Σχεδιασμός των Μεταφορών

Παρουσίαση με θέμα: "Σχεδιασμός των Μεταφορών"— Μεταγράφημα παρουσίασης:

1 Σχεδιασμός των Μεταφορών
Ενότητα #3: Η πολιτική των μεταφορών στην Ευρώπη. European framework. Δρ. Ναθαναήλ Ευτυχία Πολυτεχνική Σχολή Τμήμα Πολιτικών Μηχανικών

2 Περιεχόμενα ενότητας Ευρωπαϊκό θεσμικό πλαίσιο των μεταφορών
Ολοκληρωμένο πλαίσιο λήψης αποφάσεων στις μεταφορές

3 Ευρωπαϊκό θεσμικό πλαίσιο των μεταφορών
Ευρωπαϊκή Ένωση (ΕΕ) Λήψη αποφάσεων ΕΕ και μεταφορές Όργανα και οργανισμοί της ΕΕ Πολιτικές/νομοθεσία

4 Ευρωπαϊκή Ένωση Η Ευρωπαϊκή Ένωση (ΕΕ) αποτελεί έναν σχηματισμό οικονομικής και πολιτικής συνεργασίας ανάμεσα σε 28 ευρωπαϊκές χώρες, οι οποίες «καταλαμβάνουν» ένα μεγάλο τμήμα της ευρωπαϊκής ηπείρου. Το θεσμικό σύστημα της ΕΕ απαρτίζουν: το Ευρωπαϊκό Συμβούλιο, στο οποίο συνεδριάζουν οι ηγέτες σε εθνικό και ευρωπαϊκό επίπεδο, και θέτει τις γενικές προτεραιότητες της ΕΕ. το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο στο οποίο οι ευρωβουλευτές εκπροσωπούν τους ευρωπαίους πολίτες. η Ευρωπαϊκή Επιτροπή, της οποίας τα μέλη διορίζονται από τις εθνικές κυβερνήσεις. το Συμβούλιο της Ευρωπαϊκής Ένωσης στο οποίο οι κυβερνήσεις προασπίζουν τα εθνικά συμφέροντα των χωρών τους.

5 Πως λαμβάνονται οι αποφάσεις στην ΕΕ?
Η λήψη αποφάσεων στην ΕΕ πραγματοποιείται μέσω της «διαδικασίας συναπόφασης», η οποία προβλέπει πως οι προτεινόμενοι νόμοι θα πρέπει να εγκριθούν, τόσο από το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο, όσο και το Ευρωπαϊκό Συμβούλιο. Πριν την υποβολή νέων νομοθετικών πρωτοβουλιών, οι οικονομικές, κοινωνικές και περιβαλλοντικές συνέπειες που είναι πιθανόν να προκύψουν από την κάθε πρωτοβουλία, αξιολογούνται από την Επιτροπή, η οποία συντάσσει τις «εκτιμήσεις επιπτώσεων», αναλύοντας τα πλεονεκτήματα και μειονεκτήματα των εναλλακτικών επιλογών. Στη συνέχεια, το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο και το Συμβούλιο διερευνούν τις προτάσεις της Επιτροπής και προτείνουν τροποποιήσεις. Σε περίπτωση που δεν είναι εφικτή συμφωνία επί των τροποποιήσεων, γίνεται «δεύτερη ανάγνωση». Όσο διαρκεί η δεύτερη ανάγνωση, το Κοινοβούλιο και το Συμβούλιο έχουν ξανά τη δυνατότητα να προτείνουν τροποποιήσεις. Το Κοινοβούλιο έχει την εξουσία να εμποδίσει την έγκριση της προτεινόμενης νομοθετικής πράξης εάν δεν μπορεί να συμφωνήσει με το Συμβούλιο. Όταν υπάρξει συμφωνία επί των τροποποιήσεων μεταξύ των δύο οργάνων, τότε η νομοθετική πράξη εγκρίνεται, ενώ, σε διαφορετική περίπτωση (ασυμφωνία), μια επιτροπή συνδιαλλαγής επιχειρεί να βρει λύση. Σε αυτή την «τελευταία ανάγνωση», τόσο το Κοινοβούλιο όσο και το Συμβούλιο, μπορούν να εμποδίσουν την έγκριση της νομοθετικής πρότασης.

