ΤΟ ΙΕΡΟ ΤΗΣ ΔΗΜΗΤΡΑΣ ΣΤΗΝ ΕΛΕΥΣΙΝΑ Αναλυση βασικων αρχων χρησησ, λατρειασ και ανταποκρισησ

ΠΑΝΕΠΙΣΤΗΜΙΟ ΠΕΛΟΠΟΝΝΗΣΟΥ ΣΧΟΛΗ ΑΝΘΡΩΠΙΣΤΙΚΩΝ ΕΠΙΣΤΗΜΩΝ ΚΑΙ ΠΟΛΙΤΙΣΜΙΚΩΝ ΣΠΟΥΔΩΝ Ονοματεπώνυμο: Τράκας Παναγιώτης Α.Μ : 1012201400141 Εξάμηνο: Ζ’ Μάθημα: 12Α-7_12: Κλασική Αρχαιολογία, Ναοδομία, Πολεοδομία Οικιστική ΠΡΟΛΟΓΟΣ Για να αποδείξουμε και να καταλάβουμε την έννοια των αρχαίων Ιερών πρέπει να γνωρίζουμε καλά την οργανογενετική σύνθεση των προγόνων μας, η οποία είναι καθαρή και συνυφασμένη με την προσελλήνια αρχαιότητα, η οποία ξετυλίγεται με αφορμή το Ιερό της Δήμητρας στην Ελευσίνα. Με αφορμή την εργασία και την έρευνά μας αυτή, θα ερευνήσουμε σε βάθος την περίοδο αυτή πανάρχια και μακραίωνη η οποία εμφανίζει τα ελευσίνια μυστήρια ως την πανάρχαια εορτή των Ελλήνων με αρχαιοαστρονομικούς και αρχαιομετεωρολογικούς όρους οι οποίοι αποδεικνύουν την προσελλήνια περίοδο στην οποία ανήκουν τα ελευσίνια μυστήρια και αποτελούν την βάση για την ίδια.Το όλο θέμα θέτει τις βάσεις της εργασίας με αντίκρισμα το περιβάλλον, το ελευσίνιο περιβάλλον, το πεδίο, το Ριάριο ,το οποίο γινόταν η καλλιέργεια σιταριού και κριθαριού, τα οποία δημητριακά χρησιμοποιούνταν για τις τελετές, την Παρασκευή του κυκεώνα, την πρόσληψη του οίνου, ο οποίος ήταν τελετουργικός για τους ανθρώπους. Τα ελευσίνια μυστήρια ήσαν πανανθρώπινα, είχαν ανθρωπιστικό χαρακτήρα και εξευμενούσαν κάθε άνθρωπο είτε Έλληνα είτε ξένο. Οι Ναοί και τα Ιερά των Ιερών στην Αρχαία Ελλάδα οικοδομούνταν μ’ ένα λιτό δομικό σύστημα από κίονες, δοκούς, τοίχους και στέγη. Ως καλλιτεχνικό δημιούργημα και μαζί δήλωση των κανόνων της τελειότητας παραμένει αμετάβλητος, όπου και να τον κτίσουν: σε ορεινές πλαγιές, σε ελώδη βαθύπεδα, σε πυκνές αστικές περιοχές, σε υπαίθρια άλση, σε ακτές. Τα άλση και οι ακτές είχαν διασκοπικό και πολυδιασκοπικό οξύ, το οποίο διατηρούσε σταθερό pH του χώρου κάνοντάς το πιο ωραίο αισθητικά με την φύση. Η τόσο αρμονική επαφή και διάρκεια στη φύση δίνει στον άνθρωπο την αντίληψη να καταλάβει ότι η σχέση με την φύση είναι μυθιική, ο δεσμός είναι μυθικός ενώ ο αποσυμβολιστικός χαρακτήρας σχετίζεται με την ιστορικοαρχαιολογική απόδειξη ενός δεδομένου γνωστικού αντικειμένου με δίχως μυθικά στοιχεία.

