητικά συναισθήματα.

Άλλες αιτίες της παχυσαρκίας Μερικές ασθένειες μπορούν να οδηγήσουν στην παχυσαρκία ή έστω σε μια τάση αύξησης του βάρους. Ο υποθυρεοειδισμός , το σύνδρομο Cushing, η κατάθλιψη και ορισμένα νευρολογικά προβλήματα που μπορούν να οδηγήσουν στην υπερκατανάλωση τροφής ή στην αύξηση βάρους. Επίσης, τα φάρμακα όπως τα στεροειδή και μερικά αντικαταθλιπτικά χάπια μπορούν να προκαλέσουν αύξηση βάρου

ΚΥΡΙΩΣ ΘΕΜΑ

Πως ορίζεται η παχυσαρκία; Ως παχυσαρκία ορίζεται η περίσσεια σωματικού λίπους και η διάγνωσή της πρέπει να βασίζεται στην απόδειξη της παρουσίας του λίπους αυτού. Αυτό προϋποθέτει μέτρηση της σύστασης του σώματος και δεν είναι πρακτικό σε καθημερινή βάση. Έχουν προταθεί κατά καιρούς διάφοροι τρόποι μέτρησης του σωματικού λίπους και ακ ριβούς ορισμού της παχυσαρκίας. Από αυτούς, ο Δείκτης Μάζας Σώματος ( ΔΜΣ ) ή BMI (body mass index) = Kgr/m2 , δηλαδή ο λόγος του βάρους δια του τετραγώνου του ύψους σε μέτρα, έχει τη μεγαλύτερη αποδοχή και χρησιμοποιείται ευρέως στη διάγνωση της παχυσαρκίας στους ενήλικες καθώς συσχετίζεται καλύτερα με το σωματικό λίπος. Με βάση αυτόν, οι ενήλικες χαρακτηρίζονται ως κανονικοί ( ΔΜΣ κάτω του 25 ), υπέρβαροι ( ΔΜΣ μεταξύ 25 και 29,9 ) και παχύσαρκοι ( ΔΜΣ άνω του 30 ).

Πως υπολογίζεται ο ΔΜΣ και πως ερμηνεύεται; Ο ΔΜΣ υπολογίζεται με τον ίδιο τρόπο σε ενήλικες και παιδιά. Η φόρμουλα είναι η εξής: Δείκτης Μάζας Σώματος (ΔΜΣ) = Βάρος (κιλά) / Ύψος (μέτρα)2 Για ενήλικες από 20 ετών και άνω ο ΔΜΣ ερμηνεύεται χρησιμοποιώντας κάποιες κατηγορίες βάρους που είναι οι ίδιες για όλες της ηλικίες και για τα δύο φύλα (βλ. Πίνακα 1.). Δ.Μ.Σ ΚΑΤΗΓΟΡΙΑ ΒΑΡΟΥΣ Μικρότερος από 18,5 Ελλειποβαρής 18.5 - 24.9 Φυσιολογικός 25.0 - 29.9 Υπέρβαρος 30.0 - 34.9 Παχυσαρκία τύπου Ι 35.0 - 40 Παχυσαρκία τύπου ΙΙ Μεγαλύτερος από 40 Παχυσαρκία τύπου ΙΙΙ

Σωματικ’η και ψυχική υγεία

Παιδικός και εφηβικός πληθυσμός ( Δ.Μ.Σ ) Παιδικός και εφηβικός πληθυσμός ( Δ.Μ.Σ ) Για τον παιδικό και εφηβικό πληθυσμό έχει προταθεί η 95η εκατοστιαία θέση στις καμπύλες δείκτη μάζας σώματος ως το όριο πάνω από το οποίο ένα παιδί θεωρείται παχύσαρκο και η 85 η εκατοστιαία θέση για το υπέρβαρο. Λόγω της μεγάλης ανόδου της 95ης εκατοστιαίας θέσης στον ελληνικό πληθυσμό καθώς και της ανάγκης αντικειμενικής εκτίμησης και σύγκρισης ανάμεσα σε πληθυσμούς διαφορετικών λαών έχει πρόσφατα προταθεί σαν τρόπος ορισμού της παιδικής παχυσαρκίας η προέκταση των εκατοστιαίων θέσεων του ΔΜΣ των ενηλίκων στις καμπύλες ΔΜΣ των παιδιών.

