Οι μαθητές Στάμος Νικόλαος, Ρέππας Ζήσης

 Η ιστορία ξεκινά το  Γεννημένη μέσα στη φτώχεια και στη μιζέρια, η Νανά είναι η κόρη της Gervaise και του Coupeau. Η αρχή του μυθιστορήματος βρίσκει την Νανά σε οικονομικές δυσκολίες, μην έχοντας χρήματα για να αναθρέψει το μικρό γιο της Λουί, τον οποίο απέκτησε σε ηλικία μόλις 16 ετών. Αυτό όμως δεν την εμποδίζει από το να διαμένει σε ένα μεγάλο διαμέρισμα, δώρο ενός εραστή της. Σε κάποια στιγμή όμως ερωτεύεται έναν συνάδελφο ηθοποιό και φεύγει να ζήσει μαζί του σε μια φτωχογειτονιά του Παρισιού, εγκαταλείποντας τις παλιές της συνήθειες να κοιμάται με αριστοκράτες με αντάλλαγμα χρήματα. Στην πορεία όμως ο Φοντάν αποδεικνύεται πολύ τσιγκούνης και βίαιος και η Νανά μη μπορώντας να τον αντέξει καταφεύγει στην αγκαλιά της Σατέν, στην οποία είναι τρελά ερωτευμένη.

 Το απόγειο της δόξας της Νανάς έρχεται σε έναν ιππικό αγώνα, στον οποίο είναι παρών ακόμη και ο αυτοκράτορας Ναπολέων Γ΄ και ολόκληρο το Παρίσι, όταν το άλογο το οποίο ονομάσανε Νανά βγαίνει πρώτο. Ένα ντελίριο θαυμασμού για την Νανά ξεσπά και όλο το στάδιο φωνάζει το όνομα της. Έκτοτε ζει με μια εξωφρενική σπατάλη, ενώ αλλάζει κάθε μέρα πλέον εραστές και παράλληλα κοιμάται και με τη Σατέν.  Αργότερα όμως εγκαταλείπει τους εραστές της καταχρεωμένους από την αχόρταγη ματαιοδοξία της, και φεύγει για τη Ρωσία.  Κανείς δεν γνωρίζει που έχει πάει, γυρίζει όμως στο Παρίσι ξανά για να δει τον γιο της, από τον οποίο όμως κολλά ευλογιά και πεθαίνει κοντά σε όλους όσους γνώρισε. ..

 Η Νανά του Ζολά θεωρείται παγκόσμιο λογοτεχνικό σύμβολο του νατουραλισμού. Ο Ζολά εξοργισμένος από τον υποκριτικό καθωσπρεπισμό της παρισινής πλουτοκρατίας παρουσιάζει το 1880 τη Νανά αφήνοντας εμβρόντητο το γαλλικό κοινό

 Η Νανά δεν είναι απλώς μια πόρνη των παρισινών σαλονιών που επιβιώνει με την ανηθικότητά της αλλά ένας αμείλικτος καθρέφτης της μεγαλοαστικής τάξης και της παραδοσιακής αριστοκρατίας που παρακμάζουν ηθικά και ιδεολογικά.  Οι γυναίκες παρουσιάζονται σεξουαλικά ακόλαστες κι αυτές που δεν εκδίδονται, γιατί έχουν δεδομένο οικογενειακό πλούτο, είναι τουλάχιστο κακόψυχες κι επίβουλες. Οι μοναδικοί ήρωες με ευαισθησία, ο κόμης Μυφά και ο μικρός Ζιζής συντρίβονται..

 Ο Ζολά μέσα από το οδοιπορικό της Νανάς, πέρα από τα ανώτερα κοινωνικά στρώματα, καταδεικνύει και τις κατώτερες ζώνες της πορνείας του πεζοδρομίου με συγκλονιστικές περιγραφές. Το καθημερινό ξύλο, η εκπόρνευση για ένα πιάτο φαΐ, το κυνήγι της αστυνομίας, το βρωμερά καταγώγια – πιάτσες μπορούν να περιγραφούν μόνο με μια λέξη : ασφυξία.

 Από τις πρώτες σελίδες του βιβλίου αποκαλύπτονται σχεδόν όλα τα πρόσωπα που θα μετέχουν στη δράση και θα παίρνουν μέρος στις εξελίξεις. Όλοι έχουν μαζευτεί για να παρακολουθήσουν την Νανά στην πρώτη της θεατρική εμφάνιση, η οποία χωρίς να διαθέτει ίχνος ταλέντου, κερδίζει το κοινό με την πληθωρική προσωπικότητά της.

 Ουσιαστικά Νατουραλισμός ονομάζεται στη λογοτεχνία ένα ρεύμα που αναπτύχθηκε στη Γαλλία στα τέλη του 19 ου και στις αρχές του 20 ού αιώνα, κυρίως με τα έργα του Εμίλ Ζολά. Στην Ελλάδα ο νατουραλισμός κάνει την πρώτη του εμφάνιση με τη μετάφραση της " Νανά " του Εμίλ Ζολά από τον Ιωάννη Καμπούρογλου το Είναι η πιο ακραία εκδοχή του ρεαλισμού. Καταγγέλλει την κοινωνική εξαθλίωση και γενικά τις απαράδεκτες συνθήκες ζωής. Οι νατουραλιστές συγγραφείς επιλέγουν ιδιαίτερα προκλητικά θέματα από το περιθώριο της κοινωνικής ζωής. Οι ήρωες είναι οι απόκληροι και τα θύματα της κοινωνίας, οι καταπιεσμένοι, οι αδικημένοι, άτομα του υποκόσμου.

