Κυκλαδικος,Μινωικος και Μυκηναϊκός πολιτισμός ΓΕΩΡΓΟΥΛΗ ΑΝΔΡΙΑΝΗ a1

Κυκλαδικος πολιτισμός Ο Κυκλαδικος πολιτισμός, άνθησε κατά την 3η χιλιετια π.X. οι λόγοι που συνέτειναν στη γένεση και στην ανάπτυξη πολιτισμού στις Κυκλάδες κατά τους αρχαιότατους αυτούς χρόνους ειναι τρεις:Πρώτον, η στρατηγική γεωγραφική τους θέση, δεύτερον, οι περιορισμοί του φυσικού τους περιβαλλοντος οι οποίοι ανάγκασαν τους νησιώτες να στραφούν εξαρχής στην θάλασσα προκειμένου να προσποριστούν τα απαραίτητα για την επιβίωσή τους και τρίτον, ο ορυκτός τους πλούτος. Ο Κυκλαδικός πολιτισμός όμως άκμασε περισσότερο την περίοδο της πρώιμης Εποχής του Χαλκού (3000-2000).

Tα νησιά των Κυκλάδων αποτελούν μια φυσική "γέφυρα" που συνδέει τον κυρίως ελλαδικό χώρο με την Κρήτη και με τη Μικρά Ασία· ήταν επόμενο οι κάτοικοι να ασχοληθούν με τη ναυτιλία και το εμπόριο (αλλά και με την πειρατεία)

Παραγωγή : μεταλλεύματα από μεταλλεία των Κυκλάδων:    χαλκός, χρυσός, άργυρος, μόλυβδος. πετρώματα από λατομεία των Κυκλάδων: οψιανός (από τη Μήλο), μάρμαρο  (από την Πάρο και τη Νάξο) αγροτικά προϊόντα (το ήπιο κλίμα των νησιών καλός παράγοντας για τη γεωργία) κτηνοτροφικά προϊόντα αλιευτικά προϊόντα

Μινωικος πολιτισμός Η γεωγραφική θέση της Κρήτης ανάμεσα στις χώρες όπου άνθισαν οι πρωιμότεροι πολιτισμοί, την έφερε πολύ νωρίς σε επαφή με τον κόσμο της Ανατολής, απ' όπου οι Μινωίτες άντλησαν τεχνικά και πνευματικά επιτεύγματα υψηλής στάθμης και, αφού τα προσάρμοσαν στα δικά τους μέτρα και σταθμά, τα εισήγαγαν στο υπόλοιπο Αιγαίο. Έτσι, ο μινωικός πολιτισμός θεωρείται ο πρώτος υψηλός πολιτισμός του προοϊστορικού Αιγαίου, αλλά και ολόκληρης της Eυρώπης.

Ταυροκαθαψια Ηταν άθλημα της μινωικής εποχής, στο οποίο ο αθλητής εκτελούσε άλματα πάνω από τον ταύρο. Έχουν βρεθεί αρκετές παραστάσεις και στην Κρήτη (τοιχογραφίες, αγαλματίδιο, σφραγίδες).Η γιορτή ήταν αφιερωμένη στο θεό Ποσειδώνα.Ο σκοπός του ήταν να αναδείξει την τόλμη και την ευλυγισία των αθλητών. Τέσσερις άνδρες και γυναίκες κρατούσαν ξύλινα ρόπαλα και, τριγυρίζοντας τον ταύρο, ένας από αυτούς προσπαθούσε να ανέβει στη ράχη του ζώου και κρατώντας τα κέρατα του εκτελούσε διάφορες ακροβατικές ασκήσεις.