Εφηβεία Η εφηβεία αποτελεί κρίσιμη περίοδο για την ανάπτυξη της παχυσαρκίας. Το βασικό πλεονέκτημα της ηλικίας αυτής είναι η επιταχυνόμενη ανάπτυξη όπου η αύξηση της μυϊκής μάζας συνεπάγεται αυξημένες ανάγκες και δαπάνες ενέργειας ενώ το βασικό μειονέκτημα αποτελεί η αύξηση της λιπώδους μάζας στα κορίτσια. Ο κίνδυνος για παχυσαρκία στην ενήλικη ζωή συνδέεται ισχυρά με το βαθμό της παχυσαρκίας κατά την εφηβεία, ενώ για τα προεφηβικά παιδιά συνδέεται σε μεγαλύτερο βαθμό με την παχυσαρκία των γονέων.

Σύνθεση σώματος και δαπάνη ενέργειας Στα κορίτσια και στα αγόρια Στα κορίτσια υπάρχει μια φυσιολογική αύξηση στο ποσοστό της λιπώδους μάζας μέχρι την ηλικία των 17 ετών, ενώ στα αγόρια το ποσοστό της λιπώδους μάζας ελαττώνεται μετά την ηλικία των 13 χρόνων φτάνοντας το ελάχιστο στην ηλικία των 15 ετών. Η διαφορά αυτή συνδέεται με τη γρηγορότερη και μεγαλύτερη αύξηση της μη - λιπώδους μάζας στα αγόρια η οποία συνεχίζεται μέχρι την ηλικία των 19 ετών. Στα κορίτσια, η ανάπτυξη σταματά γύρω στα 15 χρόνια. Παράλληλα με τις μεταβολές στη μη-λιπώδη μάζα, η δαπάνη ενέργειας η οποία είναι περίπου η ίδια στα δύο φύλα προεφηβικά, αυξάνει περισσότερο για τα αγόρια από ότι για τα κορίτσια κατά την εφηβεία, έχοντας σαν αποτέλεσμα τις σημαντικά υψηλότερες απαιτήσεις σε ενέργεια και πρωτεϊνες στα αγόρια και τους ενήλικες άνδρες.

Περίοδο εφηβείας Η εφηβεία λοιπόν, είναι μια περίοδος που συνοδεύεται από αλλαγές στη σύσταση του σώματος, τέτοιες που αμβλύνουν την ανάπτυξη της παχυσαρκίας στα αγόρια ενώ τις επιδεινώνουν στα κορίτσια. Επιπρόσθετα, στα κορίτσια η τάση για δαπάνη ενέργειας μειώνεται πριν την εφηβεία, εύρημα το οποίο δεν εμφανίζεται στον ίδιο βαθμό στα αγόρια και οφείλεται μάλλον σε αλλαγές συμπεριφοράς ή σε μηχανισμούς συντήρησης ενέργειας. Επιδημιολογικές μελέτες, υποστηρίζουν την άποψη ότι το ένα τρίτο περίπου της παχυσαρκίας σε ενήλικες γυναίκες ξεκινά στην εφηβεία. Αν και η καθυστέρηση της εφηβείας στα αγόρια συνδέεται με παροδική αύξηση της λιπώδους μάζας, ο κίνδυνος να αναπτύξει ένα αγόρι παχυσαρκία είναι μικρότερος. Τέλος, οι δύο τύποι σώματος, ο ανδροειδής - με αύξηση του περικοιλιακού λίπους και αυξημένο κίνδυνο για καρδιαγγειακά νοσήματα και υπερινσουλιναιμία και ο γυνοειδής τύπος - με αύξηση του λίπους στην περιφέρεια, εμφανίζονται από την εφηβεία.

Γιατί η παιδική / εφηβική παχυσαρκία πρέπει να αντιμετωπιστεί ή / να προληφθεί;1;ασ Η παχυσαρκία στον παιδικό και εφηβικό πληθυσμό έχει αναγνωριστεί σαν ένας από τους πέντε κυριότερους παράγοντες κινδύνου για ανάπτυξη καρδιαγγειακής νόσου (οι άλλοι τέσσερις είναι η ελαττωμένη φυσική δραστηριότητα, η δυσλιπιδαιμία, η υπέρταση και το κάπνισμα).