 Η " Νανά " του Ζολά μοιάζει να έχει γραφτεί πάνω σε μια μόνο ιδέα : να γίνει το έργο αυτό μια μεγαλειώδης απόδειξη της παντοδυναμίας του πόθου. Ο πόθος που νιώθουν οι άντρες για την Νανά γίνεται ο κινητήριος μοχλός κοινωνικών ανακατατάξεων : οικογένειες της υψηλής κοινωνίας καταστρέφονται, ιερόδουλες του περιθωρίου κατακτούν χρήμα και δόξα.. Παραλαμβάνει έναν λογοτεχνικό κοινό τόπο, την εταίρα, για να τον εξυψώσει σε αρχέτυπο, κάνοντας μια σπουδή πάνω στην " πορνεία " - πάνω σε μια ακόρεστη δηλαδή αλλά και ανόρεκτη σεξουαλικότητα. Εκτός από ένα μνημείο του ανδρικού πόθου, η " Νανά " μπορεί έτσι να διαβαστεί και ως ένα μυθιστόρημα για την ανία της ύπαρξης, με την πρωταγωνίστρια του - σαν ένα δοχείο χωρίς πάτο - να καταβροχθίζει ασύστολα τα πάντα και να μένει κενή.

 Ο Εμίλ Ζολά ήταν Γάλλος λογοτέχνης, το έργο του οποίου ξεχώρισε όχι μόνο αναδεικνύοντας το ρεύμα του νατουραλισμού, αλλά πρωτίστως επειδή άσκησε τεράστια κοινωνική επιρροή με το έργο και τις παρεμβάσεις του εργάστηκε ως γραμματέας, μετά στο τμήμα πωλήσεων ενός εκδοτικού οίκου. Κατόπιν άρχισε να αρθρογραφεί σε εφημερίδες σχετικά με τη λογοτεχνία, την τέχνη και την πολιτική. Χαρακτηριστικές υπήρξαν οι θέσεις του κατά του Ναπολέοντα και του ιερατείου.

 Γεννήθηκε στο Παρίσι στις 2 Απριλίου του Ύστερα από την πρώτη του επιτυχία, το μυθιστόρημα " Τερέζ Ρακέν " (1867), συλλαμβάνει την ιδέα ενός μεγάλου " ρεαλιστικού κι επιστημονικού " μυθιστορήματος σε πολλούς τόμους, την ιστορία μιας οικογένειας, των Ρουγκόν Μακάρ, την περίοδο της δεύτερης αυτοκρατορίας, έργο που θα ολοκληρωθεί σε μια περίοδο 22 χρόνων.

 Το 1877 το μυθιστόρημά του με τίτλο " Η ταβέρνα " θα του χαρίσει ευρύτατη αναγνώριση, ενώ η έκδοση του μυθιστορήματος " Νανά " (1880) θα ξεσηκώσει σκάνδαλο. Έπαιξε σημαντικό ρόλο στην υπόθεση Ντρέιφους με το φλογερό του άρθρο " Κατηγορώ "

 Στα τελευταία χρόνια της ζωής του έμελλε να συνταράξει συθέμελα τη γαλλική κοινωνία με την ανοιχτή επιστολή του προς τον τότε Πρόεδρο της Δημοκρατίας, η οποία δημοσιεύτηκε στο εξώφυλλο της εφημερίδας L'Aurore υπό τον τίτλο « Κατηγορώ !» (1898), που αφορούσε στην γνωστή υπόθεση Ντρέιφους.

 Πέθανε δηλητηριασμένος από καπνό, στις 29 Σεπτεμβρίου του 1902, στο διαμέρισμά του στο Παρίσι, εξαιτίας φραξίματος της καπνοδόχου. Παρόλο που η αστυνομία αποφάνθηκε ότι ο θάνατός του ήταν ατύχημα, δεδομένου του αριθμού των εχθρών που είχε δημιουργήσει από την υπόθεση Ντρέιφους, οι φήμες για δολοφονία του δεν έπαψαν να απασχολούν την κοινή γνώμη.

 Η αφήγηση του έργου του Εμίλ Ζολά γίνεται στο γ ’ πρόσωπο  Ο αφηγητής είναι μη δραματοποιημένος

 Έκτορας ---  ένας απο τους δύο νεαρούς που στεκόντουσαν στην πλατεία  Λουσύ  Φωσερύ  Νανά  Μπορντενάβ  Λα Φαλουάζ  Μινιόν και ο Σταϊνέρ  Νταγκενέ  Η Μπλανς ντε Σιβρύ  Ίριδα και ο Γανυμήδης  Πρυλλιέρ  Άρτεμης  κόμισσα Μυφφά  Ο κύριος Πωλ  Ο Φρανσίς  Η κυρία Λερά  Λαμπορντέτ  Η Γκαγκά

 Στο κείμενο επικρατούν :  Διάλογος  Αφήγηση  Περιγραφή