ΜΠΡΙΝΙΑ ΕΛΕΝΑ ΠΑΝΑΓΟΥ ΚΑΤΕΡΙΝΑ ΞΕΚΟΥΚΗ ΟΡΣΑΛΙΑ ΞΕΚΟΥΚΗ ΠΑΡΑΣΚΕΥΗ ΜΠΕΖΑΝΗ ΑΦΗ Α3 ΤΜΗΜΑ:

Ο τοκετός στην αρχαία Ελλάδα ήταν μια διαδικασία επικίνδυνη για τη μητέρα και για το βρέφος. Οι πιθανότητες θανάτου ήταν αυξημένες και για τους δύο και δεν ήταν λίγες οι περιπτώσεις που η μητέρα έχανε την ζωή της στη γέννα. Η πρόοδος της Ιατρικής βοήθησε τη διαδικασία αυτή. Ο Ιπποκράτης τον 5 ο π.χ. αιώνα συγγράφει ειδικά για τα γυναικολογικά και τον 2 ο αιώνα μ.χ. ο Έλληνας Σωρανός ο Εφέσιος ξεχωρίζει ως ο διασημότερος γυναικολόγος στη Ρώμη. Για μια κανονική γέννα θα έπρεπε να έχουν ετοιμάσει: ελαιόλαδο, χλιαρό νερό, χλιαρά επιθέματα (θερμάσματα), μαλακούς σπόγγους, κομμάτια μαλλί, επιδέσμους, ένα μαξιλάρι, πράγματα για να μυρίσει η επίτοκος, το σκαμνί ή την καρέκλα της μαίας, δύο κρεβάτια και ένα κατάλληλο δωμάτιο.

ΤΑ ΠΑΙΔΙΑ ΤΑ ΠΡΩΤΑ ΧΡΟΝΙΑ ΤΑ ΑΓΟΡΙΑ ΚΑΙ ΤΑ ΚΟΡΙΤΣΙΑ ΜΕΓΑΛΩΝΑΝ ΣΤΟ «ΓΥΝΑΙΚΩΝΙΤΗ» ΜΕ ΤΗ ΦΡΟΝΤΙΔΑ ΤΗΣ ΜΗΤΕΡΑΣ, ΤΗΣ ΤΡΟΦΟΥ ΚΑΙ ΤΩΝ ΔΟΥΛΩΝ ΤΑ ΠΑΙΔΙΑ ΑΠΟ ΤΟΝ ΕΡΧΟΜΟ ΤΟΥΣ ΣΤΗ ΖΩΗ ΑΓΟΡΙΑ: ΜΠΟΡΟΥΣΑΝ ΜΕΡΙΚΕΣ ΦΟΡΕΣ ΝΑ ΕΙΝΑΙ ΑΝΕΠΙΘΥΜΗΤΑ ΛΟΓΩ ΟΙΚΟΝΟΜΙΚΩΝ ΠΡΟΒΛΗΜΑΤΩΝ ΚΟΡΙΤΣΙΑ: ΣΧΕΤΙΚΑ ΜΕ ΤΑ ΝΕΟΓΕΝΝΗΤΑ ΚΟΡΙΤΣΙΑ Ο ΠΑΤΕΡΑΣ ΕΙΧΕ ΤΟ ΔΙΚΑΙΩΜΑ ΝΑ ΤΟΥΣ ΠΡΟΣΦΕΡΕΙ ΤΗ ΖΩΗ ΑΛΛΑ ΚΑΙ ΝΑ ΤΑ ΟΔΗΓΗΣΕΙ ΣΤΟ ΘΑΝΑΤΟ

Μια παλιά συνήθεια (η οποία ευτυχώς απαγορεύτηκε με έναν νόμο του Σόλωνα) ήταν αυτή της πώλησης μιας κόρης από τον πατέρα της ως δούλη, όταν υπήρχε ο κίνδυνος να τη δει μια μέρα «παρθένο και ασπρομάλλα» Τα κορίτσια αποτελούσαν μία επένδυση πανάκριβη, γιατί εκτός από το κόστος της ανατροφής ο πατέρας είχε και την υποχρέωση της προίκας. Μία κόρη δεν ήταν ποτέ σε θέση να ανταποδώσει ό,τι είχε ξοδέψει για αυτήν η οικογένεια για να παντρευτεί, ενώ στην περίπτωση που δεν παντρευόταν θα εξακολουθούσε να είναι φορτίο για την οικονομία του σπιτιού.

Ο ΕΡΧΟΜΟΣ ΕΝΟΣ ΑΓΟΡΙΟΥ ΕΚΕΙΝΑ ΤΑ ΧΡΟΝΙΑ ΗΤΑΝ ΜΕΓΑΛΗ ΧΑΡΑ, ΣΕ ΑΝΤΙΘΕΣΗ ΜΕ ΤΑ ΚΟΡΙΤΣΙΑ. ΤΟ ΑΓΟΡΙ ΠΡΟΟΡΙΖΟΝΤΑΝ ΝΑ ΓΙΝΕΙ ΚΑΛΟΣ ΠΑΤΕΡΑΣ.

