ΑΜΟΙΒΑΙΟΤΗΤΑ

Ως κοινωνικό ον ο άνθρωπος σε όλη την πορεία της ζωής του συνάπτει σχέσεις. Στάση πρώτη, οι καθρέφτες του, οι γονείς. Έπειτα, το ευρύτερο οικογενειακό περιβάλλον, οι φίλοι, οι τυπικές σχέσεις στα πλαίσια της εργασίας αλλά και άλλα πλαίσια.

Στην ανάγκη να ανήκουμε, διαμορφώνουμε ένα πλέγμα σχέσεων. Κάθε είδος σχέσης εγγύτερης, κατευθύνεται από την έμφυτη ανάγκη να αγαπάμε και να αγαπιόμαστε. Η πρωταρχική έννοια της αγάπης μεταβιβάζεται από τους γονείς μας. Η αναφορά στη γονεική αγάπη είναι αναπόφευκτη, καθώς μέσα από αυτή πρωτο-σχηματίζουμε την αντίληψη για την ανθρώπινη σχέση αγάπης και φροντίδας. Η αγάπη από τους γονείς, χρειάζεται να δίνεται άφθονα, μοναδικά και χωρίς προϋποθέσεις για να αναπτυχθεί ο δεσμός με τους γονείς ικανοποιητικά. Παιδιά που δεν ανέπτυξαν ικανοποιητικό δεσμό με τη τροφό τους στα πρώτα στάδια της ζωής και στερήθηκαν τη γονεική αγάπη, κατά τη ψυχανάλυση, συναντούν μετέπειτα προβλήματα στην ολοκλήρωση του εαυτού τους και στις σχέσεις με τους άλλους. Καμία υγιή σχέση δεν αναπτύσσεται μονόπλευρα. Στα πλαίσια των σχέσεων, όταν νοιώθουμε αγάπη τείνουμε να την επιστρέφουμε

Παραπονιόμαστε για αδικίες στις σχέσεις που συνάπτουμε, για προδοσία, για αχαριστία, για έλλειψη σεβασμού. Η ανθρώπινη σχέση είναι μια ανταλλαγή σκέψεων, συναισθημάτων και συμπεριφορών. Ανταλλαγή: ανταλλάσσω ένα δικό μου με ένα δικό σου. Το ρήμα ανταλλάσσω ίσως παραπέμπει σε μια δοσοληψία. Για να μην υπάρχει παρανόηση, δεν ταυτίζεται η σχέση με δούναι και λαβείν. Η έννοια στην οποία αναφέρομαι, είναι η αμοιβαιότητα

. Η διχοτομία στο ρόλο του «θύτη» ή το ρόλο του «θύματος» Αν δούμε στο πλέγμα των σχέσεων του ατόμου, ο ρόλος που έχει λάβει μέσα στην οικογένεια επαναλαμβάνεται και στις υπόλοιπες ανθρώπινες σχέσεις που δημιουργεί. Ασυνείδητα, μια διχοτoμία είναι παρούσα και λειτουργεί συχνά στο ρόλο που αναλαμβάνει το άτομο στις στενές σχέσεις του. Μέσα στις σχέσεις τους οι άνθρωποι συχνά υποτάσσουν ή υποτάσσονται. Για να γίνει πιο κατανοητό, γίνομαι θύτης όταν κάνω στρατηγικές για να εξασφαλίσω τα ινία στη σχέση με το σύντροφό μου, το φίλο μου, το παιδί μου για να έχω τον έλεγχο ή από την άλλη πλευρά γίνομαι θύμα όταν καταπιέζω τις επιθυμίες μου και «πηγαίνω με τα νερά του» από φόβο μην με εγκαταλείψει ή με απορρίψει.

ΥΓΙΕΙΣ ΣΧΕΣΕΙΣ H αμοιβαιότητα είναι η απαρχή και η ουσία της αγάπης στο κέντρο της υγιούς σχέσης. Η ώριμη στάση στις σχέσεις εκπληρώνεται μέσα από την αμοιβαία αλληλεπίδραση μεταξύ των ανθρώπων. Κάνουνε το λάθος να θέλουμε να εξουσιάζουμε στις σχέσεις μας, από φόβο μήπως χάσουμε τον έλεγχο του απέναντι μας και έτσι ενισχυθεί η υπάρχουσα ανασφάλεια μας. Η κατάσταση αυτή γίνεται καταπιεστική και έτσι γεννιέται θυμός, ένα καταστροφικό συναίσθημα για μια σχέση. Από την άλλη πλευρά, γίνεται το λάθος να γινόμαστε υποχείρια των άλλων, από το φόβο μήπως μας απορρίψουν.

ΕΠΙΛΟΓΕΣ-ΣΤΑΣΕΙΣ ΖΩΗΣ Η αμοιβαιότητα είναι η ώριμη στάση στις ανθρώπινες σχέσεις και η κατάκτησή της χρειάζεται την απαραίτητη κατανόηση είτε από το άτομο που μπαίνει ασυνείδητα στο ρόλο του «θύτη» είτε στο ρόλο του «θύματος». Αξίζει να προσπαθούμε για αυτή με τα πρόσωπα που έχουμε στη ζωή μας, καθώς χτίζει αντοχές, την αληθινή εκτίμηση και τελικά τη χαρά να είμαστε σε αυτή τη σχέση.