Θεωρία Μάθησης Εποικοδομητισμού

Θεωρία Εποικοδομητισμού Ο J.Piaget δήλωσε το 1970: «πενήντα χρόνια εμπειρίας μας δίδαξαν πως δεν υπάρχουν γνώσεις που να προκύπτουν από μια απλή καταγραφή παρατηρήσεων, χωρίς αναπροσαρμογή σε μια κατασκευή που να οφείλεται στις δραστηριότητες του υποκειμένου. Επίσης (στον άνθρωπο) δεν υπάρχουν εκ των προτέρων έμφυτες γνωστικές δομές: αυτό που είναι κληρονομικό είναι μόνο η λειτουργία του νου, που δε δημιουργεί δομές παρά μόνο μέσω της οργάνωσης των διαδοχικών δράσεων πάνω στα αντικείμενα. Προκύπτει ότι μια επιστημολογία προσαρμοσμένη στα δεδομένα της ψυχογένεσης δε θα μπορούσε να βασίζεται ούτε στην εμπειρία ούτε σε προκατασκευασμένες δομές, δε θα μπορούσε παρά να είναι εποικοδομητική και να συνοδεύεται από τη συνεχή κατασκευή νέων εγχειρημάτων και δομών».

Αρχές εποικοδομητισμού: Δίνει έμφαση : στάδια νοητικής ανάπτυξης του ατόμου πλαίσιο (συνάφεια, context) μέσα στο οποίο το άτομο οργανώνει και τροποποιεί τις γνώσεις του τονισμός προηγούμενων εμπειριών. Καθένας διαθέτει γνώσεις και εμπειρίες (νοητικά σχήματα) τα οποία μέσω αναδιοργανώνονται για να «οικοδομηθεί» η μάθηση Η γνώση είναι ενεργητική διαδικασία δόμησης, η οποία δομείται στη συνάφεια του περιβάλλοντος μέσα στο οποίο συναντάται Οι άνθρωποι δομούν τη γνώση μέσω : συνεργασίας και συζήτησης των εμπειριών τους Αποδίδουν σημασία στο πλαίσιο στο οποίο εργάζεται ο μαθητής (φυσικό πλαίσιο μάθησης) και στη συνεργασία Θεωρούν τον εποικοδομητισμό σύνολο διδακτικών στρατηγικών

Χαρακτηριστικά εποικοδομητικής μάθησης (Shuell, 1988): «Η εποικοδομητική μάθηση είναι μια ενεργητική, εποικοδομητική, συγκεντρωτική και «αντικειμενοστραφής» διαδικασία…. είναι ενεργητική γιατί ο μαθητής πρέπει να κάνει ορισμένες ενέργειες, ενώ επεξεργάζεται τις εισερχόμενες πληροφορίες για να κατανοήσει το υλικό. είναι εποικοδομητική γιατί ο μαθητής πρέπει πρώτα να επεξεργασθεί τις νέες πληροφορίες και μετά να τις συσχετίσει με άλλες, ώστε τελικά να συγκρατήσει τις απλές και να κατανοήσει το σύνθετο υλικό. είναι συγκεντρωτική γιατί όλη η καινούργια μάθηση χτίζεται πάνω στην προηγούμενη γνώση του μαθητή ή την χρησιμοποιεί με τρόπο που καθορίζουν τι και πόσο έμαθε. είναι «αντικειμενοστραφής» γιατί η μάθηση έχει περισσότερες πιθανότητες να είναι επιτυχής, εάν ο μαθητής γνωρίζει το στόχο (τουλάχιστον μια γενική έννοια) προς τον οποίο εργάζεται και προσδοκά να κατακτήσει».

Βασικές αρχές διδακτικού σχεδιασμού λογισμικού στον εποικοδομητισμό: Καθορισμός αυθεντικής δραστηριότητας Τρόπος διαχείρισης πληροφορίας Λύσης προβλημάτων αυθεντικού περιβάλλοντος Πολυπλοκότητα έννοιας & στρατηγικές επίτευξής της Από το απλό στο σύνθετο Μικρή ποσότητα πληροφοριών

Σύμφωνα με τη θεωρία του Εποικοδομητισμού κατά τη διαδικασία της μάθησης λαμβάνει χώρα δόμηση της γνώσης κατά τη μεταβίβασή της λαμβάνει χώρα αναδόμηση της γνώσης, η οποία διακρίνεται αναδόμηση από γνωστές προς νέες καταστάσεις (familiar vs novel) αναδόμηση από αμετάβλητες προς τροποποιημένες μορφές (unchanged vs changed forms)

ΣΥΝΟΠΤΙΚΑ Σύμφωνα με τις εποικοδομητικές θεωρίες μάθησης: Η γνώση είναι μία ενεργητική διαδικασία δόμησης η οποία δομείται σε συνάφεια με το περιβάλλον όπου συναντάται Οι μαθητές οικοδομούν τη μάθηση μέσω συνεργασίας και διαλόγου & των εμπειριών τους Οι δραστηριότητες μάθησης αφορούν σταδιακή μετάβαση από το απλοποιημένο στο συνθετότερο περιβάλλον μάθησης αυθεντικό μαθησιακό περιβάλλον Η Εποικοδομητική Μάθηση είναι : ενεργητική εποικοδομητική συσσωρευτική αντικειμενοστραφής