ΕΠΙΠΤΩΣΕΙΣ ΤΗΣ ΠΑΧΥΣΑΡΚΙΑΣ Η παιδική παχυσαρκία μπορεί να έχει απώτερες και μακροχρόνιες επιπτώσεις στην ενήλικη ζωή αυξάνοντας τις πιθανότητες νοσηρότητας και θνητότητας. Οι επιπτώσεις αυτές φαίνεται να σχετίζονται τόσο με την παραμονή - χρονικά - της παχυσαρκίας, όσο και με την κατανομή και ποσότητα - τοπικά - του λίπους. Η κεντρικού τύπου παχυσαρκία, η δυσλιπιδαιμία και η αντίσταση στην ινσουλίνη, το γνωστό δηλαδή μεταβολικό σύνδρομο, συνδέεται σταθερά με την ανάπτυξη αθηροσκλήρωσης και στεφανιαίας νόσου. Η παχυσαρκία στην εφηβεία αποτελεί ανεξάρτητο παράγοντα κινδύνου για καρδιαγγειακά νοσήματα και συνδέεται ισχυρά με άλλους τέτοιους παράγοντες. Ο αυξημένος δείκτης μάζας σώματος συνδέεται με την αρτηριακή πίεση και είναι προγνωστικός του κινδύνου για υπέρταση στην ηλικία των 30 ετών. Η περιφέρεια της μέσης συνδέεται με αυξημένο αθηροσκληρωτικό λιποπρωτεϊνικό προφίλ και με αυξημένη διαστολική πίεση αίματος στους παχύσαρκους εφήβους.

Η Bogalusa Heart Study έδειξε ότι η σχέση ανάμεσα στην αρτηριακή πίεση και στην περιφερειακή συσσώρευση λίπους εξασθενεί κατά τη διάρκεια της εφηβείας ενώ παραμένει στατιστικά σημαντική η συσχέτιση ανάμεσα στην αρτηριακή πίεση και στην ανδροειδή κατανομή λίπους. Έχει βρεθεί μια φυσιολογικά επιταχυνόμενη αύξηση κατά την περίοδο της εφηβείας ενώ τα επίπεδα της HDL χοληστερόλης ελαττώνονται και τα επίπεδα των τριγλυκεριδίων φυσιολογικά αρχίζουν να αυξάνονται. Τα αγόρια επιδεικνύουν μεγαλύτερες αρνητικές επιπτώσεις στα λιπίδια του πλάσματος και αυτό επιδεινώνεται από επικίνδυνες συμπεριφορές όπως το κάπνισμα και η ελαττωμένη φυσική δραστηριότητα.

ΠΟΙΑ ΕΙΝΑΙ ΤΑ ΑΙΤΙΑ ΤΗΣ; α) Κληρονομικότητα: Το είδος της κληρονομικότητας που σχετίζεται με την παιδική παχυσαρκία αφορά γονίδια τα οποία κάνουν κάποιον πιο «ευάλωτο» στο να αναπτύξει ένα συγκεκριμένο τύπο σώματος. Είναι πιθανό ότι πολλά γονίδια επιδρούν στο φαινότυπο της παχυσαρκίας του οποίου η τελική έκφραση είναι το αποτέλεσμα της αλληλεπίδρασης γονιδίων και περιβάλλοντος. β) Διατροφή: Η διατροφή είναι ένα βασικό καθοριστικό στοιχείο του βάρους του σώματος. Η πρόσληψη θερμίδων με τη διατροφή αλλά και η ισορροπία των θρεπτικών συστατικών στη δίαιτα καθώς και η κατανομή των γευμάτων κατά τη διάρκεια της ημέρας σχετίζονται με τη σύσταση του σώματος. γ) Τρόπος ζωής. διατροφικό περιβάλλον των παχύσαρκων παιδιών είναι διαφορετικό από των παχύσαρκων παιδιών. Οι παχύσαρκοι γονείς δημιουργούν διαφορετικό διατροφικό περιβάλλον για τα παιδιά τους και έτσι ενθαρρύνουν η κάνουν εύκολη την επιλογή τροφών πλούσια σε λιπαρά.

