ΠΠΣΠΑ Β ΤΕΤΡΑΜΗΝΟ Αειφορία-Περιβάλλον – Φιλοσοφία: Σύγχρονες Φιλοσοφικές Προσεγγίσεις Υπεύθυνη project: Τσούνη Βασιλική

Φυσικό περιβάλλον

Το φυσικό περιβάλλον περιλαμβάνει όλους τους ζωντανούς οργανισμούς και την άβια ύλη που βρίσκονται με φυσικό τρόπο στη Γη. Υπό αυτή την άποψη, το φυσικό περιβάλλον δεν είναι αποτέλεσμα ανθρώπινων δραστηριοτήτων και διαφοροποιείται από το δομημένο περιβάλλον, στο οποίο συγκαταλέγονται οι γεωγραφικές περιοχές που δέχονται σημαντική επιρροή από τον Άνθρωπο. Στο φυσικό περιβάλλον μπορούμε να κατατάξουμε πλήρεις οικολογικές μονάδες, τα οικοσυστήματα, αλλά και παγκόσμιους φυσικούς πόρους όπως ο αέρας και το νερό

Ανακύκλωση Είναι η επεξεργασία υλικών που, αν και τα προορίζαμε για απορρίμματα, διατηρούν μέρος της αξίας τους και μπορούν να επαναχρησιμοποιηθούν,Χρήσι μα υλικά όπως χαρτί, γυαλί, αλουμίνιο, πλαστικό, μέταλλα, ξύλο οφείλουν να αξιοποιηθούν είτε με την επαναχρησιμοποίησή τους είτε με την ανακύκλωση και τη χρήση τους σε νέες εφαρμογές, εξοικονομώντας έτσι τεράστιες ποσότητες πρώτων υλών και ενέργειας.

Οφέλη ανακύκλωσης αποφυγή ρύπανσης του περιβάλλοντος εξοικονόμηση ενέργειας, γιατί για την παραγωγή κάποιου υλικού από ανακύκλωση απαιτείται πολύ λιγότερη ενέργεια από το εάν θα ακολουθούνταν ο πλήρης κύκλος παραγωγής εξοικονόμηση πρώτων υλών, γιατί τα ανακυκλωμένα υλικά αντικαθιστούν την πρώτη ύλη που απαιτείται για την παραγωγή υλικών

Ανανεώσιμες πηγές ενέργειας Ως Ανανεώσιμες Πηγές Ενέργειας (ΑΠΕ) έχουν οριστεί οι ενεργειακές πηγές, οι οποίες υπάρχουν εν αφθονία στο φυσικό περιβάλλον. ο ήλιος - ηλιακή ενέργεια, ο άνεμος - αιολική ενέργεια, οι υδατοπτώσεις - υδραυλική ενέργεια η γεωθερμία - γεωθερμική ενέργεια η βιομάζα

Πλεονεκτήματα Είναι πρακτικά ανεξάντλητες πηγές ενέργειας Είναι γεωγραφικά διεσπαρμένες και οδηγούν στην αποκέντρωση του ενεργειακού συστήματος Έχουν συνήθως χαμηλό λειτουργικό κόστος, το οποίο επιπλέον δεν επηρεάζεται από τις διακυμάνσεις της διεθνούς οικονομίας Είναι φιλικές προς το περιβάλλον και τον άνθρωπο.

Οικολογικές Οργανώσεις 1. Ο στόχος. Η ευαισθησία και η αντίδραση στην υποβάθμιση της ποιότητας ζωής και της καταστροφής του περιβάλλοντος είναι ο βασικός λόγος ύπαρξης. 2. Η ανεξαρτησία. Ο όρος μη κυβερνητική οργάνωση δεν σημαίνει οργάνωση κατά της κυβέρνησης ή παρακράτος. 3. Η αυτοχρηματοδότηση. Οι πόροι είναι αποκλειστικά από τη συνειδητή οικονομική υποστήριξη των πολιτών. 4. Το "μη κέρδος". Κανένα μέλος της οικολογικής οργάνωσης ούτε η ίδια η οργάνωση δεν βγάζει ή καταχράται χρήματα. 5. Εθελοντισμός. Η "θυσία" χρόνου και χρήματος είναι ο μοχλός κίνησης όλων. 6.Νομιμότητα. Κάθε δράση είναι καθ' όλα νόμιμη.

Οικολογικές οργανώσεις Ο Αρκτούρος είναι μη κυβερνητική, μη κερδοσκοπική περιβαλλοντική οργάνωση που ιδρύθηκε το 1992, για την προστασία της άγριαςζωής και του φυσικού περιβάλλοντος, με δράσεις έρευνας πεδίου, επιστημονικής μελέτης, ευαισθητοποίησης κοινού, περιβαλλοντικήςεκπαίδευσης και εθελοντισμού για την προστασία της άγριας ζωής, την ενίσχυση της βιοποικιλότητας και της αειφορίας στην Ελλάδακαι το εξωτερικό. Greenpeace Παγκόσμιο Ταμείο για τη Φύση Ελληνική Ορνιθολογική Εταιρεία Δίκτυο Ριζοσπαστικής Οικολογίας- Άμεση Δημοκρατία

Αειφορία η εσκεμμένη παραγωγή ενός αγαθού από ένα δάσος με τέτοιο τρόπο, ώστε να μην μειώνεται, αλλά να βελτιώνεται η παραγωγική ικανότητα και να μην επηρεάζονται οι περιβαλλοντικές σχέσεις του η χρήση των φυσικών οικοσυστημάτων και των πηγών ενέργειας, ώστε να εξασφαλίζεται η μελλοντική ποιότητα και ισορροπία (συνεκδοχικά) άνθηση, πρόοδος, ανάπτυξη