Ο Παυσανίας στην Ελευσίνα Η έρευνα του Ιερού της Δήμητρας στην Ελευσίνα είναι ένα πάρα πολύ σημαντικό σημείο της ελληνικής αρχαιότητας, το οποίο εστιάζει την αντίληψη των αρχαίων Ελλήνων για το θείο, είχαν σεβασμό και ευσέβεια, όμως δεν θα σταθούμε εδώ σ’ αυτό αλλά θα ερευνήσουμε εδώ μόνο τον αρχαιολογικό χαρακτήρα του Ιερού της Δήμητρας ο οποίος παίζει σημαντικό ρόλο στην διαμόρφωση της αρχαίας Ελλάδας και με διαφορά. Η λατρεία της θεάς Δήμητρας ανάγεται και αρχίζει από τους πανάρχαιους χρόνους οι οποίοι ανάγουν τα γεγονότα της τότε εποχής του προσελληνίου τοπίου όπως αναφέρει ο Εύδημος και ο Αριστοτέλης καθώς και ο Πλούταρχος οι οποίοι με τεχνικές μετρήσεις έβγαζαν πολλά συμπεράσματα σε σχέση με την χρήση του Ιερού σε διάφορες περιόδους της αρχαιότητας. Χαρακτηριστικά ο Παυσανίας αναφέρει ότι οι μικροί δήμοι της Αττικής οι οποίοι είχαν οικιστεί, καθένας υπαγόρευε τα εξής αξιομνημόνευταα. Στους Αλιμουσίους υπάρχει Ιερό της Δήμητρος και της Κόρης’ για α οποία ο Παυσανίας αναλύει στις καταγραφές του ότι το ίδιο βρίσκεται σε ένα προάστιο’ της Ελευσίνας τ ους Αλιμουσίους που ετυμολογικά σημαίνει οι «μούσες της αλός» /η αλς, της αλός, που σημαίνει η θάλασσα των μουσών. Υπάρχει επίσης, το Ιερό των θεών της Δήμητρος και Κόρης οι οποίες είναι με το όνομα Ζωστήρα είναι από το γεγονός της γέννησης των παιδιών της Λητούς και αυτό ονομάζεται Ζωστήρας επειδή, η Λητώ έλυσε την ζωστήρα της για να γεννήσει τα παιδιά της. Στους στίχους αυτούς όμως των ΑΠΑΝΤΑ, στα Παυσανίου ΑΤΤΙΚΑ που μιλάει για την Δήμητρα και την Κόρη, οι οποίες είναι σημαντικές θεότητες ην ουσία στο ελληνικό πάνθεο, οι φώσφοροι θεοί όπως τους λέει ο Όμηρος και ο Αριστοτέλης στα Μετά τα Φυσικά του στον πρώτο τόμο μετά την εισαγωγή, η οποία λέει χαρακτηριστικά ότι οι θέσεις για την ουσία ενός όντος είναι οι περί ουσίας αντιλήψεις του Αριστοτέλους για αυτή. Η ουσία είναι ο φορέας κάθε όντος, κάθε άλλο ον είναι κάτι που εμφιλοχωρεί στην ουσία ή σε συνδυασμό με αυτή.

