Η σκηνή στον κινηματογράφο Συμπεριφερόμαστε σε μια σκηνή με τον ίδιο τρόπο που συμπεριφερόμαστε σε ένα πάρτυ: φτάνουμε αργά και φεύγουμε νωρίς.

Ορισμός Η σκηνή αποτελεί το πιο σημαντικό κομμάτι του σεναρίου. Αποτελεί μια ειδική μονάδα δράσης και το πλαίσιο στο οποίο εξελίσσεται το μύθο σας. Αποτελεί μια ξεχωριστή ενότητα δράσης που σε συνδυασμό με τις υπόλοιπες χτίζουν τη δραματική εξέλιξη.

Ορισμός 2 Η σκηνή είναι μια ιστορία σε μινιατούρα- μια δράση η οποία μέσω της σύγκρουσης σε μια ενότητα ή συνέχεια χρόνου και χώρου, μεταβάλλει το φορτίο στη ζωή ενός χαρακτήρα. Ανεξάρτητα από το μέγεθός της και το που διαδραματίζεται, η σκηνή είναι άμεσα συνδεδεμένη με την επιθυμία, τη δράση, τη σύγκρουση και την αλλαγή.

Στόχοι μιας σκηνής Οι στόχοι μιας σκηνής είναι : Να προωθεί τη δράση, Να εμβαθύνει στη διάσταση του ήρωα, Να αποκαλύπτει το θέμα της ιστορίας και Να οικοδομεί την αισθητική φόρμα της αφήγησης. Μια σκηνή για να είναι λειτουργική και αποτελεσματική μέσα σε ένα σενάριο πρέπει να εξυπηρετεί ταυτόχρονα περισσότερους από έναν από τους παραπάνω στόχους.

Μέγεθος και Δομή της σκηνής Η σκηνή δομείται με αρχή, μέση και τέλος, όπως και το σενάριο. Μπορεί όμως να επιλέξουμε να δείξουμε μόνο την αρχή ή μόνο το τέλος μιας σκηνής. Δεν υπάρχουν κανόνες για τη διάρκεια μιας σκηνής. Μπορεί να κρατάει από μερικά δευτερόλεπτα, μέχρι κι όλο το μήκος της ταινίας (Η Θηλιά, του Α. Χίτσκοοκ). Ένας μέσος όρος διάρκειας είναι περίπου ένα με ενάμιση λεπτό αν και αυτό έχει σχέση με το κινηματογραφικό γένος – οι κωμωδίες και οι ταινίες δράσης έχουν συνήθως περισσότερες σκηνές από ένα ψυχολογικό δράμα, αλλά και με το αν περιέχουν ή όχι διάλογο.

Πρωταγωνιστής και Σκηνή Η σκηνή έχει το δικό της πρωταγωνιστή(που δεν είναι απαραίτητα ο πρωταγωνιστής της ταινίας), στον οποίο η σκηνή ανήκει και πραγματεύεται τη επίτευξη του δικού του αντικειμενικού στόχου στην ιστορία. Σε κάθε σκηνή ένας χαρακτήρας κυνηγάει μια επιθυμία που έχει σχέση με το συγκεκριμένο χώρο και χρόνο. Αλλά η συγκεκριμένη επιθυμία πρέπει να έχει σχέση, να είναι μια εκδοχή της ΜΕΓΑΛΗΣ ΕΠΙΘΥΜΙΑΣ του, της αναζήτησης που καλύπτει το σύνολο του μεγέθους της ιστορίας από το Inciting Incident μέχρι την κλιμάκωση.

Ερωτήσεις πριν το γράψιμο μιας σκηνής. τι συμβαίνει στη σκηνή; Ποιος είναι ο σκοπός της; Γιατί βρίσκεται στο συγκεκριμένο σημείο; Κατά πόσο επιτυγχάνει ή όχι τους στόχους της;

Χώρος και χρόνος. Δύο πράγματα κυριαρχούν σε κάθε σκηνή : ο χώρος και ο χρόνος. Κάθε σκηνή εξελίσσεται μέσα σε συγκεκριμένο χώρο και χρόνο. Άρα στον τίτλο της σκηνής αυτό που πρέπει να καθορίστε είναι αν είναι ΜΕΡΑ ή ΝΥΧΤΑ. Το δεύτερο είναι αν διαδραματίζεται σε ΕΣΩΤΕΡΙΚΟ ή ΕΞΩΤΕΡΙΚΟ χώρο. Έτσι, ο τίτλος της σκηνής παίρνει την παρακάτω μορφή: ΕΣ. ΣΑΛΟΝΙ – ΝΥΧΤΑ ή ΕΞ. ΔΡΟΜΟΣ ΠΟΛΗΣ – ΜΕΡΑ.

Μετά τον τίτλο της σκηνής. Αμέσως μετά τον τίτλο της σκηνής ακολουθεί μια σύντομη περιγραφή του χώρου, αν βρισκόμαστε σε αυτόν για πρώτη φορά και εφόσον κάποια στοιχεία του έχουν δραματουργική σημασία. Η περιγραφή πρέπει να είναι σύντομη καθώς η τελική διαρρύθμιση των χώρων θα γίνει από το σκηνογράφο σε συνεργασία με το σκηνοθέτη.

Σκηνή και μουσική Το ίδιο ισχύει και για το μουσικό θέμα της ταινίας, αν υπάρχει, όπως και για τις ενδυματολογικές επιλογές. Αν κάποιο μουσικό θέμα είναι συνδεδεμένο δραματουργικά με την αφήγησή μας, οφείλουμε να το γράψουμε, όπως επίσης κι αν έχουμε κάποια συγκεκριμένη ενδυματολογική πρόταση που αφορά την πλοκή ή τον χαρακτήρα ή τη συνολικότερη αισθητική της αφήγησης.

Text and subtext. If the scene is about what the scene is about, you are in deep shit. Το text σημαίνει την επιφάνεια ενός έργου τέχνης. Στον κινηματογράφο είναι οι εικόνες και ο ήχος. Αυτά που βλέπουμε. Αυτά που ακούμε. Αυτά που βλέπουμε τους ήρωες να κάνουν και να λένε. Το subtext είναι η ζωή κάτω από την επιφάνεια-σκέψεις και αισθήματα γνωστά και άγνωστα, κρυμμένα από τη συμπεριφορά. Τίποτα δεν είναι αυτό που φαίνεται. Αυτή η αρχή προκύπτει από τη βασική αποδοχή της διττότητας της ζωής, την παραδοχή ότι όλα υπάρχουν σε τουλάχιστον δύο επίπεδα. Για αυτό το λόγο, όπως και στην πραγματικότητα, κρύβουμε την αλήθεια κάτω από μια μάσκα, τις πραγματικές σκέψεις και συναισθήματα των χαρακτήρων πίσω από αυτό που λένε και κάνουν. Όταν γράφουμε διαλόγους και δράσεις οι οποίες αντανακλούν τις πιο βαθιές σκέψεις και επιθυμίες των πρωταγωνιστών, τότε έχουμε σοβαρό πρόβλημα.

Άσκηση 4 Γράψτε δύο σκηνές, μια σε εσωτερικό χώρο μέρα και μια σε εξωτερικό χώρο νύχτα που να συνδέονται μεταξύ τους με σχέσεις αιτίου - αιτιατού.