Η αξιολόγηση ως παιδαγωγική πράξη σε σχέση με το μαθητή
Αξιολόγηση Η αξιολόγηση, ως διαδικασία και πρακτική, αποτελεί ένα αυτονόητο και επιβεβλημένο κοινωνικό φαινόμενο, με ιδιαίτερη βαρύτητα στις οργανωμένες και συστηματικές ανθρώπινες δραστηριότητες, όπως είναι η εκπαίδευση. Αυτό σημαίνει ότι η λειτουργία της συνδέεται με αρνητικά ή θετικά επακόλουθα για το ίδιο το άτομο αλλά και για το στενότερο και ευρύτερο κοινωνικό σύνολο.
Η αξιολόγηση είναι: Διαγνωστική Διαμορφωτική Αθροιστική
Η αξιολόγηση του μαθητή Η αξιολόγηση της επίδοσης του μαθητή εμφανίζεται ως ένα φαινόμενο θεωρητικό, πρακτικό, παιδαγωγικό, επιστημονικό, πολιτικό, προσωπικό και ηθικό. Ο μαθητής από την πρώτη μέρα του σχολείου έρχεται αντιμέτωπος με την απαίτηση του σχολείου για επίδοση, και μάλιστα για συγκεκριμένο είδος επίδοσης. Ο μαθητής, δηλαδή, στο σχολείο οφείλει όχι μόνο να μαθαίνει, αλλά παράλληλα και να αποδεικνύει αυτό που έμαθε.
Αξιολόγηση είναι η διαδικασία της οποίας βασικός σκοπός είναι να ανατροφοδοτεί τους ενδιαφερομένους για το αποτέλεσμα: Τους μαθητές Τους εκπαιδευτικούς Τους γονείς Τις εκπαιδευτικές αρχές
Επιπλέον η αξιολόγηση είναι: Το διαγώνισμα ή το τεστ, Η καθημερινή εξέταση, Η συνεκτίμηση της προσπάθειας και των επιτευγμάτων του κάθε μαθητή, Η σύγκριση των επιτευγμάτων του με τις επιδόσεις των υπόλοιπων, Η ανακοίνωση των αποτελεσμάτων, δηλαδή, των βαθμών στους ενδιαφερόμενους.
Η καθοριστική λειτουργία της ανατροφοδότησης. Η καθοριστική λειτουργία της ανατροφοδότησης. Μαθητές που πείστηκαν μέσα από την ανατροφοδότησή τους, ότι η αξιολόγηση βοηθά στη μάθησή τους, έμαθαν περισσότερα από άλλους που κατανόησαν την αξιολόγηση ως τα αποτελέσματα δείχνουν πόσο έξυπνος είναι ο μαθητής και τι βαθμούς θα πάρει στο μέλλον. Οι διαφορές αυτές είναι σημαντικότερες σε παιδιά με χαμηλές επιδόσεις. (Newman and Schwager, 1995). Μαθητές στους οποίους η ανατροφοδότηση γίνεται κυρίως μέσω των βαθμών, τείνουν να αντιλαμβάνονται τους βαθμούς ως ένα τρόπο να συγκρίνουν τον εαυτό τους με τους άλλους. Σ’ αυτούς που η ανατροφοδότηση έγινε μέσω εξειδικευμένων σχολίων και οδηγιών, αυτοί θεωρούν ότι βοηθήθηκαν για να βελτιωθούν σε συγκεκριμένα θέματα. Η δεύτερη ομάδα μαθητών είχε τελικά καλύτερα αποτελέσματα από την πρώτη. (Butler, 1987).
Εξάλλου: Σε ένα ανταγωνιστικό σύστημα, οι μαθητές χαμηλών επιδόσεων αποδίδουν την επίδοσή τους σε «έλλειψη ικανότητας», ενώ οι μαθητές υψηλών επιδόσεων αποδίδουν την επίδοσή τους στην «προσπάθεια που καταβάλλουν». Σε ένα σύστημα με προσδιορισμένα τα έργα αξιολόγησης, όλοι αποδίδουν την επίδοσή τους στην προσπάθεια που καταβάλλουν και η μάθηση βελτιώνεται, ειδικότερα μεταξύ των μαθητών της με χαμηλές επιδόσεις. (Craven, Marsh and Debus, 1991). Η εκτενής επισκόπηση της έρευνας για τις επιδράσεις της αποτελεσματικής ανατροφοδότησης των μαθητών για τα αποτελέσματα της αξιολόγησής τους, δείχνει ότι αυτή αποφέρει βελτίωση της επίδοσης σε ποσοστό 60% των μελετών που εξετάστηκαν. Στις περιπτώσεις όπου δεν παρατηρήθηκε βελτίωση, η ανατροφοδότηση των μαθητών ήταν απλά και μόνο βαθμοί ή μονολεκτικές κρίσεις και γενικότερα στοιχεία που δεν προσδιόριζαν το πώς μπορούσαν να βελτιωθούν οι αποδέκτες.
Προτάσεις για την ανατροφοδότηση στην αξιολόγηση. Προτάσεις για την ανατροφοδότηση στην αξιολόγηση. Είναι αποτελεσματικότερη όταν προκαλεί τον αναστοχασμό για την προέλευση των σφαλμάτων. Πρέπει να επικεντρώνεται σε συγκεκριμένα είδη σφαλμάτων και να προτείνει τρόπους για την αποφυγή τους. Οι προτάσεις πρέπει να είναι «σκαλωσιές για να ανέβουν οι μαθητές».
Προτάσεις για τη σωστή, κατά το δυνατόν, αξιολόγηση: Διαγνωστική αξιολόγηση στην αρχή των ενοτήτων. Αν και δεν προβλέπεται διαγνωστική αξιολόγηση για το Γυμνάσιο δεν απαγορεύεται να την κάνετε προκειμένου να προσδιορίσετε την αρχική γνώση των μαθητών σας. Δεν πρέπει όμως να προκαλέσετε άγχος, απογοήτευση, πανικό κλπ. Θα πρέπει να γίνει σαφές και πιστευτό από αυτούς ότι δεν θα επηρεαστεί ο βαθμός τους και ότι δεν θα κοινοποιηθεί στους γονείς τους. Δεν πρέπει να είναι υποχρεωτικά γραπτή εξέταση. Μπορεί να είναι μια αναλυτική συζήτηση με όσο το δυνατόν περισσότερους μαθητές για να δείτε την έκταση και το βάθος των γνώσεων που έχουν και οι οποίες είναι προαπαιτούμενες για την αποτελεσματική διδασκαλία μιας ενότητας.
Ανακεφαλαιώνοντας: Ο ουσιαστικός και παιδαγωγικός στόχος της αξιολόγησης είναι η ανατροφοδότηση των διδακτικών και παιδαγωγικών ενεργειών.