Ενοτητα 2. διακριση των διεθνων επιχειρηματικων δραστηριοτητων
Διάκριση των διεθνών επιχειρηματικών δραστηριοτήτων Διεθνές Εμπόριο Προϊόντων. Πρόκειται για εισαγωγές και εξαγωγές αγαθών (περιλαμβάνει αγορές και πωλήσεις μεταξύ των επιχειρήσεων και των οργανισμών δύο διαφορετικών χωρών). Διεθνές Εμπόριο Υπηρεσιών. Πρόκειται για εισαγωγές και εξαγωγές υπηρεσιών, οι οποίες αφορούν σε πληρωμές εκτός των συνόρων της χώρας, και σε εισπράξεις από το εξωτερικό για παροχή υπηρεσιών σε αλλοδαπούς.
Ξένες Επενδύσεις Χαρτοφυλακίου Οι επενδύσεις χαρτοφυλακίου έχουν τη μορφή: είτε της παροχής δανείων στο εξωτερικό, είτε της κατοχής μετοχών επιχειρήσεων εισηγμένων σε χρηματιστήρια της αλλοδαπής, είτε της βραχυχρόνιας τραπεζικής τοποθέτησης σε ξένο νόμισμα με στόχο την εκμετάλλευση διαφορετικών αποδόσεων μεταξύ χωρών.
Άμεσες Ξένες Επενδύσεις – ΑΞΕ Πρόκειται για την ίδρυση θυγατρικών επιχειρήσεων στο εξωτερικό οι οποίες είναι μερικώς ή ολικώς ιδιοκτησία της μητρικής επιχείρησης. Οι ΑΞΕ περιλαμβάνουν τη μεταφορά πέρα από τα εθνικά σύνορα ενός πακέτου παραγωγικών πόρων/εισροών. Οι εισροές αυτές είναι είτε υλικές (π.χ. μετοχικό κεφάλαιο, εξοπλισμός, ενδιάμεσες και πρώτες ύλες) είτε άυλες (π.χ. τεχνογνωσία οργάνωσης της παραγωγής, ποιοτικού ελέγχου, marketing).
Οι βασικοί λόγοι για τους οποίους μια επιχείρηση θα σκεφτόταν να στραφεί σε διεθνείς αγορές είναι: Οι ξένοι ανταγωνιστές επιτίθενται στην τοπική αγορά, Οι ξένες αγορές προσφέρουν συχνά σημαντικές ευκαιρίες για αυξημένη κερδοφορία, Οι τοπικές αγορές συρρικνώνονται, Η αναγκαιότητα ύπαρξης μιας ευρείας πελατειακής βάσης για δημιουργία οικονομιών κλίμακας, Η μείωση της εξάρτησης από μία μόνο αγορά, Οι πελάτες είναι πιθανό να επεκτείνονται διεθνώς. Οι περισσότερες επιχειρήσεις δεν δραστηριοποιούνται διεθνώς ώσπου να τους ωθήσει κάποιο γεγονός να το κάνουν.