Οι εκπαιδευτικές μεταρρυθμίσεις στην Ελλάδα Παραδοχές και προβλήματα
Περιοδολόγηση της εκπαιδευτικής διαχρονίας στο ελληνικό κράτος
Α’ Περίοδος: Η περίοδος της δυσλειτουργίας ( ) Κυριαρχεί ο παραδοσιακός προσανατολισμός στην εκπαίδευση Το εκπαιδευτικό σύστημα καθίσταται κοινωνικά και εκπαιδευτικά δυσλειτουργικό Εκκολάπτεται, παράλληλα, η συγχρονιστική αντίληψη για την παιδεία (εκπαιδευτικός δημοτικισμός) Βασικά αιτήματα εκπαιδευτικής μεταρρύθμισης
Β’ Περίοδος: Το στάδιο της διελκυστίνδας ( ) Κυριαρχούν οι συνέπειες του εθνικού διχασμού Διατρέχουν την περίοδο δύο ενδιαφέρουσες εξελίξεις: –Γεγονότα που καθιστούν ανθεκτικότερο τον παραδοσιακό προσανατολισμό αλλά και γεγονότα που τονώνουν το εκσυγχρονιστικό ρεύμα –Η αντιπαράθεση των δύο ρευμάτων δημιουργεί ζυμώσεις Η περίοδος της επταετίας
Γ’ Περίοδος: Η σημερινή συγκυρία (1974 και εξής) Διαμορφώνεται μια πρωτοφανής συγκυρία για τη χάραξη και την εφαρμογή της εκπαιδευτικής μας πολιτικής
Διαχρονικά δομικά χαρακτηριστικά της ελληνικής εκπαίδευσης Υπερεκπαίδευση Συγκεντρωτισμός Αρχαιογνωστικός προσανατολισμός Υποβάθμιση τεχνικής επαγγελματικής εκπαίδευσης
Στοιχειώδεις προϋποθέσεις για την άσκηση αποτελεσματικής εκπαιδευτικής πολιτικής: Η συστημική προσέγγιση Η θεσμική άσκηση της εκπαιδευτικής πολιτικής Η άσκηση της πολιτικής πάνω σε διακηρυγμένο πρόγραμμα Η συστηματική εκπαιδευτική έρευνα Η πειραματική έρευνα Συστηματική εκπαίδευση και επιμόρφωση των εκπαιδευτικών
Θεωρία της εκπαιδευτικής μεταρρύθμισης: επιστημολογικές προσεγγίσεις Πολιτικές και τεχνολογικές προσεγγίσεις εκπαιδευτικής μεταρρύθμισης Πολιτισμικές προσεγγίσεις
Θεωρία της εκπαιδευτικής μεταρρύθμισης: εσωτερική και εξωτερική μεταρρύθμιση Εσωτερική Εκπαιδευτική Μεταρρύθμιση Εσωτερική δομή του σχολείου Μορφωτικά αγαθά και περιεχόμενα μάθησης Εκπαίδευση και μετεκπαίδευση εκπαιδευτικών Εξωτερική Εκπαιδευτική Μεταρρύθμιση Διάρθρωση εκπαίδευσης Νομοθεσία Οργάνωση
Θεωρία της εκπαιδευτικής μεταρρύθμισης: διαδικασίες εφαρμογής Σταδιακή εφαρμογή Η έννοια του χρόνου Υποδείγματα για τις διαδικασίες εφαρμογής: ορθολογικό – αναλυτικό αποσπασματικό μικτό – διερευνητικό
Θεωρία της εκπαιδευτικής μεταρρύθμισης: η αποτυχία των μεταρρυθμίσεων Κακή διάγνωση των προβλημάτων Ad hoc προσέγγιση της μεταρρύθμισης χωρίς να υπολογίζονται οι ιδιαιτερότητες του κάθε σχολείου Η μη συμμετοχή των εκπαιδευτικών στη σχεδίασή της Απουσία μηχανισμών ανατροφοδότησης Συνθετότητα και πολυπλοκότητα των προβλημάτων που επιχειρούνται να αντιμετωπιστούν που οδηγούν σε δυσκολίες ως προς την εύρεση λύσεων και την εφαρμογή τους. Αδυναμία εστίασης των στρατηγικών που χρησιμοποιούνται σε πράγματα που μπορούν να επιφέρουν την αλλαγή Συντηρητικότητα του εκπαιδευτικού συστήματος που δεν ευνοεί τη μεταρρύθμιση