6 ΕΕ και μεταφορές Λόγω της συνεχώς αυξανόμενης κινητικότητας στις σημερινές κοινωνίες, η ΕΕ χαράσσει πολιτικές που εστιάζουν σε συγκεκριμένα θέματα που αφορούν όλα τα κράτη – μέλη, όπως: Η κυκλοφοριακή συμφόρηση (κυρίως στις οδικές και αεροπορικές μεταφορές). Η εξάρτηση από το πετρέλαιο (αν και τα σύγχρονα μεταφορικά μέσα καταναλώνουν λιγότερα καύσιμα, ωστόσο ο κλάδος των μεταφορών εξακολουθεί να καλύπτει από το πετρέλαιο το 96% των ενεργειακών αναγκών του). Οι εκπομπές αερίων του θερμοκηπίου (μέχρι το 2050, η ΕΕ πρέπει να μειώσει τις εκπομπές που προέρχονται από τον τομέα των μεταφορών κατά 60% σε σχέση με τα επίπεδα του 1990). Οι υποδομές (υπάρχει μια ανισορροπία στις χώρες της Ευρώπης, π.χ. στην Ανατολική Ευρώπη, δεν υπάρχει ειδικό δίκτυο για τραίνα υψηλής ταχύτητας) Ο ανταγωνισμός (ο τομέας των μεταφορών στην ΕΕ αντιμετωπίζει ολοένα σκληρότερο ανταγωνισμό από τις ταχέως αναπτυσσόμενες αγορές μεταφορών άλλων περιοχών του κόσμου).

7 Όργανα και οργανισμοί της ΕΕ στον τομέα των μεταφορών
Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο: Επιτροπή Μεταφορών και Τουρισμού Συμβούλιο της Ευρωπαϊκής Ένωσης: Μεταφορές, τηλεπικοινωνίες και ενέργεια Ευρωπαϊκή Επιτροπή: Κινητικότητα και μεταφορές. Θαλάσσιες υποθέσεις και αλιεία. Ευρωπαϊκή Οικονομική και Κοινωνική Επιτροπή: Τμήμα “Μεταφορές, ενέργεια, υποδομές και κοινωνία των πληροφοριών”. Επιτροπή των Περιφερειών: Επιτροπή “Πολιτική εδαφικής συνοχής” (COTER). Ευρωπαϊκή Τράπεζα Επενδύσεων: Διευρωπαϊκά Δίκτυα (ΔΕΔ). Οργανισμοί της Ευρώπης: Ευρωπαϊκός Οργανισμός για την Ασφάλεια στη Θάλασσα. Ευρωπαϊκός Οργανισμός Ασφάλειας της Αεροπορίας. Ευρωπαϊκός Οργανισμός Σιδηροδρόμων. Εκτελεστικός Οργανισμός για την Ανταγωνιστικότητα και την Καινοτομία. Εποπτική Αρχή του Ευρωπαϊκού GNSS (Global Navigation Satellite System). Εκτελεστικός Οργανισμός του Διευρωπαϊκού Δικτύου Μεταφορών.