ΑΓΟΡΙΑ ΑΠΟ ΤΑ ΕΦΤΑ ΤΟΥΣ ΧΡΟΝΙΑ ΠΑΝΕ ΣΤΑ ΣΠΙΤΙΑ ΤΩΝ ΕΚΠΑΙΔΕΥΤΙΚΩΝ ΜΑΘΑΙΝΟΥΝ ΕΛΛΗΝΙΚΑ ΚΑΙ ΑΠΛΗ ΑΡΙΘΜΗΤΙΚΗ, ΑΠΟ ΤΟΝ ΓΡΑΜΜΑΤΙΣΤΗ, ΔΙΔΑΣΚΟΝΤΑΙ ΜΟΥΣΙΚΗ ΑΠΟ ΤΟΝ ΚΙΘΑΡΙΣΤΗ ΚΑΙ ΓΥΜΝΑΖΟΝΤΑΙ ΚΟΡΙΤΣΙΑ ΜΕΝΟΥΝ ΣΤΟ ΣΠΙΤΙ ΚΑΙ ΜΕΡΙΚΑ ΜΑΘΑΙΝΟΥΝ ΓΡΑΦΗ ΚΑΙ ΑΝΑΓΝΩΣΗ ΤΑ ΚΟΡΙTΣΙΑ ΑΠΟ ΤΗΝ ΑΛΛΗ ΕΚΤΟΣ ΑΠΟ ΤΑ ΠΑΡΑΠΑΝΩ ΜΑΘΑΙΝΑΝ ΧΟΡΟ ΚΑΙ ΤΡΑΓΟΥΔΙΑ

ΟΙ ΒΑΣΙΚΟΙ ΔΑΣΚΑΛΟΙ ΤΩΝ ΑΓΟΡΙΩΝ Ο ΓΡΑΜΜΑΤΙΣΤΗΣ * ΔΙΔΑΣΚΕ ΓΡΑΦΗ, ΑΝΑΓΝΩΣΗ,ΤΑ ΕΠΗ, ΚΑΙ ΑΡΙΘΜΗΤΙΚΗ Ο ΠΑΙΔΟΤΡΙΒΗΣ * ΕΚΓΥΜΝΑΖΕ ΤΑ ΠΑΙΔΙΑ Ο ΚΙΘΑΡΙΣΤΗΣ *ΔΙΔΑΣΚΕ ΜΟΥΣΙΚΗ ΚΑΙ ΚΑΠΟΙΟ ΜΟΥΣΙΚΟ ΟΡΓΑΝΟ *ΕΠΙΣΗΣ, ΗΤΑΝ ΑΠΑΡΑΙΤΗΤΗ ΑΦΟΥ ΜΕ ΑΥΤΗ ΧΑΛΑΡΩΝΕ ΤΟ ΠΑΙΔΙ

ΝΑ ΑΣΧΟΛΗΘΟΥΝ ΜΕ ΤΗΝ ΙΠΠΑΣΙΑ, ΤΗ ΜΟΥΣΙΚΗ, ΤΗ ΓΥΜΝΑΣΤΙΚΗ, ΤΟ ΚΥΝΗΓΙ ΚΑΙ ΤΗ ΦΙΛΟΣΟΦΙΑ ΝΑ ΑΣΧΟΛΗΘΟΥΝ ΜΕ ΤΗΝ ΓΕΩΡΓΙΑ ΚΑΙ ΤΟ ΕΜΠΟΡΙΟ ΟΙ ΦΤΩΧΟΙ ΟΙ ΠΛΟΥΣΙΟΙ {ΣΥΜΦΩΝΑ ΜΕ ΤΟΝ ΣΟΛΩΝΑ}

Στην εφηβική τους ηλικία τα αγόρια αφιέρωναν τα παιχνίδια τους σε μια ανδρική θεότητα, ως ένδειξη ότι αφήνουν πίσω την παιδικότητά τους και στα 18 τους χρόνια γίνονταν πολίτες, αποκτώντας δικαίωμα ψήφου και υποχρεώσεις. Oι περισσότεροι νέοι στην ηλικία αυτή εγκατέλειπαν την οικογενειακή εστία, αλλά συνήθως δεν παντρεύονταν πριν από τα 35 χρόνια τους. ΕΠΙΣΗΣ, ΤΑ ΠΑΙΔΙΑ ΤΩΝ ΠΛΟΥΣΙΩΝ ΚΥΡΙΩΣ ΣΕ ΑΥΤΗ ΤΗΝ ΗΛΙΚΙΑ ΠΗΓΑΙΝΑΝ ΣΤΟΥΣ ΣΟΦΙΣΤΕΣ, Ο ΟΠΟΙΟΙ ΔΙΔΑΣΚΑΝ ΡΗΤΟΡΙΚΗ, ΤΕΧΝΕΣ ΟΡΘΗΣ ΕΚΦΡΑΣΗΣ ΚΑΙ ΤΟ ΠΙΟ ΣΗΜΑΝΤΙΚΟ ΜΑΘΑΙΝΑΝ ΣΤΟΥΣ ΝΕΟΥΣ ΤΗΝ ΙΚΑΝΟΤΗΤΑ ΝΑ ΠΕΙΘΟΥΝ ΣΤΗΝ ΕΚΚΛΗΣΙΑ ΤΟΥ ΔΗΜΟΥ

Τα κορίτσια έμεναν στο σπίτι και μάθαιναν τις δουλειές του νοικοκυριού. Ένα κεραμικό κομμάτι της ύστερης αρχαϊκής περιόδου απεικονίζει μάθημα μαγειρικής: ένα κορίτσι σκύβει πάνω από μια χύτρα, ενώ μια ηλικιωμένη παρακολουθεί χειρονομώντας. τα κορίτσια παντρεύονταν γύρω στα 13 με 15 χρόνια τους και επωμίζονταν τον ρόλο της οικοδέσποινας.