Η Ελευσίνα ετυμολογία Η Ελευσίνα και ετυμολογικά σημαίνει η περιοχή από την οποία περνούν(ελαύνουν) οι άνθρωποι, είναι ένα μοναδικό σημείο της Ελλάδος στο οποίο γίνονταν μοναδικά δρώμενα και λατρείες προς τιμήν πολλών θεών. Η μοναδική ακεραιότητα του χώρου της Ελευσίνας σε ότι αφορά την ύπαρξη των διασκοπικών σημείων ήτοι του Θριασίου Πεδίου ή Ριάριου Πεδίου, αποδεικνύει δυναμικά την ύπαρξη μνημείων και ναών και ιερών των θεών και ιδιαίτερα, της Δήμητρας γιατί υπάρχει το ιερό της, το οποίο αναφέρεται από τον Παυσανία και άλλους συγγραφείς της αρχαιότητας όπως ο Στράβωνας. Στην Ελευσίνα παρατηρείται η εναλλαγή φυσικού –μεταφυσικού στοιχείου καθώς και η ειδοποιός διαφορά των δρωμένων και των λατρειών, οι οποίες διαδόθηκαν και σε άλλους λαούς με εκπολιτιστικό χαρακτήρα, σκοπό και με σημαντικές επιδράσεις σ’ αυτούς. Αυτές οι έννοιες της αριστοτελικής αναφέρουμε λίγα λόγια για το πώς αυτοί οι λαοί οι οποίοι ασπάστηκαν αυτά τα στοιχεία. Αυτές οι έννοιες της αριστοτελικής μεταφυσικής εξετάζονται στις λεπτομέρειές τους ξεχωριστά. Έτσι, το Ιερό της Δήμητρας στην Ελευσίνα είναι η πηγή της μεταλαμπάδευσης, της ορθής ορθής μεταλαμπάδευσης στους ανθρώπους της μεταλαμπάδευσης. μεταλαμπάδευσης στους ανθρώπους , και αυτοί οι λαοί ασπάστηκαν αυτά τα στοιχεία. Για να καταλάβουμε πώς διαιρείται το Είναι, δεν θα επεκταθούμε όμως για πολύ επειδή, το γνωστικό μας πεδίο είναι η αρχαιολογία και το θέμα χρειάζεται διεπιστημονική γνώση και διερεύνηση. Το Είναι διαιρείται στην ουσία και το συμβεβηκός στις εννέα σχετικές κατηγορίες. Οι έννοιες αυτές βρίσκουν την οριστική διασαφήνιση τους στην μεταφυσική. Το Είναι κατέχει κάποιες γενικές ιδιότητες και υπόκειται σε κάποιους καθορισμούς, με την μεταφυσική εξεταζόμενους προς αυτά συνδέεται μια πολύ αξιοσημείωτη ακολουθία. Ο νόμος της ταυτότητας στην ανθρώπινη γνώση. Αυτό σημαίνει κατά τα είθιστα υλική, λογική και νοητική. Μελετώντας τώρα, τη εκδήλωση της λατρείας του Ιερού της Δήμητρας στην Ελευσίνας συμπεραίνουμε ότι είναι όλα τα παραπάνω τα οποία είναι επιστήμη και στην συνέχεια όλη η εφαρμογή του ορθού επιστητού. Δεν μπορούμε όμως να το θέσουμε με ένα θρησκειολογικό υπόβαθρο αλλά με ένα άκρως αρχαιολογικό και ένα καθαρά διεπιστημονικό υπόβαθρο, το οποίο δεν είναι παρά επειστημονικό. Δεν μπορεί μια θρησκειολογική ανάλυση να ερμηνεύσει ένα τέτοιο στοιχείο το οποίο επιδίδεται μεγάλης επιστημονικής εμβέλειας ανάλυση’ ούτε ένα διδακτορικό Θρησκειολογίας, δεν μπορεί πάλι να λύσει το πρόβλημα. Γι’ αυτό χρειάζεται συνειδητή επιστημονική έρευνα. Ο Παυσανίας επισκεύτηκε την Ελευσίνα 25 χρόνια μετά την πολύμηνη παραμονή του Αδριανού στην Αθήνα και ίσως έμαθε πώς αφορμή στην κατασκευή της γέφυρας, έδωσε μια πλημμύρα του Κηφισού το φθινόπωρο του 125 μ.Χ. Η πληροφορία αυτή, έκανε τον Παυσανία να χαρακτηρίσει το Ελευσινιακό ποτάμι ως «βιαιότερον» του ομώνυμου αθηναϊκού.

Ο λατρευτικός χώρος της Ελευσίνας στον κάθονταν οι μεμυημένοι Ο λατρευτικός χώρος της Ελευσίνας στον κάθονταν οι μεμυημένοι

Η παράσταση της Δήμητρας και της Κόρης του Δαμοφώντα του μυητή Η παράσταση της Δήμητρας και της Κόρης του Δαμοφώντα του μυητή. Η λεγόμενη Τριάς των Ελευσινίων

Η αρπαγή της Περσεφόνης μια άλλη παράσταση σε σχέση με την κύρια απόδοση.

Δήμητρα και Κόρη σε στιγμή τελετής με μάζεμα σιταριού και ανθέων Δήμητρα και Κόρη σε στιγμή τελετής με μάζεμα σιταριού και ανθέων. Είναι η πρώτη προετοιμασία για τις τελετές των Μυστηρίων.

Η Δήμητρα κρατώντας δημητριακά σε συμβολική μορφή

Η δίοδος προς τον χώρο των τελετών των Ελευσινίων Η δίοδος προς τον χώρο των τελετών των Ελευσινίων. Απόλυτη αρμονία με την φύση η οποία φαίνεται από το ιδανικό φυσικό τοπίο που την περιβάλλει.

