Θουκυδίδης Ἀθηναῖος (c. 455 – 399 π.Χ.)
Καταγωγή Γεννήθηκε στον Άλιμο της ν. Αθήνας από πλούσια αριστοκρατική οικογένεια θρακικής καταγωγής, συγγένευε δε με το βασιλιά της Θράκης Όλορο και τους μεγάλους στρατηγούς Μιλιτιάδη και Κίμωνα. Κατείχε χρυσωρυχείο στη Θράκη και είχε πολύ μεγάλη δύναμη ανάμεσα στους κατοίκους της περιοχής
Μόρφωση Διδάχθηκε από τους μεγαλύτερους επιστήμονες της εποχής του, Αναξαγόρα (Φιλοσοφία, Φυσική), Αντιφώντα (Πολιτικές επιστήμες), Γοργία και Πρόδικο (Γλώσσα και Κοινωνικές επιστήμες), Ιπποκράτη (Ιατρική) κ. ά. Επίσης επηρεάστηκε από την αθηναϊκή πνευματική ζωή, το θέατρο τις εικαστικές τέχνες κ. ά.
Σταδιοδρομία Ως αριστοκράτης ασχολήθηκε με τα κοινά, και κυρίως το στρατιωτικό τομέα, αλλά τάχθηκε στο πλευρό του Περικλή και του δημοκρατικού κόμματος. Επέζησε από το φονικό λοιμό του 430-429 π.Χ., από τον οποίο πέθανε ο Περικλής, αλλά δεν συμφωνούσε με τους διαδόχους εκείνου στην ηγεσία του δημοκρατικού κόμματος. Πάντως ανέλαβε αρχηγός εκστρατείας για την προστασία της μακεδονικής πόλης Αμφίπολης, αλλά απέτυχε, καθαιρέθηκε και εξορίστηκε στην πατρίδα των προγόνων του, τη Θράκη, όπου διέθετε μεγάλη περιουσία. Εκεί έζησε ως το τέλος του πολέμου συγγράφοντας το βιβλίο του, το οποίο εκθέτει τα γεγονότα του Πελοποννησιακού πολέμου.
Ξυγγραφή Εξιστόρηση των γεγονότων του Πελοποννησιακού πολέμου (431-404 π.Χ.) ως το 411 π.Χ., διότι ο συγγραφέας πέθανε μάλλον αιφνιδιαστικά. Μέθοδος: κριτική, αναλυτική με εργαλεία τα εἰκότα (πιθανά), σημεῖα ή μαρτύρια (ενδείξεις και αποδείξεις), τεκμήρια (συμπεράσματα). Τάση για γενίκευση. Επιδίωξη της αλήθειας, με έλεγχο των πληροφοριών, παρουσίαση των ιδεών των πρωταγωνιστών (δημηγορίες), διαμόρφωση ακριβούς χρονολογικού συστήματος. Διάκριση αφορμών και αιτιών: η βαθύτερη αιτία του πολέμου ήταν ο πολλαπλασιασμός της αθηναϊκής ισχύος που τρόμαζε τη Σπάρτη Διερεύνηση του φαινομένου της ισχύος: πώς γεννιέται μία μεγάλη δύναμη, πώς χρησιμοποιεί την ισχύ της και πώς παρακμάζει Ανώτερη αξία: η ανθρώπινη λογική (οι θεοί δεν επεμβαίνουν στα ανθρώπινα πράγματα) Ανώτερος και πρότυπο για έναν δημοκρατικό πολίτη: ο Περικλής (οξυδερκής, αποδεκτός από το λαό, αδιάφθορος, θαρραλέος) Στόχος της Ξυγγραφής: κτῆμα ἐς αἰεί (διαχρονική παγκόσμια κληρονομιά)