δ)Τρόπος ζωής: Το διατροφικό περιβάλλον των παχύσαρκων παιδιών είναι διαφορετικό από αυτό των μη παχύσαρκων. Οι παχύσαρκοι γονείς δημιουργούν διαφορετικό διατροφικό περιβάλλον για τα παιδιά τους και έτσι ενθαρρύνουν ή κάνουν εύκολη την επιλογή τροφών πλούσιων σε λιπαρά. ε)Φυσική δραστηριότητα: Η ελαττωμένη φυσική δραστηριότητα, η οποία οφείλεται κυρίως στον σύγχρονο καθιστικό τρόπο ζωής, έχει σαν αποτέλεσμα την ελαττωμένη «δαπάνη» ενέργειας γεγονός που αποτελεί κακό προγνωστικό παράγοντα για την αύξηση του βάρους. στ)Ψυχολογικά αίτια: Τα παχύσαρκα παιδιά και έφηβοι έχουν συνήθως χαμηλή αυτοεκτίμηση και φτωχή εικόνα εαυτού γεγονός που συχνά οδηγεί σε έλλειψη κινήτρων και θέτει τα παιδιά σε ένα φαύλο κύκλο μη ισορροπημένης διατροφής και κακής εικόνας σώματος.

Νηστεία –Υγεία- Παχυσαρκία Θετικό είναι το γεγονός ότι η νηστεία συνδέεται με την μείωση στην κατανάλωση κορεσμένου λίπους αφού αυτό προέρχεται από τα ζωικά προϊόντα, συμβάλλοντας έτσι στην βελτίωση της υγείας μας ,αφού έχει σαν αποτέλεσμα την μείωση της χοληστερίνης στο αίμα ενώ ο κίνδυνος εμφάνισης καρδιαγγειακών νοσημάτων μειώνεται αρκετά. Μια έρευνα του πανεπιστημίου Κρήτης απέδειξε ότι η νηστεία συνδέεται με τα χαμηλότερα ποσοστά παχυσαρκίας και με μια διατροφή πλούσια σε φυτικές ίνες και βιταμίνες. Επίσης η νηστεία συνεπάγεται και σωστή ψυχική υγεία και αυτό συμβαίνει επειδή ο οργανισμός κάνει καλύτερες καύσεις εισέρχεται περισσότερο οξυγόνο στον εγκέφαλο και το άτομο αντιδρά στα ερεθίσματα αλλά και σε ότι τον απασχολεί με ηρεμία και συγκροτημένη σκέψη.

Οι αιτίες έκρηξης της εφηβικής παχυσαρκίας Πολλοί παράγοντες ενοχοποιούνται για την παχυσαρκία. Οι παράγοντες αυτοί κατατάσσονται σε 3 κατηγορίες: Γενετικοί παράγοντες Περιβαλλοντικοί παράγοντες και Παράγοντες συμπεριφοράς

Μορφές εκδήλωσης Τις βασικές αιτίες μπορεί κανείς να τις αναζητήσει στους παρακάτω παράγοντες: Γενετικοί: Σύνδρομο Prader-Willi Μονοωϊκοί δίδυμοι Υιοθετημένα παιδιά Περιβαλλοντικοί Συμπεριφορά

Συνέπειες στην υγεία, κοινωνικές ψυχολογικές προτάσεις για διαφορετικότητα Η παχυσαρκία δημιουργοί πολλά σοβαρά προβλήματα στην υγεία. Τα προβλήματα αφορούν όλα σχεδόν τα συστήματα τον οργανισμού, όπως: Τον μεταβολισμός ,τις ορμόνες, το καρδιαγγειακό σύστημα αναπνευστικό σύστημα ,τις αρθρώσεις , την αυξημένη ενδοκοιλιακή πίεση ,την εμφάνιση καρκίνου, λοιμώξεις του δέρματος ,την ψυχική κατάσταση, την ποιότητα ζωής.

Τρόποι αντιμετώπισης Άσκηση Βοήθεια από ειδικούς Σωστή διατροφή

Άσκηση και παχυσαρκία Η άσκηση μπορεί να χρησιμοποιηθεί ως Θεραπευτική μέθοδος για την αντιμετώπιση, Και των πιο σοβαρών περιπτώσεων άγχους Και κατάθλιψης. v Ωστόσο, σε άτομα που αντιμετωπίζουν σοβαρά προβλήματα άγχους & κατάθλιψης, συστήνεται ο συνδυασμός της άσκησης με Άλλες μορφές θεραπείας (π.χ. ομάδες συζήτησης, ομάδες αυτοβοήθειας ή άλλες ψυχολογικές θεραπείες), πάντα υπό την επίβλεψη ιατρού.

