Κώστα Μαρία ΑΕΜ 30208.  Οι ιοί του απλού έρπητα 1 και 2 (HSV-1 και HSV- 2), είναι δύο μέλη της οικογένειας του ιού του έρπητα, herpesviridae, που μολύνει.

Παρουσίαση με θέμα: "Κώστα Μαρία ΑΕΜ 30208.  Οι ιοί του απλού έρπητα 1 και 2 (HSV-1 και HSV- 2), είναι δύο μέλη της οικογένειας του ιού του έρπητα, herpesviridae, που μολύνει."— Μεταγράφημα παρουσίασης:

1 Κώστα Μαρία ΑΕΜ 30208

2  Οι ιοί του απλού έρπητα 1 και 2 (HSV-1 και HSV- 2), είναι δύο μέλη της οικογένειας του ιού του έρπητα, herpesviridae, που μολύνει τον άνθρωπο.  Και οι δύο ιοί, ο HSV-1 (ο οποίος παράγει τον επιχείλιο έρπητα) και ο HSV-2 (ο οποίος παράγει τον έρπητα των γεννητικών οργάνων) είναι πανταχού παρών και μεταδοτικοί.

3 Προσβολή των κυττάρων από τον ιό  Αφού το ιικό καψίδιο εισέλθει το κυτταρόπλασμα, μεταφέεται στον πυρήνα του κυττάρου. Μόλις αυτό έρθει σε επαφή με τον πυρήνα αρχικά μέσω μιας οπής της πυρηνικής μεμβράνης, το ιικό καψίδιο εισάγει το περιεχόμενο DNA του διαμέσου μιας καψιδιακής πύλης. Η καψιδιακή αυτή πύλη σχηματίζεται από 12 αντίγραφα μιας πρωτείνης, της U16, ταξινομημένα με τέτοιο τρόπο ώστε να δημιουργούν ένα δακτύλιο.  Το DNA τελικά εγκαταλείπει το καψίδιο ως ένα απλό γραμμικό τμήμα.

4 Πώς ο ιός αποφεύγει το ανοσιακό σύστημα;  Ο HSV ξεφεύγει από το ανοσιακό σύστημα μέσω παρεμβολής του στην αντιγονοπαρουσίαση από το MHC τύπου Ι στην κυτταρική επιφάνεια. Αυτό το επιτυγχάνει παρεμποδίζοντας τον ΤΑP μεταφορέα, κάτι που επάγεται από την έκκριση ΙCP-47 από τον ΗSV. O TAP διατηρεί την ακεραιότητα του μορίου του MHC τύπου Ι, προτού μεταφερθεί μέσω της συσκευής Golgi στην κυτταρική επιφάνεια για αναγνώριση από τα CD8+ CTLs. O ICP-47 που εκκρίνεται, διαταράσσει την ακεραιότητα, προλαμβάνοντας τη σύλληψη κυτταροπλασματικών πρωτεινών του ιού για αναγνώριση από τα CTL και έτσι ξεφεύγει από την καταστροφή των CTL.

5 Λοιμογόνος δράση του ιού  Mετά από μόλυνση ενός κυττάρου, παράγονται οι πρωτείνες του ΗSV οι οποίες ταξινομούνται σε πρωτείνες «άμεσης ανάγκης» και «έμμεσης ανάγκης». Έρευνες που χρησιμοποίησαν τη ροή κυτταρομετρίας σε ένα άλλο στέλεχος της οικογένειας του ιού του έρπητα, το σχετικό με το «Κaposis» σάρκωμα, εντόπισαν τη πιθανότητα ύπαρξης μιας επιπλέον λυτικής φάσης. Η φάση αυτή διαφέρει από την καθυστερημένη φάση κατά την οποία ο HSV-1 δεν παράγει καμία πρωτείνη, ενώ κατά τη λυτική φάση εντοπίζονται παραγόμενες πρωτείνες.Οι πρωτείνες που μεταγράφονται αρχικά (άμεσης ανάγκης) χρησιμοποιούνται για τη ρύθμιση της γενετικής αναπαραγωγής του ιού. Κατά την είσοδο στο κύτταρο μια α- ΤΙF πρωτείνη ενώνει το ιικό τμήμα και συμβάλλει στη μεταγραφή πρωτεινών «άμεσης ανάγκης».

6 Ο λοιμογόνος παράγοντας φιλοξενεί μια πρωτείνη- διακόπτη (VHS or UL41) σπουδαίας σημασίας για την ιική αναπαραγωγή. Αυτό το ένζυμο διακόπτει την πρωτεινοσύνθεση μέσα στον ξενιστή, παραγκωνίζοντας το mRna του ξενιστή και ρυθμίζοντας τη γονιδιακή έκφραση των ιικών πρωτεινών. Το ιικό γονιδιώμα ταξιδεύει αμέσως στον πυρήνα αλλά η VHS πρωτείνη παραμένει στο κυτταρόπλασμα. Οι δε πρωτείνες «έμμεσης ανάγκης» χρησιμοποιούνται για να σχηματίσουν το καψίδιο και τους υποδοχείς στην επιφάνεια τους.

7 Το πακετάρισμα των ιικών τμημάτων, συμπεριλαμβανομένων το γονιδίωμα, τον πυρήνα και το καψίδιο, πραγματοποιείται στον πυρήνα του ξενιστή. Ο HSV-1 υποβάλλεται σε μια διαδικασία πρωτογενούς και δευτερογενούς τυλίγματος. Το πρωτογενές τύλιγμα αποκτάται από την βλάστηση σε μια εσωτερική πυρηνική μεμβράνη του κυττάρου. Τελικά συντήκεται με την εξωτερική πυρηνική μεμβράνη, απελευθερώνοντας ένα γυμνό καψίδιο στο κυτταρόπλασμα. Αυτός ο ιός αποκτά το τελικό του τύλιγμα κατόπιν εισαγωγής σε κυτταροπλασματικά κυστίδια.