8 Σύνοψη των πολιτικών της ΕΕ στον τομέα των μεταφορών
Στόχοι Οδικές μεταφορές Σιδηροδρομικές μεταφορές Πλωτές μεταφορές Εναέριες μεταφορές Μεταφορές, ενέργεια, περιβάλλον Διατροπικότητα και Ευρωπαϊκά Δίκτυα Κινητικότητα και δικαιώματα επιβατών Ευφυείς μεταφορές και δορυφορική πλοήγηση

9 Στόχοι Η Ευρωπαϊκή πολιτική μεταφορών στοχεύει στην κάλυψη των απαιτήσεων των ολοένα αυξανόμενων αναγκών κινητικότητας, σε ισορροπία όμως με την αειφόρο ανάπτυξη. Η συγκεκριμένη πολιτική εστιάζει επίσης στην ανάπτυξη της εσωτερικής αγοράς και του ανταγωνισμού, προϋποθέσεις που διασφαλίζουν την καινοτομία και την ολοκλήρωση των δικτύων. Η ασφάλεια των επιβατών αποτελεί ζήτημα υψίστης σημασίας. Ενδεικτικές πολιτικές Λευκή Βίβλος, 2011 Πράσινη Βίβλος, 2007 Ενδιάμεση εξέταση της Λευκής Βίβλου του 2001, 2006 Η εφοδιαστική των εμπορευματικών μεταφορών στην Ευρώπη, 2006 Λευκή Βίβλος, 2001

10 Οδικές μεταφορές Νομοθεσία για: Οδικές εμπορευματικές μεταφορές.
Μεταφορά των επιβατών. Απασχόληση και συνθήκες εργασίας. Οδική ασφάλεια. Ενδεικτικές παραπομπές: Λευκή Βίβλος, 2001: Ανάγκη για εκσυγχρονισμό της παροχής εμπορευματικών. υπηρεσιών Δραστική μείωση των τροχαίων ατυχημάτων. Λευκή Βίβλος, 2011: Βελτίωση των συνδυασμένων μεταφορών. Παραγωγή οχημάτων φιλικών προς το περιβάλλον. Ενίσχυση και προώθηση των δημοσίων συγκοινωνιών. Προώθηση των μετακινήσεων με ποδήλατο και περπάτημα.

11 Σιδηροδρομικές μεταφορές
Βασικοί στόχοι: Δημιουργία ενιαίου Ευρωπαϊκού σιδηροδρομικού χώρου. Ολοκλήρωση του Ευρωπαϊκού σιδηροδρομικού συστήματος. Ενδεικτικές παραπομπές: Λευκή Βίβλος, 1996: Στρατηγική για την ανασυγκρότηση των σιδηροδρόμων της Κοινότητας Ανάγκη για σαφή διαχωρισμό των αρμοδιοτήτων ανάμεσα στο κράτος και τις σιδηροδρομικές εταιρείες. Βελτίωση των παρεχόμενων υπηρεσιών. Λευκή Βίβλος, 2011: Προώθηση της δημιουργίας ενός Ευρωπαϊκού σιδηροδρομικού δικτύου υψηλών ταχυτήτων. Ανάγκη εκσυγχρονισμού των σιδηροδρομικών δικτύων στα κράτη-μέλη. Νέες επενδύσεις στο σιδηρόδρομο για την αύξηση της ανταγωνιστικότητάς του, τόσο σε επιβατικές, όσο και εμπορευματικές μεταφορές.

12 Πλωτές μεταφορές Νομοθεσία για: Εσωτερική αγορά
Ναυτιλιακές υποδομές Απασχόληση και συνθήκες εργασίας Θαλάσσιες μεταφορές και περιβάλλον Εσωτερική ναυσιπλοΐα Θαλάσσια ασφάλεια Ενδεικτικές παραπομπές: Ευρωπαϊκή πολιτική για τις θαλάσσιες μεταφορές μέχρι το 2018: Ανάγκη για προώθηση της Ναυτιλίας Μικρών Αποστάσεων*. Ενδυνάμωση της υπάρχουσας υποδομής και ανάπτυξη νέας υποδομής στις θαλάσσιες μεταφορές. Πράσινη Βίβλος για τους λιμένες και τις ναυτιλιακές υποδομές: Ανάγκη για το δραστικό ρόλο που πρέπει να έχουν τα λιμάνια στην ανάπτυξη των Διευρωπαϊκών Δικτύων. *Θαλάσσιες μεταφορές κατά την εκτέλεση των οποίων τα πλοία δεν διασχίζουν ωκεανούς: ακτοπλοΐα, μεταφορές μεταξύ ηπειρωτικής χώρας και νησιών, μεταφορές μεταξύ των Κρατών-Μελών της Ε.Ε. , θαλάσσιες/ποτάμιες μεταφορές από και προς τα ποτάμια λιμάνια της Ευρωπαϊκής ενδοχώρας.