Αειφόρος ανάπτυξη Η αειφόρος ανάπτυξη ή βιώσιμη ανάπτυξη αναφέρεται στην οικονομική ανάπτυξη που σχεδιάζεται και υλοποιείται λαμβάνοντας υπόψη την προστασία του περιβάλλοντος και τη βιωσιμότητα. Γνώμονας της αειφορίας είναι η μέγιστη δυνατή απολαβή αγαθών από το περιβάλλον, χωρίς όμως να διακόπτεται η φυσική παραγωγή αυτών των προϊόντων σε ικανοποιητική ποσότητα και στο μέλλον

Πολιτικη οικολογία Ορισμός: Πολιτική οικολογία είναι μία τάση του οικολογικού κινήματος και στηρίζεται σε ένα σύνολο πολιτικών θεωριών που αναπτύχθηκαν από τη δεκαετία του 1970 κι έπειτα, βασίζοντας την ανάλυσή τους στις σχέσεις αλληλεπίδρασης μεταξύ φυσικού περιβάλλοντος και ανθρώπινων κοινωνιών. Η πολιτική οικολογία αποτελεί τη βάση των πράσινων πολιτικών κομμάτων. Το οικολογικό κίνημα είναι ένα πολιτικό και κοινωνικό κίνημα που αντιμάχεται την περιβαλλοντική ρύπανση, την κλιματική αλλαγή και άλλες διαταραχές του φυσικού περιβάλλοντος οι οποίες οφείλονται στην ανθρώπινη δραστηριότητα..

Η πολιτική οικολογία αποτελεί τη βάση των πράσινων πολιτικών κομμάτων. Η πολιτική οικολογία έρχεται σε αντίθεση με την επικρατούσα λογική του νεωτερικού δυτικού κόσμου, σύμφωνα με την οποία η κοινωνία διακρίνεται από τη φύση και επομένως είναι λογικό και αναγκαίο ο άνθρωπος να μεταπλάθει το περιβάλλον του κατά βούληση. Τάσεις του οικολογικού κινήματος-Πολιτική οικολογία (εκπροσωπείται από τα πράσινα πολιτικά κόμματα) Βαθιά οικολογία Οικοφεμινισμός Κοινωνική οικολογία Οικοαναρχισμός Πρωτογονισμός Οικοσοσιαλισμός Προσωπικότητες του οικολογικού κινήματος Αντρέ Γκορζ Ντομινίκ Βουανέ Πέτρα Κέλλυ Μάρεϋ Μπούκτσιν Ρενέ Ντυμόν Σεσίλ Ντυφλώ Τζων Σερζάν.

Συμβάσεις για το περιβαλλον Σύμβαση της Βέρνης για τη διατήρηση της άγριας ζωής H Σύμβαση για την διατήρηση της άγριας ζωής και του φυσικού περιβάλλοντος της Ευρώπης, καταρτίσθηκε από το Συμβούλιο της Ευρώπης και υπεγράφη στη Βέρνη της Ελβετίας το Σύμβαση για το διεθνές εμπόριο αγρίων ειδών πανίδας και χλωρίδας που απειλούνται με εξαφάνιση (Σύμβαση CITES)1973Ουάσιγκτον των Η.Π.Α. Σύμβαση της Βόννης για τη διατήρηση των αποδημητικών ειδών της άγριας πανίδας Η σύμβαση για τη διατήρηση των αποδημητικών ειδών της άγριας πανίδας υπεγράφη στη Βόννη το 1979 και τέθηκε σε ισχύ το 1983 Σύμβαση της Βαρκελώνης για την προστασία της Μεσογείου θάλασσας από ρύπανση Η σύμβαση υπεγράφη το 1976 με σκοπό την ενεργοποίηση και συνεργασία όλων των χωρών της Μεσογείου για την πρόληψη, ελάττωση και καταπολέμηση της θαλάσσιας ρύπανσης.

Σύμβαση –Πλαίσιο του Ο.Η.Ε για τις κλιματικές μεταβολές Η σύμβαση – Πλαίσιο του Ο.ΗΕ για τις κλιματικές μεταβολές υπεγράφη στο Ρίο το 1992, και τέθηκε σε ισχύ, για τη χώρα μας, το Νοέμβριο του 1994 Σύμβαση για την προστασία των Ευρωπαϊκών Τοπίων, Φλωρεντία 2000 Σύμβαση για την προστασία της παγκόσμιας πολιτιστικής και φυσικής κληρονομιάς, Παρίσι 1973 διεθνής σύμβαση με την οποία τα κράτη αναγνωρίζουν ότι οι περιοχές που βρίσκονται στα εθνικά τους εδάφη αποτελούν παγκόσμια κληρονομιά «η προστασία της οποίας απαιτεί τη συνεργασία της διεθνούς κοινότητας στο σύνολό της». Σε ισχύ: 1981

Τοποθεσίες παγκόσμιας φυσικής κληρονομιάς Τοποθεσίες παγκόσμιας φυσικής κληρονομιάς: Άγιο Όρος Μετέωρα Εθνικό σημείο εστιάσεως: Ελληνική Εθνική Επιτροπή της UNESCO

Πηγές 1. =com_content&task=view&id=1825&Item id=82http:// tions_GR.htmlhttp:// =com_content&task=view&id=1825&Item id=82http:// tions_GR.html Ypeka.gr

Ευχαριστουμε για την προσοχή σας Ομαδα i-four: Αναστασάκη Ελένη Μάνου Στέλλα Νικολακάκης Ορέστης Στουπάκης Άγγελος.