Άσκηση και παχυσαρκία Η άσκηση μπορεί να χρησιμοποιηθεί ως Θεραπευτική μέθοδος για την αντιμετώπιση, Και των πιο σοβαρών περιπτώσεων άγχους Και κατάθλιψης. v Ωστόσο, σε άτομα που αντιμετωπίζουν σοβαρά προβλήματα άγχους & κατάθλιψης, συστήνεται ο συνδυασμός της άσκησης με Άλλες μορφές θεραπείας (π.χ. ομάδες συζήτησης, ομάδες αυτοβοήθειας ή άλλες ψυχολογικές θεραπείες), πάντα υπό την επίβλεψη ιατρού.

Τι πρέπει να περιλαμβάνει ένα πρόγραμμα άσκησης Εργάζεται πιο αποδοτικά (σωματικά και πνευματικά), κουράζεται λιγότερο, και κοιμάται καλύτερα. Εκτιμά και έχει πίστη στον εαυτό του και στις δυνάμεις του και αποκτά υγιεινές συνήθειες αποφεύγοντας καταχρήσεις και εξαρτήσεις.

Ψυχολογία της παχυσαρκίας Η παχυσαρκία η οποία αρχίζει από την παιδική ηλικία και τη εφηβεία, λέγεται νεανική, ενώ όταν αρχίζει μετά την ενηλικίωση λέγεται αντιδραστική. Πολλοί ερευνητές συμφωνούν ότι η υπερφαγία παριστά μια προσπάθεια ή να επιτύχει ο άνθρωπος υποκατάσταση ευχαρίστηση, ή να ελαττώσει το άγχος να ξεφύγει από την μονοτονία την απογοήτευση την ανασφάλεια τον συναγωνισμό ή να χρησιμεύει σαν υποκατάστατο για αγάπη. Οι παχύσαρκοι άνθρωποι το μόνο που χρειάζονται για να ξεκινήσουν την άσκηση είναι η ψυχολογική στήριξη από ειδικούς ή από δικά τους πρόσωπα.

Η ψυχολογική προσέγγιση στη θεραπεία της παχυσαρκίας Η σωστή θεραπεία της παχυσαρκίας πρέπει να έχει σα σκοπό την αλλαγή της σχέσης των θερμίδων που προσλαμβάνονται σε σχέση με αυτές που καταναλώνονται. Αυτό μπορεί να γίνει με: α) Με ειδική δίαιτα με μείωση των προσλαμβανόμενων θερμίδων , μείωση της ποσότητας τροφής , αλλαγή προς πιο υγιεινή διατροφή , άσκηση , αλλαγή συνηθειών ζωής με κινητική δραστηριότητα ,με ψυχολογική ενδυνάμωση . Πιο σωστά συνδυάζοντας τα παραπάνω. .

Επίλογος

Εφηβική παχυσαρκία στα 2 φύλα

ΓΕΝΙΚΕΣ  ΠΑΡΑΤΗΡΗΣΕΙΣ  -   ΣΥΜΠΕΡΑΣΜΑΤΑ

1.Η ύπαρξη της υποκινητικότητας θεωρούν οι ερευνητές, ότι είναι η σπουδαιότερη αιτία της παιδικής παχυσαρκίας, με μεγάλη διαφορά από τις υπόλοιπες. 2.Η τροποποίηση της συμπεριφοράς του παιδιού, πρέπει να συνδυαστεί και με κάποιο άλλο πρόγραμμα. 3.Το πρόγραμμα για τη μείωση του βάρους  γίνεται πιο αποτελεσματικό όταν συμμετέχουν και οι γονείς. 4.Η διατροφή όταν συνδυάζεται  με την άσκηση βοηθά σημαντικά στη μείωση του σωματικού βάρους. 5.Η άσκηση από μόνη της βοηθά περισσότερο από τη διατροφή. 6.Η άσκηση βοηθά στη μείωση του βάρους όταν είναι έντονη. 7.Μεγάλη προσοχή στα ενδιάμεσα γεύματα.