13 Εναέριες μεταφορές Οι αερομεταφορές είναι το μέσο μεταφοράς που σημειώνει την ταχύτερη ανάπτυξη. Λόγω της ταχείας ανάπτυξης, έντονο είναι το πρόβλημα του κορεσμού στις υποδομές. Η ΕΕ επιδιώκει να εκσυγχρονίσει και να προσαρμόσει τις υποδομές αυτές στην αυξανόμενη ροή επιβατών, και προωθεί την ενοποίηση του Ευρωπαϊκού ουρανού. Οι νέες τεχνολογίες συμβάλλουν στη βέλτιστη διαχείριση της εναέριας κυκλοφορίας, συνδυάζοντας οικονομική αποδοτικότητα, ασφάλεια και σεβασμό προς το περιβάλλον. Ενδεικτικές παραπομπές: Κοινοί κανόνες εκμετάλλευσης των αεροπορικών γραμμών: Η νομοθεσία για την ενιαία αγορά των εναέριων μεταφορών οργανώνει τη χορήγηση αδειών εκμετάλλευσης, την εποπτεία των αεροπορικών εταιρειών, και την πρόσβασή τους στην αγορά. Εγγυάται μία ανταγωνιστική αγορά εναέριων μεταφορών, υπηρεσίες ποιότητας και πιο διαφανείς ναύλους. Προστασία των επιβατών αεροπορικών μεταφορών Δικαιώματα των επιβατών Θέματα κινητικότητας

14 Μεταφορές, ενέργεια, περιβάλλον
Οι μεταφορές ευθύνονται για σχεδόν το ένα τρίτο του συνόλου των εκπομπών αερίων θερμοκηπίου στην ΕΕ. Η αναζήτηση και εφαρμογή εναλλακτικών λύσεων, κυρίως μάλιστα στον τομέα τον οδικών μεταφορών αποτελεί βασική προϋπόθεση για τη μείωσή τους. Ανάμεσα στις πολιτικές που έχει θεσπίσει η ΕΕ, είναι και η προώθηση των βιοκαυσίμων και μείωσης των εκπομπών στις οδικές και εναέριες μεταφορές. Σημαντικό πρόβλημα ρύπανσης υφίσταται και στις θαλάσσιες μεταφορές, και η ΕΕ παρεμβαίνει για τον περιορισμό της ρύπανσης που προκαλούν τα πλοία. Ενδεικτικές παραπομπές: Καθαρά και ενεργειακώς αποδοτικά οχήματα οδικών μεταφορών Ενσωμάτωση του περιβάλλοντος στον τομέα των αερομεταφορών Μείωση των εκπομπών διοξειδίου του άνθρακα από ελαφρά επαγγελματικά οχήματα Πρόληψη της ρύπανσης από τα πλοία

