Μαρία Αλεξάνδρου ΑΕΜ 30205

HSV-1 και HSV-2 Είναι δύο μέλη της οικογένειας των ιών του έρπητα που μολύνουν τον άνθρωπο. HSV-1:υπεύθυνος για τον επιχείλιο έρπη HSV-2:υπεύθυνος για τον γεννητικό έρπη Μπορούν να εξαπλωθούν όταν ένα μολυσμένο από τον ιό άτομο παράγει και αποβάλλει τον ιό

HSV-1

HSV-2

Συμπτωματολογία Υδαρείς φουσκάλες στην επιδερμίδα ή τις βλεννογόνιες μεμβράνες του στόματος, των χειλέων ή των γεννητικών οργάνων. Οι βλάβες επουλώνονται με την χαρακτηριστική κρούστα της ασθένειας του έρπητα. Μετά την αρχική μόλυνση, μερικοί μολυσμένοι ανθρώποι παθαίνουν σποραδικά επεισόδια ιικής ενεργοποίησης ή έξαρσης. Κατά τη διάρκεια μιας έξαρσης, ο ιός σε ένα νευρικό κύτταρο ενεργοποιείται και μεταδίδεται μέσω του νευράξονα στην επιδερμίδα όπου υπάρχει αναπαραγωγή του ιού και δημιουργούνται νέες πληγές.

Μετάδοση Ο HSV-1 και -2 μεταδίδεται μέσω επαφής με μια μολυσματική περιοχή της επιδερμίδας κατά τη διάρκεια ενεργοποίησης του ιού. Η μετάδοση είναι πιθανόν να συμβεί κατά τη διαρκεια συμπτωματικής ενεργοποίησης του ιού η οποία προκαλεί ορατές πληγές στην επιδερμίδα. Ασυμπτωματική ενεργοποίηση του ιού συμβαίνει όταν ο ιός προκαλεί μη τυπικά, ανεπαίσθητα συμπτώματα τα οποία είναι δύσκολο να προσέξεις και δεν αναγνωρίζονται ως ενεργή μόλυνση του έρπητα.

Ο HSV-1 μεταδίδεται στοματικώς κατά την παιδική ηλικία αλλά μπορεί να μεταδοθεί και σεξουαλικά. Ο HSV-2 είναι πρωτίστως ένας σεξουαλικά μεταδιδόμενος ιός αν και τα ποσοστά μόλυνσης των σεξουαλικών οργάνων από τον HSV-1 συνεχώς αυξάνονται. Και οι δύο ιοί μπορούν να μεταδοθούν κατά τη γέννηση αν και το πραγματικό ρίσκο είναι πολύ χαμηλό. Το ρίσκο είναι σημαντικό όταν η μητέρα μολύνεται για πρώτη φορά από τον ιό κατά τη διάρκεια προχωρημένης εγκυμοσύνης της. Η πρώτη εμφάνιση του απλού επιχείλιου έρπητα έχει μικρό ρίσκο ανάπτυξης (=1%) ασηπτικής μηνιγγίτιδας.

Αναπαραγωγή Mετά από μόλυνση ενός κυττάρου, παράγονται οι πρωτείνες του ΗSV οι οποίες ταξινομούνται σε πρωτείνες «άμεσης ανάγκης» και «έμμεσης ανάγκης». Οι πρωτείνες που μεταγράφονται αρχικά (άμεσης ανάγκης) χρησιμοποιούνται για τη ρύθμιση της γενετικής αναπαραγωγής του ιού. Ο λοιμογόνος παράγοντας φιλοξενεί μια πρωτείνη-διακόπτη (VHS or UL41) σπουδαίας σημασίας για την ιική αναπαραγωγή. Αυτό το ένζυμο διακόπτει την πρωτεινοσύνθεση μέσα στον ξενιστή, παραγκωνίζοντας το mRna του ξενιστή και ρυθμίζοντας τη γονιδιακή έκφραση των ιικών πρωτεινών. Οι πρωτείνες «έμμεσης ανάγκης» χρησιμοποιούνται για να σχηματίσουν το καψίδιο και τους υποδοχείς στην επιφάνεια του ιού.

Το πακετάρισμα των ιικών τμημάτων, συμπεριλαμβανομένων το γονιδίωμα, τον πυρήνα και το καψίδιο, πραγματοποιείται στον πυρήνα του ξενιστή. Ο HSV-1 υποβάλλεται σε μια διαδικασία πρωτογενούς και δευτερογενούς τυλίγματος. Το πρωτογενές τύλιγμα αποκτάται από την βλάστηση σε μια εσωτερική πυρηνική μεμβράνη του κυττάρου. Τελικά συντήκεται με την εξωτερική πυρηνική μεμβράνη, απελευθερώνοντας ένα γυμνό καψίδιο στο κυτταρόπλασμα. Αυτός ο ιός αποκτά το τελικό του τύλιγμα κατόπιν εισαγωγής σε κυτταροπλασματικά κυστίδια.