Πώς να αντιμετωπίζουμε την εφηβική παχυσαρκία; Πώς να αντιμετωπίζουμε την εφηβική παχυσαρκία;

Συνολικά η θεραπεία της παχυσαρκίας απαιτεί μια πολυδιάστατη προσέγγιση που πρέπει να στοχεύει στην εκπαίδευση, στη διαιτητική παρέμβαση με περιορισμό των θερμίδων, στην αύξηση της δραστηριότητας και την άσκηση, στην αλλαγή του τρόπου ζωής και στην αλλαγή τη συμπεριφοράς. Λόγω του σημαντικού ποσοστού παιδικής και εφηβικής παχυσαρκίας στη χώρα μας και της ανάγκης πολύπλευρης προσέγγισης του παχύσαρκου παιδιού (ιατρική εξέταση για αποκλεισμό οργανικού αιτίου, ψυχολογική υποστήριξη και διαιτολογική παρέμβαση) είναι απαραίτητη η παρακολούθηση των παιδιών και εφήβων αυτών σε καλά οργανωμένες μονάδες που προσφέρουν τις υπηρεσίες αυτές.

Συνοψίζοντας, η συμμετοχή σε κάποιο άθλημα, η αύξηση εν γένει της σωματικής δραστηριότητας και ο περιορισμός του χρόνου οθόνης είναι τρία σημαντικά στοιχεία, τα οποία οι γονείς μπορούν να ενισχύσουν στη ζωή των παιδιών τους, ως εφόδια για τον καλύτερο έλεγχο του σωματικού τους βάρους.

ΕΣΥ ΤΙ ΕΠΙΛΕΓΕΙΣ;

Η αντιμετώπιση της παχυσαρκίας στην παιδική και εφηβική ηλικία φαίνεται πιο εύκολη υπόθεση σε σχέση με τους ενήλικες. Όσο νωρίτερα ξεκινά η θεραπευτική αντιμετώπιση, τόσο καλύτερα αποτελέσματα μπορεί να έχει. Διότι οι συνήθειες που έχουν συμβάλλει στη δημιουργία της παχυσαρκίας δεν έχουν εγκατασταθεί πλήρως στα παιδιά και μπορούν ίσως πιο εύκολα να τροποποιηθούν. Επίσης, το παιδί έχει τη σημαντική βοήθεια από το γονέα.

ΕΠΙΛΕΓΟΥΜΕ ΣΩΣΤΗ ΔΙΑΤΡΟΦΗ

Ας μην παίρνουμε αψήφιστα το μέλλον και την υγεία μας Ας μην παίρνουμε αψήφιστα το μέλλον και την υγεία μας.....και ας μην ξεχνάμε πως ο καλύτερος τρόπος να επέμβουμε στις διατροφικές επιλογές των εφήβων είναι οι πράξεις μας......άρα εμείς οι μαθητές, αλλά και οι γονείς και οι εκπαιδευτικοί ας αναρωτηθούμε..... "τρώμε σωστά;"

ΦΡΟΝΤΙΖΟΥΜΕ ΤΗ ΔΙΑΤΡΟΦΗ ΜΑΣ ΓΙΑ ΝΑ ΕΙΜΑΣΤΕ ΥΓΙΕΙΣ

ΜΕ ΤΗ ΣΥΝΕΡΓΑΣΙΑ ΤΩΝ ΜΑΘΗΤΩΝ του Β2 Καραμάνου Νικόλαου Μανούρη Βασίλειου Κατηρτσίδη Γεώργιου Αλέξανδρου Μανούση Αναστασίας Κατραχούρα Απόστολου Μαυριά Γεωργίας Κατσάνου Ειρήνης Μπαλή Κωνσταντίνου Κάτσενου Μαρία Ελένης Μπαρέκου Τατιάνας. Καψάλη Αλεξίας Κίτσου Δημήτριου Κολιγιάννη Πέτρου Πάυλου Κολιού Βασίλειου Κολιούση Ειρήνης Κούβελα Αλέξανδρου Κούρος Κλαούντια Κώστα Εβελίνας Λάκκα Θάλειας Λέττα Δημήτριου Διδάσκων Καθηγητής Λογοθέτη Άρη Λώλα Αθανασίας Σιόντης Νικόλαος