15 Διατροπικότητα και Ευρωπαϊκά δίκτυα
Η «βιώσιμη κινητικότητα» αποτελεί τη βάση της Ευρωπαϊκής πολιτικής των μεταφορών. «Κλειδί» για την ανάπτυξη της βιώσιμης κινητικότητας αποτελεί η ευελιξία συνδυασμού διαφορετικών μέσων μεταφοράς (διατροπικότητα). Η διατροπικότητα των μεταφορών, χάρη στην οποία επιτυγχάνεται η ολοκλήρωση των εθνικών δικτύων, ενθαρρύνεται και υλοποιείται μέσω προγραμμάτων, όπως το Marco Polo*. Τα διευρωπαϊκά δίκτυα ενισχύουν τη διατροπικότητα των μεταφορών, στοχεύοντας κυρίως στην τόνωση των επενδύσεων, ώστε να ευνοήσουν τη δημιουργία ενός ολοκληρωμένου δικτύου μεταφορών, το οποίο θα καλύπτει ολόκληρη την Ευρωπαϊκή κοινότητα. Προφανώς, η ανάπτυξη των διευρωπαϊκών δικτύων στηρίζεται στο σύνολο των μεταφορικών μέσων. Ενδεικτική παραπομπή: Το πρόγραμμα MARCO POLO II Έχει σχεδιαστεί για να μειωθεί η κυκλοφοριακή συμφόρηση και να βελτιωθούν οι περιβαλλοντικές επιδόσεις του συστήματος διατροπικών μεταφορών, έτσι ώστε να δημιουργηθεί ένα σύστημα μεταφορών πιο αποτελεσματικό και βιώσιμο, το οποίο θα αποφέρει προστιθέμενη αξία σε επίπεδο Ευρωπαϊκής Ένωσης (ΕΕ), χωρίς ζημιογόνες επιπτώσεις στην οικονομική, κοινωνική ή εδαφική συνοχή. Το πρόγραμμα Marco Polo II προτείνει ευρύτερη γεωγραφική κάλυψη, και εφαρμόζεται σε δράσεις που αφορούν το έδαφος τουλάχιστον δύο χωρών της Ε.Ε. ή το έδαφος τουλάχιστον μίας χώρας της Ε.Ε. και το έδαφος μιας εγγύς χώρας εκτός ΕΕ.

16 Κινητικότητα και δικαιώματα επιβατών
Για την ολοκλήρωση του Ευρωπαϊκού χώρου στις μεταφορές, η ΕΕ δίνει σημαντική βαρύτητα σε θέματα κινητικότητας και εξασφάλισης της πρόσβασης όλων των πολιτών σε μεταφορικά μέσα και δίκτυα. Με αυτόν τον τρόπο διασφαλίζεται η κοινωνική διάσταση των μεταφορών. Προκειμένου να επιτευχθεί ο παραπάνω στόχος της κινητικότητας για όλους τους πολίτες, είναι αναγκαία η ανάπτυξη πολιτικής προάσπισης των δικαιωμάτων των επιβατών, ιδίως στις εναέριες και σιδηροδρομικές μεταφορές. Ενδεικτικές παραπομπές: Σχέδιο δράσης για την αστική κινητικότητα Πράσινη Βίβλος: για μια νέα παιδεία αστικής κινητικότητας Ενίσχυση των δικαιωμάτων των επιβατών

17 Ευφυείς μεταφορές και δορυφορική πλοήγηση
Βασικός πυλώνας της Ευρωπαϊκής πολιτικής μεταφορών αποτελεί η ενίσχυση της τεχνολογικής καινοτομίας. Για παράδειγμα, η ΕΕ, με τα προγράμματά της GALILEO και EGNOS, εισάγει τη δορυφορική πλοήγηση, η οποία στοχεύει στη βελτιστοποίηση της οδικής, θαλάσσιας ή και εναέριας κυκλοφορίας, και έχει ως αποτέλεσμα την αύξηση της ασφάλειας, τη μείωση της ρύπανσης, τη διευκόλυνση της κυκλοφοριακής ροής και τη βελτιστοποίηση των διαδρομών. Η δορυφορική πλοήγηση διευκολύνει επίσης σημαντικά την επέμβαση σε καταστάσεις έκτακτης ανάγκης, όπως για παράδειγμα όταν συμβαίνουν τροχαία ατυχήματα. Ενδεικτική παραπομπή: Ανάπτυξη των Συστημάτων Ευφυών Μεταφορών στην Ευρώπη: Οδηγία 2010/40/ΕΕ του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου, της 7ης Ιουλίου 2010, περί πλαισίου ανάπτυξης των Συστημάτων Ευφυών Μεταφορών στον τομέα των οδικών μεταφορών και των διεπαφών με άλλους τρόπους μεταφοράς. Η παραπάνω οδηγία ισχύει για τις εφαρμογές και τις υπηρεσίες των Συστημάτων Ευφυών Μεταφορών (ITS)* στον τομέα των οδικών μεταφορών της Ε.Ε. και για τις διεπαφές τους με άλλους τρόπους μεταφοράς. *Τα ITS είναι συστήματα στα οποία εφαρμόζονται τεχνολογίες των πληροφοριών και των επικοινωνιών στον τομέα των οδικών μεταφορών, συμπεριλαμβανομένης της υποδομής, των οχημάτων και των χρηστών, και στους τομείς της διαχείρισης της κυκλοφορίας και της κινητικότητας.