Η Ελευσίνα εξ άλτις, φαίνεται η τέλεια ρυμοτομία του χώρου και οι θέσεις και οι αποτυπώσεις των σημείων.

Ανάγλυφη παράσταση των Ελευσινίων Μυστηρίων δείχνει το στάδιο της προετοιμασίας.

Ανάγλυφη παράσταση με την μύηση νέου πιθανότατα 12 ετών ανάμεσα σε δύο κόρες της περιοχής. Μάλλον είναι ο Δαμοφώντας.

Το μνημείο του Δαμοφώντα

Η εκτίμηση και το μήνυμα του Ιερού της Δήμητρας στην Ελευσίνα και η αρχαιολογική και μεταφυσική του σημασία. Μ’ όλα τα παραπάνω συμπεραίνουμε ότι η Ελευσίνα ήταν ένα κέντρο πολιτισμικής ενατένισης και ψυχοσωματικής ανάτασης οι οποίες αυτές ιδιότητες συνείχαν τον άνθρωπο και το περιβάλλον, υπήρχε απόλυτη αρμονία με το περιβάλλον. Τα Ελευσίνιαα Μυστήρια έχουν διττό χαραακτήρα, ο πρώτος είναι ο μυστικός, της Δήμητρας και ο δεύτερος του μεταφυσικού μονοθεϊσμού. Η θέση της Δήμητρας είναι ως προϋπάρξασα ευεργέτις του κόσμου, έδωσε τα δημητριακά τα οποία καλλιεργούσε με δεξιοτεχνία. Κατά την διάρκεια της λατρείας λέγονταν ύμνοι, ορφικοί ύμνοι, οι οποίοι είχαν μυητικό και καθαγιαστικό χαρακτήρα και έγινε θρησκεία για τον φόβο των επιδρομέων και ζητούσαν την βοήθεια των θεών προς διάσωση. Στην Ελευσίνα λατρεύονταν και άλλες θεότητες ήτοι οι Τροφώνιος και Ασκληπιός και από αυτούς παρέλαβαν την λατρεία οι κάτοικοι των οργανωμένων πόλεων με το αθηναϊκό σύστημα όπως (Αιαντίς, Ιπποθοωντίς, Βραυρωνίτις, Κυδάθηνα, Αλωπεκή, Βησσαιώτις (σημ. Κουκάκι στην Αθήνα), έτσι, και σύμφωνα με τον Αριστοτέλη Ίωνα Δωριέα( Αρκαδία, Φθιώτιδα, Μεσσήνια (Δώριο κοντά υπάρχει η αρχαία Δωριέα, Κυνουρία Αρκαδίας η αρχαία Δωριέα στον Πάρνωνα προς Μυρτώο Πέλαγος η οποία φέρει το όνομα του ποταμού Δωριέα, που σήμερα, ονομάζεται Ωριώντας, με ξακουστό φαράγγι ορειβασίας και επίσης, Βόρειος Ελλάδα, Νησιά και Μικρά Ασία. Τα Ελευσίνια Μυστήρια αποδεικνύουν και την ομοιογένεια των Ελλήνων και όχι το χώρισμά μας σε φυλές, αυτή η ονοματοδοσία προήλθε από τις ομώνυμες πόλεις που προαναφέραμε. Αυτά τα αναφέρει ο Αριστοτέλης στην Αθηναίων Πολιτεία στα πρώτα προς μεσαία κεφάλαια της εισαγωγής. Αναφέρει χαρακτηριστικά την ομώνυμη πόλη με τέλειο πολεοδομικό σύστημα πριν την ίδρυσή των Αθηνών.