το δαχτυλιδι του μινωα Υπάρχει παράσταση,που χωρίζεται σε δύο επίπεδα: στο χαμηλότερο επίπεδο υπάρχει θάλασσα,την οποία διασχίζει ένα πλοίο.Μέσα στο πλοίο βρίσκεται μια γυναικεία μορφή, που πιθανώς κάνει κουπί, ενώ μέσα στο πλοίο υπάρχει μια κατασκευή, σαν βωμός, με κέρατα καθοσιώσεως πάνω σε κάθε τμήμα. Γύρω και πάνω από τη θάλασσα εικονίζονται τρία μέρη της ακτής. Στο αριστερό τμήμα της ακτής εικονίζεται μια αλλη κατασκευή, στην κορφή της οποίας βρίσκεται ένα δέντρο. Το δέντρο αυτό τραβιέται προς τα κάτω από μια μορφή. Στο κέντρο εικονίζεται ενας βωμός, στην κορφή του οποίου φύεται ένα δέντρο. Και αυτό δέντρο τραβάει μια μορφή, πιθανώς ανδρική.Στο δεξί άκρο βλέπουμε μια γυναικεία μορφή, η οποία είναι καθισμένη πάνω κατασκευή με κέρατα καθοσιώσεως στην κορφή.

Μυκηναϊκός πολιτισμός Από το 1600 έως το 1100 π.X. σtην ηπειρωτική Ελλάδα έχουμε την ανάπτυξη του μυκηναϊκού πολιτισμού, που πήρε το όνομα αυτό από το σπουδαιότερο κέντρο του,τις Μυκήνες.Η χρονική αυτή περίοδος λέγεται και υστεροελλαδική. Ο Όμηρος, στα έπη του, ανέφερε για την ακμή και για τον πολιτισμό των μυκηναϊκών κέντρων. Σε όλους όμως αυτά φαίνονταν φανταστικά ως τα τέλη του περασμένου αιώνα. Το 1870 ο Γερμανός Ερρίκος Σλίμαν ανακάλυψε την Τροία και το 1876 έκανε ανασκαφές στις Μυκήνες. Τις έρευνές του συνέχισαν Έλληνες και ξένοι αρχαιολόγοι για την ανακάλυψη και άλλων πόλεων που αναφέρει ο Όμηρος στη μυκηναϊκή περίοδο οι Πόλεις-κράτη χτίζονται σε οχυρές τοποθεσίες και περιβάλλονται από ισχυρά τείχη που οι κατοπινοί τα ονόμαζαν για το μέγεθός τους κυκλώπεια ή πελασγικά.

Στο υψηλότερο σημείο της πόλης ο βασιλιάς έχτιζε το ανάκτορό του, που ήταν πολύ απλό. Είχε ένα πρόπυλο και δύο δωμάτια με μία μεγάλη εστία στον κύριο θάλαμο. Οι εσωτερικοί τοίχοι ήταν στολισμένοι με πολύχρωμες τοιχογραφίες. Γύρω από το ανάκτορο υπήρχαν άλλα δωμάτια μικρότερα, που χρησίμευαν ως αποθήκες ή κατοικία του προσωπικού. Μυκηναϊκά ανάκτορα βρέθηκαν του  στις Μυκήνες, του Νέστορα στην Πύλο, καθώς και άλλα στην Τίρυνθα, στη Θήβα και Ιωλκό.

Τους νεκρούς τους έθαβαν σε τετράπλευρους, κάθετους λάκκους ή σε λαξευτούς θαλάμους . Τους νεκρούς βασιλιάδες τοποθετούσαν σε μεγάλους, θολωτούς τάφους , που τους έχτιζαν σε σχήμα κυψέλης και έπειτα τους σκέπαζαν με χώμα. Δίπλα στους νεκρούς άφηναν πολλά κτερίσματα (κοσμήματα, αγγεία,όπλα, χρυσές προσωπίδες και διάφορα άλλα αντικείμενα).Από τα ευρήματα των τάφων, τις τοιχογραφίες, τα ανάγλυφα και τα αγγεία, γίνεται φανερό ότι οι Αχαιοί είχαν προοδεύσει και στην τέχνη. Πήραν πολλά στοιχεία από την Κρήτη, αλλά τα θέματα της μεταλλοτεχνίας, χρυσοχοΐας, γλυπτικής, ζωγραφικής και σφραγιδογλυφίας είναι από τις ασχολίες της καθημερινής τους ζωής .  

πηγες Βικιπαιδεια Ι.Μ.Ε. Portal, δαχτυλιδι του μινωα