18 Ολοκληρωμένο πλαίσιο λήψης αποφάσεων στις μεταφορές

19 Διαμόρφωση ενός πλαισίου λήψης αποφάσεων
ΛΗΨΗ ΑΠΟΦΑΣΕΩΝ Σχεδιασμός & Πολιτική/Χρηματοδότηση Υποδομή Λειτουργία Χρήστες Στρατηγικό επίπεδο Επίπεδο τακτικής Λειτουργικό επίπεδο

20 Εμπλεκόμενοι φορείς και ενδιαφέροντα (1 από 2)
Ενδιαφέροντα Επίπεδο Φορέας Πολιτικά Οικονομικά Κοινωνικά Περιβαλλοντικά Ευρωπαϊκή Ένωση Διάφοροι Ευρωπαϊκοί οργανισμοί/όργανα Διαμόρφωση πολιτικής (π.χ. μεταφορές, περιφερειακή ανάπτυξη, περιβάλλον-ενέργεια Ανάπτυξη εργαλείων χρηματοδότησης και κατανομή των πόρων Θεσμικό και νομικό πλαίσιο με αναφορά σε ζητήματα δικαιοσύνης Πρωτοβουλίες για την προστασία του περιβάλλοντος Δράσεις ενίσχυσης της μέριμνας για το Περιβάλλον Εθνικές κυβερνήσεις Υπουργεία Μεταφορών, Περιβάλλοντος, Ενέργειας, Οικονομίας Διαμόρφωση νομοθεσίας σύμφωνα με τους κανονισμούς και τις οδηγίες της Ε.Ε. Χρηματοδότηση – ε θνικοί πόροι (υποδομή, κατασκευή, υπηρεσίες) Πρωτοβουλίες για επενδύσεις Παροχή υπηρεσιών μεταφορών σε όλους τους πολίτες Προώθηση της κοινωνίας της πληροφορίας Βελτίωση της κατανάλωσης της ενέργειας Προώθηση των «πράσινων» μεταφορών Περιφερειακοί φορείς Περιφέρειες/Δήμοι Περαιτέρω διευκρίνιση των ευρωπαϊκών οδηγιών και της εθνικής στρατηγικής Χρηματοδότηση (περιφερειακά κονδύλια) Οφέλη από την παροχή υπηρεσιών Διαχείριση των πόρων σε περιφερειακό επίπεδο βιώσιμης κινητικότητας σε όλους τους πολίτες Βελτίωση των υποδομών – ενίσχυση της προσβασιμότητας Προστασία του περιβάλλοντος σε έργα της δικαιοδοσίας τους (π.χ. οδοποιία) Μέριμνα για την περιβάλλοντος στο σχεδιασμό των μεταφορών σε περιφερειακή κλίμακα

21 Εμπλεκόμενοι φορείς και ενδιαφέροντα (2 από 2)
Ενδιαφέροντα Επίπεδο Φορέας Πολιτικά Οικονομικά Κοινωνικά Περιβαλλοντικά Εταιρείες/ Χρήστες Διαχειριστές τερματικών σταθμών /πλευρά της ζήτησης Πίεση για ολοκληρωμένη και υψηλής ποιότητας υποδομή/υπηρεσίες Χρηματοδότηση τεχνολογιών & εξοπλισμού Επενδύσεις γης Σταθερότητα στην τιμολογιακή πολτική Παροχή υπηρεσιών σε όλους τους τύπους χρηστών Ενδυνάμωση της ασφάλειας Βελτίωση των συνθηκών εργασίας Συμμόρφωση με εθνικά και Ευρωπαϊκά ζητήματα που αφορούν στο περιβάλλον Απαίτηση για περιβαλλοντικά φιλικά έργα Αποφυγή της καταπάτησης γης και φύσης