Τρόπος εργασίας στα Ελευσίνια Μυστήρια Στα Ελευσίνια Μυστήρια νήστευαν καθαρίζονταν και απείχαν από κρέας και γαλακτοκομικά προϊόντα, κάτι παρόμοιο που γίνεται σήμερα, στις εκκλησιαστικές νηστείες. Έπιναν κυκεώνα ένα ποτό που παρακευαζόταν από δημητριακά του Ριάριου Πεδίου και μίνθη αντί για λυκίσκο που χρησιμοποιείται σήμερα, το παρασκεύαζαν από αλφίτες και μίνθη όπως προαναφέραμε, απ’ το οποίο απήχε η Δήμητρα και μετά από αυτό ανέλαβε την ανατροφή του μικρού Δημοφώντα. Αυτόν τον τάϊσε με αμβροσία για να τον καταστήσει αθάνατο. Μετά από όλα αυτά προχωράμε στα Ελευσίνια Μυστήρια τα οποία τελούνταν με λειτουργία, τελετές (μυστικές τελετές), με μύστες ερμηνευτές, ιερείς που βρίσκονταν μέσα στο Ιερό. Η προέλευσή του ήταν από την προϊστορική εποχή αλλα να χρησιμοποιήσουμε τον ομηρικό ύμνο είναι ελλιπής. Η κεντρική ιδέα των Ελευσινίων Μυστηρίων ήταν ότι ξεκίνησαν από μια οικογενειακή (μυστηριακή) λαατρεία της χθόνιας θεάς Δήμητρας. Από τον Ομηρικό Ύμνο βλέπουμε ότι μόνο τέσσερα άτομα με τα οποία γινόταν η συμμετοχή σ’ αυτά τα οποία ήσαν μεμυημένα, αυτά ήσαν ο Τρπτόλεμος, ο Διοκλής, ο Εύμολπος και ο Κελεός. Η μορφή και το περιεχόμενό τους ήταν τέλεια, γι’ αυτό υπήρχε μεγάλη κοσμοσυρροή η οποία ήταν καταπληκτική. Επικρατούσε ότι οι πρωτοκαρποί της γης τους οποίους καλλιεργούσαν οι μυημένοι τους πήγαιναν στην Ελευσίνα για την ανάγνωσή τους και έπλασαν τον μύθο της διάδοσης στον άνθρωπο τα σιτηρά. Διακρίνονταν σε μικρά και μεγάλα ήσαν τα Άγρα και τα μεγάλα Ελευσίνια, τα πρώτα τελούνταν προς τιμήν του Διονύσου και τα δεύτερα της Δήμητρας. Η διάρκεια μύησης ήτααν 2 μήνες και 10 ημέρες στις οποίες κατά την διάρκεια αυτών οι μυούμενοι νήστευαν, λούζονταν και συμμετείχαν στις ελευσίνιες τελετές. Από την Ολύμπια μύηση στην Δήμητρα φτάνουμε στον μονοθεϊσμό όπως αυτό αναφέρεται από τον Αριστοτέλη στα μεταφυσικά ο οποίος τα αναλύει με απόλυτη ακρίβεια. Παραθέτει ότι αυτό αποδεικνύεται με απόλυτη καθαρότητα. Αυτό αποδεικνύεται και από την σχέση του χριστιανισμού με τα ελευσίνια μυστήρια. Άρα, έχουν σχέση με την χριστιανική λατρεία. Η απόδειξη για την τέλεσή τους μέσα από αρχαιολογικές-αρχαιομετρικές έρευνες και τις εργαστηριαακές, βγαίνει το συμπέρασμα της τελέσεώς τους και της μεταφυσικής αναζήτησης η οποία είναι έντονη, εξάλλου η ονομασία-όρος Χριστός και Ορθοδοξία προέρχονται από αυτά. Τέλος για τους απανταχού θρησκευτές, θα καταφανεί ότι η αρχαία θρησκεία δεν ήταν απλώς θεατρινισμός ή ανούσιες διδασκαλίες, αλλά όντως υπήρχε σχέση με το μεταφυσικό και σύμφωνα με την χριστιανική θρησκεία, που πρεσβεύει το Ένα Τρισυπόστατο και Μοναδικό Θεό.

ΒΙΒΛΙΟΓΡΑΦΙΑ 1. Αρβανιτόπουλος Σ ΒΙΒΛΙΟΓΡΑΦΙΑ 1. Αρβανιτόπουλος Σ. Απόστολος Παυσανίου ΑΤΤΙΚΑ 30-31 σελίδα 136 στο Άπαντα Αρχαίων Ελλήνων Συγγραφέων Πάπυρος Αθήνα 2. Δαλέζιος Αντρέας Αριστοτέλους Μετά τα Φυσικά σελίδες 4-5 3. Ζερβός Ι. Αριστοτέλους Αθηναίων Πολιτεία Απόσπασμα 1 σελίδα 28 του βιβλίου. 4. Gruben G. Ιερά και Ναοί των Αρχαίων Ελλήνων σελίδες 24-25.

