Δ1Δ1

 Γεννήθηκε το 1842 στη Τήνο  Παιδί φτωχής οικογένειας ξυλουργού  Το 1850 η οικογένειά του έρχεται στην Αθήνα  17 ετών φοιτά στη Σχολή Καλών Τεχνών του Πολυτεχνείου.  Για να βοηθήσει την οικογένειά του φτιάχνει επιγραφές.  Γνωρίζει τον πλούσιο φιλότεχνο Νικόλαο Νάζο.  Με την μεσολάβηση του έλαβε υποτροφία από το Ίδρυμα του Ναού της Ευαγγελιστρίας της Τήνου.  Το 1865 με την υποτροφία συνέχισε τις σπουδές του στην Ακαδημία του Μονάχου στη Γερμανία ….

 Σύντομα αποκτά αναγνώριση και επιτυχία στην Γερμανία.  Το 1873 φεύγει ταξίδι στην ανατολή με τον Νικηφόρο Λύτρα.  Η κοινή εμπειρία επηρέασε έντονα την καλλιτεχνική τους εξέλιξη.  Επιστρέφει στο Μόναχο όπου εργάζεται  Το 1877 έρχεται στην Αθήνα παντρεύεται την Άρτεμη Νάζου ( κόρη του ευεργέτη ) και επιστρέφει στο Μόναχο.

 Καθηγητής στο Πανεπιστήμιο του Μονάχου  Κέρδισε διεθνείς αναγνωρίσεις  Έκανε 4 κόρες ( Πηνελόπη, Μαργαρίτα - Πηνελόπη, Μαργαρίτα, Ιφιγένεια ) και ένα γιο ( Τηλέμαχος – Ονούφριος ).  Το 1895 ήρθε τελευταία φορά στην Ελλάδα  Το 1901 πέθανε στο Μόναχο (59 ετών ).  Τους περισσότερους πίνακες τους αγόρασε το ελληνικό κράτος και βρίσκονται στην Ελλάδα.

 Τα παιδιά χωρίς να τους δοθεί καμία απολύτως πληροφορία για τον πίνακα, απαντούν σε ερωτήσεις όπως « Τι βλέπετε ;», « Τι νομίζετε ότι συμβαίνει ;», « Τι σας κάνει εντύπωση ;» κ. λ. π.  Οι απαντήσεις των παιδιών καταγράφονται στις επόμενες διαφάνειες ….

 Μία μαμά που ταΐζει τα παιδιά της.  Ένα παλιό σπίτι με ένα σκύλο και μία γάτα.  « Το πρόσωπο της κοπέλας είναι πολύ φωτεινό. Μάλλον ο καλλιτέχνης θέλει να μας δείξει ότι είναι πολύ νέα. Εγώ πιστεύω ότι δεν είναι η μητέρα αλλά η μεγάλη αδερφή που τα φροντίζει ».  Νοιάζεται πολύ προσέχει και το μωρό.  Η αδερφή φοράει μαύρα ρούχα

 Συγκίνηση γιατί νοιάζεται πολύ.  Ετοιμάζει το πρωινό γιατί οι μαμά τους έχει φύγει και ο μπαμπάς είναι στη δουλειά.  Λύπη γιατί είναι πολύ φτωχοί.  Συγκίνηση και χαρά που φαίνονται τόσο αγαπημένοι αν και είναι φτωχοί.

 Ο τοίχος έχει μούχλα, είναι ετοιμόρροπος  Το κοριτσάκι κρατάει κουτάλι.  Τα ρούχα είναι από σακιά κομμένα και ραμμένα.  Μαγειρεύουν στο τζάκι.  Η μεγάλη αδερφή δεν πάει στο σχολείο για να φροντίζει τα μικρότερα.  Το παιδί περιμένει να φάει και κρατάει το πιάτο.  Ο μικρός αδελφός παρακολουθεί.

 Η μεγάλη αδερφή φοράει μαύρα ρούχα και τα αδέρφια έχουν θλιμμένα πρόσωπα άρα είναι ορφανά.  Το κουτάλι καθρεπτίζει και το παιδί ελπίζει να δει τους γονείς του.  Η αδερφή προσέχει τα παιδιά και έχει και κατοικίδια.  Αυτοί πεινάνε πως μπορούν να ταΐζουν και τα ζώα ;  Το τραπεζομάντηλο είναι πλεκτό. Πρέπει να το έφτιαξε η μεγάλη αδερφή.

 Τα παιδιά μοιάζουν να έχουν συνηθίσει, άρα θα πρέπει να είναι ορφανά καιρό.  Η αδελφή πήρε το ρόλο της μητέρας. Δίνει έμφαση γιατί είναι υπεύθυνη.  Το σκύλο και τη γάτα πρέπει να τα είχαν από πριν που ζούσαν οι γονείς και για αυτό τα κρατούν  Τα ζώα είναι σαν ενθύμιο που αναπληρώνει την αγάπη των γονιών.  Ο ζωγράφος ήθελε να δείξει πως ζούσαν τα παλιά χρόνια. Τα δικά του χρόνια.  Το μωρό κλαίει γιατί τρομάζει που η αδερφή του φοράει μαύρα.  Όχι. Το μωρό είναι χαρούμενο και παιχνιδιάρικο γιατί είναι πολύ μικρό και δεν καταλαβαίνει.

 Όλες οι ομάδες έφτιαξαν στον υπολογιστή με το Η otpotatoes ένα σταυρόλεξο με ερωτήσεις για τον Νικόλαο Γύζη.  Σε επόμενο μάθημα άλλαξαν υπολογιστές και η κάθε ομάδα έλυνε το σταυρόλεξο που είχε φτιάξει μία άλλη ομάδα συμμαθητών τους.

 Τα παιδιά είχαν την ευκαιρία να δουν από κοντά σημαντικούς πίνακες του Γύζη τους οποίους είχαν αναλύσει στα πλαίσια του προγράμματος.  Με τη βοήθεια της ξεναγού συζήτησαν και για άλλα έργα Ελλήνων καλλιτεχνών της σχολής του Μονάχου όπως το Λύτρα και τον Ιακωβίδη, εστιάζοντας στη κοινή καταγωγή και τις επιρροές τους.  Ξεναγήθηκαν σε όλη την Εθνική Πινακοθήκη και Γλυπτοθήκη συζητώντας για την τέχνη, από κλασσική έως σύγχρονη αφηρημένη και την ελευθερία έκφρασης του καλλιτέχνη.

 Η πρώτη εντύπωση μου ήταν ότι πρόκειται για μια μαμά γιατί είχε πολλά παιδιά. Δεν φαντάστηκα με τόσα παιδιά ότι θα ήταν η αδερφή που τα πρόσεχε.  Όταν από τη συζήτηση κατάλαβα ότι ήταν ορφανά παιδιά στενοχωρήθηκα γιατί δεν είχαν μαμά και ούτε χρήματα. Η μεγάλη αδελφή δε θα μπορούσε να πάει σχολείο για να δουλεύει και να έχει να ταΐσει τα μικρότερα.