Η Εκκλησία και το οικολογικό πρόβλημα

 Ένα από τα σημαντικότερα προβλήματα που απασχολούν σήμερα την εποχή μας είναι το οικολογικό το οποίο είναι ζήτημα ζωής και θανάτου.  Αφετηρία του είναι η συνεχής ανάπτυξη της τεχνολογίας αλλά τα αίτια του είναι ηθικά.

 Αυτό το μαρτυρούν η εξάντληση των ενεργειακών αποθεμάτων της γης, η ρύπανση των θαλασσών, λιμνών και ποταμών από βιομηχανικά απόβλητα, η μόλυνση της ατμόσφαιρας από καυσαέρια οχημάτων ή ρύπους εργοστασίων, η καταστροφή βιοτόπων, η εξαφάνιση σπάνιων ειδών του ζωικού βασιλείου, η διατάραξη της ισορροπίας των οικοσυστημάτων, οι κλιματολογικές ανωμαλίες και τα ατυχήματα εργοστασίων παραγωγής πυρηνικής ενέργειας.

 Τραγικός απολογισμός ήταν χιλιάδες νεκροί και ετοιμοθάνατοι όμως το χειρότερο είναι ότι η ραδιενέργεια που απελευθερόθηκε δρα μέχρι σήμερα.  Αυτό είχε σαν αποτέλεσμα την αντίδραση δεκάδων οικολογικών οργανώσεων οι οποίες κατάφεραν να αποτρέψουν μελλοντικές καταστροφές και να θέσουν μέτρα προστασίας σε άμεσα απειλούμενες περιοχες.

 Η εκκλησία μας όμως δεν έμεινε με σταβρωμένα χέρια πρωτοστάτησε στην οικολογική ευαισθητοποίηση με πολλούς τρόπους τόσο σε επίπεδο με το ‘Παγκόσμιο Συμβούλιο Εκκλησιων’ όσο και σε διορθόδοξο με την πρωτοβουλία του Οικουμενικού Πατριαρχείου με την καθιέρωση μέρας προσευχής.

 Τα αποτελέσματα της οικολογικής συνειδητοποίησης είναι πολύ ενθαρρυντικά για το μέλλον.Πλεον οι βιομηχανίες πέρνουν μέτρα προστασίας του περιβάλλοντος, η πολιτεία θέσπισε καινούριους νόμους,το σχολείο ευεσθητοποιά τους μαθητές κ.α.  Είναι λοιπόν καθολική η προσπάθεια για την επιβίωση μας.

Η εκκλησία μας τοποθετείται ενώπιον του οικολογικού προβλήματος. Οι απόψεις τις είναι :  Το οικολογικό πρόβλημα είναι ηθικό ζήτημα και όχι τεχνικό θέμα. Οφείλεται στην λανθασμένη συνήθεια του ανθρώπου απέναντι στην φύση που επείγει να αναθεωρηθεί στο φως του ήθους της εκκλησίας.Η καταστροφή του περιβάλλοντος μας απασχολεί όλους και δεν γίνεται να είμαστε αδιάφοροι αφού μας απασχολεί όλους για την επιβίωση μας.

 Η φύση δεν είναι κτήση του ανθρώπου.Για αυτό τον λόγο δεν επιτρέπεται η κατάχρηση της αλλά μόνο η χρήση της για το κοινό καλό. Ο χριστιανός λεει «Όχι στην καταστροφική εκμετάλευση της φύσης » συνοδοιπορώντας με τους οικολόγους ευθόρμητα και ενθερμα. Την φύση ο άνθρωπος όπως την κληρονομεισαι πρέπει να φροντίσει για την μεταλαμπάδευση της στις επόμενες γενιές.

 Η φύση είναι κτίση του θεού. Ο άνθρωπος σύμφωνα με την Βίβλο είναι ένας απλός εργάτης και φύλακας της φύσης(''εργάζεσθαι αυτόν και φυλάσειν''Γεν 2,15). Δεν επιτρέπεται ο άνθρωπος να θεωρεί τον εαυτό του κατακτητή και αφεντικό της γης.  Η λατρευτική πράξη της εκκλησίας με το μυστήριο της θείας Ευχαριστίας εμπνέει οικολογικό ήθος. Όπως ο θεός δημιουργεί την φύση με αγάπη και με ελευθερ’ια, έτσι και ο,ανθρωπος πρέπει να σέβεται την φύση όπως σέβεται και τον Κτίστη της. Η εκκλησία μας με την χρήση αγαθών π.χ άρτος,λάδι και τον αγιασμό τους δείχνει σεβασμό,ευχαριστία και ευθύνη για διαφύλαξη των υλικών αγαθών του Θεού.

 Η ασκιτική παράδοση. Οι ασκητές μας δείχνουν ότι μπορούμε να ζήσουμε στην φύση χωρίς να την καταστρέφουμε.Την βλέπουν ως δωρεά από τον θεό και της συμπεριφέρονται με σεβασμό. Έτσι και εμείς πρέπει να σεβόμαστε την φύση με αυτάρκεια και ολιγάρκεια.

Για την εργασία εργάστηκαν οι μαθητές: Κώστας Παπαδόπουλος, Μάριος Θεοχάρους και Κυριάκος Νικολαίδης