Παράρτημα Οι ιστορικές μαρτυρίες για τους Ισσηδόνες τους Αριμάσπους λαοί οι οποίοι είχαν ασπαστεί και εφαρμόσει την λατρεία της Δήμητρας. Η λατρεία της Δήμητρας είχε διαδοθεί στην χώρα των Ισσηδόνων και των Αριμασπών, οι οποίοι ήσαν σκυθικοί λαοί, οι Ισσηδόνες ήσαν λαός ινδογερμανικής /ιαπετικής/βορειοανατολικής καταγωγής και σκυθικής-ιρανικής καταγωγής επίσης, οι οποίοι κατοικούσαν στην μέση λιμναία ασιατική στέππα, μεταξύ των λιμνών Βαϊκάλης-Αράλης και του ποταμού Ώξου(Συρ Ντάρια) όπως και του αντίστοιχού του (Αμού Ντάρια),μοιραζόμενοι την χώρα των Σακκών(σημ. Βουλγάρων) και εν μέρει και των Ταυροσκυθών ή Ιπποπόδων ή Κασπίων(σημ. Χαζάρων), για τους Ταυροσκύθες εξηγείται και ιστορικογραφικώς τεκμηριώνεται η λατρεία της Αρτέμιδος με Ιερεια την Ιφιγένεια και αυτό το βλέπουμε στην τραγωδία «Ιφιγένεια η εν Ταύροις», η οποία Ιφιγένεια μετά, μυήθηκε στα Ελευσίνια Μυστήρια με καθαρμούς στην Ελευσίνα, με λουτρό σαράντα (40) ημερών και έγινε Ιέρεια των Ελευσινίων στο ίδιο σημείο σε ναό των Αριμασπών και Ταύρων και έτσι, εξηγείται η παρουσία και δράση του Θόα. Το αίτιο της διάδοσης των Ελευσινίων Μυστηρίων στους Ισσηδόνες αποδεικνύει την περιοχή του περιβάλλοντος κατοικίας του λαού αυτού, όπως το δάσος στέππας, τα απόκρημνα τραχειά βουνά και οι έρημοι και οι αχανείς πεδιάδες οι οποίες ευνοούσαν την εγκατάσταση και έτσι, διαμόρφωναν αναλόγως την θρησκευτική και μεταφυσική έκφραση και αναζήτηση. Η ανθρωπολογική ήταν ότι έμοιαζαν φυσιογνωμικά με τους σκανδιναβούς και τους Τόχαρες και ήσαν ξανθοί και λάτρευαν τις δυνάμεις της φύσης και τον Θεό του Ουρανού Μπόγγα Πόρουνα (λατινοϊσσηδονικά Boga Poruna). Όμως, έχουν βρεθεί αιγυπτιακά αγγεία και δικής τους τεχνοτροπίας. Η εθνογενετική υπαγωγή τους ήταν στην ιαπετική ομοεθνία αλλά στο ιδιοεθνικό μέρος στην αφγανική ομοεθνία, συνδέονται με το όνομα της Ίσσηδας των Αιγυπτίων ή με την Ισσό της Μικράς Ασίας. Η διάδοση της λατρείας της Δήμητρας ήταν δεδομένη μέσα από την οποία έμαθαν πώς να βελτιώσουν την διατροφή τους. Η λατρεία της Δήμητρας τοχ. Damatra Sinetra, Τροφός Δήμητρα λύνεται η απορροία για την βελτίωση των διατροφικών δομών. Οι Αριμάσποι λαός σκυθο σλαβικής καταγωγής από τις στέππες του Δνείπερου, σημερινή Ουκρανία, δέχτηκαν τις πρώτες επιρροές της Δήμητρας από τους Έλληνες αποίκους, οι οποίοι μετέφεραν εκεί την λατρεία τους. Οι Αριμάσποι που στα περσικά κείμενα αναφέρονται ως Arimasaya ή Arimaya που σημαίνει οι άνθρωποι που κατοικούν στις πεδιάδες με αραιά δέντρα εξου και το σημερινό όνομα Ουκρανία. Οι πρώτες επιρροές από τους Έλληνες ήσαν από Ποντικάπαιο.

Σας Ευχαριστώ πολύ