22 Βασικοί εμπλεκόμενοι φορείς και αλληλοσυσχετίσεις
Τα θεσμικά όργανα της ΕΕ, καθορίζουν τις γενικές τάσεις στην πολιτική στα κράτη-μέλη, και τα χρηματοοικονομικά μέσα για τις υλοποιήσουν. Οι εθνικές κυβερνήσεις διαμορφώνουν τις πολιτικές και στρατηγικές τους με βάση τις Ευρωπαϊκές οδηγίες, λαμβάνοντας ωστόσο υπόψη τις ιδιαιτερότητες της χώρας τους. Οι περιφερειακές και τοπικές αρχές εξειδικεύουν περισσότερο τις γενικές αρχές τις ΕΕ και τις εθνικές προδιαγραφές, και παίρνουν συνήθως πρωτοβουλίες στο «επίπεδο» τους. Οι εταιρείες είναι υπεύθυνες για την αποτελεσματική παροχή υπηρεσιών . Τέλος, οι τελικοί αποδέκτες (μετακινούμενοι και καταναλωτές) έχουν την ευκαιρία να «εκμεταλλευτούν» τα αποτελέσματα του σχεδιασμού (υλοποίηση έργου), αλλά και την υποχρέωση να καταδείξουν τις αδυναμίες του συστήματος.

23 Βήματα υλοποίησης ενός πετυχημένου πλαισίου λήψης αποφάσεων
Περιγραφή προβλήματος: τόσο γενικοί όσο και συγκεκριμένοι στόχοι θα πρέπει να περιγράφονται, συμπεριλαμβανομένων δεικτών για την ανάλυση των πριν και μετά μετρήσεων, ώστε να είναι δυνατή η άμεση αξιολόγηση των επιπτώσεων του έργου. Σαφής προσδιορισμός του νομικού και θεσμικού υποβάθρου, π.χ. «ποιοι νόμοι διέπουν το σχεδιασμό, τη χρηματοδότηση, την κατασκευή και τη λειτουργία του έργου?» Επικύρωση στρατηγικών εγγράφων, π.χ. ως ένα εργαλείο για τη διασφάλιση της συνέχισης και ενδυνάμωσης των έργων μετά από εκλογές. Επίσης, θα πρέπει να υπάρχει μια μακροπρόθεσμη στρατηγική για τις μεταφορές, η οποία θα πρέπει να ανανεώνεται σε τακτικά χρονικά διαστήματα και με διαφανείς διαδικασίες. Σαφής παρουσίαση του έργου, π.χ. «τι πρόκειται να επιτευχθεί». Σαφή, λογικά και διαφανή μέσα αξιολόγηση. Υπάρχουν πάντα διαφορετικοί τρόποι για την επίτευξη ενός στόχου: πρέπει να αξιολογηθούν μέχρι ένα τέτοιο βαθμό ώστε να είναι εφικτή η λήψη μιας απόφασης υπέρ ενός μέσου με την ταυτόχρονη απόρριψη των υπόλοιπων. Επίσης, θα πρέπει να υπάρχει σαφής δέσμευση για την παρακολούθηση του αποτελέσματος , π.χ. «δεν επιτυγχάνει τους στόχους του το συγκεκριμένο μέσο? αν όχι, τι μπορούμε να μάθουμε για την επόμενη φορά;». Δημόσια αποδοχή και υλοποίηση ή σε περίπτωση μη δημόσιας αποδοχής, επαναδιαπραγμάτευση ή /και επανασχεδιασμός.