ΤΑ ΜΑΝΙΤΑΡΙΑ

Τα μανιτάρια ανήκουν σε μια μεγάλη ομάδα οργανισμών τους μύκητες. Σε αντίθεση με τα φυτά οι μύκητες δεν μπορούν να φωτοσυνθέσουν γιατί δεν έχουν χλωροφύλλη και γι αυτό είναι οργανισμοί ετερότροφοι.

Τα μανιτάρια αποτελούν μία μικρή μόνο κατηγορία στο μεγάλο βασίλειο των μυκήτων, αλλά χαρακτηρίζονται από έντονη ποικιλομορφία, με διαφορετικά σχήματα και χρώματα.

Αυτό που βλέπουμε και το χαρακτηρίζουμε ως μανιτάρι είναι μόνο το ορατό μέρος του σώματός του, που στις περισσότερες περιπτώσεις έχει πολύ μικρή διάρκεια ζωής, έχοντας σκοπό την παραγωγή σπόρων.

Σε ένα μανιτάρι υπάρχουν δύο τμήματα: Αυτό που φαίνεται (καρπόσωμα) και αυτό που δεν φαίνεται (θαλλός ή μυκήλιο). Το μυκήλιο αναπτύσσεται στο υπόστρωμα (έδαφος, ξύλο, κοπριά, κλπ.) και είναι το βλαστικό σώμα του μανιταριού.

Υπάρχουν πάνω από 100.000 διαφορετικοί μύκητες που έχουν καταγραφεί και πιθανόν πολύ περισσότεροι που είναι ακόμη άγνωστοι. Συναντιόνται σε όλα τα γεωγραφικά πλάτη, από την παγωνιά του πολικού κύκλου μέχρι τη ζέστη των τροπικών.

Αναπτύσσονται σε δάση και λιβάδια, όλες τις εποχές του έτους, αλλά κυρίως στις αρχές του φθινοπώρου, ιδίως μετά από βροχή. Στην Ελλάδα είναι γνωστά γύρω στα 2.200 είδη, ενώ πιθανόν να υπάρχουν αρκετά ακόμη, αφού η μελέτη τους δεν είναι ιδιαίτερα αναπτυγμένη.

Κυνήγι μανιταριών

Κυνήγι μανιταριών Το κυνήγι ή μάζεμα του μανιταριού περιγράφει τη δραστηριότητα της συλλογής μανιταριών στην άγρια φύση, συνήθως για φαγητό. Επειδή πολλά μανιτάρια είναι δηλητηριώδη, προκαλούν το φόβο αλλά και το δέος στους ανθρώπους. Ωστόσο, τα εδώδιμα μανιτάρια χρησιμοποιούνται στην κουζίνα διαφόρων λαών, οι οποίοι τα καταναλώνουν ωμά ή μαγειρεμένα.

Τα μανιτάρια είναι πλούσια σε πρωτεΐνες, βιταμίνες Β και D, ανόργανων αλάτων και λεκιθίνης. Τα παραπάνω στοιχεία (βιταμίνες, άλατα, λεκιθίνη) εμποδίζουν το σχηματισμό χοληστερίνης στο αίμα.

Η συλλογή απαιτεί μεγάλη προσοχή, γιατί πολλά είδη είναι δηλητηριώδη. Όλες αυτές οι ιδιότητες συντέλεσαν ώστε ο άνθρωπος να ασχοληθεί από πολύ παλιά με τη συλλογή αυτοφυών μανιταριών. Η συλλογή απαιτεί μεγάλη προσοχή, γιατί πολλά είδη είναι δηλητηριώδη.

Οι δηλητηριάσεις από τα μανιτάρια είναι πολύ ύπουλες και αυτό γιατί τα συμπτώματά τους εμφανίζονται μετά από 1 -2 μέρες, οπότε το δηλητήριο έχει περάσει ήδη στη κυκλοφορία του αίματος, γεγονός που κάνει μάταιη κάθε επέμβαση γιατρού ή λήψη μέτρων και σχεδόν πάντα επέρχεται θάνατος.

Το φαρμακευτικό μανιτάρι Red Rieishi Ιστορικά τα μανιτάρια είχαν μακρόχρονη ιατρική χρήση, ιδίως στην παραδοσιακή κινέζικη ιατρική και φαρμακευτική. Τα τελευταία χρόνια χρησιμοποιούνται στην χημειοθεραπεία, αλλά και στην ομοιοπαθητική. Τα μανιτάρια μπορούν να χρησιμοποιηθούν και στην αρωματοποιία, όπως το κίτρινο μανιτάρι.

Η μεγάλη ζήτηση που υπάρχει σήμερα για τα μανιτάρια, οδήγησε στην τεχνητή καλλιέργεια τους. Έτσι, εξαφανίζονται και οι κίνδυνοι δηλητηριάσεων που εγκυμονούν στην κατανάλωση άγριων μανιταριών.

Βιβλιογραφία- διαδικτυακές πηγές: http://el.wikipedia.org/wiki/ http://portal.kathimerini.gr/4dcgi/_warticles_oiko1_1_21/10/2005_136976 http://www.valentine.gr/manitaria2_gr.php https://www.google.gr/search?

ΜΙΧΑΛΟΠΟΥΛΟΥ ΜΑΡΙΝΑ-ΝΕΦΕΛΗ